CroALa & LatTy: nodus

Nodus 1709884 in documento zamagna-b-odyssea.xml

HOMERI ODYSSEAE LIBER OCТAVUS. Cum roseae primo nymphae Titanidis ortu Proripuit lecto corpus, thalamumque reliquit Alcinous, Trojaeque ferox eversor Ulysses, Conciliumque adeunt, ubi stabant litore puppes. Ingreditur rex ipse prior; tum marmore structis E niveo pulcris considunt sedibus ambo. Interea magnam properans it laeta per urbem Assimilis regis praeconi bellica virgo, Auxiliumque parans Ithaco, reditumque penates Ad patrios celerans ita quemque affata virorum: 10 Huc agite, inclamat, vos o capita inclita cives; Concilium celebrate. novi juvat ora videre Hospitis, Alcinoi venit qui nuper ad aedes Jactatus pelago, et pulcro par corpore divis. Talibus arrectae mentes, atque omnibus ardor Additus: implentur cunei, coetuque frequenti Conveniunt. taciti vultum admirantur Ulyssei, Adspectuque stupent: miros nam diva sedenti Bellipotens humeris capitique afflarat honores, Majoremque habitu dederat, plenaque juventa 20 Insignem, ut carus populis spectantibus „Specctantibus“heros Adforet eximia virtute, et victor abiret Exercens durae certamina multa palestrae Florentes inter juvenes. queis rite locatis Alcinous placido coepit sic farier ore. Egregii o proceres, quae sit sententia nobis, Expediam, et paucis, animos adhibete, docebo. Hic novus, adcessit nostris qui sedibus hospes, Incertum eoisne plagis, an finibus actus Hesperiis? reditum poscit, certumque precatur 30 Auxilium supplex. nos ut consuevimus ante, Maturemus opem: neque enim suspiria fundit Longa diu, quicumque meas accedit ad oras Indigus auxilii, frustraque heic tempora ducit. Quare agite, ac nigram deducite litore puppim Haud prius expertam fluctus: duo scandite supra Quinquaginta una lectae fortissima pubis Corpora, et instructis circum latera ardua remis Provehite. hinc reduces nostris convivia tectis Certantes properate; ego large dona parabo. 40 Hаec рubi sint dicta. at vos o prima senatus Lumina, sceptriferi reges, celebrate faventes Hunc coetum, dapibus festis ut gaudeat hospes. Una omnes laeti adsitis, parere nec ullus Abnuat. ipse etiam vates, cui dulcia musae Carmina dant, menti quoties vis incita fervet, Demodocus veniat tectum in regale vocatus. Hаec fatus praeit ipse foro, cunctique sequuntur Pone duces. vatem simul in regalia praeco Tecta vocat, pariterque virum acciti duo supra 50 Quinquaginta, omni e numero delecta juventus, Jussa petunt celeri non longe litora gressu. Et jam nigrantem resoni maris alta cаrinam In freta deducunt, solidoque e robore malum, Antennasque aptant, vinclisque tenacibus alta Ad latera adjungunt remos, et candida pandunt Carbasa. dein retro tranquillo ex aequore vecti Alcinoi tendunt generosi ad limina nota. Porticibus latis perque atria longa domorum Undique collecti juvenes glomerantur in unum 60 Atque senes. ollis bissenas rite bidentes Setigerosque sues octo, geminosque juvencos Alcinous mactat: queis caesis tergora pubes Deripit, atque instans epulis operatur opimis. Duxit et insignem praeco ad convivia vatem Ante alios carum musis, cui laeta dedere Tristiaque Aonides: dulci pro lumine adempto Scilicet argutae tribuerunt praemia vocis. Huic ex argento bullis rutilantibus aptam In medio posuit sellam, qua se alta columna 70 Erigit attollens; donum et testudinis aureae Suspendit praeco supra caput ipsius, et qua Accipiat jam parte, docet: tum plena canistra, Poculaque in mensa statuit spumantia baccho, Hauriat ut vates, quoties ferat ipsa voluntas. Cuncti se accingunt mensis, dapibusque fruuntur. At quum exempta fames, potuque expleta cupido Jam fuerat, vatem illabens dea pangere cantu Impulit audaces animos praeclaraque bello Facta ducum, quorum tunc ibat ad aethera fama. 80 In primis Laërtiaden atque inter Achillem Exortum certamen; ut olim ad sacra deorum Contendere acres dictis: at major Atrides Gaudebat tacitus laetanti pectore cernens Argolicos proceres sese jurgarier inter, Gliscere et ardentes animis discordibus iras. Quippe ita vaticinans verax praedixerat olli Pythius in templo, quum sacra ad limina Phoebi Venerat ex adytis quaesitum oracula; jamque Trojugenas Danaosque super Jovis ira ruebat. 