CroALa & LatTy: nodus

Nodus 1159625 in documento marul-mar-repert.xml

SENECA Pax. Liber de tranquillitate uitę 71. De tranquillitate animi 72. Secundum Democritum qui tranquille uolet uiuere 74. Vitę quietis appetitio, quam frustra in multis fuisse, ut in diuo Augusto, in Cicerone 78. Hortatur ad quietem uitę priuatę 81. Auxilia debilia firma consensus facit 85. Pacem cum omnibus habebis, bellum cum uitiis. Semper dissensio ab alio incipiat, a te reconciliatio 87. Quomodo tuti simus a uulgo 6. Prouerbium. Vetus prouerbium est: Gladiatorem in arena capere consilium. Hoc ad eas res pertinet, quibus uisis melius consulitur quam auditis 8. Subula leonem excipis; ut illud: Contra gladiatorem ferula 34. Pudicicia. Quę uiolatorem occidit 5. Quędam uirgo a pyratis capta ei prostituta uim inferentem occidit, absoluta petit sacerdotium; contradicitur 118, 119. Catone sedente puduitpopulum postulare sibi Florales iocos nudandarum meretricum 98. Pietas. Nihil est uenali misericordia turpius 11. Centurio Luculli Mithridatem non potuit occidere 14. Allatum ad se Pompei caput Cęsar fleuit 18. Liber ad Neronem de clementia. Non omnibus ignoscendum 19. Cęsaris clementia in ignoscendo 20. Nero: Vellem, inquit, nescire litteras etc. 22. Clementię diffinitio. Quod misericordi a uitium sit, non uirtus. Stoici negant sapientis esse misereri. Clementia liberum arbitrium habet 23. Clementia est temperantia animi in potestate ulciscendi 85. Misericordia non causam, sed fortunam spectat 86. Pietas in patruum pauperem, deinde in patrem 116. Croesi filius mutus in periculo patris naturalia uocis impedimenta rupit, qui plusquam quinquennio tacuerat 135. Allatum ad se Cęsar Pompei caput fleuit. Hoc ille propter filiam pręstitit 145. Pietatis pręcepta 47. Penitentia. Aquę quę omnia immunda a se eiiciunt 99. De emendando animo 2. Intelligo non emendari me tantum, sed transfigurari. Argumentum est in melius translati animi, quod uitia sua, quę adhuc ignorabat, uidet 3. De corrigendis et non inueterandis uitiis 10. Patientia. Iniurias despiciens 20. Iniurię patiens 22. Patientia. Catonis patientia percussi ab imprudente. Magni animi est iniurias despicere. Interrogatus quidam, quomodo in aula consenuerit: Iniurias, inquit, accipiendo et gratias agendo de ipsis etc. de dissimulanda iniuria. Pastoris parientia. Patientia contra iratum 52. Socratem aiunt colapho percussum nihil amplius dixisse quam molestum esse quod nescirent homines, quando cum galea prodire deberent 54. Patientia Philostrati tyranni erga conuitiatorem ebrium 54. Antigonus in eos qui de se obloquebantur, Philippus in Democratem, diuus Augustus in Timagenem 55. Comparatio parientis ad feram immanem, quę lenta latratum canum respexit et ad scopulum, cui irritus fluctus assultat 56. Diogenes erga se conspuentem. Alius a Lentulo pingui saliua resputus: Affirmabo omnibus, Lentule, falli eos qui te negant os habere 57. Patientia in aduersis. Patientia Mutii, Fabricii, Rutilii, Reguli, Socratis 58. Lacedemonii pueros flagellis ad patientiam durant. Demetrius omnia quę euenire possunt se libenter offerens tanquam deo, quocunque duxerit, obtemperaturus. Contemnite paupertatem, dolorem, fortunam 59. Fortis et patiens omnem temporum difficultatem sciet legem esse naturę 61. Fortis animi 62. Conuitiorum patiens. Patiens rupi in mari comparatur 63. Patientia Marcelli in exilio 96. De aduersitate ferenda. De patientia uel fortitudine. Nunciato naufragio Zeno noster, cum omnia sua audiret submersa: Iubet, inquit, me fortuna expeditius philosophari 74. Patientia sapientis comparatur lapidi quem ferrum non cedit, et materię quam ignis non consummit, et scopulis mare frangentibus. Stilphon philosophus, cum rem familiamque hostis rapuisset, nihil se perdidisse dixit, quod omnia sua cum ipso essent 71.Patiens iniuriarum 76, 77. Cato colaphis percussus 77. Socratis patientia. Libertas est animum supponere iniuriis 78. Feras difficilia, ut facilia leuius feras 86. Tormentorum patientia 128. Stilbon amissis omnibus nihil se amisisse putauit: Omnia, inquit, bona mea mecum sunt 4. Patientia Rutilii, Marcelli, Socratis, Mutii, Catonis 9. Ad