CroALa & LatTy: nodus

Nodus 1341578 in documento didacus-p-cato.xml

SEPTEM PII ANIMI affectus, quae opera Misericordiae vocant. Thoma fave. dixit si forte famelicus hospes, Nulla mora in Thoma. iam satur hospes abit. Quem cyathum vappae sitienti Andrea dedisti, Aureus hic cyathus Nectare plenus erat. Nudus inops hyemis patitur mala frigora Rhallus. Tuscus adest Tatius, vestiet ille virum. Aeger eram (o Divi vos dignas solvite grates), Attulit Hippocrates alter Alonsus opem. Hac pro Rege meo iaceo neglectus arena Tu tumulum, et lachrymas Tusce Ruberte dabis. Captus eram bello, succurrit Medus, et inquit, Esto forti animo, liber, et aere meo. Excipit hospitio peregrinos Dalmata Francus. Pro quantum laudis Dalmata Francus habet. Creditor his vinclis inopem me strinxit iniquis. Vincla levat Nicon, et iubet ire domum. Coecus iter monstrat, cum quis quam nesciat artem, Ut fit in hac nostra crebrius urbe, docet. Cur inhonesta gerit decisis naribus ora Sergiolus? damno libera lingua fuit. Gloria maiorum fertur par esse lucernae. Nec mala in occulto, nec sinit esse bona. Si fortuna comes, si sit dux aurea virtus, Succedent votis aurea cuncta tuis, Nec cunctatorem medicum laudaveris aeger, Morbus enim celerem postulat artis opem, Si bona libertas auro corrumpitur, auri Absit ab ingenuo pectore dira sitis. Quid mihi supplicium extremum, caedemque minaris Dire Nero, hoc tecum praestet Araneolus. Si reverens legum, si frugi, et casta iuventus Ambiguum, bello praestet, an illa toga. Interdicta Venus si legibus occupat urbem, Venit summa dies, stabit et illa parum. Ebrius est si quis, donec deferveat uva, Dormiat, ut iuris fiat et ipse sui. Strenuus occidit saevum Nassica Tyrannum. Ignavus idem, cur? pepercit liberis. Mane opus aggressus sero nec vespere cesses. Quam bene Rex sapiens hoc sapienter ait. Cum semel incaesta mulier se polluit, actum est. Iam sedet in medio fornice, et aera meret. Si sperare iubent fors, et natura diesque, Cur non misellus hic timere desinit? Nil mihi doctrina iucundius, illa laboris Illa mei exsilii dulce levamen habet. Ne contemne hominis cultum, nam candida virtus Saepe sub attrita veste latere solet. Deligit Anna prius quam diligat. Aelia contra, Desipit haec Seneca iudice, at illa sapit. Qui caput heus uno digito scabet, absit ab urbe, Dicat Aristoteles, semivir ille mea. Qui cibus, et potus recte praescribitur aegro. Nulla magis facilis nec medicina prior. Si prodesse nequis, cur vis praeesse Philippo? Ni vis digna pati verbera, cede loco. Ingenium servile haudquaquam horteris ad altam Virtutem, gaudet serpere porcus humi. Balbe decem lustris exactis sobrius esse Incipis, et caste vivere, sero sapis. Vanum, et ridiculum, quod Timon alter haberis. Verius id, quod te Naevole nullus amat. Virtus, et fortuna aeque celebrantur, et ista Pellaei iuvenis, Caesaris illa comes. Ulcera si pateris, passus quae rector Achillis, Cur medicas nobis vis adhibere manus? Cum sedet et mulier suspenso cogitat ore, Nate cave, sanum cogitat illa nihil. O quoties prodest inimicus, et admovet acres Ingenio stimulos, nec sinit esse pigrum. Sit procul illa facit turpem quae corpore quaestum Foemina, sordet enim sus ut amica luto. Galla cibis onerat ventrem ter luce, quid ergo? Si ventrem exonerat ter quoque Galla valet. Ut virtutis honor comes est, ita dedecus illi, Cui vitium cordi est, ad latus ire solet. Ni cesses haurire, cito deplebitur omnis, Quamvis sit puteus iugis, et altus aqua. Si pius est, ut ames, pietas iubet ipsa, parentem. Si secus hunc etiam ferre necesse patrem. Ostendes medicum dignum philomuse Galeno, Si nec pigra tibi, fluxa nec alvus erit. Qui sapiens, qui vir frugi, et factus ad unguem? Dicam ego, qui vitio, stultitiaque caret.