90 Haec memorat cantu dum vates, moestus Ulysses Purpureum manibus tollens objecit amictum Ad caput, et pulcri laetum decus abdidit oris, Lumina Phaeaces lacrimis ne foeda notarent. At quoties dulci cessabat carmine vates, Ille manu tergens lacrimas ponebat amictum, Auratum atque implens cyathum libabat olympi Dis superis. mox quum rursus Phaeacia pubes, Ut caneret, vatem excibat (nam munere cantus Laeta fruebatur) rursum ille intecta rigabat 100 Ora novo fletu. nec quisquam lumina vidit Spargentem lacrimis, gemitusque e corde cientem, Ni pater Alcinous. qui juxta ut forte sedebat, Turbatumque oculis sensit, graviterque gementem Audiit, ac tales effudit pectore voces. O proceres, vosque o magni fortissima cives Robora, sat dapibus pasti sollemnibus una, Perpetuaque dapum socia testudine capti Jam surgamus, ait. variis certamina ludis Nunc praestat celebrare, ut redditus hospes amicis 110 Post referat, quantum gentes nos vincimus omnes Et caestu, et lucta, saltuque, et praepete cursu. Dixerat, ingressusque prior sese extulit altis E domibus magna populi comitante caterva. Demodoci citharam vicino in parjete praeco Suspendit, captumque manu deduxit eodem, Quo proceres ibant visuri clara palestrae Munera. jamque forum petiere: it maxima turba, Subsequiturque effusa viis late omnibus urbis: Heic medio in circo juvenum manus emicat ardens 120 Acroneos simul, Ocyalusque, et flavus Elatreus, Ponteusque, Proneusque, Thoonque, Anabasineusque, Tectorida et Polyneo Amphialus genitore creatus. Praeterea Euryalus magno par omnia Marti, Naubolidesque, omnes qui forma et corpore supra Phaeacas, pulcrum post Laodamanta, vigebat. Nec non Alcinoi surgunt tria germina gnati Laodamas Haliusque et par superis Clytonaeus. Atque hi prima pedum rapido certamina cursu Praecipites ineunt effusi e carcere: jamque 130 Corripuere viam celeres, pedibusque volantes Pulveream glomerant nubem. levis agmine tandem E socio et ventis Clytonaeus et ocyor igne Effugit, ac spatii quantum jumenta per agros Signant ante boves, tantum post terga reliquit; Antevolans comites, coetuque immixtus amico est. Inde alii media juvenes luctantur arena Durum opus aggressi, meruit quos inter honorem Euryalus longe potior, tum praemia saltu Amphialus, discoque refert insignis Elatreus: 140 Caestibus at superat cunctis praestantior acer Laodamas clarum regis genus, isque ubi vidit Laetitia et plausu populi exsultantia corda, Sic medius socios affatur, et infit ab ore. O juvenes, poscamus, ait, qua praestat in arte Advena, quas didicit pugnas? haud ille videtur Hirsutumque femur, surasque, et longa superne Brachia, cervicemque malus; nec pectore virtus Vivida adhuc fugit, multo sed tarda labore Membra labant. neque enim vis ulla furentibus undis 150 Saevior heroum fortissima corpora frangit. Dixit. at Euryalus: sic sic juvat, inquit, et illum Laodama tu primus adi verbisque lacesse. Haec breviter tunc Euryalus: nec dicta moratus Regius Alcinoi gnatus, mediumque per agmen Ingrediens placida sic voce invitat Ulyssem. Huc ades o venerande hospes, certamina nosti Si qua manu, juvenumque potes tractare laborem, Experiare simul. non hac tu ignarus in arte, Nec fas; quippe homini quid clarius alma dedere 160 Numina, quam pedibus, quam forti vincere dextra? Jamque agesis, tentare juvet: nunc abjice tristi Ex animo curas; lux illa optata propinquat, Quae reditum fert certa tibi, nautaeque parati, Et deducta natat mediis nova pinus in undis. Tantum effatus erat. tum sic Laërtia proles: Laodama, irrisum quid me nunc talia, dixit, Cogitis istantes circum? mihi tristia cordi, Luctusque, lacrimaeque magis, quam praemia pugnae, Qui jam multa tuli bello jactatus et undis. 