CroALa & LatTy: nodus

Nodus 1512228 in documento bunic-j-vgc.xml

Iacobi Boni Racusaei Hierarchiae secundae Chorus / quartus, Dominationes, Deo Filio dicatus, / qui Pastor inscribitur. Vt Puer aeternae fulsit lux alma Diei, Nocte abeunte, palam secreta antiqua reclusit, Omnia qui nobis in se completa facrauit, Sydereo ueniens excelsi uertice Sinae. Non hic fumat apex ardenti lampade, non hic Horrida terrificas intendit buccina uoces, Nec procul acta tribus trepidat, sed amica uocatis Gentibus una domus coit, et bona gratia regnat. Huc agc sancte Puer tua carmina teximus, hucque❦ Alma precor fer Diua pedem, uiresque ministra. Vos sacram Solymae quum concessistis ad aedem, Vt sua templa Puer, ritusque piaret auitos. Ecce senex aderat, Vatesque sacerrimus, idem Relligione pius, cui Coeli arcana patebant, Vtque uocatus erat Simeon, sic cultor honesti. Huic Christi promissa dies, huic praescia sancto Corde fides, animos non spe pascebat inani, Nec uita potuit, nisi uoti excedere compos. Qui postquam Puerum tremulas excepit in ulnas, Poplitibus flexis cadit, et tremebundus adorat, Oscula sydereis iterando plurima plantis. Hic est ille senex Pueri susceptor habendus, Praescia quem cecinit foelici carmine mater, Quoi Deus apparet templo, manibusque nitescit, Haud secus infulsit fuluo lapis insitus auro, Solis ab aduersi radiis, flammasque refudit Igne lacessitus. qualis noua nupta marito Gaudet sponsa suo, totoque infusa cohaeret, Talis ab excelso Puer hic defluxit Olympo, Amplexusque dedit dulces, lucemque beatam. Quo mater Virgo (dictu mirabile) nato Expiat impuras concepto semine matres, Ne natos redimant, neu pignora foedere lustrent. En instrumenti (quem quaerimus) Angelus auctor, Iam uenit ad templum Coeli dominator et haeres O fortunatum me, si tua saecla tulissent Parue Puer, quum te uidisse senilibus ulnis Fas erat, et matrem uenerandam, coelica nossem Lumina, pronus enim pedibus multa oscula ferrem, Cum Simeone sacri uenerarer pignus amoris. Quoi, quanquam effoetae uires, et lassa senectus, Surgit, et infantem solennes sistit ad aras. Nam motus uirtute agiles, et robur in artus Concepit iuuenile suos, totusque calescit Igne, sacris manibus, quem laeta et mente gerebat. Haud aliter siccum uirgultum propter amoeni Si quis aquam riui figit, frondescit in undae Decursu, et totum uitali fonte uirescit, Frigida sic mediis candescunt ignibus aera, Vt pater exarsit animis, ac talia fatur. Salue sancte Puer, nobis Puer inclyte salue, Expectata salus, grates tibi soluere dignas Non opis est nostrae, nam te, et simul omnia nobis Donasti, manibusque meis allapsus ab alto es. Nonne tuum famulum me nunc dimittis? ut alma Pace fruar, pax ore tuo est promissa fideli. Ecce et enim Christum, supero qui uenit Olympo Cernimus his oculis, et laeta mente tenemus. Hic lumen populis, cunctis manifesta paratur Gentibus una salus, qui Coeli in regna uocantur. Hic uenit, ut lustret totum sol aureus orbem. Dum Pater, et genetrix dicta haec mirantur, at ille Et uobis grates persoluimus, inquit, honestas, Coniugium castum, et Diuina prole beatum, Aspice Diua, tuo modo quae laetaris alumno, Hoc ut euecta diu labentur, lapsa resurgent Plurima conspecto, cuius uexilla repulsam Signaque sustentan taduersi praelia Martis, Transque sinus animae medios tibi cuspis amara Ibit, ut affixo socieris uictima Nato, Corda palam fient, mentisque arcana patebunt. Talia dum pandit longaeuus fata sacerdos, Tum super aduenit Phanuelitis Anna Sybilla, Gentis ab Asseridum consorte orbata uirago, Illa dies, noctesque domi, temploque manebat Orando, et uiduos artus ieiuna domando. Illius ut praesens hausit mens Enthea numen, Plenaque Diuini radiis inclaruit astri. Illam omnis templo, Coeloque ascripta iuuentus, Turbaque miratur, qualem quum candida cornu Cynthia consurgit pleno, cui