CroALa: documentum

Documentum ritter-1701.xml in db vitezovic-epistolae

IV. Equitis Pauli Ritter Epistolarum metricarum liber – 1701 EQUITIS PAVLI RITTER, EPISTOLARUM METRICARUM L<I>BER [---]

1. Ad Dominum Balthasarem Pataçić, Cancellariae Aulicae Ungaricae Consiliarium Quòd me Doctorem fecisti, agnosco favorem; Crede sed, hesternum mihi sat nocuisse phalernum: Quo nimiùm poto, jaceo nunc corpore toto. Si sic convivam, non longo tempore vivam; Sentio abinde malè; scribere cesso. Vale. 5 Viennae 14. Januarii 1701.

2. Ad Dominum Julium Fridericum Comitem Bucellenium, Supremum Aulae Austriacae Cancellarium Molestum ne fortè frequens praesentia reddat, Submitto chartam, pauca referre, levem. Hancqve verecundus mos perscripsisse vetabat: Majus at hoc justo more necesse fuit. Ut me Caesareis conabar sistere jussis: 5 Absque mora, durum currere, ponor, iter. Durum ritè, voco: praeter nam incommoda plura Bis quatuor duris casibus actus eram. Bini ad humum, bini fuerant in flumina casus, Ut penè in primo flumine mersus eram. 10 Casibus his fractum famulum Gallenica Virtus Vix mihi in hanc potuit restituisse diem. Jungebamque licet noctes properando diebus, Non tamen octavum venimus ante diem. Tam durum constabat iter: veredique caballos, 15 Currus, et famulos non habuere bonos. Caetera praeteream discrimina, at ultima Posta, Aere soluta meo, me tulit ire pedes. 4 Indulge haec obiter fido scripsisse Patrono: In te promissus nam mihi talis erat. 20 Sed quia jam supra viginti septimus iste Lucet, in augusta quòd morer Urbe, dies, In qua pro victu, non pro splendore profectò, In pignus datîs debita rebûs alo. Pluribus haud mediis provisus ab aede perexi, 25 Quàm mihi quae poterant huc satis usque fore. Ast fecit via dura dies impendere plures, Totque inter casus damna dolenda pati. Spemque mihi dederat scripto mediante Monarcha, Quod tibi ad expensas sit data cura meas. 30 Nunc, ubi destituor mediis et res mihi desit, Qua super ęs possem mutuo habere novum. Supplico: sume mei curam, Fridrice, benignam, Urbeque me in tanta non sine egere diu. Me tibi devovi, Patronum tuque dedisti 35 Te mihi; sic ad te ritè recurro. Vale. Viennae 15. Januarii

3. Ad Dominum Gothardum Henricum Comitem Saleburgium, supremum Camerae Aulicae Praesidem CoMes gotharDe henrICe. Ut mihi Pierias semper connectere lauros Mos erat, atque graves condecorare viros, Te mea proposuit cum primis Musa colendum, Virtutum et fati conscia Musa tui. Quem decet eximio laurus contexta valore, 5 Heroes quem inter surgere Fata jubent. Insignes titulos Superi tibi spemque dederunt: Quid superest nisi nos vota secunda dare. 5 Ergo ter felix fato, et virtutibus uber, Accipe pro lauro candida vota, Comes, 10 Quae praemitto rudi chartae conscripta patenter Donec perpetuis aucta notabo libris. Tuque inter fidos posthac, Gotharde, clientes Devotum Vatem me numera, atque vale. Viennae 17. Januarii

4. Ad Dominum Baltasarem Patacich Credita restituo, gratesque rependo favori: Et precor, assiduo sim commendatus amori. Fidus continuo nam vestro cultor honori; Dij te perpetuo servent, velut opto, decori. Viennae 17. Januarii

5. Ad Dominum Supremum Aulae Austriacae Cancellarium Jàm pridèm Comitis Salburgi anagramma repertum, In lucem paucos misimus ante dies; Tùm, quia te esse suum, populi vox fatur, amicum, Tum, quoniam virtus est sua digna coli. Nempè tuum quisquis, Friderice, meretur amorem: 5 Ille et Musarum dignus honore Vir est. Ut tamen ipse tua datus es mihi sponte Patronus, Patronum in Salburg hac mihi quaero via. Caesarei Fisci Praeses nunc ille supremus Longa mei tecum vota juvare potest, 10 Quò priùs in Camera sim Consiliarius Hunna, Haec ut servitiis Sparta sit una meis. Ut promissa fuit mihi ab annis penè duobus, Atque ea, quae prima sorte vacabit ibi. Hanc nunquam optarem, nisi sanè conscius essem, 15 Ejusdem Fisci posse juvare bonum. Cujus Budensem si pars ponatur in urbem, Altera Zagrabiae fortè locanda manet, 6 Ille secunda mei posset jam reddere vota, Uno ex hisce tribus me solidando loco. 20 Quod peto, jam pridèm merui; data jussa fatentur, Nec peto privati id pro ratione boni. Nam quod ad hos canos vixi, Friderice, capillos, Publici erat studii maxima cura mei. Et neque Rex nostros, nec Patria nostra labores 25 Persolvit; tardè sic ero dives Eques. Nec didici Regem, non fastidire Patronos Ut multi, atque nimìs qui meruere, solent. Proemia virtuti deberi jure, putabam, Quae satis ingenuo sit meruisse viro. 30 Ut fuerat priscis mos idem nobilis aevis, Sub quibus haud virtus publica egebat ope, Sic ego te nactus Patronum spem mihi pono, Acta mei mecum non peritura fore. Quem Dij Patronum fecerunt nobilis artis, 35 Dij servent, Musae et scripta perennè canant. Da veniam metroque rudi, incultoque Poëtae, Meque (precor) causa vel pietatis ama. Viennae 20. Januarii

6. Ad Dominum Franciscum Bernardum de Cehrern Ut te proposui revereri semper Amicum, Quem satis egregium frons notat ipsa Virum, Sic quoque tu mihi te non durum redde petenti; Pransurus mecum cras rogo, Amice, veni. Unus et alter adhuc nos vir sociabit honestus, 5 Inter quos Likae gemma Marinus erit. Affectus dapium defectum implebit amicus Ut peto venturum sic quoque spero. Vale. Viennae 24. Januarii 7

7. Ad Dominum Baronem ab Ochsenstein Te Ritter, semper tuus, Ochsensteine, salutat, Atque petit, secum sumito pransa. Vale. Viennae 3. Februarii

8. Ad Dominum Supremum Aulae Austriacae Cancellarium Quos mihi concessit tua gratia nuper, utrumque, Debitor ad grates ultrò, remitto librum. Primi Author Gallus benè sat generalia tradit, Caetera longinquis non docet apta plagis. Alter apud Venetos meritus lucemque probumque, 5 Regali dignus non ita fronte fuit. Laudibus (ceu spero) meos, Friderice, labores, Nec dubito dignum luce probabis opus. Sed quòd, ùt accepi, non possim reddere libros Ipse: dabis veniam, nam grave rheuma vetat. 10 Tu tamen à caeptis non desistendo benignis, Perge, novum famulum semper amando. Vale. Viennae 6. Februarii

9. Ad eundem Dominum Cancellarium Hic aliquam coepti partem submitto laboris, Censendam arbitrio, magne Patrone, tuo. Cui tamen occurrit quaedam superaddere parti Ut reliquum plano tramite currat opus. A Regnis venio ad regiones, oppida dinde, 5 Scriptorum multa quaeque probando fide. Iudicium praebeto tuum, quo magnus in Aula Caesaris es magni: magnus et esto. Vale. Viennae 18. Februarii

10. Ad Baronem Ochsenstein Si meliùs valeas, Oswal charissime, laetor: Meque, modò aegrotum, visere (quaeso) velis. 8 Ut prandendum inter medicè modiceque, loquamur Plura: nova dego solus in aede. Vale. Viennae 3. Martii

