CroALa & LatTy: nodus

Nodus 1360378 in documento didacus-p-cato.xml

ODE II AD NICANDRUM.

Nicander homo Hispanus Toleti natus, in miserabili illa sub Borbonio Urbis direptione, bona amisit. Inde in agrum Picenum veniens, Anconitanam iuventutem aere publico Graece, et Latine docuit. Celebravit Heroico carmine, quod postea edidit, Divum Cyriacum illius urbis praesidem, atque custodem, moritur septuagenario maior sub Carraffa Pontifice Maximo.

Nicander, Patrium Tagum Qui mutas Latii flumine Tybridis. Olim cum iuveni vigor Constabat solido in pectore fortior. Mox cladem fugiens, Remi Quam sensit lachrymans regia civitas, Vicini Loca Comari Visi a profugis condita civibus Ancon iura petentibus Picenis tribuit, cedere nescia Ancon patribus Euganis. Hic tu muneribus publicitus datis Clarum quae deceant virum, Spes patrum iuvenes nobilium doces, Nunc longos Phrygii ducis Casus, nunc animos Aeacidae truces, Tum quid Socratici libri, Quid praeclara ferant scripta Panaetii Iam morum gravis arbiter. Inculcas teneris providus auribus. Non sic turbidus imbribus Hibernis Athesis praecipitat Pado. Ut dulces abeunt dies, Atque effoeta situ, et frigida sanguinis Aetas deterior subit. Annis debilior fis, neque pristinae Vires sufficiunt sacris Intento studiis. ergo rudem capis. Qualis, qui bene Caesari Pugnavit domita proelia Gallia, Solvit militiam gravem Insignis meritis miles honoribus. O mansura regentibus Divis chare senex, nunc hilares ioci, Nunc dulces epulae iuvent. Donec fata sinunt, nec Lachesis manu Urget letiferam colum. Te splendens ebore, et marmore, et aur Tectis Cyriaci domus Manet, clara tuis carminibus domus. At me, quod pudeat loqui. Me vicinus ager fluctibus Adriae, Quem propter laceram Notis Mercator religat Dalmaticus ratem, Nascentem opperiens diem. Iniecto leviter pulvere contegat. Quod si dulce solum procul Dilectae patriae, sors eadem tamen. Nec morti labor additus. Solatur bonus hoc Iuppiter exules. Ut quamcumque premas humum, Tantundem invenias ad Stygios viae.