CroALa & LatTy: nodus

Nodus 1796218 in documento kunic-r-ilias-libri.xml

HOMERI ILIADOS LIBER TERTIUS. Sub duce quaeque suo cum sese in praelia gentes Instruxere, Phryges magno clamore movebant Castra: gruum qualis vacuas it clangor ad auras; Quae, postquam fugere hiemem, nimbosque, patentis Oceani densae magno super amne feruntur; Et, vernum arctois veniens de partibus agmen, Pygmaeis clademque viris, et funera portant. Parte alia taciti spirantes robur Achivi Ibant, auxilium sibi mutua ferre parati. Ut nebulam Notus offudit si montibus, ipsa 10 Nocte magis furi gratam, pecorisque magistris Invisam; spatii vix prospicit ante viator, Quantum unus possit lapidis pervadere jactus: Sic pedibus subter vadentum in praelia pulvis Tollitur, horrescitque atra caligine campus. Jamque adeo magis atque magis condensa propinquans Hinc acies atque hinc, sese ad certamina belli Aptarat, pugnamque invadere torva parabat. At Paris ora deo similis processerat ante Primam aciem. ille, humero pardi maculosa retorquens 20 Terga, gerit dorso pharetramque, arcumque sonantem, Auratum ast ensem lateri dextraque coruscat Bina manu longo praefixa hastilia ferro, Et Danaūm primos vesana voce lacessit, Atque jubet secum forti decernere pugna. Hunc simul ac vidit Menelaus vana tumentem Ire gradu magno, Troum et praecedere turmas. Eximium ceu cum silva leo corpus in alta, Aut capream, aut cervum surgentem in cornua, nactus, Jejuno fremit ore tuens, gaudetque, vorare 30 Et furit arreptum; non acres ille molossos, Non metuens juvenum clamorem ac tela sequentum: Sic, Parin ut vidit, Menelaus gaudia corde Vix capit, atque, avidus scelerato a sanguine poenas Sumere, desiluit curru bellator ab alto, Atque pedes peditem contra parat obvius ire. At Paris, ut vidit fulgentem insignibus armis Atriden Graja ex acie procurrere, visu Contremuit subito perculsus, nigraque vitans Fata, pedem retulit, sociumque recessit in agmen 40 Pallidus. Ut gradiens dumoso in monte draconem Qui videt, ac retro citus absilit; inficit ora Pallor; membra tremunt gelido concussa pavore: Haud secus adspectu Menelai exterritus ille Trojugenum in turmas, et densa in tela refugit. Hector at haec cernens non irae parcere, voci Nec potuit; dictis fratrem et proscidit acerbis. Foede animum, faciem pulcher Pari, mollis, amator, Docte malas tantum nuptis componere fraudes; Debueras nunquam vel nasci, fata subire 50 Vel puer, ac primo caelebs exstinguier aevo. Id vellem, et satius multo foret, omnibus isto Quam praebere modo Grajis risum, atque cachinnos. Nam certe, ut formam videre, habitumque, putarunt Eximium ante alios ferri, multisque futurum Exitio: enervem nunc te sensere, suumque Errorem, ac vanos laeti risere timores, Tamne igitur mollis metiri classibus aequor Audebas, turba comitum stipante, domosque Externas temerare, Apiaque abducere terra 60 Belligerae nuptam gentis; populoque, patrique Triste tuo exitium, magnum et tibi dedecus ipsi. Quo fugis? Atriden paullum consistere contra Ne pigeat. nosces quae tecum est foemina, quali Nupta viro fuerit: nosces; nec plectra, sonantes Nec citharae, Veneris nec munera grata, madensque Caesaries myrrha, facies nec pulchra juvabit, Cum stratus volvere cruento in pulvere. Troes At lenti nimium, et faciles, timidique; jaceres, Ni foret id, lapidum nimbo superobrutus, et jam 70 Tot patriae. lueres scelerato sanguine damna. Cui Paris: Objurgas me quando jure, quid, inquit, Irascar? sedenim tibi cor sub pectore firmo est Indomitum. findens lignum ut navale securis Dura subit, dextramque viri juvat incita, robur Usque augens: sic dura tibi, sic nescia flecti Mens viget, haud ullis unquam concussa periclis. Ne mihi dona tamen, quae contulit aurea Cypris, Objice. dona deūm nulli spernenda. faventes Quae praebent superi, fatua quis mente recuset? 