Phoebus ouanti Frater in ore micat, stellae hanc uidisse minores Gaudent, atque hilarem Coelo fulsisse sereno, Talem coelestes radios, laudesque uomentem, Praesentemque Deum praeclara uoce loquentem, Hebraeum collecta manus prospectat, et audit. Illa instar turris celsum super ardua tollit Astra caput, Coelique uias edisserit omneis. Sed postquam posuere Dei pia iura, reuisunt Te Galilaea, sacer repetunt tua Nazareth arua, Et puerum referunt sancti sub tecta parentes. At pia fatidici dictis exterrita Vatis,❦ Virgo graues animi memorando est passa dolores, Parque uirum pietas habuit, par cura recoxit. Qualis ad herbosum per amoena rosaria fontem Virgo puella suo quum sotte resederat horto, Immeritum patitur non digni funeris ulcus. Conficiturque graui sic laeso ut corpore morbo, Conficit hanc animus, sensuque retorquet amaro. Noxerat, et uariis humana negotia curis Fessa quieuere, et duri posuere labores. Quum supplex, et pronus humi procumbit loseph, Sedauitque pios accensi pectoris aestus. Olli fera quies oculos, sensusque ligauit. Mox ibi praestanti facies pulcherrima forma Visus adesse Dei uolitantibus Angelus alis, Cuius in ore Deus roseo micat, aurea celso Vertice Caesaries fuluis circundata uittis. Ipse leues humeros niueo uelabat amictu, Sicque ciere uirum, iuuenemque urgere loquendo. O, Pater illustri Regis sate sanguine Dauid, Qui reduces animas, aeternaque pignora seruas, Eximis et saeui mediis e faucibus hostis. Surge, age, tolle moras, primi cape germen amoris, Et celerem cum matre fugam, pete Nilus opimam Qua rigat Aegyptum, foecundat et ubere pingui. Haec loca fida satis, statio tutissima uobis, Hospitium populosa suo dabit aggere Memphis. His aliquot dant fata dies agere otia terris, Donec ego ueniam, superoque reuertar Olympo Os uerbi, natique Dei praenuntius author. Nam ferus Herodes furiis agitandus iniquis, Exitium dirum crudeli indagine cinget. Ploratus, lamenta, et foemineos ululatus, Ramma, Rachelque dabunt natorum caede cruentae, Haec ait, inde Deus Coeli se condidit astris, Alta petens, somno Ioseph fugiente relictus, Haud mora surgit humo cum matre, infanteque multa Nocte uiam carpens, numenque exile ferebant Pondere, sed magnum uirtute, potentia cuius Omnia fert, et uterque ferens portatur eodem, Haud hominum per trita uiis uestigia notis. Sed quacunque solum pedibus tetigere sacratis, Testis terra fugae passim noua germina fundit, Et rosa multa simul quae dicitur arida surgit. Hanc Lucina colit, lachesis hoc flore coronat, Quo paritura nouos educit foemina partus. Quum prope Pyramidum productam ad sydera molem Consedere solo, prope multa palatia, multa Delubra, hic ingens consurgit ad aethera Memphis. Hic quoque terra nouis arridet uitibus, illae Pro Baccho guttas, preciosaque balsama sudant, Praebet aquam uiuam, Diuinos spirat odores, Hicque habitasse pios Christi testatur alumnos, Nuntius interea diras Herodis ad aures❦ Fertur, et assiduus rumor fera pectora pulsat. Cuncta per ora Puer uolitat, phama inclyta surgit, Hanc auget Symeonis honos, hanc Anna Sybilla. Aestuat insanis agitata furoribus ira Intus, et exacuit, stimulisque ultoribus urget. Regibus elusum Regni timor increpat amens, Hos potuisse sequi, Regno cauisse, potitum Se Puero, uotisque satis fecisse malignis, Sed non ante datum saeuos saturasse furores, Permissumque nefas infando Regis iniqui Consilio, iustis quam debita tempora fatis Maturare sinat quidquid fit ubique malorum, Quicquid agunt, alto Deus omnia lustrat Olympo, Componitque uices, decoratque hoc ordine rerum, Quo multos tenebris splendores elicit atris, Quo magis immensae decor elucescat Abyssi. Pandite uos Helicona nouum mihi, dicite cantus Veridicos primae uernantis sanguinis arae,❦ Expectata sacro quo floruit hostia templo. Postquam conceptos a pectore triste nefandi Consilium regis