11. Ad eundem Cùm te octava mihi non passa est hora videre, Opto sit ut Clemens meridiana. Vale. Viennae 5. Martii

12. Ad Dominum Ferdinandum Comitem ab Herberstein, Equitem et Commendatum Melitensem Consilii Bellici Graecensis Vice-Praesidem Hanc tibi Vindebona primò dat ab urbe tabellam, Qui tuus est omni tempore, Paulus Eques. Immemorem noli, Ferdnande, pigrumve putare, Sed cui à studiis non vacat ulla dies. Utque dies faciebat Hyems Saturnia curtas, 5 His opus et noctes applicuisse fuit. Quartaque in urbe mihi decurrit luna moranti, Propria nec digito res mihi tacta fuit. Principibus quia post superos servire tenemur, Quod superest, nostrum tempus id esse potest. 10 Hinc mihi quinta prius fortassis luna redibit, Ad patrios potero quam remeare focos. Ast ubicunque meum decernunt fata moratum, Sum tuus, et nunquam deficiam esse tuus. Atque utinam pia vota Deus mihi compleat in te, 15 Quae tibi, ceu merito plura, precatus eram. Interea faustum, felix omnique beatum Parte, precor Pascha hoc, post quoque multa cole. Tuque mei nunquam Patronus desine dici: Profiteor semper qui tuus esse cliens, 20 Acclusamque mea matri, Ferdnande, tabellam Fac (rogo) secure posse venire. Vale. Viennae 26. Martii 9

13. Ad Dominum Supremum Aulae Austriacae Cancellarium Annua surgentis victa de morte salutis Festa precaturus cum reverenter eram. Devotique animi tuleram levidense tributum: Quod manibus cupii porrigere ipse tuis. Ast te quaesitum nequii reperire Patronum 5 Jamque domus famulus dixit, abesse procul. Hinc scripta facio viva quod voce nequivi, Ut veri munus rite clientis agam. Fausta igitur tibi festa precor Paschalia, Juli, Quae, cole per Pylii prospera lustra senis. 10 Omne bonum Mundi tibi largè profluat: omnis A Coelo incolumi profluat ultrò favor, Donec et ipse adeas coelos, sedesque beatas Quas meritum insigni te pietate facis. Id precor, et tanta parum pietate tributum, 15 His quod pingo notis, accipe, quaeso, lubens, Meque tuis noli privare favoribus unquam, Qui tuus aeterno nomine resto. Vale. Viennae 28. Martii

14. Ad Eundem Ut me Posonium nuper conferre parabam, Prima dies rectè Mensis Aprilis erat. Illa rudi quamvis ex observamine vulgi Sit pridem stultis pene dicata jocis, At malè fausta mihi motis humoribus ipsa 5 Exstitit: è lecto progredi ad usque negans. Nuperni casus in aquas, frigusque retentum Corpore, sunt hujus maxima causa mali Idque superna etiam moverunt corpora, junctus Saturnus Veneri namque malignus erat. 10 Post Mars laedebat lunam, dîn cauda Draconis, 10 Tandem à Saturno saucia et ipse fuit. Hinc quoque turbatus tot tempestatibus aër, Frigus, aquas, ventus edidit atque nives. At mihi Saturni nocuit directio verè, 15 Tunc rectè oppositum praeteritura Jovem, Quae mihi non morbum, Ptolomaeo judice, tantùm, Ast etiam mortem saeva minata fuit. Juppiter octavae dominus quia visus in ipsa, est Quo primùm in Mundum tempore natus eram. 20 Quae mala praeteritis coëuntia signa diebus, Effectum poterant non peperisse bonum. Hoc unum dolui pressus gravitate dolorum, Quòd mihi sors tristis tale negavit iter; Quo rem fecissem magno pro Caesare gratam: 25 Et potuissem à te promeruisse probam Sed nemo vitare potest sua fata: supernae Cuncta enim mentes inferiora regunt. Ne tamen, istud iter me neglexisse volentem, Censeres, forsan; deprecor hisce notis. 30 Quod facturus eram duplici ratione lubenter, Caesaris obsequio nempe, meique bono. Atque ideo Comiti Erdedo tua jussa, meique Discessûs volui significare moram. Cujus responsum hesterno mihi vespere latum 35 Spectandum volui consociasse notis. Quam primùm surgam, quò me cunque ire jubebis, Ad Thracesque ipsos, ire paratus ero. Interea, qua alios de Caesare ritè morentes, Magne Vir, extollis, me pietate juva. 40 Quem meritis multos praecedere facta probarunt, Ultima ne injusta proemia sorte legam. Si mihi restituent (ceù spero) Numina vitam, 11 Omnia me gratum saecula fuisse canent. Quòd rudis, ob maculas, non sit descripta tabella, 45 Scribenti ex lecto parcere, spero, velis. Te superi incolumem servent ad prospera quaeque, Ut, Friderice, tua, ut sunt mea vota. Vale. Viennae 7. Aprilis

15. Ad Eundem Posonio Ungarica redii cùm nuper ab urbe; Iàm tu Caesareum syrma secutus eras. Hinc sub bis quinis illic mea facta diebus, Non potui (ut decuit) ritè referre tibi. Hactenus at nec, posse sequi fortuna sinebat, 5 Tempore quo fecit, me valuisse malè. Pauca ad lustrandum mihi tradita scripta fuere, In quibus est aliquid, quod reperisse juvat. Sed votis sors nulla meis arriserat illic; Sat fecisse est pro Caesare servitium. 10 Quod solis lunaeve die propriumque tributum Ad tua venturus praedia ferre paro. Atque ut tunc sexto possim mea tecta videre Mense illic vigilans ad tua jussa. Vale. Viennae 13. Maij

16. Ad Eundem super dedicatione Stemmatographiae Illyricanae Ingenuis, et quae concernunt publica, rebus Me pius à tenero sollicitabat amor. Hinc, inter varios (ùt sunt mea fata) labores, Pars vitae Musis dedita major erat. 12 Prima etenim, sese quae necdum noverit, aetas 5 Musarum studio semper amica favet, Praecipuè, cujus primum nascentis ad ortum Mercurius Veneri (ceu mihi) junctus erat. Et licèt huic studio pretium minuatur, ubi omnes Galenus rapit et Justinianus opes, 10 Attamen Heroum, magnorumque acta virorum Vatidica aeternant nobilitata manu. Ignari spernunt studium hoc nobile: qui non Arcanum penetrant, fabulam id esse putant. Mutata in varias scripserunt corpora formas 15 Insignes Vates, percelebresque viri. Mysterium condunt, à sensu littera differt, Scribere nec parvae taliter artis erat. Magna sub appictis latitat sapientia formis: Totus at est doctis, clave carere, dolor. 20 Historiamque alii gracili scripsere poësi: Quod placuit scripti scilicet ante genus. Hoc et ego assiduos rupi quandoque labores: Nunc Slauni scriptor, nunc Latiique metri. At postquam canos sparsit mihi serior aetas, 25 Historicam placuit restituisse fidem. Quam pridèm vidi multis erroribus actam, Et depravata proprietate legi; Qua nempe Illyrici concernit Regna vetusti, In queis Slaunae usus: nunc quoquè vocis adest. 30 Nam pauci indigenae majorum facta notarunt: 13 Cuncta nec externis sunt bene nota plagis. Atque inter varios coeptos factosque labores Collegi armorum Nobile Ritter opus. Quae passim prostant non depravata colore 35 Tantùm, sed rebus non genuina suis. Haec quoquè restaurans in corpora plura redegi: Ut cujusque status conditioque petit. Ne falsum vero longaevus praeferat usus: Quaeque domi est, ea sit rebus ubique fides. 40 Pars operis coepti, Regnorum insignia praebens In lucem auspiciis prodit amicta tuis. Nempè sub armatis secura leonibus ibit, Et sub odoriferis gratior ultrò rosis. Regales aquilae reddent à fulmine tutam: 45 Et prope Pyramides stabit in aeva tuas. Sic tenerum cautus volui munire libellum: Multa novi subeunt namque pericla libri. Ast et ut affectum videar quacunque mereri Sorte tuum, Juli, velle modestus Eques; 50 Quo me, vix notum, tanto es complexus amore, Ut sim reddendis gratibus actus inops. Nam pro more tuo (mos quàm laudabilis iste) Promeritum in cunctis anticipare soles. Non aurum do pauper Eques; do scilicet arma, 55 Scriptaque. Nobilitant litterae et arma viros. Et scio, quò major, vel quò sapientior est quis, Hoc auri pretium ponderat ille minùs. 14 Divitias sapiens in honoro nomine ponit: Has quia cum Superis participare potest. 60 Caetera fortunae subsunt, morsque omnia delet: Aeternat famae gloria sola bonae. Magnanimumque tui genium, non esse caducis Intentum, at magnis, novimus, hisce Bonis. Dum nec opes tibi nec virtutum proemia desunt, 65 Omnibus his locuples, et magè dignus ades. Multa, domi atque foris virtus te scilicet ornat, Chara Deo pietas, Regibus atque fides. Inque bonos zelus, justus quoque candor ad omnes, Perfecti comples munia cuncta viri. 70 Hocque meum spero tali pietate tributum Nobilis ultrò animus nobile amabit opus. Utque mea aeternet meritis devotio tantis, Pono ad pyramides sertula trina tuas. Percipe grato animo parvum, Vir magne, libellum, 75 Qui tibi tot titulis ritè dicandus erat. Nec spernas parvum; majores te meruisse, Est sat: quae potui, meque dedisse, sat est. Ut pius et bonus es, tenerum defende libellum: Autoremque sui dilige, amaque. Vale. 80