80 Nunc, si me bellare jubes, ac tendere in hostem; En age fac sedeant Teucrique, Argivaque pubes. Solus ego in medio,Mavortius et Menelaus Deque Helena, et cunctis opibus pugnabimus acri Marte. utri tandem cedet victoria, gazam Ille omnem, thalamosque Helenae sibi laetus habeto. Arma alii, atque iras ponent: ac, foedere pacto, Vos Trojae muros, ac pinguia rura coletis; Illi Argos longe in patrium, et sua tecta redibunt. Haec Paris: auditis gaudet sermonibus Hector; 90 Et volat in medium laetus, Troasque ruentes, Transversam opponens, bellator continet, hastam. Consistunt omnes, ut jussi, ac scuta reclinant. At parte ex alia saxis, crebrisque petebant Missilibus visum Danai: sed major Atrides Exclamans turbam compressit voce furentem. State, viri: cohibete iras, et parcite ferro: Dicere cristatus quiddam parat omnibus Hector. Sic ait: imperio parent, vocemque manusque Continuere viri; coepit cum talibus Hector: 100 Audite, o Troes, Danaique , haec, dicere mandat Quae Paris, ille caput, belli fons ille nefandi. Ponere tela jubet pariter Troasque, et Achivos; Sese ait in medio cum belligero Menelao Deque Helena, et cunctis opibus certare paratum. Utri laeta feret palmam victoria, gaza Hunc omni, atque Helenae taedis, thalamoque potiri; Foedere nos pacto jungi, ac secedere ab armis. Talia Priamides; arrectis turba silebat Auribus, atque animis. Menelaus talia contra. 110 Me quoque, Grajugenae, Troesque, audite, molestus Quem dolor hic tangit prae cunctis, quique dirempta Vestra velim tandem certamina. multa tulistis Nanque mala ob rixamque meam, Paridisque nefandum Ob scelus, unde omnis nata haec discordia primum est. Nunc utri sua fata necem, divique pararunt, Occidat: immani vos finem imponite bello. Ite, agnos, Teucri, ferte; albi velleris agnum, Atri agnam, Soli, ac Terrae: nos parte feremus Ex alia, quae rite deum cadat hostia regi. 120 Praeterea huc Priamum duci volo, juret ut ipse Cuncta senex, ne magna Jovis quid foedera turbet. Gnati etenim haud metuunt divos violare, fidemque; Et levis est, fluitansque suo sine pondere nutat Mens juvenum. cum pacta senex componit, utrisque Consulit ille, tuens quod rerum est ante, retroque. Sic ait; at Graji laeto, Troesque probarunt Dicta simul fremitu, tristique imponere bello Sperabant longo tandem post tempore finem. Ergo citos retro bijuges egere; locarunt 130 Et vacuos campo in viridi longo ordine currus, Armaque deposuere humeris, juxtaque reclinant Densa solo: in medio pars agri parva relicta est. Tum geminos Hector praecones mittit in urbem, Atque jubet ferrique agnos, Priamumque vocari. Nec minus ad naves Agamemnon currere jussit Talthibium, ac portare agnum: paret citus ille, Contentoque volans cursu praecepta facessit. Iris at interea celeri pede nuncia venit. Missa Helenae; illa genas, habitumque, et verba sorori 140 Hectoreae similis, Priami quae pulchrior omnes Vincebat longe gnatas, Helicaonis uxor Laodice. haec Helenam tectis invenit in altis, Dum pulchro ingentem pingit subtemine telam, Intexens operi, quos Graja, et Dardana pubes Ipsius ergo habuit duro sub Marte labores. Quam prope stans Iris blanda sic voce locuta est: Nympha, veni, rerum ut videas miranda. ruebant Qui modo per campos avidi committere pugnam, Troesque, ac Danai, subito sedere quieti: 150 Arma silent, clypeis acclinant corpora, juxta Graminea tellure hastas fixere trementes. At Paris in medio, Mavortius et Menelaus De te pugnabunt. uter utrum vicerit armis, Illum perpetuo conjux addicta sequere. Sic ait; ac Nymphae succendit corda parentum, Atque viri, et patriae dulci telluris amore. Nec mora, tecta caput lino candente, relinquit. Foemineum penetrale; atque alto e limine, obortis Uda oculos lacrimis, processit; pone secutae 160 Sunt dominam geminae forma praestante puellae, Pulchros ampla oculos Clymene, Pittheïs et Aethra. Confestim Scaeae venere ad limina portae. Heic Priamus, patresque alii, Panthusque, Thymoetesque , Et Lampus, Clytiusque, Hicetaon clarus et armis, Ucalegonque, ac Antenor, bonus auctor uterque Consiliis, procerum primi, de more sedebant Moenibus in celsis; longo jam debilis aevo Turba, et iners bello; sed coetu arguta coacto , Promere suavidicas facundo e pectore voces. 