omnia aduersa sapiens intrepidus 21. Sapiens in tormentis ridet 23. Epicurus in dolore uesicę et uentris patiens, et Mutius in manu urenda 24. Non sunt optanda mala, sed in malis patientia 24. Patiens iniurias nihil patitur, si cum illo est uirtus. Cato. Socrates. Regulus. Academici. Vri, uulnerari, occidi, alligari iuuat, aliquando etiam libet 26, 27. Patiens in aduersis 29. Patientię pręparatio. Patientia morbi 30. Patientia doloris 31. Patientia morbi, doloris, paupertatis, exilii, mortis. Ista per se nec bona nec mala, sed materia boni sunt 33. Sapiens artifex est domandi mala 36. Quomodo ad omne quod euenire potest firmandus est animus 41. Patientia Epicuri in dolore uentris et uesicę 42. Vicit ignem Mutius, crucem Regulus, uenenum Socrates, exilium Rutilius, mortem ferro adactam Cato 48. Aduersa si pręcogitentur, leuiora erunt. Optimum est pati quod emendare non possis, et Deum, quo autore cuncta proueniunt, sine murmuratione comitari 53. Paupertas 3. Socrates. Diogenes diuitias contempsit. Diogenes maior Alexandro, ut pote cui nec dare quicquam nec eripere potuit 36. Vnus est sapiens cui omnia sunt nec ex difficili tuenda 43. Socrates amicis audientibus: Emissem, inquit, pallium, si nummos haberem 46. Fabricius paupertatis amator 58. Contemnite paupertatem, dolorem, fortunam 59. Demetrius Cynicus omnium pauperrimus, qui cum sibi interdixisset habere, interdixit et poscere 61. Id egit rerum natura, ut ad beneuiuendum non magno apparatu opus esset 86. Corporis exigua desideria sunt: frigus submouere uult, alimentis famem ac sitim extinguere. Quicquid extra concupiscitur, uitiis, non usibus laboratur 69. Dictator pauper Samnitum aurum contempsit. Cupiditati nihil est satis, naturę etiam satis est paruum. Paupertatem nemo grauem sentit, nisi qui putat 70. Vnum fuisse Homero seruum, tres Platoni, nullum Zenoni, a quo coepit Stoicorum rigida ac uirilis sapientia, satis constat. Pauper Agrippa, Attilius Regulus, Scipio 10. Paupertas eo minorum tormentorum, quo minorum damnorum est materia. Diogenes effecit, nequid sibi eripi posset 73. Domus sapientis angusta etc. 77. Bonorum crimen est officiosus miser 85. Scipionis filię ob paupertatem a senatu dotatę 92. Elius Tubero et Fabricius. Paupertatis ignotum bonum. Phocion, Aristides, Coruncanius 124. Pauper a diuite accusatur, defendit se 143. Non puto pauperem, cui, quantulumcunque superest, sat est. Laudat paupertatem. Magnę diuitię sunt lege naturę composita paupertas 2. Pauper tutus. Epicurus inquit: Si ad naturam uiues, nunquam eris pauper; si ad opiniones, nunquam eris diues 6. Quomodo paupertas expediat ad philosophiam tendenti. Paupertatem suadet 7. Paupertas ostendit amicum 8. Diuitię sunt ad legem naturę composita paupertas 11. Pecuniam minorem habebis, nempe et modestiam 14. Demetrii paupertatem laudat 21. Paupertas non timenda 32. Quid sit paupertas 37. Fabricius diuitias imperator reiecit, censor notauit. Tubero paupertatem se dignam et Capitolio iudicauit etc. 48. Is minimo eget mortalis qui minimum cupit. Quod uult habet, qui uelle quod satis est potest 53. Verę diuitię sunt paruo esse contentum 55. Quantulumcunque est satis erit, si quicquid deerit, id a nobis petierimus. Pauper expers periculorum. Nunquam parum est, quod satis est; nunquam satis est, quod multum est 59. Fabricius aurum oblatum recusauit, hostem a ueneno tutatus est, ut esset quem armis uinceret 60. Multa quam superuacua essent, non intelleximus, nisi cum deesse coeperunt. Paupertas nulli malum est, nisi repugnanti 62. Liber de paupertate. Paupertas lęta non est paupertas. Paupertas expedita est, cum secura est. Si uis uacare animo, ut pauper sis, optes, aut pauperi similis. Aude opes contemnere et te quoque dignum finge Deo. Nemo alius dignus Deo est, nisi qui opes contempsit. Si uis scire quod nihil mali sit in paupertate, compara inter se multum pauperes et diuites etc. 63. Peruersus. Volunt homines ita pręceptum esse, ut uiuunt, non ita uiuere, ut preceptum est 87. Cęco similis qui errat et non admittit ducem 16. In eos qui in auditorium ueniunt non discendi, sed uoluptatis et otii causa 53. Partus. Aqua Nilotica