17. Ad Dominum Leopoldum Cardinalem, Comitem Kolonicsium, Archiepiscopum Strigoniensem, Ungariae Primatem Quem sacris manibus cupij praebere Viennae, Posonium post te jussimus ire librum. Regnorum Illyrici praefert hic Arma, sequentes Stemmata praelustris Nobilitatis habent. Inter quae cernes proavorum scuta tuorum, 5 Et proregali splendidum honore genus. 15 Caetera dispergi Regis Cameralibus opto, De Camera pridem qui bene promerui. Et meruisse magis possem, si copia detur; Non etenim virtus, sors mihi fausta deest. 10 Ut tamen ùt sors vult, sat erit. Pietate paterna Tu veterem servum serva et amando vale. Viennae [---] Maii 1701.

18. Ad Dominum Supremum Aulae Cancellariae Comitem Bucellenium Ut videas, à te me dependere lubenter, Me flecto ad nutus et mea cuncta tuos. Crastinus indictus mihi sol est, quo mea Plekner, Me praesente, sibi scripta legenda velit. Huic adero promptè, juncturus dinde reperta: 5 Occurrunt multis regia iura libris. Caesaris alloquio, veluti jam saepè petito, Non indulsit, heù, sors mihi posse frui. Quem, velut octavo Augusti natalis, eidem Musaei tuleram pauca tributa mei. 10 Haec ut ad Augustum digneris mittere, quaeso: Si mitti arbitriô sint ea digna tuô. Utque diu servent magno cum Caesare te, vir Magne, dii incolumem, sedulus oro. Vale. Viennae 17. Junii 1701

19. Ad Dominum Iacobum Ernestum de Pleckner, Inferioris Austriae Secretarium Referendarium Aulicum Ter mihi quaesitus, non es, Pleknere, repertus, Cùm fuerant tecum scripta legenda mihi. Assignes aliquam venturo certiùs horam, Quaeso; tamen sit cum abs commoditate tua, Ut caensura meis detur te judice scriptis; 5 Corrige scripta, velim. Me sed amato. Vale. Viennae die 18. Junii

Responsum <Ernesti de Pleckner> 16 Condoleo fato, sed tu quoquè condole nostro Vix superest proprijs horula grata iocis. Limina delevit tempus, Mars moenia Regnis Dempsit heu quatuor, quae tamen arte legis, Colligis, et longo studio longissima fata recenses 5 Docte Vates, stimulo sunt tua scripta mihi. Da mihi te videam die Martis proximè, nam lux Illa tuae laudis, illa laboris erit. Iacobus Ernestus de Pleckner manu propria

20. Ad Herulum Franciscum Ludovicum Comitem de Saleburg Scrutatus tua fata, Comes, quae mente superna Condita nominibus saepè latere solent, Fausta satìs reperi. Justis comitataque votis, Hac tibi suadebat mittere noster amor. Quae penès, Illyrici transmitto stemmata, magno 5 Haec ut digneris tradere, quaeso, patri. Cum quo me famulum, Comes ô Francisce, novellum Dillige: ad illius nostraque vota vale. Viennae 21. Junii

21. Ad Dominum Secretarium Pleknerum Quam mihi nuper erat dictum venisse sub horam, Ante tuae, Pleknere, ostia sisto domûs. Haec tamen ad sextam gratìs pulsavimus usque: Tanta etiam famulos pressit in aede quies. Intrabo templum: donec surrexeris; et tunc 5 Aggrediamur opus Caesaris, oro. Vale. Viennae 26. Junii

22. Ad Dominum Cererum Mitto anagramma novum, quod valdè rara vocalis, R que penès quinum durius esse facit. Tu tamen hocce mei signum servabis, amoris, 17 Spero, lubens: et me semper amando, vale. Viennae 27. Junii

23. Ad Dominum de Plekner Frustra praeteritis veniebam saepè diebus: Cura etenim major te mihi surripuit. Ut tamen acta mei, pro commoditate legantur Et tua et alterius, fac ea mitte mihi. Indice succinto meriti loca quaeque notabo, 5 Una sat ut tantum pagina monstret opus. Plura domi inveniam, deductaque in ordine recto, Arbitrioque tuo digna legenda, dabo. Septimus augusta est mihi Mensis in urbe moranti: Da mihi in octavo posse videre domum. 10 Si quisquam fuit ante tui vir cultor honoris, Ritter erit cultor postmodo, crede. Vale. Viennae, ult. Junii

24. Ad Reverendissimum Patrem Gabrielem Hevenessium, e Societate Jesu, Rectorem et Noviciorum Magistrum Restituo librum, quem possum dicere rarum, Nam reperi sacrum quod diadema juvit. Tertium, ut in causa possim percurrere eadem, Da, rogo; meque tuo serva in amore. Vale. Viennae 1. Julii

25. Ad Dominum de Pleckner Quòd te sincero venerer, mi Plekner, amore: Hoc volui signo testificare fidem. Quod post pauca typis impressum tempora cernes, Cultoremque tuum saecla futura legent. Expecto nuperna mei super indice scripta 5 Formando, nec me desine amare. Vale. Viennae 1. Julii

26. Ad Dominum Cererum 18 Ut spectata diu moveatur lectio tandem, Praemitto chartas, quas brevi et ipse sequar. Attamen adscribas ubi vis venturus ut adsim: Scilicet in propria vel domini aede tui? Adscribas, vellem: latori namque Croatum, 5 Non aliud Mundi scire idioma, datum est. Meque tuo atque tui, praeclare Cerere, Patroni Conservare stude (quaeso) favore. Vale. Viennae 3. Julii

