CroALa & LatTy: nodus

CroALa, 2024-04-28+02:00. Nodus 1506349 in collectione croala.

Functio nominatur: /node/croala/1506349.

Nodus 1506349 in documento bunic-j-vgc.xml


IACOBI BONI RACVSAEI / HIERARCHIAE PRIMAE CHORVS / PRIMVS, SERAPHIN / DEO PATRI DICATVS, PASTOR Bis genitum regem, Diuina, humanaque pandam Concilia, et causas, quibus utraque germen in unum Virgineo natura sinu permista coiuit, Altera largita est uitam, mortem altera passa est. Spiritus omniparens, triplicis concordia regni, Et Patris, et Nati non enarrabilis ardor, Pande uiam Vati, celsoque allapsus Olympo Grata Salutiferi memora cunabula Christi, Tempus erat Pacis, quo numine plena tumeret Diua parens, coeloque salus descenderet alto, Quom pater haec nato superis in sedibus insit, Vnica nate mihi soboles, prius aedita cunctis Coelitibus, prius astriferos quam coelifer axes Volueret, aeterno Deus es mihi natus ab aeuo. Vna qui mecum coelesti uiuis in Aula Filius aequalis, pater unum, filius unum, Spirat uterque parem, tribus una potentia nobis, Maiestas est una tribus, Deus unus in omnes Aetherios tractus, et mundus fusus in omnem, Quique est immenso semper sibi notus ab aeuo. Iam tempus properat, fatis stat certa uoluntas, Atque ordo antiquus, seriesque aeterna propinquat, Iam promissa dies maturis labitur horis. Principium et finis coeat, coelumque fathiscat, Et tellus, tum nostra pluat Claementia Christo. Qui regat ascitas aeterno foedere gentes, Infima qui iungat summis, postremaque primis. Omnis ab hoc patris nulla se gratia meta Pandat, et humano sese communicet orbi. Hic intermedius natura existat utraque, Haec innotescat Verbo manifesta renato. Illa beatificam uideat lucemque, Deumque. Haec caligantes tenebras eliminet, illa Numina subsannet cultu celebrata profano, Atque suo authori credat, tum se ipse reflectat Mundus amicitiae meliori foedere nexus, Tum uitae altricis cumulatior amnis inundet, Diluat ut sordes, humanaque crimina purget. Nam uelut a primo scelus exitiale parente Serpit, et infectant contagia dira ueneno Mortifero genus humanum, sic iussa fusa per omneis Profluat ex uno uitalis gratia Christo. Qui documenta ferat populis, exemplaque uerax Testis, et expertus Patrium causetur amorem. Perficiatque modos hominis natura creati, Et caput apponat mundo, quo caetera membra Incrementa boni capiant, et nectare largo Ambrosia exundet, seu Corpora Pascua carpant, Siue animae penitus, nec me magis ista decebat Conditio, nec te nostri spiramen amoris. Solus ego ex me sum, me numine nate parente Nasceris aeternum, rursusque renascere mundo. Nam satis indultum furiis, satis ira salutem Distulit, et tristes exercuit ultio poenas. Satque interclusi tenebris, et carcere coeco Sperauere Pii, praescita, electaque plebes. Sed nunc plena dies, nunc expectabile tempus Legis adimplendae Solymum, morbique leuandi. Ergo sponte tua pro cuncto innoxia mundo Hostia macteris, proque omnibus unus obito, Quum perages sex lustra tribus cum messibus actis, Ternaque transierint mutatae cornua Phoebes. Quumque tot orbe suo coelum percurrerit horas, Quot maris exanimum iacet Embryon, unde profanos Mater agit soles immunda puerpera nati, Rursus in aeternum immortalia membra resumes. Quum uero euoluet tenebras, lucemque reducet Bis uicena dies, animis comitantibus arces Sydereas, patriumque petes sublimis Olympum, Illustres domito referens Acheronte Triumphos. Per quoscunque Choros spoliis inuectus opimis Porrige