foecundiores foeminas facit 99. Natalium inquisitio uana per sydera 113. Poetę. Cato. Cicero. Latronis Portii assiduitas in legendo scribendoque 4. Ouidius de mutando uersu admonitus aiebat deteriorem esse faciem, in qua aliquis neuus non esset 5. Vinicius orator extemporaneus. Cuique suum dicendi genus 7. Magna et uaria res est eloquentia 8. Salustii laus in dicendo 17. Demetrium egregie laudat in moribus, in dicendo, in philosophia 44. Liberalia studia 71. Studia 72. Satis est paucis te auditoribus tradere quam errare per multos. XL milia librorum Alexandrię arserunt 73. Publius tragicis comicisque uehementior ingeniis 74. Gręcus poeta ait: Aliquando et insanire iucundum est. Plato ait: Frustra poeticas fores compos sui pepulit. Aristoteles: Nullum magnum ingenium sine mixtura dementię fuit. Stoicos cęteris philosophis pręfert 75. Quęstionum inutilium cura. Quantum boni effecerunt qui sapientię et uirtutis exempla litterarum monumentis commendarunt. Disputare cum Socrate licet, dubitare cum Carneade, cum Epicuro quiescere. Hominis naturam cum Stoicis uincere, cum Cynicis excedere 80. Homerus. Virgilius 82. Transferendistudium et translatoris ingenium laudat. Studia in eo litterarum commendat 83. Liber de studiis liberalibus. Quare sic dicta. Grammatici officium. De Homero ait, cum omnium philosophorum sententias sequatur, non esse philosophum, cum ille inter se dissideant. Quid prosint artes liberales. Philosophia naturalis 84. Plus scire uelle quam sit satis intemperantię genus est. Nimia subtilitas infesta ueritati. IIII milia librorum Didymus grammaticus scripsit, in his multa superuacua. Aristarcus. Apion grammaticus. Philosophorm diuersitas 85. Inter moralem et diuinam philosophiam 88. Studium litterarum. Philosophorum sectę 110. Deliberat Cicero, an permittente salutem Antonio orationes suas comburet 114, 115. Mors Ciceronis 115. Naso rogatus, ut quosdam uersus inconcinnos tolleret, respondit decentiorem esse faciem, in qua aliquis neuus esset 125. Lucius Vinicius ex tempore causas agebat. De hoc eleganter dixit diuus Augustus: Ingenium in numerato habet 128. Libri combusti in poenam autoris Scauri 143. Vricanus homo rusticulus, cum sibi duo uiri apparuissent in agro Reatino, qui Castor et Pollux sunt nominati, satis instructus euasit 1. Philosophię dignitas. Philosophia non in uerbis, sed in operibus 6. Ad philosophiam hortatur, ita ut uerba probemus rebus. Magni uiri perirent, nisi eos docti extulissent. Sic Epicurus Idomeneum, Cicero Atticum. Virgilius: Fortunati ambo, siquid mea carmina possunt 8. Stoicorum philosophiam laudat 12. Captiosę disputationes superuacuę 15. Notat eos qui in tanta temporis egestate sophismatibus intendunt. Quid promittat philosophia? Consilium. Quid te torques et maceras in ea quęstione, quam utilius est contempsisse quam soluere 16. Ad philosophiam hortatur 18. Verborum inopia circa res exprimendas in philosophia. Genus ut animal, species ut homo. Rursum homo genus est, Romanus species. Genus generale supra se nihil habet, hoc est ens. Genus speciale corporalia et incorporalia etc. Idea. Idos 19. Quale dicendi genus pertinet ad philosophum. Non qui scit, sed qui facit bonum beatus est 20. Quinti Sextii philosophi sermonem et dicendi uim commendat 22. Studendum philosophię sine intermissione, dimissis aliis 27. Discendum et in senectute 19. Queritur, quod multi corpora exerceant, ingenia pauci 32. Philosophia circumdata inexpugnabili muro. Ad leges dialecticę et ad illos artificii ueternosissimi nodos 33. Acuta sunt ista quę dicis. Nihil est acutius arista. Quędam inutilia et inefficacia ipsa subtilitas reddit 34. Quęstio inter Stoicos et Peripateticos, utrum sit aliquid bonum, quod non faciat hominem bonum. Nodus Herculaneus 37. Quod artes liberales non perducant ad uirtutem, sed pręparent. Grammatica etc. Quod Homerus non sit philosophus. Philosophia, scientia bonorum et malorum, consummat ac perficit animum. Didymus grammaticus IIII milia librorum scripsit 38. Apionis grammatici in Homerum curiositas. Philosophii degenerantes. Quantum mali faciat nimia subtilitas. Omnia in utramque partem disputari posse ex