170 Nunc autem heic sedeo supplex si flectere regem Indigus auxilii, si possim et flectere cives. Haec Ithacus: contra Euryalus sic turbidus illum Increpuit dictis. clarae non ulla palestrae Dona tibi, aut umquam petiisti praemia laudis Adsuetus princeps inter considere nautas, Per mare qui longis repetunt compendia terris, Servatorque penus praedaeque; haud corpore magno, Haud animis pugiles validos praestantibus aequas. Quae postquam juvenis vacuas effudit in auras, 180 Illum torva tuens, graviterque iratus Ulysses: Heu quam turpis, ait, tibi vox nunc excidit ore, Quisquis es, immeritum demens qui capere dictis Haud dubitas. laus cuique sua est: non omnibus addunt Omnia caelicolae, formamque, et munera linguae. Invida cui formae natura invidit honorem, Eloquio tamen ille potens sua damna rependit; Atque ipsum aspiciunt homines, dum pallida fanti Infuscat pudor ora, regitque modestia vocem Suaviloquens; it fama viri sublimis, et omni 190 Eminet in coetu late, totamque per urbem Ingrediens divum caelesti gaudet honore. Sed cui di dederunt praestanti corpore formam, Assimilemque sibi fecere, haud aurea manant Verba etiam. facies tibi pulcra, et nullus eamdem Caelicolum renuat; firmo sed robore contra, Et justa tu mente cares haud aequa loquutus, Scilicet et vanis incessens pectora verbis. Non ego non ista, ceu rere, ignarus in аrte; Sed retuli primam vario in certamine laudem, 200 Dum vigor, et solido stabant in corpore vires: Fracta malis nunc membra gero, bella horrida passus Multa diu, pelagique gravi labefactus ab aestu. Nec tamen edomitum curis certare pigebit Sic etiam; dictis alte mihi vulnus adactum, Excitusque furor menti est. nec plura loquutus Prosilit in medios, ipsaque in veste gravatus Saxum immane rapit, multoque ingentius illo, Quo soliti alterno Phaeaces ludere jactu. Hoc circumvolvens dextra contorsit in auras 210 Turbinis in morem. rapido lapis impete missus Insonuit, pronique, ad terram corpora cives Curvavere fuga resonantis ab alite: at ille Actus abit, supraque volans trans omnia longe Signa fugit. subito praesens Tritonia metam Figit cuncta homini similis, magnaque vocatum Voce Ithacum inclamat: vel lumine captus utroque Hoc ipse et possit palpans dignoscere signum: Haud alia heic mixtum campo jacet inter, at omnem Ante jacet turbam longe. jam laude superbus 220 Macte tua, primoque animos certamine firma; Non alius juvenum te aequare aut vincere „vinccre“speret. Sic diva: exsiliit laetanti рectore Ulysses Aspiciens circo in medio, qui laudibus ipsum Ornassetque bonus dictisque excisset amicis: Ac levius tali est ad pubem voce profatus. Illuc, o juvenes, illuc vos tendite jactu: Experiar dehinc rursus „Rusus“ ego, rursusque vel illud, Vel spatium valido transmittam longius ictu. Quod si cui virtus, roburque in pectore praesens, 230 Huc adsit, stimulis mihi quando subdita flamma Aestuat, et caestu mecum, luctave, vel acri Contendat cursu. non ullum ex agmine toto Phaeacum, excepto uno Laodamante, recuso. Ille hospes meus est: caro quis pugnet amico? Demens, ac similis vesano corde furenti Quippe agitur, quicumque alienis audet in oris Hospitibus certare suis: ille immemor ultro Votaque fortunamque optataque commoda turbat. Cetera jam properet mecum contendere pubes; 240 Nec metuo quemquam tota de gente, nec