170 Quales per silvam, densa et virgulta sedentes Arborea dulces cantant sub fronde cicadae: Tales Dardanii proceres praecelsa tenebant Moenia, turris ubi se caeli attollit in auras Ardua. quo celeri festinam evadere gressu Ut videre Helenam, submissa haec dicere voce Mirantes inter sese coepere: Puella Pro tali haud mirum Troas, Grajosque labores Ferre diu tantos, pulchro quae morte carentes Ore deas aequat: sed enim vel talis Achaeas 180 Puppibus in celsis procul hinc decedat in oras; Nec nobis, gnatisque malam ferat improba pestem. Haec alii: at Priamus venientem comis amica Voce vocat: Propius me accede; heic, filia, mecum Conside; ut veterem sponsum, carosque propinquos Et notos videas. non tu lacrimabile bellum Hoc mihi fers, magni sed laevo numine divi. Huc ades, atque doce, qui densos inter Achivos Ille vir incedit, vultuque habituque verendus Ante alios, quisnam est? procero vertice sunt qui 190 Altius attollant sese; nec tempore in ullo Ipse tamen vidi quenquam, cui tanta decoro Fulserit in vultu majestas, formaque totum Ornarit corpus tanto regalis honore. Demisit mulier vultum pulcherrima, et alto Corde trahens gemitum: socer o venerande, mihi mors Illa utinam miserae placuisset luce, tuum qua Huc gnatum comitans, thalamum, fratresque, mearum Et dulces comitum coetus, natamque reliqui Unigenam. haec propter cogor noctesque diesque 200 Infelix angi, largo et tabescere fletu. Verum age, jam, quod aves audire, ac noscere, dicam. Ille vir, Atrides Agamemnon; optimus idem Rexque, et bellator, sceptroque insignis, et hasta, Atque meus, si forte meum fas dicere, levir. Sic ait: at regem senior miratus; Atrida Fortunate, inquit, felicibus edite fatis, Certe ingens numerus pubis tibi paret Achaeae. Vitiferas Phrygiae veni olim pinguis in oras; Atque Phrygum vidi turmas, tot milia campis 210 Densa equitum, populos Otreique, et Mygdonis, ingens, Agmen Sangarii tendens prope fluminis alveum. His et ego sociusque aderam, auxiliumque ferebam, Venere infestis quo tempore Amazones armis; Nec numero tamen illa acies aequabat Achivos. Tum, Laërtiaden cernens; Dic, inquit, et illum Vertice qui paullo minor est Agamemnone, at idem Latior atque humeris, atque amplo pectore, pingui Arma solo cui strata jacent onerosa: virorum Ipse (aries ceu villosus per ovilia plena) 220 Hac illac, magno spectandus corpore, fertur Per cuneos, lento et figit vestigia gressu. Haec Priamus; formosa Jovis cui nata vicissim Pauca refert: Laertiaden, rex, cernis Ulyssem, Ingenio quem solerti, vafrumque, catumque Ante alios, Ithaca in celsis tulit aspera saxis. Excipit Antenor: Vera istaec, nympha, locuta es. Quippe, olim huc missus venit cum dius Ulysses Te propter, flavusque una Menelaus, utrumque Except hospitio, fovi et complexus amice, 230 Amborum et potui mores, ac noscere sensus. Qui postquam in Teucros coetu venere coacto; Cum stabant, socium procero corpore Atrides Vincebat; sed cum flectebant membra sedentes, Atriden ampla specie vincebat Ulysses. Inde, ubi coeperunt prudenti e pectore dicta Promere, festinans Menelaus dicere amabat Pauca, sed argute, verborum haud largus, aberrans Proposita et nusquam juvenis juveniliter ab re. Ait ubi surgebat mirus vi mentis Ulysses, 240 Principio, terrae defigens lumina, stabat, Nec sceptrum tacitus retrove, aut ante movebat, Attonito similis. fatuum nil scire, vel atra Bile jecur plenum irasci, atque haerere putares. Verum, ubi mittebat magnam alto e pectore vocem, Et densa hibernae fundebat verba per auras More nivis; non eloquio contendere Ulyssi Esset quisquam ausus mortalis: jamque decorum Os, formae augustum nemo et laudabat honorem. Magnum deinde senex Ajacem