ęquo aiunt. Inter sapientiam et philosophiam.Philosophię partes tres: moralis, naturalis, rationalis 39. Philosophię opus 40. Disputat superflua esse pręcepta philosophię cuiusque personę propria, sed ea tantum satis esse quę hominem in uniuersum componunt 43. Decreta philosophię generalia sunt, pręcepta specialia 44. Philosophię officia 45. Fuit aliquando simplicior philosophia, ut pote inter minus peccantes 46. Ad philosophiam hortatur 51. Auditionem philosophorum lectionemque ad propositum beate uite trahendam 54. Sophismata, Latinę cauillationes, philosophum pręstare non possunt 55. Philosophia pręstabit, ut te nunquam peniteat tui 57. Pictor. Parrhasius Olynthium senem torsit Prometheum expicturus 19. Picturam et statuariam non ponit inter liberales 84. Zeusis uuam et puerum pinxit, et aduolarunt aues etc. 147. Piscator. Pisces de terra erruti. Geruli qui pisces uenales gerunt 98. Pugna inter delphinos et crocodrillos. Natura crocodrilli 101. Petitio. Sic uiue cum hominibus tanquam Deus uideat, sic loquere cum Deo, tanquam homines audiant 4. Precibus et uotis non esse opus ait. Fac te, inquit, ipse felicem 12. Potentia 3. Confusam uitam et perturbatam potentes agunt; tantum metuunt, quantum nocent 52. Patria. Calistratus, cum exularet, abominatus est uotum optantis, ut Atheniensibus necessitas restituendi exules esset. Item Rutilius 43. Ciuis bonus 73. Lex a sexagesimo anno senatorem non citat 81. Patria mea totus hic est mundus 10. Magnanimi patria cęlo circumscribitur 51. Peccatum. Peccati pudorem tollit peccantium multitudo 30. Multa sęculi flagitia enumerat 50. Vitiorum circa nos infestatio 78. In eos qui deorum uitia confingunt. Quid aliud est, inquit, uitia intendere quam autores illis inscribere deos et dare morbo exemplo dignitatis excusatam licentiam? 80. Consuetudo peccandi multitudinem facit peccantium 85. Nihil interest, quo animo facias, quod fecisse uitiosum est. Nam facta cernuntur, animus non uidetur 86. Peccandi duo sunt genera: alud ex proposito, aliud ex negligentia 87. Magna pars peccatorum tollitur, si peccatori testis assistit 4. Peiores morimur quam nascimur 9. Epicurus: Initium est salutis notitia peccati 11. De falsa excusatione peccantium 16. Duo sunt propter quę delinquimus: praua opinio et ad falsa procliuitas 43. Nulla ętas uacauit culpa 42. Quibus crimen uoluptati est. Omnes peccata dissimulant. Sceleris in scelere supplicium est 48. Promissum quando non soluendum 35. Zeno pecuniam mutuo etiam indigno dedit, quia promiserat 36. Priusquam promittas, deliberes, et cum promiseris, facias. Prius si negaueris, fecisse postea fallere est 87. Parsimoniam uitę sibi placuisse refert 71. Parsimonię pręcepta 73. Sera parsimonia in fundo est 2. Tuberonis frugalitas commendatur 47. Vita austerior non tantum superuacua, sed etiam necessaria contemnens 55. De parsimonia uictus 59. Peregrinatio multa hospitia habet, nullas amicicias 2. Non locorum mutatio, sed animi emendat hominem 11. Non multum peregrinatio eripit, quando amicos et absentes animo amplectimur, quoties uolumus 18. Peregrinatio nocet sine animi curatione. Socrates querenti cuidam, quod nihil sibi peregrinationes profuissent, respondisse ferunt: non immerito hoc tibi euenit. Tecum enim peregrinabaris 51. Quid sit ambulatio, inter Cleantem et Chrysippum non conuenit 56. Passio animi. Peripatetici non tollunt sapienti affectus, sed temperant. Hoc Stoici confutant 35. Vtrum satius sit modicos habere affectus an nullos. Stoici illos expellunt, Peripatetici temperant 57. Pudor. Turpia ne dixeris. Paulatim enim pudor rerum per uerba discutitur 87. Verecundia etiam senes tangit 4. Sylla ex uerecundia in iram prorumpebat, Pompeius mitior efficiebatur. Signa uerecundię 4. Perseuerantia. Plus operis est in eo ut proposita custodias quam ut honesta proponas. Perseuerandum est et assiduo studio robur addendum, donec bona mens sit, quod bona uoluntas est 6. Prouidentia. Quare indigni regnent 35. Liber de prouidentia 59. Quis sit artifex mundi etc. 23. Prodigus. Acilio Butę prętorio post patrimonium ingens consumptum Tyberius paupertatem confitenti; Sero, inquit, experrectus es 61.