27. Ad Dominum Comitem Bucellenium Supremum Cancellarium Aulae Quod tibi multiplicem curas, addamque labores, Nempè mea curas cum levitate graves. Da veniam facilis tantò magis ipse precanti, Ad culpam gravior quò mihi causa venit. Iussus in hanc veni mandato Caesaris urbem: 5 Teque etiam primum jussus adire fui. Per te materies mihi consignata laborum, Censuram subiit ritè lubensque tuam. Nunc mihi vel plures opus expectare labores, Vel mihi sperandum posse redire domum; 10 A te sperandum mihi spectandumve necesse est: Hincque tua fueram visus in aede frequens. Cùmque tua factus mihi sponte Patronus es, et cuj Subscripsi aeternis nomina nostra notis. A modo te scriptis invisere debeo chartis, 15 Ac velut aegrotus delituisse domi. Aegrotumque animo, non mente aut corpore, tristor: Namque mei pudor est unica causa mali. Septimus ad finem properat decurrere Mensis Absens à propria quòd morer hìcce domo. 20 Tempore quo vestes me deseruere vetustae: 19 Aesque deest, fieri quo potuere novae. Hactenus acceptum modicè duravit in arca: Consumpta ùt semper pars media ante, fuit. Et cùm Posonio redii, vix quatuor ab illo, 25 Floreni, accepto ad Pascha, fuere mihi. Sic, quod grata tui tribuit mihi dextera munus, In sumptus veteres transiit atque novos. Nobilis interea tenuit me semper honestas, Ne tibi molestus redderer, ultrò bono. 30 Tùm, quia sperabam paucis me dinde diebus Savanas propius posse redire plagas; Mutuo amicorum sic viximus hactenus aere, Quodque alibi potui pignore habere dato. Ut te conservem charum, Friderice, Patronum, 35 Sufferre atque pati cuncta paratus eram. Nunc, cum res desint, mittendae in pignus. Amicis Cùm me molestum jàm pudet esse meis, Te mihi conveniens fuit atque necesse precandum, Ut labor est, curae sim quoque et ipse tuae. 40 Provideas, quaeso: ne (dum pro Caesare sudo Utilis, atque tuus jam vocor esse cliens) Sit mea deterior fortunae sors et honoris Conditio et senium quàm fuit antè mihi. Augustae domui claris quòd servio factis 45 Iam bis lustra duo praeteriisse puta, At nullo Augusta solatus munere ab Aula, Quam vidi immeritos saepè beare viros. Ut quidam meriti cunctos et nomina fingunt, Nec, se importunos reddere, turpè putant. 50 Ex hac sorte hominum non sum: mihi semper honestas A puero placuit, cum probitate boni. Hinc ego fortunis pauper canesco: superbos 20 Saepè alios vili surgere plebe videns. Invideo nulli fortunas, nempe cui illas 55 Aut Deus aut virtus aut tribuere patres, Sed quas non meriti decepto Principe raptant, Has animo (fateor) non patiente fero. Post superos Reges si nobis sint venerandi, Decipere hos, magnum quis neget esse nefas? 60 Tales ne numerem, propriam tibi detego sortem: Haec genio, Iuli, non favet aequa meo. Virtutem fors antè fuit fortuna secuta, Ut quidam referunt, et comitatus honor. Nunc aliam rapuêre viam, nunc fascinat aurum 65 Omnia, nunc mendax prae sapiente valet. Unde et ii, quibus est rerum data cura sacrarum, Mundi in damnatas ultrò feruntur opes, Scilicèt, ùt luxûs alimentum multa requirit, Sic et avaritiae multa deesse, puto. 70 His ego cognoscens, non te, Fridrice, teneri: Tutelam placuit sponte subire tuam. Hinc ad jussa regam tua me, seù nempe reverti Das mihi, seu isthic ultrò manere jubes. At cures medium, rogo, quo subsistere possim, 75 Nec me plus propè te et Caesarem egere sine. Sedula quaerendae tibi sit quoque cura Coronae, Dùm vivunt homines qui meminere, datae. Haec mihi si dabitur provincia, tempore pauco Restituam tantas Caesari honoris opes; 80 Seria dilectę spem dant mihi dicta parentis, Alteriusque penes fortè repertor ero. Ut, qui restitui Regni pro Caesare jura, Restituam (cures) et diadema. Vale. Viennae 8. Julii 21

28. Ad Patrem Hevenessium Hunc quoque percurrens librum nonnulla notavi, Quae Regum Patriae jura vetusta juvant. Ipsum restituens, grates tibi reddo decentes: Si quid habes ultrò, participemque, rogo. Non aliud cupio, quàm quod res Illyricanas 5 Tangit: Crovatas Dalmaticasve vocet. Viennae 11. Julii

29. Ad Dominum Cererum Ante dies quatuor, nam lux haec quinta refulget, Ad dominum scripsi, chare Cerere, tuum. Scripsi, ùt ad insignem calamo properante Patronum, Quod nequii verbis dicere moestus Eques. Nec repetam scripti causam, variumque tenorem: 5 Haud dubito, ipse tibi scripta legenda dedit. Sed quae mens domini, quaeve est intentio de me? Quaeso, mihi paucis significato notis. Et ne deliteam donec possum utilis esse Efficias, Domini sim pia cura tui. 10 Crede mihi; vestem non es texturus Oresti, Nec me Equitis vanum nomen habere feres. Ipseque, si vitam servent pia fata, favore Me dignum dicet fors aliquando suo. Quodque mihi ingessit, licèt et tunc, munus egenti: 15 Instar depositi me penès illud habet. Quem pro parte mea reverenter (quaeso) saluta: Et mea commendes vota precesque. Vale. Viennae 12. Julii

30. Ad Eundem Mitto rudem famulum, per quem mandata Patroni, Chare Cerer, specto percipienda tui. Quae mihi describes: nam linguae nescius iste, 22 In prima dictum perderet omne via. Callentem plures, nuper dimittere, linguas, 5 Debebam; noscis qua ratione. Vale. Viennae 12. Julii

31. Ad Eundem Quòd tibi tanta frequens Ritter fastidia causet, Nil meritus de te, chare Cerere, boni, Da veniam, namque ipse sinis: Ritterque necesse Ad dominum debet sollicitare tuum: At si fata dabunt vitam meliora, videbis 5 De te postremum non meruisse locum. In domino spes namque tuo mihi certa tenetur, Dum nihil in meritos alter amoris habet. Tuque iterum atque iterum commendes, quaeso; sed absque Offensa, domino remque statumque meum. Nempe illo solito, perdocte Cerere, decore 10 Quo peragis dextrè caetera quaeque. Vale. Viennae 13. Julii

32. Ad Dominum Ferdinandum Comitem ab Harrach, Supremum Aulae Caesareae Praefectum Priscus ad ista probè servatus tempora mos est, Commendat probitas quem magè in oeva sua, Nempe ut quisque suo festum ad natale Patrono Mixta piis votis munera laeta ferat. Hinc ego, quae possum pronunc, non quanta deceret, 5 Mitto per alternas debita dona manus. Parva, meis bona sors rebus succurrere tardat Mitto, quia aegrotum corpora fata tenent. Vota tamen pia sunt menti sociata supernae, Quò magìs effectum sint habitura suum. 10 Haec reliquis votis famuli conjunge novelli, Magnanimusque ipsum concipe amare. Vale. VIennae DIe XIIII. MensIs IVLII sVbsCrIbebar sVprafatVs eqVes. 23

33. Ad Cardinalem à Kolonics A quò me nosti, sunt bis duo lustra peracta, A quò nempè legor Cultor in orbe tuus. Tot simul Augustae lustris sum notus et Aulae, Continuis annis praestita facta docent. Hoc quòque tu multos juvisti tempore posse 5 Fortunae solida prosperitate frui. Solus Eques, meritis de te, de Caesare, et aula Plenus, eget omni prosperitate penès. Pollicitusque tuos fueras cui saepè favores Ore sacro et scripti proprietate tui. 10 Quos avidus studui magis emeruisse favores Neve minùs digno gratia quanta datur. Nunc cùm promeritum sponsumque duobus ab annis Officium Camerae, sede vacante, peto, Utque illi prosim, peto, sat prodesse peritus: 15 Notitia è rerum maxima quippe mihi. Coepisti ùt Regi prodesse, tuosque juvare, Me profecturum, quaeso, tuumque juva. Utile non proprium quaero, sed Caesaris: hujus Verus amator agas proficiasque mihi. 20 Sic et, Odescalci factos pro jure labores In mentem revoces pro pietate. Vale. Viennae 15. Julii

34. Ad Comitem Bucellenium, Supremum Aulae Cancellarium Promissum mitto librum, non plùs rehabendum, Quem propriis, aliquis si vacat, adde, locus. Non multum invenies quod laudes lector in ipso: Parva ex materie nam citò factus erat. Hinc neque praescripsi tantis mea nomina chartis: 5 Iuncta penès planô non placuêre stylô. Augebit numerum, non splendorem, iste tuorum: 24 Adde librum libris, me sed amato. Vale. Viennae 15. Julii

