CroALa, 2024-04-29+02:00. Nodus 1472399 in collectione croala.
Functio nominatur: /node/croala/1472399.
EIUSDEM SYLVA AD GALLIAE / REGEM RELIQUOSQUE / PRINCIPES CHRISTIANOS Sylua prima eiusdem Ludouici Paschalis Catharensis ad Regem Gallorum, reliquosque christianos Principes contra Turcas exortatio O qui terrarum magnas moderaris habenas, Quas hinc aereae celsis amfractibus Alpes, Inde Pyrenaei praerupto vertice montes. Obcingunt, mediasque vago secat amne Garumna, Quem Pater superum dignavit honore, aeterno immenso Excelsumque dedit super omnia nomina nomen: En tibi protensis tellus Oenotria palmis Supplicat, et posito iam mitis Iberia fastu, Atque omnis, cui laudis amor, cui Martia cordi, Gloria, qui castas CHRISTUM veneratur ad aras, Summissa te voce rogat; iam parce furori, Parce odiis, iramque animo depone receptam; Et iam , si qua tuam (licet aequa iniuria) mentem Versat adhuc, dirum vindictae dulcis amorem Comprime, vel saltem potiora in tempora differ: Nec tibi sit tanti saevo indulsisse dolori, Invisaeque animum gentis saturasse ruina, Ut, procul infrenis dum te rapit impetus irae, Ante tuos oculos frustra, tibi credita, CHRISTE Christi Hei mihi Barbaricae populentur ovilia turmae. Nec modo non tantam studeas avertere cladem Sed (scelus, haud ullo quod non delebitur aevo) Ipse caput, tantique unus sis causa furoris; Unus agas rabidas nostra in praesepia Tigres, Et, CHRISTI quem sancta Fides speraverat omnes, Ante alios contra infidos, contraque rebelles, Semper habere Ducem, solum nunc sentiat hostem, infestis videat sua templa catervis Solius Illius Et sua sacra rapi: nec te super aethera fama commoveant proavorum exempla tuorum; Cognite Cognita Qui toties Scythico Latium turbante tumultu gelidas multa cum laude per Alpes, Transgressi Transuecti Sponte sua, afflictis per mille pericla tulere Rebus opem, mediisque feri de faucibus hostis Innocuos rapuere greges: maioraque longe Audentes, signa per undas tumida victricia tumidas foelicia Vecta Palestinae fixere in littore terrae; Tantus erat pietatis amor, CHRISTIQUE recepto Intermissa diu renovarunt sacra sepulchro. Si te nulla movet priscae virtutis imago; At saltem moveant, quos pulchros sissa capillos, Et lachrymis suffusa genas, tibi porrigit uni Assiduas Europa preces. age respice fines Illyricos, quanto furiarum turbine perflat Thracia saeva Phalanx; quanto foedata cruore Circumquaque Novi videantur maenia Castri: Quot strages, quot damna suis ostentet in agris Tota Phalantaei miserabilis ora Tarenti. Nam Rhodos, et gelido quisquis circum iacet Istro, Quot passim lachrimas, ???, hiantia vulnera pandat, Praetereo; ceu prisca nimis, levioraque tantis Annumerare malis: veteres nova damna ruinas Exuperant, veterumque ferunt oblivia cladum. Quid memorem, celsis qua Neritos ardua saxis Ambracio praetenta sinu se tollit in auras, Barbaricos Latiis immissos navibus ignes? Infandumque rates immissis ignibus austas? Occiduaque manus raptam sine Marte, nec ullo Hoste premente fugam? quum nescia vincere bello Corda Phrygum, timidusque Oriens, Hispana simulque Itala, Barbaricis toties assueta tryumphis Rostra, per Ionias sequeretur turpiter undas. At non sic patriis pollens Octavius ausis Illo eodem Cleopatra loco tua signa tuasque Dicitur extimuisse rates: sed fortius urgens Dirripuitque Orientis opes, turpique coegit Te dare terga fugae, victaeque reducere classis Relliquias, patrii latebrosa in flumina Nili. Nunc vero in decores priscae virtutis egeni, Immemoresque sui toties prostrata tremiscunt Hispani Latiique Duces Rodopeia signa. Nulla ne tantorum superi iam meta malorum? Nullus erit modus afflictis o numina rebus? Sat furiis scelerique datum, sat denique nostri Innocuo toties maduerunt sanguine campi. Pone odiis Rex magne modum: tibi supplicat uni, Unum te totus terrarum respicit orbis. Crede et ab Elysiis unum te poscere campis Priscorum tot vota Ducum, quos inclyta quondam Graecia Barbaricis genuit ditata ruinis; Atque alios prior ante omnes, qui lignea suasit Moenia pro patrio cives conscendere muro, Et Salaminiacis Xersem superavit in undis: Quique prius clarum medio in Marathone trophaeum Extulit;et parvo qui