laetitiam, noua gaudia, deinde Tribunal Scande hoc dextrorsum, suprema et sede recumbe Tum uetus ipse nouum mirabitur incola Regem. Interea Gabriel in lumina Solis, et Ortus Virgineum ad thalamum nitidis mittetur ab astris, Intactae qui nostra ferat mandata Parenti. Vt genialis amor praecordia diua beatae Virginis alliciat sancta insinuatus in aluo, Et Sponsam faciat, fuerat quae filia, Virgo Mater erit, foetumque dabit sanctissimus ardor. Haec ubi, contremuit coelum quatit ardua pulsus Sydera, nutantemque tremor concussit Olympum. Assensit natura Deo, tribus unus inhaesit Consensus, stetit una tribus sententia simplex. Dulcior Ambrosia per tris, et nectare dulci Dulcior aeternum percurrit Dia uoluptas Et trius unanimi dulcescunt gaudia sensu. Sed neque Coelicolas fas est, umbrasque rebelles Consilium arcanum nosse omnipotentis abyssi, Quod Deus in Coeli secreta sede uolutat. Protinus Archithens rector persecta resoluit Colloquia, et nullis accessa sacraria diuis, Oraque laetitia, coelumque retexit Ouanti. It uox, et tacitum toto fremit aethere murmur. Mirantur superi noua fata fluentia summi Mente Dei, causisque trahi permista secundis. Alter in alterius speculatus lumine, lumen Haurit, et alternos lux illa reciprocat haustus. Primus enim splendor patria de mente fluebat, Alter et ante uias fulgor praemissus obibat. Qualis ab exortu uernum iubar exeruit Sol Conditor aetheriae lucis, rutilumque decorem Auricomi effundit capitis, conuexa nitescunt, Sudaque sub laeto ridet Claementia coelo. Praecedens Aurora leui freta concita flatu Crispat, anhelantes propellunt aera flammae, Tum crepitant Syluae, clamat mare, sibilat aer. Dum summo interea stant alta silentia coelo Pax dilecta Deo, atque hominum Dea limite custos, Laetaque purpureo Claementia fulsit amictu. Atque haec Sydereum quum constitit ante Tribunal, Maxime Rex inquit, qui primus et ultimus orbis Frena quatis, rerumque graues moderaris habenas, Quod uiam olim qupio, coram te summe sacerdos Opportuna mihi nunc est data copia fandi. Nuper ego in terris, et pax soror anxia mecum Conciliabamus lachrymis, et supplice questu Mortales miseros tibi Rex hominumque Deumque. O, utinam magnum rumpat Pater optime Coelum, Vt caput hinc Oriens mortalia membra capessat. Haec dum templa tonant coelestia, et arduus aether, Continuo horrendus quassat uaga sydera pulsus, Contremuitque Solum, concussaque machina Coeli. Annuit en precibus nostris, en approbat inquam Vota Deus, sancto qui nunc mouet aethera nutu. Credo equidem uanum uana nec me ratio illa fefellit. Nanque dies ueniunt, et Sexta reuoluitur aetas, Diuino fiat qua Virgo Puerpera partu, Nascaturque Salus Populis optata necesse est. Fatidicae si uera canunt Oracla Sybillae, Et si uera monent Vatum praedicta tuorum, Si Pater Israel, nam Rex alienus in Aulae Sede Palestinae, et Solymis dominatur in oris, Dux quoque defecit Regali e semine Iudae. Si Daniel, iam Virgo Deo foecunda tumescat, Vatis ut hebdomades Christi noua terminet aetas. Iam uero et bellum super arma cruenta reuinctum Mille catenatis per mille ligamina nodis Terribili fremit ore, simul furialis Erinnys Clauditur aeratis gemino sub lumine ualuis, Et tuus Imperium terrae, quam circuit omnis Oceanus, gentesque omni regione subactas Possidet Augustus Caesar, felicia parcae Fila trahunt, Populi tranquilla pace fruuntur. Quid detestandum scelus execrabile dicam. Foemineus sexus sine partu, infandaque passi Heu miseri accelerant