tetros Acheronte furores Tartareo peperit, regem quibus aetheris alti Appeteret ferro, scelerata et morte necaret. Decreto nimis audaci, iussusque superbo Imperat occidi sugentes ubera natos, Bima solo allidens infra cunabula Bethlem, Neu lactens ulla uiuus nutrice supersit. Addit acerba fremens magis ac magis impia iussa, (Horrendum facinus) genitis orbare Rachelem, Crudus tartareum quos deferat ensis ad orcum, Quos uoret una dies. Exin se ferrea tollunt Agmina carnificum, et crudelia iussa facessunt. Desaeuit fusus late sine nomine miles Agmen in infantum, turbaeque imbelle parentum. Inuadunt matres, sugentes hubera natos Diuellunt, uitasque uorant mucrone recentes, Ac ueluti cultis ubi plurima collibus arbos, Vere nouo gemmis, et multis floribus albet, Spemque nouae frugis, foetusque ostentat opimos Pestifer extemplo rutilo stetit aethere nimbus, Intonuit coelum, tempestas ingruit atra, Insequiturque cauis e nubibus aereus hymber. Sternit humum florum coma lactea, decidit omnis Foetus, et arborei moerent sine germine rami Haud secus armorum uis, et malus irruit horror Decidit omnis honos maternis raptus ab ulnis, Lacteus et terram spargit cruor, impius ensis Dat stragem, moestae plangunt sua pignora matres. Aurea lugubres tollunt super astra querelas, Ploratusque graues, et lamentabile carmen. Vndique natorum conspersae sanguine matres Discurrunt, laniantque genas, et uertice passos Dilacerant crines, sub acerbo uulnere tellus Ingemit, omne super stupet improba uulnera Coelum. Non Puer hac ullus, quem bina reuiserat aestas, Cui fuit una dies latuit de caede superstes, Nec Deicida tuus Rex dire superfuit infans, Defuit una tibi pro cunctis hostia Christus. Hanc inhians solam tam cruda fauce petebas, Cuncta haec pro solo mactata est uictima Christo. En scelus hoc, quod tu patrasti bellua, quantum In se frugis habet, quae te nolente secuta est. O, fortunatos ulla sine labe sodales, Primitias agni, specula qui montis ab alta Syderei ante Deum soli noua cantica dicunt. At Puer Aegypto profugus data tempora uoluit,❦ Et Pater omnipotens aeternae lucis in aula Aetheria, innumerum super alta sedilia Diuum Arce poli, nutu, ac uerbo regi omnia sancto. Qui sic alloquitur Diuos, aperitque recessus Mentis inexhaustae, sensusque in lege profundos. An Puer exilium meus egerit? Ecce necesse est Omnia compleri, quae lex, uatesque reponunt. Falce noua mea messis eget, uacua unde redundent Horrea, falce suis concrescit uinea botris, Quo mea calcato feruescant dolia musto. Semen habet frugem, uitis foecunda racemos, Grana mihi tritura dedit, uindemia mustum. Quicquid agunt omneis, nostro omnis in ordine mundus Militat, et uictor secum trahit omnia Christus, Sponsus habet sponsam, I, celer ergo mei uerbi os, curre ocius euris, Aegypto reuoca natum, luit impius hostis Crimine digna suo stygiis tormenta sub umbris, Quam necem peperit demens, hac ipse necatur. His dictis ostentat opes, quas gignit in alta Mente Pater natum, natique insigne trophaeum Regali trabea, Coelique in regna uocatos Heroas magnos, et nomina sancta Deorum, Hymen adest Agni, parto noua gloria Regno, Plenaque laude Dei, et magno sonat aula triumpho. Sed quodcunque Pater fatur, fit protinus, inque Stant ea fata suo praesentia fonte recenti, Exercent in se motus, uariantque perenni Ordine, deficiunt hae res, illaeque recurrunt Principio, omne bonum coit hic radice beata. Postquam autem Christus Nili reuocatus ab oris❦ In patriam rediit, maternaque tecta reuisit, Te modo rege ferox tellus Iudaea superbo Expulerat, cur te rursum tam mitis eodem Sancte refers? an te Patris reuerenda potestas Huc agit? an ne tenax patrii uis urget amoris? Foelix, o, nimium tanto domus hospite, cuius Nectareas e fonte dapes, et uiua beato Ore fluenta bibis, quo pulso arescis inanis, Hic tua sancte Puer primos