35. Ad Colonellum Cernkocium Quod mihi misisti vinum, praestantia laudat: Nam bibitô, sensi, non rediisse febres. Inque tuam bibitum cùm sit Francisce salutem, Profueritque meae. [------]

36. Ad Dominum Canonicum Zeno Quòd te non possim pransurus visere, causam Dat mihi sat grandem fors reditura febris. Hinc indulgebis patienti, spero, meique Pòst etiam, Zeno, fidus amator eris. Si quid Odescalco sperandum à Principe sentis, 5 Ut Boromaeo etiam fortè locutus eras, Quaeso, mihi paucis digneris scribere verbis, Ne fallax animum spes trahat ultrò meum; Ut plùs nil credam Comiti de Monte Catino, Et maneat Negri cuncta per oeva niger. 10 Ut dicar, gratìs tantos fecisse labores Principi et invertam cum ratione stylum. Multa quidem scripsi, non omnia; multa reservo. Tu tamen in coepto me tene amore. Vale. Viennae 17. Julii

37. Ad Eundem Tàm bene tractatus dapibus vinoque redivi: In tua heri pransus, Vir venerande, domo. Nescius ut jàm sim, num dixi abeundo valeto; Si non, da veniam: culpa in amore fuit. Tu bene tractasti, vultuque et pectore grato: 5 Laetus in excessum sic facile ivit Eques. Huncce viro insigni Residenti mitto libellum, 25 Cui cras promissas destino ferre notas. Quem (precor) interea nostra de parte salutes, Cumque illo mei amans, dulcis Amice, vale. 10 Viennae 19. Julii

38. Ad Dominum Cancellarium Comitem Bucellenium

Pridèm nec praesens te nec per scripta saluto, Quo curanda mihi tempore febris erat. Nunc oculi fluxu quamvis graviore laborent, Altera sed me vult causa latere domi, Quam per nupernam poteras rescire tabellam, 5 Ne tuus in tanta vileat urbe cliens. Bis tamen hesterno misi mea vespere scripta, Sed te absente domo scripta relata mihi. Quae, ceù fusa magìs, ne magna negocia turbent: Donatum postis, abbrevientque diem. 10 Horum, incommodius tempus, contenta reservo, Ne quo molestus dicerer esse modo. Hac tamen optabam priùs insinuare tabella, Ut Camerae Ungaricae sit tibi cura minor. Invenies, quo me tua fors industria laetum 15 Efficiat: gratum reddat ùt ultrò sibi. Illic perdo operam, perdit sua proemia virtus: Quaequè bonis danda est sors, datur illa malis. At tu discernes eadem sapienter honores Dando bonis; poenas, quas meruere, malis. 20 In melius, Fridrice, meas convertito sortes, Obsecro, inque tuas has ego pono manus. Te mea clarebit virtus fautore per orbem, Alter suppressam quam magis esse volet. Hac tu promota laudem cumulabis in Aula 25 Caesaris, aeterna et proemia in aede Dei. Posteritasque tuum celebrabit in omnia nomen 26 Tempora: majores non habet orbis opes. Tu tamen hoc cura, Comes illustrissime, quaeso, Quod curare tuae laudis amore decet. 30 Ne tuus, alterius cultore minora merente, Deterior videar cultor in orbe. Vale. Viennae 20. Julii

P. S. Aegra (dabis veniam) causarunt lumina quod non Scripta mea fuerit pagina tota manu.

39. Ad Dominum Cehrerum

Curabam nuper rigidas depellere febres: Cura, oculis, mihi nunc est, reparanda salus. Ex aliaque tamen ratione reservor in aede, Quae fuerat domino significata tuo. Si quid ab inde novi pro me sit postmodo factum: 5 Unica significet linea, quaeso. Vale. Viennae 20. Julii

P. S. Completum titulum Comitis mihi mitte Cobenzl Non fastiditus, chare Cerere, rogo.

40. Ad Dominum Comitem Kalnokium Laetor Posonio salvum rediisse, sed ipse Ultra propositum tempus adusque moror. Nam qui pro patria sudantem ritè juvare Debuerat, sortes impedit ille meas. Parvus amor longis, vel non sincerus, ab ollis: 5 Quae summo pretio sola pudenda tegunt. Ut jam non mirer me non benè stare per illas, Maxima per quas seu Regna perire solent. Hinc sunt Pannonicae clades, tantique ruinam Imperii Daca et Pannona Nympha gemunt. 10 Sub quorùm manibus Coeli thesaurus habetur, In fluxas Mundi cur rapiuntur opes. Denique avaritiae nunquam saturata cupido 27 Non solet eximiae laudis amore capi. Gloria praeclaro nutrit de sanguine natos, 15 Qui pro divitiis nomina pulchra legunt. Haec tibi, quà verè claro virtutis amanti, Scribere me jussit notus ab antè dolor, Ut sic consummam praesentis taedia vitae, Quem febris atque oculi fluxus in aede tenet. 20 Mitto novum folium, cùm nil, quod mittere possim, Dignius esse mihi, sors inimica dedit. Tuque ùt quem sanguis, quem virtus nobilis ornat, Kalnoky, cultorem dilige, quaeso. Vale. Viennae 21. Julii

41. Ad Dominum Günter Chare mihi Günther, si quid tibi restat amoris, In quo coepisti nuper habere Virum, Hanc ut digneris domino praebere tabellam, Suadens, ut totam perlegat ipse, rogo. Decretumque velis Festinus mittere: nam sic 5 Aeger egenus Eques vix aliquando fui. Compensare tuos dominique studebo labores: Collegis libros porrige, Amice. Vale. Viennae 23. Julii

42. Ad Dominum Residentem Parmae Promissas transmitto notas parvamque tabellam; Hanc cura ad dominum posse venire tuum. Fata et vota, suis retuli quae laudibus apta, Mitto, tuique peto nomina scire. Vale. Viennae 23. Julii

43. Ad Dominum Cancellarium Transylvaniae Aegritudo vetat me sumere prandia tecum: Aucta magìs vires deprimit illa meas. Durum iter hanc causat mihi nupernique labores, 28 Postque moram tantam me quoque maeror agit. Quomodo subsistet vel se majoribus aptet, 5 Virtus, cui mundus proemia justa negat? Nec scribo nec dico aliud, patientia vincat, Dum veniat mors quae tollere cuncta solet. Lecta ex nominibus Magni sua fata Magistri Militiae Angelicae jungo legenda tibi. 10 Atque ut sis laetus cum commensalibus, opto: Absentem aegrotum me sed amato. Vale. Viennae 24. Julii

44. Ad Dominum Secretarium Pleckner Tardiùs hesterno mea littera tradita sole Est tibi, ùt aegrota littera scripta manu. Qua, justas breviter tibi declarando querelas, Optabam paucas velle juvare preces. Nunc, si quid super his, Pleckner generose, sit actum, 5 Cultorem cures exhilarare tuum. Et si pro tantis meritis spes nulla supersit Fac me, ad desertam posse redire domum. Ast ut plura scias, Equitis sub nomine honesti Hoc facturus iter, tres ego vendidi equos. 10 Quos casus, quae damna tuli, quantosque labores, Caesari ut obsequerer, noverit ipse Deus. Quod feci, nullum, credas, potuisse Croatum Fecisse, et demum quae facienda forent. Cumque magè Ungarica per Cancellarium in aula 15 Quàm per me labor hic perficiendus erat; Plus tamen ille odit, quò plus deberet amare, Tam me, inquam, tanti quàm mea facta boni. Hinc nisi jam vestrae me Cancellarius aulae Cum vobis aliis pro ratione juvet, 20 In me deficiet virtus, aliumque deinde 29 Non facile inveniet Caesaris Aula. Vale. Viennae 24. Iulii

45. Ad Dominum Comitem Alexandrum Erdeodium

Quòd te non visam tanto jam tempore, noli Mirari, aegrotum continuo ipse puta: Sic me perpessi casus, curae atque labores. Et longa infirmat propria ab aede mora. Attamen esse tui memorem me credito amoris: 5 Facti in me meritum nemo perȋsse dolet. Ingenuas animi dotes natura benigna Donavit, quamquàm sors inimica mihi est. Quem tamen aegroto posses praestare favorem Nunc mihi per scriptum ritè precandus eras. 10 Augusti redeunt postcras Natalia regis, Cui per me dignus laude paratur honor. Hinc cupio, per te praesentaretur eidem, Qui charus donum charius efficies. In quo si placeat praestare favoris honorem:, 15 Responso cupior certior esse tuo. Rem charam Regi facies, Equitemque teneri Plura tibi; quem non desine amare. Vale. Viennae 24. Julii

{46.} P. S. Hicce novum partum nostri tibi mitto laboris. Maiores aliquo tempore fortè dabo.