fatum, et qui semina uitae Irrita disperdunt (hominum praeposterus ordo). Sunt haec signa Dei uenturi, hinc Daemonas angit Insolitus dolor, et gemitu, tristique ululatu Moeret inops Acheron, hinc praescius aethere toto Coelestum Chorus exultat, mundique salutem Stellifer optatam fato portendit Olympus. Cernis ut ex utero terrai, nocte sub ima Infremuit carcer tenebrarum? et uiscera caeco Telluris sub uentre tonant? te mitior Orcus Inuocat, et digno priuati lumine manes. Denique quid referam? Iudaea in Virgine quantum Lumen inest, quo sola Deos supereminet omneis. Solaque Phoebaeo rutilantius igne coruscat Foemineos inter coetus, dignissima Mater Aetherii partus, cuius descendat in aluum Filius excelsi, tua Rex altissima proles. Vt mala mortiferae soluat contagia labis, Et quae corruerant culpa, trahat omnia secum Atque hominum assumens naturam illuminet omnem, Quam nox in tenebras, et mortem inuoluerat atram. Ac uelut extinctis si iam super aethera flammis Mundus in aeternam uortat sua lumina noctem, Sydera nec Coelo, nec Luna refulgeat usquam, Omnia sed nigra lateant caligine, quem non Haec moueant superum? quis non accendere Solem Te rursus uelit? Et rursus dare lumina mundo? Sic genus humanum caligat, et omne profundum Truditur in barathrum, stygiaque immergitur umbra. Ergo age nate Deo propera huc, longasque repente Solue moras, iam iam te Virginis innuba sanctae Viscera concipiant, et caeco germinet orbi Lux noua, et insolito stupeant haec saecula partu. Talia dicebat Claementia, protinus aether Intonat, applaudunt superi, cunctique precantur Coelicolae, solita pietate exaudiit ingens Arbiter, et dulcem complexus ad intima natam Viscera cognata genitor cum pace recondit. Parte alia pullos Astraea induta colores, Regia quam decorat facies, et fronte seuera Maiestas, et longa manus, longisque decenter Stat pedibus subnixa, Dei sublime Tribunal Ardua suspectans, argentea lamina fulget Et librat recto geminas examine lances, Lances laeua tenet, dextra micat aureus ensis, Omni parte secans, capulo cui scribitur imo, Ius dare cuique suum nostrum est, sua reddere cuique, Qualis Pannoniis in saltibus, aut Boreali Riphaeo, perfert flatus a monte niuali Puppibus apta abies, gummi nec inepta ferendo, Talis celsa sacro consurgit uertice Virgo. Tum grauiter circunspiciens, sic ora resoluit. Quae tua sollicitam uersat sententia mentem Diua soror? num te nocturna somnia ludunt? An ne suis tellus erroribus imbuit? unde Labe mala coeleste petis corrumpere Templum, Progeniem foedare Dei male prouida suades. Nonne uides quam tu pugnantia uerba loquaris? Quippe Deum atque hominem iungi natura repugnat. Nam diuersa simul nulla ratione coibunt. Frigida cum calidis luctantur, et humida siccis. Est deus immensus, cuius sine fine potestas Labe caret, quem non rerum comprehendit abyssus, Hunc tamen ipsa locas? atque ullam cogis in aluum? Oceanique cupis uastum scrobe condere flumen? Ipse Deus mundum propio regit ordine princeps, Seque super cunctas Coeli tenet arduus Arces. Ast hominem terra famulantem mersit opaca, Hos ergo iungis quo foedere? Diua doceto. Nunquid tanta Deum potuit mouisse cupido? Damnatam faciem, peccatricemque figuram Induere? Inuidiam superis, Coeloque futuram. Mallem uniuersae potius suasisset amictus Materiae, cunctoque animari in corpore Christum, Aut intellectae toto discrimine formae. Quod si facta tuis succedant prospera uotis, Vir Deus ille tuus, quo tristia fata subibit