facta ingentia campo Edidit, angusto qua pandunt tramite montes Termopylae, stigiae certus discumbere coenae; Totque alii proceres, totque inclyta nomina regum, Quos Macedum, quosque ora tulit non ultima bello Illyriae, tibi protensis ad sydera palmis Commendant patrias post tot discrimina terras. Quin procul Illiaco te te de littore solum Hectoris umbra vocat: per te mea Troia ruinis Eruta, ait, veteres iterum reparabit honores; Impius Helaei nec Barbarus accola Ponti Dardanii cineris rumpet clamore quietem. Proiice tela manu sanguis meus : aspice quo te Extra aequi rectique vias dolor impius aufert; Et bellis accinge tuos melioribus ausus, Iustaque in Ismarias infer tua signa Phalanges. Quod fortuna decus? quales tibi fata tryumphos Hinc tribuent? quantisque virum cum plausibus ibit? Ipsa etiam gelido, quae praeiacet Hellesponto, Urbs Regina Asiae, toti licet imperet orae Aeoae, super et multas caput efferat urbes; Totque suum videat cunctis inpartibus orbis Ferre iugum reges; sine te tamen esse videtur, Non secus ac Matrona suo discreta marito. Novit enim sua deberi tibi sceptra, tuisque Natorum natis, et qui nascentur ab illis, Novit enim quantis orientis gloria rebus Auspitio producta tuo se tollet in auras: Teque sibi totis (ut dignum est credere) votis Exoptat, poscitque suis tua lilia terris. Eya igitur iam sume manu rationis habenas, Et cursus animi late compesce vagantis. An nescis cui bella moves? quem tendis in hostem? Quem petis irarum impatiens victricibus armis? Non pudet ah dirum cognata in viscera ferrum Stringere, et innocuas damna in comunia gentes, In commune nephas stimulis urgere malignis? Quin potius, missis odiis, causisque malorum, Praevaleat pietatis amor, nexuque perenni Amborum placidas iungat concordia mentes, Quas nequeat fortuna sua turbare procella, Nec nova suspitio, nec caecus solvere livor. Tu quoque, qui victor superas expandis ad auras Victrices Aquilas Caesar, tua signa, per undas Occiduas, et regna novi tibi subdita mundi, Quicquid id est, tantas penitus quod mulceat iras, Cognato concede tuo non multa petenti, Mansuramque diu tandem componite pacem: Atque ambo comitante Deumque hominumque secundo Auspitio, pariterque animis, et viribus auctis Vertite in Eoos vexilla infesta tirannos, Et CHRISTI proferte fidem Christique sepulchrum Priscorum nobis exemplo reddite avorum. Pro dolor, ah pietas, Domini cunabula vestri Linquitis indecores genti tractanda prophanae At vos interea, quo vos agit ira, furorque Alter in alterius struitis noctesque diesque Perniciem, varias toto conamine fraudes. Nec tu Magne pater, triplici qui cincta corona Tempora sacra geris, cui claudere limina coeli Et reserare datur; nec tu sanctissime Pastor Destituas miseras tanto in discrimine gentes. Sed qua praereliquis, quibus ingens subiacet orbis Maiestate vales, populi tua iussa sequentis Infrenes ausus, insanaque comprime corda. Discordes tu iunge animos, et pectora Regum Evacuata odiis fraterno foedere necte. At tu sancte Leo, Veneti quo praeside gaudent Terrarum, coelique decus; qui cuncta tueris Littora, sollicita quae circuit Hadria cura; Quae maris Ionii, Quaeque impetus alluit Aegei, Regnaque Niliaco Cypri praetenta Canopo, Respice mille tuae crudelia vulnera gentis; Respice, quanta tuos circumstent barbara fines Agmina, et in nostros vertant iam signa penates. Barbaricis ne crede dolis, ne crede rebelli Thurcarum populo, sed te quoque viribus adde Occiduis, viresque tuas, age iungite dextras, Iungite conconrdes aeterno foedere mentes. Hactenus insanae cursus processerit irae, Hactenus alterno spumarint sanguine fontes, Et iam depositis placato pectore rixis Vertite in Ismarias tot mutua vulnera terras. Illic indomitum bellandi extinguite amorem, Atque illic vestras cum laude ostendite vires Immiti populo, natisque ad dira catervis Threciis. videat versis in prospera fatis Ipsa suam sobolem nostris Europa sub annis Insultantem Asiae: videat sub nomine vestro Ire Tryumphatos Rubro de littore Reges, Bactraque, et edomitum leges mutare Niphatem, Et totum victas orientem tradere palmas. Hesperiae, luctusque suos soletur amaros, Et sua Barbaricis compenset damna ruinis.