<46.> Ad Dominum Abbatem Babocensem Mi venerande Abbas, placeat me visere Amicum, Ut sumas mecum prandia pauca. Vale. Vienae 25. Iulii

47. Ad Dominum Günther Si quid habes, Günthere, novi, soleris Amantem, Continuus capitis quem tenet usque dolor. Si Comes Herberstein (quaeso) hic Ferdnandus adesset, 30 Unà significes hospitiumque mihi. Patronumque tuum reverenter, ut opto, saluta, 5 Cui me commendes, votum et ad omne. Vale. Viennae 26. Iulii

48. Ad Dominum Uyvarium Chare mihi Ujvari, dilecteque semper Amice, Quod praesens nequeo, scripta per ista peto. Cede mihi librum, cui fata et vota represso Inscripsi titulum tertius annus erit. Certus sis, alium quòd post breve tempus habebis, 5 Id tibi sincerè spondeo honestus Eques: Indigeo tali pro quodam nempè Patrono, Qui sua in hoc poscit fata videre libro. Aeger ego ad praesens aliena scribere dextra Debeo. Tu felix, salvus, Amice, vale. 10 Viennae 25. Iulii

49. Ad Baronem Ochsenstein Quod nusquam visas, nisi ritè vocatus, Amicum, Te Medici officium sumere velle reor. Fors et sorte tua morbo graviore laboro, Quòd sit opus jam te ritè vocare mihi. Ergo veni, vises (rogo) me; sed talibus astris, 5 Mi Baro, te Medicum non cupio esse diu. Quidquid fata velint, Medicus sis vel Philomusus, Aegrotum vises, sanum at amato. Vale. Viennae 25. Julii

50. Ad Regiam Josephi Majestatem Annua festivi celebrant Natalia plausus, Queis te regnando Dij tribuere solo. Et decet, et dignum est laetis concurrere votis, Et Nato et gratis munera ferre Diis. Munera dent alii fulvo pretiosa metallo 5 31 Raro et fulgentis grata nitore petrae: Pauper Eques quod habet sincero pectore donat, Pauper ad applasus non tamen ille pios. Munera contribuo; inquam, vectigalia solvo: Attamen à superis munera missa Diis. 10 Quae quamquàm contenta levi sint munera charta, Et fati et voti maxima quaeque ferunt. Hinc ea percipies animo, Rex Magne, benigno: Vota ego do, superi dent Bona quaeque. Vale. Viennae 26. Julii

51. Ad Dominum Comitem Alexandrum Erdödium Quod petii, repeto; praesentem nempe tabellam Natalizanti trade lubenter, Hero, Caetera distribuens sociis exempta Ministris: Mirentur Regis fata reperta sui. Et pia commendes aegroti vota clientis, 5 Cum quo vive, Comes, prospera saecla. Vale. Viennae 26. Julii

52. Ad Dominum Cancellarium Transylvanum Summas pro misso refero tibi munere grates, Tempore quod nequiit commodiore dari. Depositum facis ipse bonum; nam talia dona Me penès aeterna nomina laudis habent. Immortale meis remanebit nomen Amicis: 5 Tempus edax alias namque vorabit opes. Hic tibi nunc mitto Regalia fata. Videbis, Numina nominibus quanta latere solent. Me capitis ferit usque dolor, stomachusque laborat, Flatibus, et sortis stant vaga signa meae. 10 Qui Iudex non vult justè, societur Iudex: Et saturent Stygiae pectora avara feces. Praesens Ritter aget, poterit cùm surgere, grates: 32 Interea felix, Kalnoky chare, Vale. Viennae 26. Iulii

53. Ad Dominum Cancellarium Aulicum Comitem Bucellenium Natalizantem quo sum veneratus honore Regem, notitiam pagina juncta dabit, Quemque typis pressi librum, quantaque dicavi Laude vicis, sed non sorte profectò pari. Nam qui propterea (sum propter multa decora, 5 Quae pro Rege, illis, Regno et utroque tuli) Deberent justo me prosequi amore et honore, Hoc magìs oderunt, atque perire volent. Non alios culpo; caput est quo caetera membra Aegroto nequeunt munus obire suum. 10 Hinc postquam fuerint tituli et praefatio lecti Decerpas libro paginam utramque, rogo. Idem etenim faciam, postquam completa recudi Instituam: nostris non erit ursa libris. Nullum homines Numen, quod non tueatur, adorant: 15 Quique nocet tantùm, nùm sit amandus herus? Quem sic ingrato privatum ritè Patrono, Post proprios aliquo dînde repone loco. Invenies isthìc per me tua nomina culta, Ante etiam longè quàm mihi notus eras. 20 Tuncque fui, Fridrice, tui non vanus honoris, Augur perpetui jam modò cultor ero. Qui cùm sis veri generosus honoris amator, Esto pro honore meo tum tibi cura. Vale. Vienae 26. Iulii

54. Ad Dominum Canonicum Zeno Perdilecte mihi, cunctis reverendeque Zeno: Quomodo (scire opto) cum Residente vales. Si de me quaeras, aeger conservor in aede: 33 Debilitat capitis caetera membra dolor. Hic folium tibi mitto novum, quod Regis honorem et 5 Fortunas Coelo propitiante refert. Poscebam nuper Residentis nomen habere, Quod mihi nescio qua sorte negavit idem. Ignorare boni, si culpa est, nomen Amici, Culpa isthaec non est annumeranda mihi. 10 Illum, quaeso, tamen jam noti nomine Ritter Esse salutatum te mediante. Vale. Viennae 26. Iulii.

55. Ad Baronem Ochsenstein Cum me nolebas hesterno vespere adire, Nunc venias, brevis est coena parata. Vale. Viennae 29. Iulii

56. Ad Dominum Comitem Kalnokium Oblatis nuper mihi sponte favoribus utar: Hic pro Budensi mitto, petoque mero. Vitiferis aliquando fuit laudata profecto Buda jugis: prisca num modo laude valet? Quod laudant omnes, laudabo certus et ipse: 5 Prima tamen laus et certa datoris erit. Mitto librum veterem diverso tempore scriptum: Cui dant Matthiae regia scripta decus. Hunc vagus, ante dies aliquot, mihi sponte reliquit Smugar, facturus copiam in aede mea. 10 Illi ego promisi mensam, victumque, meumque Dictandi studium, pro ratione tui. Sed pòst non visus, nisi heri, post prandia; per quem Tardè et mendosè proficietur opus. Nunc habitaturus veni pro tempore in urbem, 15 Dum melius valeam, possim ut abire domum. Languor adhuc, multùm ire vetat: sed quando licebit, 34 Accedam grates ipse referre. Vale. Viennae 31. Iulii

57. Ad Dominum Cerer Nuper ùt aegrotus procul exteriusque moratus, Nec te nec dominum commodè adire valens, Jam propiùs veni, qua sis mihi ab aede videndus; Nempe in sylvestris commoror aede viri. Cras tamen, ùt potero, conabor visere utrumque: 5 Me primo sperans esse in amore. Vale. Viennae 31. Iulii

58. Ad Dominum Cancellarium Aulicum Comitem Bucellenium Cultoris memor esto tui, quo longa secundes: Optato effectu vota precesque rogo. Hoc te facturum magè spero; quòd ipse Iustus es, et meritum me satìs esse vides. Tumque, tuus quia sum, splendere in honore clientum 5 Patronis nimium non solet esse decus. Quòd sit Eques tuus, hoc vastus legit orbis, eundem Felicem videat te mediante. Vale. Viennae 5. Augusti