ullum Despicio: quid quisque stat valet, noscere fаctis. Non adeo exosus pugnas, vel inutilis arma Demoror: ipse arcum novi tractare sonantem, Inque acie hostili primus fallente sagitta Confoderem, quemcumque velim; multi undique circum Jactarent quamvis non irrita tela sodales. Solus me Danaos inter pubemque Pelasgam Alta Philoctetes jaculando Pergama circum Vincebat: reliquos multo praestantior esse 250 Glorior ante omnes, quotquot nunc educat alma Terra viros. neque enim priscis aequarier ausim Alcidae aut Thebano, aut Euryto Oechaliaeo, Qui superos valuere ipsos contendere contra. Unde etiam celeri fato, visam ante senectam, Eurytus oppetiit: quippe illum ad tela vocantem Aemulus excepit longe jaculatus Apollo. Hasta autem nostra volat eminus incita dextra, Quantum non alius celerem torquere sagittam Evaleat. solum timeo ne praepete cursu 260 Inferior cedam: nam me stridentibus euris Edomuit gravis ira maris, dapibusque carentem Longa fames: aegri languent sine viribus artus. Talia dum memorat, circum stupor omnibus ora Presserat. Alcinous dein alta silentia rupit Sic referens: nobis haud haec ingrata profaris, Nec frustra laudesque tuas, tuaque inclita facta Enumeras laesus, ne quis te carpere posthac Audeat, aut dictis virtutem incessere tantam, Fas novit quicumque, inimicaque jurgia damnat. 270 Nunc adeo, et nobis dederit quas Juppiter artes Perpetua veterum ductas ab origine patrum, Accipe; tuque aliis contra cum conjuge cara Cumque tuis quondam ducens convivia gnatis, Immemor haud umquam nostrum, narrare memento. Non sumus aut validi pugiles, aut praemia lucta Quaerimus: in volcri cursu, levibusque carinis Fama prior. Nobis epulae, citharaeque, chorique, Et variae semper vestes, calidoque lavacra Rore placent, mollesque tori. vos crura movere 280 Ante alios apti melius, jam tollite saltus, O juvenes, patrias ut redditus hospes ad oras Post sociis referat, quantam heic se nautica tollat Gloria, quantum etiam valeat Phaeacia pubes Saltibus et choreis et dulci munere cantus. Atque aliquis properans citharam ferat ocyus auream Demodoco; pendet regali in sede relicta. Vix haec Alcinous: tecta intra regia praeco Adproperat vati citharam adlaturus ab aula; Nec non cura quibus ludorum publica, lecti 290 Surrexere novem proceres, atque undique campum Aequantes late circum fecere patentem. Et jam altis praeco citharam e penetralibus affert Demodoco: ille autem media progressus arena Constitit, et circum sparsi lanugine prima Implicuere chorum juvenes. pede concita tellus In numerum percussa sonat: miratus Ulysses Curvatosque stupet motus, vibrataque crura. Interea argutas percurrens pectine chordas Dulce canit vates jucundos Martis amores 300 Et Veneris, primum Vulcani in sedibus olim Ut furtim congressi una votoque potiti. Multa quidem Mavors ausus temerare nefando Crimine Vulcani thalamos castumque cubile Dona dedit, vicitque deam. sed Phoebus ab axe Aetherio dum cuncta videt, detexit amantes, Admonuitque senem. quae tristia nuncia postquam Audiit Ignipotens, cura perculsus acerba Infremit, atque iram flammato in pectore versans Tecta petit. positis heic rite incudibus altis, 310 Nescia disrumpi solvique tenacia vincla Arte parat, flammisque liquentia temperat aera. Hinc ubi perfecit vesano concitus aestu Insidias Marti, thalamum conscendit in altum, Mollis erat qua parte torus; circumque supraque Vincula diffudit solidis haerentia fulcris Eque altis trabibus demissa: ut aranea casses Quum tenues texit, quos vis non ulla videre, Non ipsi valeant superi. Sic caeca latebant Stamina, sic vafro fallebant lumina nexu. 320 Atque ea disposuit quum strata cubilia circum, Implicuitque torum, tecto se finxit abire, Et Lemnum petere inde procul, quam