vidit; et, Ille 250 Quisnam, inquit, praestans immani corpore, cunctos Qui capite, atque humeris supereminet unus Achivos? Illa refert: Ajax ingens, arx gentis Achaeae. Contra autem Idomeneus, Cretaeis ductor ab oris, Ille deo similis, procerum quem densa corona Circumstat. patriis venientem a finibus, aede Saepe, virum, in nostra fortis Menelaus amice Excepit, multoque habuit veneratus honore. Hinc alios etiam noscoque, et nomine possum Dicere quemque suo: geminos per densa requiro 260 Agmina sed reges nequidquam; Castora, nemo Alipedes cui certet equos agitare, gravique Adsuetum heroas Pollucem sternere caestu; Quos mihi germanos idem genuere parentes. Manseruntne domi pulchra in Lacedaemone? ponto Anne huc fluctivagis advecti puppibus, inter Versari Danaūm reges, oculosque virorum Ferre, meam propter noxamque, et probra, verentur? Sic ait; ast illos ambo Lacedaemone in alta Atro nigra sinu tellus complexa tenebat. 270 Interea mediam praecones jussa per urbem Sacra ferunt, agnos, album, nigramque; caprino. Almae laetificos et vitis in utre liquores. Fulgentem cratera Idaeus, et aurea gestat Pocula: verba seni adveniens qui talia fatur: Surge age, Laomedontiade, regum optime, nam te Trojugenum, ac Danaūm proceres communiter orant, Extra urbem in campum descendas; foedera praesens Ut ferias; pactamque fidem, conventaque firmes. Nam longis pugnare hastis Paris, ac Menelaus, 280 Turba omni spectante, parant de conjuge. multae Victorem gazae, ac mulier formosa sequetur. Junget amicitiam pacto gens foedere Graja, Nostraque: nos Trojam placida sub pace colemus; Illi Argos laeti ad patrium, et sua tecta redibunt. Talibus ille: senex, perculso pectore, fidis Jussit equos jungi a sociis: moestusque parato Membra locat curru, et manibus molitur habenas. Antenor currum scandit comes. ocyus una Hi bijugis Scaeae vecti extra limina portae 290 Extulerunt sese trepidi, campoque volabant. Inde ubi venere ad Troas, Danaosque, relicto. Procedunt curru in mediam, quae sola patebat, Planitiem: contra major processit Atrides, Et sapiens Ithacus versuto corde. ministri Admorunt pecus interea, miscentque liquores Vitigenos; puroque haustas de flumine lymphas Dant manibus regum. tum cultrum eduxit Atrides, Magnae aptum vaginae ensis quem ferre solebat. Agnorum hoc summos media inter cornua villos 300 Praecidit, Troum, ac Danaūm quos rite tulere Principibus circum praecones. extulit ambas Atrides caelo palmas, mediusque virorum Fudit clarisonas imo de pectore voces: Summe deūm, atque hominum rex, et pater, optime, et idem Maxime, in Idaeo regnas qui vertice; tuque Sol, qui cuncta vides, cuncta audis; Flumina, Tellus, Plectitis et quicunque hominum perjuria divi Sub terra, vestrum numen testamur utrique: Vos rata, dī, servate omnes haec foedera in annos: 310 Sternere Alexandro Menelaum siqua dabit fors, Connubioque Helenae victor, gazaque fruatur; Nos longe hinc patrias victi solvemus ad oras. Sternere Alexandrum Menelao siqua magis fors Annuerit, reddent Helenamque, ablataque Troes Omnia: praeterea, quantam decet addere, multam Victi addent, venturo etiam quae perstet in aevo. Hanc Priamus, natique actutum solvere multam Si renuent, certum est nunquam secedere ab armis, Urbs tandem eversis dum concidat Ilia muris. 320 Haec fatus jugulat pecudes, sectoque trementes Gutture sternit humi exanimas; cratere liquentis Hausta meri e magno dehinc libant dulcia dona, Atque preces, et vota pio de pectore fundunt. Ast aliquis Troumque, et Achivūm talia secum Magne deūm genitor, dīque omnes, foedera quisquis Sacra prior franget, fusa haec ut vina, cerebrum Diffluat in terram sic illius, atque nepotum, Uxoresque alias captae ducantur in urbes. Talia dicebant: votis non praebuit aurem 330 Jupiter, inque leves vertit dicta irrita ventos. Post haec, Dardanides Priamus sic farier orsus: Audite haec Troesque, et Graji mentibus aequis. Ipse hinc Iliacas abeo