59. Ad Baronem Ochsenstein Ut tibi fausta dies Osvaldi, Osvalde, per annos Nestoreos redeat corde precatur Eques. Interim Ephemerides poscit, quas Felsina jactat, Stellarum cupidus certa videre loca. Si Vratislavam placeat tibi visere, curru 5 Adveniam: poteris tunc simul ire. Vale. Viennae 5. Iulii

60. Ad Dominum Beseredium, Primatem, Regni Hungariae Palatini Aulae Capitaneum Hic ego correctum Proregi mitto libellum, Quem reverenter ei da, Beseredi, rogo. Tres alii, quo sint directi, inscriptio dictat; 35 Quod peto, fac, et ama me, Beseredi. Vale. Viennae 8. Augusti

61. Ad Dominum Comitem Ladronium Quo binum deflet generosa Croatia saeclum, Conveniens rebus sat rude carmen habes. Lecturum casus, exemplaque multa docebunt, Quod verè Turcis non sit habenda fides. Vanaque non mihi sit dubitandi causa, quod aetas, 5 Proposito brevior tempore, pacis, erit. Caetera ut emendes, si quae vitiosa videbis, Et me semper ames, Vir venerande, rogo. Est mihi solamen quippè à sapiente, doceri: Eximioque probi ducor amore Viri. 10 Qualem te reperi, culturus ritè deinde: Dilige cultorem Praesul at ipse. Vale. Viennae 9. Augusti

62. Ad Dominum Günther Bina mihi praestanda velim, charissime Günther, Praestandum facili cùm sit utrumque modo. Scire volem primùm nùm sit descripta benigni Induperatoris gratia, facta mihi. Quae si non fuerit, rogo commendare Patrono 5 Digneris, fieri hanc quo meliore modo. Ast aliud, quaeso, mecum pransurus adesto. Mitto tibi currum, tuque venito. Vale. Viennae 10. Augusti

63. Ad Dominum Comitem Ladronium Consilio, Ferdnande, tuo directus, adivi Praelatum Eclesiae Tinniniensis heri. Sed vesper, positaeque dapes et coena diremit Plura locuturum pro ratione status. Cum quo cùm fueris, declares, obsecro, sensum 5 36 Regia nam quaero commoda, ritè meum. Meque uterque suo dignetur amore fovere, Quem meruisse, mihi est cura futura. Vale. Viennae 13. Augusti

64. Ad Dominum Secretarium Pleckner Quòd tibi saepè, diù tibi quòd fastidia causem, Da veniam, rogo, sic cum mea fata trahunt. Fatorum tantò minus est mutabilis ordo, Quantò homini sua sunt cognita fata minùs. Attamen innumeras tibi reddo et debeo grates, 5 Insuper in me quòd tam generosus eras. Sed neque degenerem me nobilitate vetusta, Si Superi faveant, experiêre virum. Verùm decretum necdum se dicit habere Actorum custos, quo decorandus eram. 10 Hoc illi, quaeso, digneris mittere, et Aulae Ungaricae solitis insinuare modis. Caesaris Augusti quo gratia constet eidem Atque in me vester splendeat ultrò favor. Effice quo redeam: Vos, vestraque nomina laudans: 15 Meque, tuum semper, semper amato. Vale. Viennae 15. Augusti

65. Ad Dominum Günther Inclusam Domino praebe, Günthere, tabellam Mecum et sumpturus prandia pauca veni. Meridiem propiùs veniet tibi currus, in illo Cum socio venias, quo placet, opto. Vale. Viennae 15. Augusti

66. Ad Dominum Comitem Ladronium Transmitto Styrpis thesaurum, Carole, Vestrae: Magnus in egregiis est tibi splendor avis. In te praeclari mores pietasque refulgent, 37 Digno quem Mitra et purpura sacra tegant. Attamen haec in te pietatis pagina nostrae 5 Testis chara tibi, Carle, sit, opto. Vale.

67. Ad Dominum Episcopum Rumel Ut mea nunc orbi satiùs devotio constet Qua te sincerè, Praesul honore, colo, Submitto folium, quo votis fata secundo: Audiat illa pius, compleat ista, Deus. Hoc tu grato animo folium, rogo, percipe, donec 5 Repressum nostris videris esse libris. Quaeque locutus eram pro Caesaris utilitate. Cura, ut effectu ritè probare queam. Atque, velut Regi es fidus, Ferdnande, Minister Devotum Regi me quoque amato. Vale. 10 Viennae 18. Augusti 1701.

68. Ad Dominum Cererum Felix ista dies redeat tibi pluribus annis Quam Cehrer innata cum pietate colis. Nestorea incolumem ducas per tempora vitam, Effectu complens omnia vota bono. Fortunae crescant tibi, multiplicentur honores, 5 Et pòst in Coelis gloria fine carens. Haec tibi sincero depromo pectore vota, Successu omnipotens quae meliore beet. Vota do, cùm nequeam dare dona: sed haec aliquando, Si fortuna juvet justa, daturus Eques. 10 Interea antè abitum, quem postcras spero futurum, Dicturus veniam, chare Cehrere, vale. Viennae 20. Augusti

69. Ad Dominum Consiliarium Baronem de Klejnburg Quòd me semper ames, à quo me tempore notum, Sors mea, vel studium reddidit esse tibi 38 Non dubito, quia te virtutis fecit amantem Natura ipsa virum: qua bene dives ades. Scilicet in terris justos ea poscit honores, 5 In Coelis vitam perpetuamque parat. Sic quoque non dubito, Kleinburg generose, benignum Proposito quoque te velle favere meo. Nempe, quia est justum, quia Caesaris utilitati, Neglectum longo tempore monstrat iter. 10 Sed quòd ab arbitrio Praefecti Consilinensis, Miror non modicè, pendeat istud opus. Nescio, an errores proprios subscribet, amico Affiniquè alium praeposuisse velit; Tum, quia et ignorat veterum moderamina rerum, 15 Nec trans-Savanas noverit ille plagas. Qui si notitias hucusque habuisset earum, Culpandus meritum non peperisse foret. Nuncque, nisi inventis subscribat ad omnia nostris, Poenam pro culpa ritè meretur idem. 20 Fautorem praestes mihi te, Impurgabile: per hoc nam Te fecisse ingens experiere bonum. Meque meo Regi et fautoribus esse fidelem, Quem, precor (ùt spondes) dilige, Paule. Vale. Viennae 26. Augusti

70. Ad Dominum Canonicum Zeno Mitto quod optabas fieri tibi, Zeno, precorque Fortunent Superi et dent meliora Dii. Tuque meis properè succurras, quaeso, petitis, Ne consumam isthìc isque diesque diu. Ipsa duos intra rehabebis credita menses 5 Me promptum jussis semper habendo tuis. Charta per Abbatem Babocensem mittitur alba, Mutua cui contrà, spero, quod aera dabis. 39 Redde salutatum nostro cum nomine Adornum Qui mihi significet de Duce, si quid habet. 10 Ne differ mea, Vir venerande, petita; necesse Donec amicus habet, perge juvare. Vale. Viennae 26. Augusti

