CroALa, 2024-04-28+02:00. Nodus 1401620 in collectione croala.
Functio nominatur: /node/croala/1401620.
337. DE AVE, QUAE, CAPITE LICET ABSCISSO, ADHUC VOLABAT Quis credat? bifido sagitta ferro Currenti caput abscidit volucri, Desit currere non tamen volucris, Dum deesset caput. Unde vis peremtae Cum sic curreret, unde iners eunti? An pars mortua, pars erat superstes? Nec, quamvis posito procul cerebro, Cor disperdiderat suum vigorem? An casus levis hoc repente lusit, Dum vivae tenor ille motionis Nec iam frigida membra derelinquit? An dum, mors subito vocata, tardat, Lentus substitit, et morae vocantis Momentum breve sensus occupavit? An quoddam medium locare tempus, Vitam inter licet, et necem supremam? Quod neutrum magis altero putari, Confusis pariter queat duobus? Ceu confinia noctium et dierum, Nec lux, nec tenebrae solent vocari, Sed mixtum et dubium tenere nomen. Verum quae potius fuere causae, Vos inquirite, quos fatigat ingens Naturae labor, et profunda rerum. Me facti satis est venire testem. At tu Graecia fabulosa, profer, Si quid tale tui tulere agones, Quos Pytho, Nemee, Isthmos, Elis egit. Dic centum celebrata Roma ludis, Viderunt tua si theatra quando, Truncum vivere, mortuum moveri.