memorata per annos Facta canant alii, nobis ea dicere curae est, Quae tua Diua refert, quae suggerit Entheus ardor. Floris gemma Puer, floris florebat alumnus Flore suo, sed floris odor longe arduus altis Errabat lustris, et floris melle madebat. Virga autem, radixque suo cum flore manebant, Atque ibant Solymam patrio de more quotannis, Annua quum populi celebrarent sacra frequentes. Tum simul umbra sacrae rei, resque ipsa coibant. Quum Puer haud animis adolescere posset, honestus Ast aetate uigor succrescere, membraque sensim Et Deus ipse suo clarescere corpore quibat, Quumque tot aestates ageret, tot uolueret annos, Quot rotat obliquum sua signifer astra per orbem, Ipsa quota Iudaea tribus se gente propagat, Ad solenne sacrum, quod lege edicit agendum Ascendit Solymam, primi tum mensis onustos Implet Luna sinus, et cornua lumine iungit. Cuncta datis miro posuit Deus ordine signis, Quaeque canunt uates, eadem quoque et astra loquantur. Ah patria infoelix, patria ingratissima, sancto Siccine uersa tuo dura ceruice rigescis? In te Luna micat, lex in te tota dehiscit, Caeca tuis sponsum Synagoga amplexibus arces, Heu Christi miseranda parens, et adultera ditis, Venerat ille tibi nitidis formosus in astris, Insignis trabea roseo bis murice tincta. Ah demens, quo te caligo inuoluit amara? Quo decus omne tuum, quo gloria tota recessit? Altera Tartarei facta est Proserpina regni, Alter ab excelso ruis ordine Lucifer, illi Ast electa suos magno regina triumpho, Stellantes thalamos altis subit acta trophaeis. Interea templi sacratas itur ad arces,❦ Quos quas omnis Iudaea petit, quos misit Ioppe. Quos Hiericontea Chariotide consita tellus, Quos lauit Sirbone lacus, quos Lydda creauit, Quosque lacu Genesara suo, quos celsa Norine, Quos Bethole, et Tephene, et Acrabataena, fluensque Fontibus Emaus, Zophaniticusque, et amoenus Poenaeas, uincla Andromedae, uulgataque Ceto. Omnis ad Azoto, et Thamiticus incola uenit, Rite litant Domino, et sistunt caput omne uirile. Ex alia incedunt omnes longo ordine matres Agmine foemineo, et nondum pubescere coepti, Puluerulenta fremunt stipantibus astra cateruis, Ridet festa dies, sol clarius aethere lucet. Agglomerant templo, foribus fluit agmen, et alta Machina fumiferas euoluit ad aethera nubes. Hos super aduenit fatus alto sanguine Regum Iesus auis praestans, formosior alter Apollo, Exigua de nube micans, sed maximus intus, Regna Deo maiora parans, maioraque templa. Quem mater Virgo sine semine Dia uirili Regis aui antiquam genuit Dauitis ad arcem. Quo sanctam subeunte domum, Deus imbuit omneis Subtus adorantes, calefactaque corda cucurrit. Procidit ille genu duplici, manibusque leuatis Atque oculis, sanctam Diuini altaris ad Arcam. Tunc ait, omnipotens genitor te Christus adoro Sancte Pater, tibi me trado, do, sisto, resigno. Non tibi marmoreum templum, non foederis Arcam, Non tibi uasa auri, nec caesa armenta piabo, Signa breui haec tantum posui pereuntia saeclo. Hostia uera tibi Christus, templum, arca, sacerdos, Sic tibi complacui, completaque cuncta sacraui, Non inuita Pater, sed qui mihi corde fideli, Sponte litant et ore domum coeunt sub unam, Quae domus est aeterna tibi, Regnumque perenne, Hac pluat eloquium, nostris e nubibus imber, Componatque suas electae frugis aristas, Quis precor omne malum, tineamque aeruginis arce Septima lux sacro solennis ab ordine pompae❦ Vertitur, et festo defluxit turba soluto, Hoc abeunte, Puer festum immortale diei Aeternae haud abiit, propria sed in arce resedit. Tum quia cuncta suae mysteria nosse parenti Non dedit omnipotens, poteratue aduertere Ioseph, Tum quod uterque pares animos, curasque gerebant, Alter in alterius comitatu hunc credidit esse, Sicque reuersuri Puerum amisere parentes. Quo sine conueniunt sero, quum pronus aquosum Sol petit Oceanum, et fessus