Mulciber urbem Incoluit caram terris magis omnibus unam. Nec frustra excubias, furtisque accommoda Mavors Tempora servabat. deformem ut linquere vidit Tecta senem, subitis ictus praecordia flammis Pulcra coronatae subiit penetralia divae, Quae tum forte redux magni genitoris ab aula In thalamo defessa assederat. ille ubi venit, 330 Amplexusque manum divae, sicque orsus ab ore est. Huc ades o lux cara mihi: quid gaudia nota Differimus? cessit domibus, Lemnumque, profectus Sintias invisit senior Vulcanus agrestes. Dixerat: illa ultro flagrans haud vota moratur. Conscendunt ambo stratis, et munera somni Dulcia furtivi libant; simul aerea circum Retia sopitos effusis nexibus artus Impediunt. Non ulla valent attollere membra, Non relevare, dolis jam certi et fraude teneri. 340 Interea prius ipse suae quam gentis adisset Moenia, Vulcanus rediit; namque altus ab arce Aetheria sol furta videns detexit, et olli Detulit infidos damnatae conjugis ignes. Accelerat, gravibusque ictus sub pectore curis Vestibulo insistit. subitus furor iraque mentem Praecipitant, clamatque horrendum, et cuncta deorum Atria terrificis late clamoribus implet. Juppiter o superique omnes, huc vertite gressus Visuri dirumque nefas, infandaque facta 350 Haud toleranda mihi, magno me nata Tonante Dedecorat claudum Cypris; fovet improba Martern, Quod pedibus valet ille, et toto est corpore pulcher, Contra informis ego, claudusque. haud auctor at ipse, Aut sum caussa mali: tota est haec culpa parentum, Heu fuerat satius tali queis prole carere. Cernitis, ut placido devincti membra sopore In thalamo recubant noctro; me saeva tuentem Cura premens agitat? non posthac talia credo Furta simul repetent; fors et nunc poenitet ausi, 360 Optatamque quietem, optataque gaudia culpant. Invitos tamen usque doli, atque innexa tenebunt Vincula, dum genitor dotalia munera reddat, Olli ego pro infida solvi quae virgine cumque: Pulcra quidem est, sed habet nimium mutabile pectus Talia vociferans jactabat. nec mora, divi Aurea conveniunt exciti ad limina: venit Neptunus domitor terrarum; venit Apollo Arcitenens, Majaeque genus Cyllenius ales. Solae se tenuere deae prohibente pudore 370 In domibus: stabant alii per limina divi, Atriaque implebant magno resonantia risu Cernentes ante ora dolos, Vulcania texta. Atque aliquis socium spectans: haud turpia, dixit, Facta decus laudemque parant; vis effera cedit Ingenio, celeremque folet praevertere tardus. En et Vulcanus claudo vestigia gressu Tarda movens superis celerem magis omnibus unum Deprendit Martem, mulctamque exsolvet adulter. Haec divi alternis. post et formosus Apollo 380 Mercurio: fare o, dixit, Jove nate, subires Vincula num captus, tecum si Cуpris adesset? Cui volucer laeto subridens nuncius ore: Hoc utinam fieret! tum me ter tanta profusis Implicitum nodis teneant vincla aerea, et una Dique deaeque alto spectatum adsitis olympo, Non ego apud talem fugiam requiescere divam. Haec ita Mercurius: superi risere loquentem. At non Neptunus; tolli sed ahenea Marti Vincla petit, mulcetque animos et mitigat iras. 390 Solve agedum, supplex inquit: quaecumque reposces, Spondenti mihi si qua fides, Mars omnia reddet Caelicolis coram. sed contra Mulciber inquit. Ne vero ne coge: haud aequo haec foedera jure, Nec sat firma reor. qua te vi namque tenebo, Si Mars effugiet vinclis, mulctamque negabit? Cui rector pelagi: fugiens persolvere poenam Si renuet Mavors, ego solvam, quae simul ille Dixerat: aequa petis, nec fas me tendere contra; Continuo Vulcanus ait, nodosque resolvit. 