Crimine? qui nullo potis est occumbere fato, Nec labi potis, aut aliquod committere crimen. Indignum facinus, dirum, crudele, nefandum, Insontem pro sonte mori Claementia suades, Scilicet ut quondam fiat Deus ipse cadauer. O, te indigna soror sententia, sontis iniqui Dum miseret, iustum crudeli funere mactas. Nonne aliquem superum minus intolerabile crimen Fata humana pati? quid Coelo trudis ab alto Subiectum Imperio quem nullo insuescere fas est? At qui principio mundi, uel fine supremo Sumpsisset genus hoc hominis, si sumere uellet, Principium et finem qui claudit et inchoat aeui. Quod si facta tuis succedant prospera uotis, Quo fiet, qui cuncta facit? Coeloque relicto Ibit inaudito motu? qui immobilis extat. Scilicet hoc Coelum, lachrymas dum fundis inanes, Praestitit augurium motu, tellusque tremiscens, Vana soror tali fingis praesagia motu, Nanque uaporiferos sidus per hiulca meatus Discutit, et radiis surgentes attrahit undas, Vis ea tellurem quatiens noua gentibus arma Nuntiat, hinc dira ueniunt contagia pestis, Aut male suada fames, hinc dat domus alta ruinam, Aut urbs, aut scopulus fugit a radice reuulsus. Sexta ne nunc agitur aetas? quis talia Diuam Erudiit portenta loqui? quum millia quinque Mundus adhuc solis uix ante peregerit annos. Quonam autem partu, uel qua de Virgine surget Nobilis ita salus, si sensa latentia pandi Concessum est superis, quae uis arcana subinde Vatibus insinuat, multaque ambage reponit, Disce soror fatis, fatum est Diuina uoluntas. Castores altigrado iungunt caput arce Draconis Saturno, Lunamque Ioui Cyllenia Virgo, Belliger arce sua stat Mauors, Arcadis ardor Sol etiam Hellaei succendunt uellera signi, Aurea caeruleos calcat Cytheraea natantes, Vipereumque ungit Centauri spicula uirus. Si datur astrorum uarias praediscere leges, Haec Coeli series talem tibi suscitat ortum Iure quidem Virgo Regio Iudaea uocatur, Erigones quia signa subit, Virgo illa salubrem Parturiet legem populis, qua uera resurgit Relligio, magnusque a stirpe renascitur orbis. Hos igitur partus cecinere Oracula Vatum, Hos pater Israel, hos praedixere Sybillae, Afficit hos superos, tristes hoc Daemonas angit, Bella fugat, pacem gignit, totumque per orbem Obscoenae Veneris non fanda piacula perdit. Quae uero ob culpam ceciderunt, omnia Coelo Acta trahi suades, unde hoc rogo diua probandum Consilium summo fers acceptabile Regi? Quin etiam omnigenis oppleri sydera monstris, Et lucem fieri tenebras, age, dirue mundi Moenia subducas Coelo fera Tartara, cunctos Et tibi coelicolis liceat miscere profanos. Haec inuisa dabat placidae responsa sorori Iustitia, auertitque suos contraria uultus. Dissensere duae uario sermone sorores, Nec superis accaepta fuit discordia sanctis, Dant fremitus altos, totusque remurmurat aether. Ac ueluti Boreas Coeli, quum cardine ab alto Decidit in nimbos, et flatu segregat atra Nubila, quae attulerat nubis collector aquosae Africus, et uacuam compleuerat hymbribus aethram, Quis foecundat humum, largo ne foenore fraudet Agricolas, tunc alta fremunt Maria omnibus undis. Sic duo diuerso uerborum flamine Diuae Concertant, superique fremunt rumoribus omnes. Dicere diues adhuc Claemetia plura uolebat Iustitiam contra, fandoque refellere Diuam. Sed Pater astriferi pior est sic orsus Olympi, Facta ac dicta suo qui stans agit omnia nutu. Quo dicente poli siluerunt, axis utroque Cardine frena tulit, strauit freta caerula Pontus. Haud uolo certatim fandi haec