sua tecta uiator, Nec comes his Christus, nec sol apparuit astris. Traxit amara alto suspiria pectore mater, Sydereosque sinus lachrymis impleuit obortis Virgineas perfusa genas, mea cura, meus sol O, mi uir, quo natus abest? hoc anxia dicto Insonuit planctu, gemituque inmugiit alto, Circundatque suos sollerti indagine notos. Quaeritat, ac rogitat uulsi sua uiscera cordis. Qualis ubi uirgo, cui magna et sola uoluptas Candebat celso mediis in uertice tenis Vnio, maior eo mensa Cleopatra secunda Quo damno uictrix haustu est epota superbo. Hoc porro amisso totis uaga lustrat eundo Porticibus, gemituque suas cunctaque atria circum Delitias omneis perquirit moesta puella. Nec minus et tales roseo dabat ore querelas. Non te nate mihi paruum fuga tristis abegit, Mecum semper eras ignotis exul in oris. Et licet hostis atrox, et dura premebat egestas, Curas nate meas omneis, onus omne leuabas. Hei mihi quo uadam? quo te mea summa uoluptas Quaeret moesta parens? ubi nunc mea uita moraris? Quem mihi nunc praefers? hostis tua terra mihi te Eripuit, tua festa dies, pompaeque fugaces. Eheu? quid faciam? quo te mi nate requiram? Illachrymatque simul coniunx, et utrinque uicissim Vrit cura tenax, et torquet uiscera langor, Corque sua de sede fluit, mens arida nutat. Quos absens euexit amor, rursusque reduxit Spes et firma fides, et uinclo agglutinat uno. Hei quam difficiles horas agit horribilis nox, Quam lux afflictis longa est, et plena laboris. Tres soles moerore graues uoluuntur et umbrae. Hinc urbem repetunt, ad regia templa reuersi, Hic subito optato fulsit Puer inclytus ore, Tristia qui moestae discussit nubila matri, Aspectumque Patris stellata fronte serenat. Ille throno templi, mediisque sub arce cateruis, Inter honoratos diuina lege magistros, Ore beatiloquo coelestes pandit abyssos, Et caeca obductas tergit ferrugine mentes. Qualis in undosis quum nocte paludibus humor, Vel Rhodani, uel in amne Padi, seu Tybridis unda Assurgit, nebulasque leues attollit in auras, Astrorumque comas densa caligine miscet, Illic orta dies quum Coelo pura sereno, Et radios iubar effundit, dissoluit inanes Materias, nitidusque super clarescit Olympus. Illum admirantur coelestia uerba tonantem Eloquio, tenera primos aetate per annos. Quum petit auditu dociles accomodat aures Quaeritur, ad nodos diuino effulminat ore. Attoniti quo tanta fluat sapientia fonte? Quo magis humano prudentia corde fathiscat. Sic Mater, sic ipse Pater mirantur, et omnes Intenti pendent coelestis ab ore magistri. Isque ubi conticuit, riuosque in se ipse reclusit Ambrosiae Coeli, sat enim sua prata biberunt, Surgit, et optatis ad matrem gressibus ibat. Quoi mater, nec enim dolor amplius, ore recessit Triste supercilium, sed non amor obticet, inquit. Nate quid hoc actum per te est? sic anxia mater, Sic Pater ipse dolens te quaerebamus euntes Men? quae causa fuit? quid quaerebatis euntes? Inde refert, en scire iuuat, genitoris ut ipsis Rebus adesse mei patria me sponte necessum. Iam desiderio nati flagrante potiti,❦ Iam sua tecta petunt patriae florentis, et ingens Frena tulit Christus propriorum grata parentum. Quis tua sancte Puer referat mihi facta canenti? Quis memoret? quae tu quondam puerilibus annis Egeris, expedias. an quae tacuisse magis nos Quam dixisse iuuat? noua forma, et regula sanctae Exemplarque uiae sanctissimus ipse fuisti. Non sic Socraticis tua dogmata nota magistris, Nam quocunque uiro longe maiora parabas. Cur te magne premis? cur sic altissime multis Abiicis ignotum? cur subiicis inclyte cuiquam? En ego uermis eram, dum corpore uile gerebam Mancipium, me tunc decuit uilescere dicis. Improba sic mitem saturant opprobria Christum, Sic mea diuinis respondent uatibus acta, Quae dicenda forent, eadem peragenda docebam, Quam mea demittit uirtus, tam gratia tollit. Non mihi