400 Illi autem validis elapsi e nexibus una Prosiliere toro, petiit Mars horrida Thracum Arva fuga; Cyprumque adiens Venus aurea venit In Paphon, altus ubi stat lucus, et ignibus olli Ara calet semper, sertisque recentibus halat, Excipiunt reducem Charites, formosaque membra Ambrosio, gaudent quo numina magna nitere, Rore rigant, circumque addunt mirabile textum. Talia cantabat vates. gaudebat Ulysses Miratus tacito cantum sub pectore, et omnis 410 Phaeacum pelago ratibusque assueta juventus. Hinc jubet Alcinous choreas pede plaudere solos Laodamanta Haliumque, quibus contendere laudem Haud alius juvenum poterat. jam murice pictam Accipiuntque pilam, Polybus quam fecerat ipsis, Dumque illam superas caeli jacit alter ad auras Absiliens, alter terra in sublime levatus Excipit ante levem, pedibus quam tangat arenam. At postquam lusere pila, dant corpore saltus Curvato in spatio varios, et crura reponunt, 420 Alternantque vices. plausum Phaeacia pubes Ingeminat, fremituque ingenti cuncta resultant. Atque heic Alcinoum compellat laetus Ulysses. O pater, o rector Phaeacum maxime, vanam Non mihi pollicitus laudemes: quis visere tales Sperasset juvenum choreas? fecere tuenti Facta fidem, pressitque animum stupor. haec ubi dixit, Alcinous contra tanto gavisus honore Protinus alloquitur Phaeacas. o mihi fida Pectora, ductores, audite haec mentibus aequis. 430 Hospitis eximiam virtutem cernitis: ergo Ferte viro jam dona, ut fas. me praeter in urbe Sunt alii reges bisseni sceptra gerentes: Quisque novam tunicamque paret, chlamydemque decoram, Atque talentum auri. confestim cuncta feramus, Laetus ut accumbat mensis data munera cernens Hospes. at Euryalius demens infanda loquutus Et dono et dictis offensi leniat iram. Sic ait. assensere omnes, nec dicta morantes Munera ferre jubent, misso praecone per urbem 440 Quisque suo. Euryalus dein regi talibus infit. Alcinoë, o populo regum clarissime in omni, Nunc equidem tua jussa sequar, veniamque precabor, Atque ensem hunc ex aere dabo, cui lucidus аrdet Argento capulus, totumque nitens elephanto Includit vagina; haud est ignobile donum. Haec dicens rutilum manibus simul accipit ensem, Pаucа simul fatur. sis, o pater optime, felix, Fudimus et verbum si quod male, ventus in undas Abripiat vanum. sic o tibi conjugis ora 450 Cernere, sic patrios tandem dent numina fines! Cui Laërtiades: et tu sis, inquit, amice, Felix, dique tibi semper fausta omnia donent; Nec te adeo posthac, quem nunc mea pectora dictis Supplicibus placans donasti, torqueat ensis. Dixerat, atque humeris арtum demisit ab altis. Sol ruit interea, totaque ex urbe feruntur Munera ad Alcinoi sedes. quae cuncta recensent Magnanimi regis gnati, ponuntque parentem Ante suam late clara splendentia luce. 460 Jamque etiam Alcinous gradiens prior alta subibat Atria, ductoresque alii post terga sequuti. Ut venere, altis considunt sedibus omnes; Et senior: fer, ait, quae pulcrior omnibus, arcam O conjux dilecta mihi, tunicamque recentem, Et chlamydem super ipsa para. jamque adsit ahenum Flammea vis circum, calidis ut fontibus artus Abluat, utque videns heic longo ex ordine cuncta, Eximii dederunt quae large munera cives, Et dapibus festis et cantu gaudeat hospes. 470 Illi praeterea signis auroque nitentem Hanc pateram nunc ferre dabo, non immemor umquam Ut nostri libetque diis magnoque Tonanti. Audiit Arete, facilesque hortata puellas Ocyus imponi flammis de more lebetem Imperat ingentem. tripodem quae protinus aptant Rore superfuso plenum, congestaque flammae Pabula subjiciunt: latam circumdedit alvum Flamma sonans, humorque cavo tepefactus aheno est. Regina interea pulcram penetralibus arcam 480 Extulit, imposuitque viro, quae clara dedere Munera Phaeaces, vestemque, aurique talenta, Adjunxitque super tunicam, laenamque rubenti Murice fulgentem placido sic ore loquuta. Haec manibus tu claude tuis, et vincula circum Injice, ne quis iter carpentem et molliter artus Compositum somno noctis te fallat in umbra. Sic illa: audivit quae postquam dius Ulysses, Ipse suas occludit opes, circumque tenacem Implicuit nodum, docuit quem subdola Circe. 