digressus ad arces; Nec gnatum forti congressum cernere Atridae Sustineo. cui fata parent nunc tristia letum, Dī norunt, novit pater, et rex ille deorum: Sic ait; imposuitque agnos, et sueta locavit Membra senex curru, manibusque adduxit habenas. Antenor juxta scandit, pariterque feruntur 340 Ad muros, moesto dejecti lumina vultu. Interea hinc ingens Hector, hinc dius Ulysses Campum ad certamen dimensi rite parabant; Atque virūm jactas aerata in casside fortes Quassabant, prior ingentem quis mitteret hastam. At populi tolluntque manus, divosque precantur: Atque aliquis: Divūm rex Jupiter, auctor utervis Attulit hunc Troum genti, Grajisque laborem, Da, pater, obscurum hinc abeat confossus ad Orcum: At nobis pacemque, ac foedera firma relinquat. 350 Haec illi: at fortes agitabat Martius Hector, Ipse manu magna quatiens aversus. in auras Continuo galea Paridis fors exit ab ima. Consedere acies ambae pulchro ordine, currus Quisque suos, atque arma solo rutilantia, juxta. Dius Alexander mediis in milibus aere Induit ad torvi sese certamina Martis. Principio leves ocreas dat mollia circum Crura, nitens argento apte quas fibula mordet. Dehinc thoraca gravem, solitus gestare Lycaon 360 Quem frater, membris olli par, pectora circum Induit; hinc lateri fulgentem subligat ensem Demissum ex humero; scuto dehinc inserit aptans Ingenti laevam, solidoque ad tela: comantem At capiti galeam setis imponit equinis; (Horrendum in summo nutabant vertice cristae) Tum postremo habilem dextrae, vi corripit hastam. Nec minus ex alia claro Menelaus in aere Parte micat, saevisque acer sese instruit armis. Inde ubi uterque suos inter se ad bella paravit 370 Torva tuens vacuum lentus procedit in aequor. Arrexere animos Troes, Argivaque pubes Attoniti. ingentes immani pondere quassant Illi hastas; longe nec distant; fluctuat atrox Ira intus, furor incenso micat efferus ore. Primus ibi toto connixus corpore telum Dius Alexander contorsit. missa per auras Hasta volat stridens, clypeoque excepta rotundo Horrendum insonuit, sed non et rumpere durum Aes valuit, summoque inflexa umbone pependit. 380 Inde grave Atrides aerata cuspide robur Librans, caelicolum regem sic ore precatur. Da, pater, ulcisci, laesit qui me improbus ultro Nil meritum. tu sterne meis, tu, magne, scelestum Sub manibus; ventura etiam quod noverit aetas, Nec velit hospitium temerare, ac fallere dextram, Officium et pensare probro. Sic deinde locutus Ingentem magnis conjecit viribus hastam. Transiit et clypeum, tot ferri terga, tot aeris, Loricaeque moras vibranti cuspis acuta 390 Aere infixa, levem et tunicam juxta ilia: flexo Ille tamen mortem devitans corpore, vulnus Letiferum elusit. stricto citus advolat ense Atrides; conum galeae, cristasque comantes Et ferit assurgens: tenues at fractus in auras Dissiluit mucro, dextramque reliquit inermem. Suspexit caelum Atrides, et pectore ab imo Has magno voces gemitu dedit: heu! mage laevus, Atque nocens nemo est unus te, Jupiter, omni E divūm numero. tibi supplex lusus inani 400 Spe sum; nec licuit scelerato a sanguine poenas Sumere. difractus mucro est; nec pertulit ictum Hasta mihi, valido frustra contorta lacerto. Sic ait, atque juba comptam furiatus equina Involat in galeam, prensumque trahebat Achivam Intra aciem raptans: galeae retinacula molli Aurea quae mento suberant, juvenile reducto Angebant loro guttur: sed victor ad ipsos Pertrahere haud potuit socios, et laude potiri Eximia, longo nec finem imponere bello. 