praebebat molles domus ampla ministros, Ipse minister eram pauperque in paupere tecto, Sic iter est Coelo, Coeli sic regna parantur, Vertice sub gemino latet hoc in ualle profunda. Ah bone Christe meo dulcissima corde medulla, Et nos pone tuae gemino sub uertice uallis, Et praetende uiam, tecum curremus ouantes. Iam Christus, qui flore suo uernante latebat, Surgit fruge grauis multa, et pubescit adultus, Sic Christi florentis odor deserta secutus Inuia, melle madens uacuis fruticescit in agris. Gesserat Imperium ter quinque Tiberius annis Caesar, et orbe suo populis data iura subactis.❦ Quattuor in partes Iudaeaque secta gemebat, Quattuor iniustis sub regibus, arce profani Sic duo Pontifices foedata templa regebant. Quem super intonuit Coelo uox clara patenti, Verbo in missa uirum per deuia lustra uagantem. Flosque suum longe e lustris attraxit odorem. Hic est Ioannes, teneris qui primus ab annis Soliuagus iuga sacra sua ceruice gerebat, Pura et mente Deum coetu semotus ab omni, Primus regna canit Coeli, praeludia Christi Primus agit, primusque uiam monstrabat Olympo. Cingula cui cruda lumbos e pelle domabat, Horrida quoi tetricae uelabant pectora fetae, Lympha dabat potum, stratum terra arida, simplex Herba cibum, talem praetendit gratia legem, Gratia, quae Christus, Ioannes praeuia lex est. Hinc datur una fides, nostrae uia sola salutis. Ergo ubi Paeneados ad flumina uenit amoena, Insonuit uerbo uox missa, uiamque parando, Solennem populis aspersit fluminis undam, Vnda nouo ritu quae libertate paterna Donat, et in patriam cuneos immittit ouantes, Summersis Pharaonis equis, et curribus alto. Crimina foeda uomunt illi, peccataque deflent Tristia, foeta malis ii commeruisse fatentur. Fulminat ille palam, detestarur, laceratque, Sicut quenque decet, dictis hos territat acer, Allicit hos blandus, se denegat esse prophetam. Arduus at plusquam uates modo surgit, et altas Concinit ambages, et concrepat ore tonanti Horrendo eloquio, modo serpit, et indicat Agnum, non ut ego in fluuio, sed uos ardente lauabit Flaminis igne sui, cuius praestantior, inquit Calceus ore meo est, uestra hic peccata piabit. Haec dum Iordanis noua coepta geruntur ad amnem,❦ Et Nazaraeo iuueni data tempora uoluunt, Ecce Gygas ingens accinctus, et arduus, alta Arce Patris, matrisque humili descendit ad amnem. Substitit unda suo cursu conuersa retrorsum, Et uirtute repens imbuta refluxit in ortus, Qua se tam sancto contactam corpore sensit. Contremuere undae, penitusque exterrita circum Expauit turba, et uox in caua claustra refugit. Quod caput in Coelo suprema Seraphin adorant, Agmina, Ioanni curua ceruice reclinat, Cum seruis Dominus, iudex cum sontibus adstat. Bissenos hic dux lapides, haec arca sacrabat, Bissenis Bobus templo mare uexit ahaenum. Hoc aboleta malo modo quae seruatur apellae Pulsa superstitio est, mundus sit flumine Naman. Hocque uiros fratres mitis sibi Christus adoptat, Desponsatque Deo sponsam. iam lauerat undas Flumine perfusus diuino flamine Iesus, Procidit, extenditque manus, oculosque leuauit, Persoluitque preces, quum cardine summa recluso Regia defluxit domus omnipotentis Olympi, Spiritus unde Dei signo descendit aperto, Alite sub niueae mitis sine felle columbae, Pacis amatricis, ramique uirentis oliuae, Quem super insedit, flauoque in uertice mansit. Quo memori patuere palam data signa Ioanni, Desuper et Coelo genitor sic intonat alto. Hic meus est Natus, mea quo perfecta uoluntas Cuncta facit, placet hic nostro dilectus amori, Hunc audite, salus populis est omnibus unus. Clauditur hinc Coelum, uox et cum luce recessit Talibus auspiciis nostri fluit unda lauacri, Et Christi solidata fides exordia sumpsit. Heus tu sponsa tuo laetare charismate foelix, Inclyta quo celebri duceris ad astra triumpho, Prompta, uolens, ornata tuo septemplice mundo.