contentio gliscat, Et diuersa meo surgat sententia Regno, Diuae innata Deo uis atque aeterna potestas, Vnica progenies, quas aequo examine amamus. Sic ego compono uestrae discrimina litis. Haec uult ut miseri subsidant ad loca Ditis Impia terrigenae, nec quicquam impune remittam, Haec iubet omne nefas soluatur, et omnibus omne Vt pateat Coelum, non sic, sed plurima perdam, Plurima dimittam, nam sic iubet alta uoluntas, Sic innata monet uestro concordia sensu, Almaque temperies. ergo aspiretis eodem Consensu pariter concordi mente necesse est, Vos utrinque simul, neu uos mala diuidat ultra Seditio, testor Coelum quod numine uestro Suscipient mea fata uiam, Rex talia fatus. Inde supercilii grauitate dementia diuum Tecta repercussit, terruitque exterrita tellus Regis ab aspectu, sacras nam Virginis aedes, Templaque respexit, Marie quibus inclyta ad aras Munera ture pio cumulauerat, ipsaque flammis Dona incendebat crepitantibus, illa Iohachim Templa pater Graia curauerat arte parari. Nanque ibi picturis paries animatus anhelat, Cernere erat ueras facies, opera ardua mundi, Vt conuexa poli uasta exinuarat Abysso Omnipotens, mediamque leui suspenderat aethra Ingentem terram, quae se caligine multa Induerat, summis uolitabat Spiritus undis, Factaque se subito lux circum plurima fudit Turbine, nec tenebris sese commiscuit atris. Et prope cernere erat, quod Coelo utrinque reflexo Aetherios orbes circunfluus ambiat humor, Arida mox tellus coeuntibus extitit undis, Et tulit omne genus proprio cum semine frugum, Pomiferi nemoris, syluae, herbarumque uirentum. Hic quoque quadriiugo calcat nouus aethera curru Sol Pater, aetherii princeps, et rector Olympi. Plenaque noctiuagis hinc Luna iugalibus instat, Astraque per sudum rutilant, genus inde natantum Per mare purpureum flexis secat aequora caudis. Et uariae uolucres syluis, Coeloque uolabant. Necnon et pecudum genus, et genus omne ferarum Ingreditur late campis, binaeque iugantur. Hic patria effigies, et summi numinis instar Stabat Adam rerum dominus, tum uelle uideres Arbitrio parere uiri terramque, polumque. At Pater omnipotens solio sedet igneus alto Et circum leuibus Sereaph uolat arduus alis. Hinc fortunatas sedes Oriente remoto, Te fortunatas potuit quis dicere sedes? Aut molles umbras nemorum, uolucrumque susurros, Plumigerum praedulce melos? syluasque uirenteis? Quae pictura modis expresserat omnia miris. Aut quis tam puris manantes fontibus undas? Quis uaria et teneris halantia prata rosetis? Malaque propter aquas grauibus pendentia ramis? Quae sese uitreo subter qui labitur amni Mirantur, placidos circum longaeua uolatus Exercet Phoenix, et uerberat aera pennis Purpureis, cui colla super nitet aurea torques, Caerula tum roseos ostentat cauda colores, Et cristatus apex pulchrae caput alitis armat, Vnaque uitifera depascitur arbore Phoenix. Illinc gemmiferis Phison euoluitur undis, Inde Geon, hinc Tygris aquis ad littora rubra Tendit, et Euphrates leni se prouehit alueo. Consecrat hic thalamos, iugi connubia nexu, Primus amor, sed prima nefas reparabile fecit Foemina, quae uetitos ausa est decerpere foetus, Capta dolis, haud gnara mali, muliebris at illum Dignus amor uenia caepit, sed morte luendum Stat longum facinus, sed utrunque piabile crimen. Parte alia ueteres proaui, et genus omne secutum Stirpis Adameae, fatis stat prima sinistris Perpetrata lues, hic conditur Enocha primo Vrbs fundata solo, coquitur fornacibus illic Martis