410 Nata Jovis magni sensit Venus, ipsaque caelo Adveniens rupit lorum dea: cassis ahena At, capite exempto, victorem est sola secuta. Quam, simul ac vacuam vidit, projecit Achivos Contortam in medios: socii tellure jacentem Sustulerunt. ast dira fremens Menelaus in hostem Irruit; ac magnam quassabat turbidus hastam. Tum Cypris (nam quid nequeat dea?) protinus illinc Priamiden longe rapuit, multamque paventi Offudit circum nebulam; fractumque labore 420 Ipsa suis manibus thalamo in fragrante locavit. Inde abit, arcessitque Helenam; quam nacta sedentem est Aëria in turri. dextra, laevaque frequentes Dardaniae matres aderant. tum diva prehendens Ambrosium furtim peplum concussit: at ora Dissimulat, cultumque deae, seque induit astu Rugosam in vetulae faciem, Lacedaemone lanam Quae curare illi, prae cunctis grata, solebat . Huic similis blanda Venus est sic voce locuta. Nympha, veni ad tua tecta; Paris vocat, ille superbum 430 Ingressus thalamum, formaque, et vestibus aureis Effulgens: reducem nec dixeris esse cruenti E medio, pugna functum, certamine Martis: Verum aliquo ad choream laetum se ferre, relicta Aut chorea, fessum dulci sedisse labore. Sic ait: incenditque animum sub pectore. pulchrae Illa oculos, pectusque, et colla nitentia divae Agnovit; subitoque adspectu exterrita: Fraudes Anne alias miserae nectis, dea saeva, parasque Maeoniaeve aliquam, Phrygiae vel ducere in urbem; 440 Atque alii, si forte virum quem diligis illic, Tradere me? patrias victor Menelaus in aedes Ne captam abducat, venisti huc nempe, malasque Insidias vafra moliris mente, dolosque? I, Paridis tibi tanta tui si cura, beatam Caelicolum vitamque, viasque oblita, sedeto Usque virum juxta; coetu et secreta deorum, Fle simul, et carum serva caput omnibus annis, Illius evadas donec vel serva, vel uxor. Ipsa quidem nec eo, quo me vocat improbus, ire 450 Nec fas; objiciant probrum ne Troades olim, Totque graves cumulent, patior quas anxia, curas. Cui furiis incensa Venus: Jam parce, furores Parce meos, inquit, te contra stulta ciere, Quam te amo, ne incipiam posthac odisse; struamque Triste odium Danaūm, Troumque in pectore, nulli Non invisa malo pereas ut denique fato. Sic ait: at mulier gelido tremefacta pavore, Peplo tecta caput candenti, murmure nullo Inde abit; ac, ducente dea, gressum extulit: illam 460 Nec turri sensere egressam Troades alta. Inde ubi Alexandri celsa intra limina ventum est; Continuo famulae sua quaeque ad munia versae: Illa domus altum scandit penetrale, nitenti Intulit et sese thalamo. cui Cypris eburna Ipsa manu sellam posuit, nymphamque sedere Jussit Alexandrum contra. Jove nata resedit, Atque, solo figens oculos aversa, fugacem Increpuitque virum, rupitque has pectore voces: Nempe redux bello venisti; occumbere leto 470 Quem fuerat satius, scelerumque expendere poenas Ense viri domitum fortis, cui nupta marito Ante fui. at certe Menelao fortior esse Vi, manibus, certaque hasta jactare solebas. I nunc, i, stulta Menelaum mente lacesse Rursus deterior. quin, si sapis, obvius acri Ire viro, noli male cautus; neve lacesse Imbellis fortem; ne te domet ocyus hasta. Haec fanti retulit contra Paris: o bona, parce Jurgari, et probris me frustra incessere, conjux. 480 Magnae ope nunc vicit me pugnans ille Minervae; Illum ego vincam alias: nam mi quoque bella gerenti Divi adsunt. praestat nunc, pugna atque hoste relicto, Cessare heic paullum tecum, et requiescere; saeva, Truxque mihi tanto quae mentem incendis amore, Quanto arsi, patria quando Lacedaemone raptam Puppibus avexi, et Cranaës in litore primum Te mihi connubio junxi, taedaque jugali. Sic ait, exsurgitque, petens et strata praeibat; Illa virum parens notum in penetrale secuta est. 490 Interea hac illac per turbam cursat Atrides, Ille ferae similis;'nancisci sicubi pulchrum Quiret Alexandrum. quaesitum ostendere nemo At poterat Tros, vel socius. celare latentem Nollet enim quisquam, letoque arcere, suorum, Invisum cunctis aeque, atrae ac limina mortis. Ergo haec in mediis Agamemnon milibus insit: Audite o Troes, sociique haec mentibus aequis. Certa quidem forti victoria stat Menelao. Vos Helenam, raptamque una jam reddite gazam: 500 Addite dehinc multam, noxa quae digna videri Possit, et ad seros memoret quam fama nepotes. Haec ille. at laeto plauserunt murmure Achivi.