490 Queis actis subito famulae duxere lavatum Apposito in labro. subit ille, et rore tepenti Perfundi gaudet: nam postquam tecta Calypsus Liquerat auricomae, non umquam talia sensit Munera. diva quidem superis caelestibus aequans Illum laeta prius studio omni atque arte fovebat. Ut famulae lavere, et pingui corpus olivo Lustrarunt, tunicamque humeris chlamydemque nitentem Induerunt, gradiens iterum processit in aulam, 500 Et medium sese potantibus intulit heros. Nausicaa extemplo celsi pulcherrima tecti Adstitit ad postes, formamque atque oris honorem Admirata novum, pudibundaque. in hospite figens Lumina: salve, inquit, semper; patriaque potitus Sis memor o! primae debes cui munera vitae. Ille autem: Alcinoi sata claro o sanguine nympha, Sic reducem sistat patriis me Juppiter oris, Jactatumque diu tranquilla per aequora ducat; Semper honore meo, semper celebrabere votis 510 Diva velut; vitam tu virgo namque dedisti. Haec ait, et sponda sedit compostus in aurea Magnanimum juxta regem, jamque incita pubes Partiturque dapes et vina liquentia miscet. Nec minus et carum populo cantuque potentem Demodocum praeco ducens protraxit, et ipsum In medio posuit subnixum terga columna. Atque Ithacus subito tosto de tergore partem Abscindens (pars magna suis nam proxima dextrae, Et circum tenera candens pinguedine stabat) 520 Praeconem alloquitur. grata haec o munera ferto Demodoco, quem vel tristi praecordia luctu Saucius, eximio gratus complectar amore. Omnibus in terris clari celebrantur honore Praecipuo vates: namque illos aurea cantum Musa docet, carumque genus, nomenque tuetur. Dixerat: et praeco celerans data munera vati Porrigit. ille capit dono laetatus opimo, Et simul ipse, simul reliqui convivia ducunt. Inde ubi pulsa sitis, compressus et ardor edendi; 530 Rursum Ithacus: cunctis ego te mortalibus, inquit, Demodoce antefero, seu dulcis carmina musa, Seu docuit cithara pharetraque insignis Apollo. Usque adeo ornato cantu fera fata Pelasgum Concelebras, casusque doces, durumque laborem, Quem passi quondam, ceu si vel miles ad altam Ilion adfueris, vel saltem certus ad aures Nuncius adtulerit famam, quin ordine verso Dic ingentis equi molem, quam struxit Ерeus Pallade cum socia, summaque locavit in arce 540 Insidians Ithacus foetam latitantibus armis Excidiumque Phryigum et fatum exitiale futuram. Si referes haec rite, memor late undique laudes Ipse tuas nomenque feram, cui numine divum Talia contigerunt jucundi munera cantus. Nec plura. ille deo plenus sic ora resolvit Carminis hinc feriem repetens, avecta carinis Pars Danaum ut longe phrygio de litore cessit Ignibus injectis in castra; ac moenia Trojae Altera pars ingressa ingentibus abdita claustris, 550 Et glomerata Ithacum circa consederat urbe In media. nam sponte sua dementibus orsis Ipsi Troes equum traxere in Palladis arcem. Sic medius stetit ille: at circum plurima mussant Dardanidae variis curarum fluctibus acti, In partesque abeunt diversas. namque placebat, Aut latebras uteri ferro terebrare repostas, Dejicere aut prono molem de culmine, et arce Praecipitare sacra, scopulisque illidere acutis, Aut sinere aeternis nulli violabile donum 560 Esse diis, quorum sub numine Pergama stabant. Haec vicit, potiorque aliis sententia visa, Nec Troes potuere aliter. nam fata ferebant Exitium certum, postquam intra moenia magnus Conscendisset equus, delecta ubi corpora pubis Grajugenae, primique duces, capita alta, sedebant: Supremum excidium Phrygibus letumque ferentes. Dein