opus, uarius belli quod postulat usus, Quod tellus uertenda petit, dolat ille sonantes Aite lyras, notat hic cursus et sydera coeli. Quisque suas acuunt artes. stant alta duarum Signa columnarum uenturi praescia fati. Hinc altum Noas caedit nemus, ipsaque nauis Robora trunca dolat, rimasque annectit hiantes, Atque immissa locat reparandae semina prolis. Tum super effusus largis ruet hymbribus aether, In mare desidunt montes, tenet omnia pontus. Fabricat hinc audax contepto contempto numine Nembrot Bella gerenda parans superis, coeloque minatur Deucalionis aquas ulturus Marte superbo. Inde remigrabat Caldaeis ductor ab oris Abraamus superum iussu, et noua regna petebat, Quem comitabatur sumptis exercitus armis. Parte alia uictor paruas Iordanis ad undas Sternit inaequali uictrices milite turmas. Erigit hic aras Solymi post Xenia regis, Post promissa Dei, circum genitalia caedit Relligione noua, patulaeque sub arbore quercus Tris cratere Deos, dapibusque exceptat opimis. Hic homo uersa riget, subuetsaque moenia sidunt. Hac puer Esau pharetra succinctus et arcu Venatu syluis instat, nemora inuia lustrans, Nil matrem, aut falsi, ueritus mendacia fratris, Qui profert sancta mendacia mystica lingua. Hac ascendebant pendentibus aethera, rursum Ad terram scalis ultro, citroque meabant Coelicolae, profugus somno indulgebat Iacob, Subter erat cui dura silex sita tempora, mox et Pastoralis adest coetus, pulchramque Rachelem Adducunt sociae, cognataque foedera noscunt. Fit pecoris custos, septemque paciscitur annos Pro thalamis et amore piae seruire Rachelis. Mox gener affini deluditur, altera uirgo Fraude soror sponsi in thalamos non rite subornat. Tandem ad dulce solum, super arua paterna reuersus Migrat in Aegyptum, recolunt praeuisa tot annis Somnia bisseni felicia pignora fratres. Bissenaeque tribus, genus innumerabile campis Densentur diuersa inter portenta secuti Cornigerum Mosem, flagrantemque igne columnam Horrifico, rutilante ducem sub nube latentem, Per iuga, per fluuios, deserta per inuia ducti. Talia per Thalamum pictura, coloribus, auroque Atque alia ex aliis uariaueat ordine pulchro Ingeniosa manus. tum mille uolumina circum Coccineus uellabat honos, atque aurea cingit Fibula, molle solum pedibus substernitur imis, Stragula purpureo radiant aurata cubili. Iamque aris templisque pio Dea ture litatis, Haec dum oculis Mariae, atque animo meditata uolutat Protinus aetherio noua lux erumpit Olympo. Tum Pater omnipotens terras prospexit, et insit, Haud quaquam indignam diua implorante salutem, Quam merito fautrix hominum Claementia suadet, Naufragio mundi tot tempestatibus acti, Subuenisse lubet tandem, nam si Heua nocendo Vna genus totum subuerterat, una merendo Virgo salutiferum portum dabit. abstulit unus Si uitam populis, cur non dabit unus eandem? Dat sine connubio si sancto sub aethere primum Terra uirum, mulierque uiro deprompta creatur, Quod reliquum factum est, cur non modo uirgine sola Prodeat in solito non uectigabilis ortu, Foedere iuncta bono proles hominisque Deique? Quare age diua polo superis Astrea relictis paratis Iussa sequi, dum pensa trahunt in fila sorores, Venturum praegressa Deum delabere Virgo. Haec ubi dicta dedit, coelo descendit aperto Iustitia, at mansit Pietas, moxi nde secutus Praepes ab aetheriis demittitur Angelus oris, Vt mandata ferat, quis coniugis inscia Virgo Concipiat Galilaea Deum. uolat ille per altum Aera, et Assyriis uento stetit ocyor oris.