canit, ut late populantes Pergama Graji Eruerint patefacta effusi e roboris alvo, Egressique dolis. loca per diversa vagantes 570 Diversos memorat, vastantesque ignibus urbem; Ast Ithacum irrupisse domum armipotentis in altam Deiphobi, ceu Martem ipsum, dicebat Atrida Stipatum Menelao. horrendam heic protinus armis Conserere illum ausum pugnam, facilique Minervae Auxilio fretum tandem vicisse canebat. Finierat vates: cantu commotus at heros Moerebat, lacrimisque genas atque ora rigabat; Ac veluti carum luget quum femina sponsum Collapsum patriae celsis sub moenibus urbis 580 Dum cladem a gnatis carisque a civibus arcet: Illa videns multo lapsantem in sanguine, et aegrum Vitam exhalantem super incubat anxia tristes Ingeminans questus. contra hostes vulnera telis Adjiciunt, caeduntque humeros et colla retrorsum, Captivumque trahunt: tanto magis aestuat illa, Aegrescitque dolens, atque implet lumina fletu. Sic tum etiam tristi ductor Laërtius imbre Ora rigans flebat; nec quisquam in sedibus illum Viderat effusis foedantem pectora guttis, 590 Alcinoum praeter, qui forte ut sederat olli Proximus, ingenti suspiria crebra trahentem Cum gemitu audivit sic interfatus amicos. Audite o cives clarum genus: aurea ponat Demodocus jam plectra; haec fors non omnibus aeque Dulce sonant. ex quo dapibus consedimus una, Et resona incepit modulari carmina vates, Ex illo numquam tabescere desiit hospes Luctibus indulgens: aliquis dolor insidet aegro Magnus, et assiduo convellit viscera morsu. 600 Verum agite, edico, vates jam cesset; ut omnes Laetitia excipiat, nosque una et gaudeat hospes, Id satius multo est. olli hunc celebramus honorem Donaque largimur faciles, reditumque paramus: Quippe homini, cui tantum aliquis sub pectore sensus Vivit adhuc, ipso pro fratre est hospes habendus. Nec vero quaecumque petam, tu callidus astu Vera tegas, oro: fari quin omnia praestat. Dic nomen, quo te genitrix, genitorque vocabant, Et cives, et rura urbi vicina tenentes? Namque hominum nemo est sine nomine, ut ortus in auras Prodiit aetherias primum, sive improbus ille, Sive probus contra est: simul ac genuere parentes, Nomina jucundis gaudent imponere natis. Dic patrios etiam fines, dic moenia gentis, Ut referant te sponte alienae haud mentis egentes Consiliique rates? nostris non puppibus ullus Rector adest, clavoque docet per caerula cursum. Ipsae hominum mentemque vident penitusque reposti Sensa animi; norunt urbes, et pinguia rura, Quae diversa locis habitant late undique gentes 620 Omnigenae, volucrique fuga maris aequora tranant Aëre et obscura circum, caligine septae, Quin metuant vel damna pati, vel mergier undis. Sed memini haec solitum quondam memorare parentem Nausithoum, et nobis portendere tristia fata, Neptunique iras ob talia munera. namque Adfore dicebat tempus, quum pinea navis Laeta mari rediens, subito spumantibus undis Haerebit, nostraeque ingens mons ingruet urbi. Haec genitor: quae dicta velit sive irrita numen 630 Sive rata, ut placitum menti est, sic denique cedant. Tu vero mihi fare, atque haec super adde roganti Queisnam jactatus terris, quas vectus et oras Adpuleris? populosque doce, cultusque locorum, Quaeque gerunt gentes injusta atque effera corda, Quae contra hospitibus faciles pia-numina servant? Cur Danaum Argivumque vicem sic pectore tristi, Iliacaeque urbis casus, auditaque luges Funera, quae statuere dii, et perfecta tulere In cantum seris ventura nepotibus olim. 640 An tibi sub Troja generum mors invida fortem Vel socerum rapuit, quos nobis numina caros Ante alios dederunt post prolem etgermina prolis? Anne aliquis periit tibi dulci cognitus usu, Eximiusque animi socius? non fratris amori Praetulerim, virais quem fidum candida junxit.