71. Ad Leopoldum Caesarem Semper Augustum Mandatis quòd, Magne, tuis, Leopolde, vocatus Per duram veni difficilemque viam, Transiit octavus completo munere mensis; Iamque suum nonus currere coepit iter. Difficilem duramque viam veniendo peregi, 5 In qua bis binis casibus actus eram. Primus in amne fuit Csaktornam profluo ad arcem, Nec procul à Kermen alter in amne fuit. Bini alii in terram praeversis curribus, ast hi In tantum vitae non nocuere meae. 10 Sic udus gelidas noctesque diesque perexi; Urgebant fidum jussa benigna virum. Caetera praeteream damna atque incommoda passus, Plus medio Postae debui et ire pedes. Omnia forti animo, nec lassa mente ferebam, 15 Nam pro Rege et mors nobili honora viro est. Interea commissa mihi pridemque peregi, Quejs poterit censor subdere quisque probam, Ut retulit, spero, commendavitque peritè Sacros ante pedes hoc Bucelenus opus. 20 Multa brevi calamo restrinxi, plura daturus, Cùm tua Majestas noscere plura volet. Sed quia, mandati metas servando benigni, Transgredi eas duxi non licuisse mihi. Multa profectò tui, Rex Augustissime, Regni 25 Neglecta à longo tempore, jura latent. 40 Nam malè Cancellis praefecti saepè fuere, Plùs sua quàm Regum qui cupiere Bona. Quò plus nempe humiles extollit gratia Regum Hocce minus gratos reddit avara fames. 30 Sic ubì parva fuit Regnorum cura Ministris, Pressaque Praesidibus Regna fuere malis. Hunc calami excessum facit, Augustissime Caesar, Intemerata fides, et tui honoris amor. Qui cùm subjectis datus es pro numine terris, 35 Te decet omnis amor, te decet omnis honor. Ast ubì jussa dabis, certas deducere causas, Quo tibi debentur Regna Croata modo, Invenies, in eo me plus valuisse, juvante Coelo, quàm multos Urbe et in orbe viros. 40 Id quoquè, quod nuper scripsi, locupletiùs edam; Succurrunt causae jura Deusque tuae. Nec mihi dêst animus pro te quoscunque labores Sumere, sed medium saepè deesse gemo. Noveris, Invicti dignissime nomine, Caesar, 45 Qua tibi plùs quatuor servio lustra fide, Quo studio semper fueram conatus et isthìc, Et domi et in castris complacuisse tibi, Attamen haud ullo faustum solamine reddis, Quando beas alios, promeritosque minus: 50 Qui sui, quippe Patrum meritis et nomine fictis, Turpi ad magnificas fraude feruntur opes. Justa hic invidia ni mens vel sancta laboret: Conturbat pectus causa novella meam. Scilicet Ungaricae quòd Cancellarius Aulae 55 Sperandi medium sufferat omne mihi. Quòd tua Majestas, fatus, suspenderit omnes, Hactenus obtuleram quas renovando, preces. 41 Adderet hisce fidem, quòd saepe diuque petitum Alloquium nequii, Caesar, habere tuum. 60 Inscia mens culpae semet solatur at ipsam: Quae sperat meritis plura bravia suis. Nec credo aversum te, Caesar magne, clienti, Sed Praesul genio non favet ille meo. Quamquàm, sat meritum de se, me noverit ipse: 65 De patria meritum meque sat esse sua. Nec petii injusti quicquam; sed nec mihi tantùm Proficuum, pro te, Caesar, utrumque fuit. Consiliô, utilitas Fisco non parva fuisset: Perque libros, auctum jusque decusque tuum. 70 Cùm tota in similes impendi lustra labores, Neglexi propriae commoda cuncta Domûs, Ut nisi subsidiô succurreris, optime Caesar, Scripta mea ex letho sunt peritura meo. Quamvìs et miseros meliori sorte beare, 75 Est munus proprium Regibus atque Deo. Optabam Camerae vel Cancellariae inesse, Bibliothecae aliquo, Caesar, amore tuae, Ex qua plura queam documenta aliquando referre, Majori ut solidem nupera scripta fide. 80 His ego frustratus, fortunam culpa novercam, Quae non aequa solet semper adesse probis. Nunc, ubi jam patrias redeundi est tempus in oras, Et neglecta diu visere tecta licet, Pro titulo aeternas, Leopolde ô maxime, grates, 85 Quo me insignisti, debeo jure tibi. Huic ego, dum vivam, me conformare studebo, Constanti obsequio scilicet atque fide. Ast ut subsidium vitae des, Maxime Caesar, Subscribat junctas dextera sacra preces, 90 42 Quam Deus ad mundi totius sceptra reservet, Aeternisque bonis hìc et in Axe beet. Addo piis precibus meritorum pondera quaedam, Proemia ab Augusta queis ego specto domo. Perpendasque precor, Rex clementissime, damna 95 Et neglecta domi tempus in hocce bona, Impensam pariter factam octo mensibus isthic, Adventus et iter quid reditusque facit? Bis quatuor centum florenos rite recepi: Mille, quater centum penè sed ipse dedi. 100 Hinc, quaeso, precibus, clementior annue, Caesar, Ut satiùs possim vovere et ultrò tibi. Iungoque regali quaedam sunt commoda fisco, Quae mihi committi perficienda peto. Perque alios retuli reperiri posse coronam, 105 Cuius, dùm vivo, sit tibi Caesar amor. Ante tamen quàm abeam, cupio sacrae oscula dextrae Praebere, haec detur gratia, quaeso. Vale. Viennae 26. Augusti

72. Ad Dominum Comitem à Kaunicz Saepe tuam veni, Kaunicz Praelustris, ad aedem, Depromam obsequium quo tibi ritè meum. Ast vel aede Dei vel Caesaris aede fuisti, Ante tuos stabat turbave multa fores. Scilicet ingeniis cura est data maxima magnis, 5 Quorum ope stat populis principibusque salus. Utilis et pietas superos sibi reddit amicos: Inchoat et sapiens esse timore Dei. Hinc, ne sim gravior praesens, leviore papiro Obsequii praesto debita jura mei. 10 Namque ut virtutum cultor coepi esse tuarum, Ad mea me talem funera certus habes. Quin imò, si quae remanebunt tempora scriptis, 43 Post mortem recolent te mea scripta meam. Ipse at votorum fautor pius esto meorum, 15 Quae pro Caesareo noveris esse bono. Sic et notitiae collectae, pluribus annis, Cum letho autoris ne moriantur, age. Has tibi commendo, tamquam virtutis amanti, Quique bonum Regni, qui quoquè regis, amas. 20 Virtuti studioque meo fortuna noverca est, Spesque venit caeptis irrita saepè bonis. Ut sortis fortasse tuae felicior astro Depromam genii pignora plura mei, Sic meritum in Coelis, terris cumulabis honorem, 25 Cultoremque Equitem semper amando vale. Viennae, 26. Augusti

73. Ad Dominum Registratorem Cancellariae Aulicae Debita promisso quòd non in tempore solvi, Aeris defectus maxima causa fuit. Ipso namque die currus Rectore soluto, Florenos tantùm bursa bis octo dedit. His, tibi solvendi, non sufficientibus atque ad 5 Expensas, poscit quas sibi quaeque dies. Spes mihi facta fuit per Amicum plurima quendam, Per quam talleros centum habiturus eram. Sed quia spem semper differt in longiùs, ut jàm De propria sperem hos ante venire domo. 10 Ne tamen ulterius dubitares forsitan in me, Hic aes, quaesitum pignore, mitto modò. Daque (precor) veniam, nec sit tibi opinio de me Laeva; id causavit sors mala, non genius. Tresque penès mitto, Regnorum stemmata libros, 15 Quos, incompactos, non potui antè. Vale. Viennae 27. Augusti 44

74. Ad Dominum Comitem Harrach, Supremum Aulae Caesareae [Praefectum] Maxima cùm Patri felix sit gloria natus, Quod te glorificet, non leve munus habes. Namque ubì Raimundi scrutarer fata, decori Actis et magnae, per data signa, spei, Sydus eum reperi charum, Heroemque per Aulam 5 Diligi: Amicitiae, qui reputatur honor. Horum juncta isthic reddet te copia certum. Sum tuus, illius cultor et esse velim. Praeclaros etenim genere et virtute decoros Laudandi, à teneris summa cupido mihi est. 10 Haec ita nunc foliis encomia spargo caducis, In stabiles paulo post redigenda libros. Nec puta ea vitae medium quod quaeritur arte: Pro genio favor ast nobiliore et amor. Multò plura dedi, feci, majoreque sumtu, 15 Servitia Augusto Caesari, et absque stipe. Pluraque tùm Fisco, solio cùm commoda, praesens Commendanda tibi ritè reservo, bona. Ipse tamen binis cultorem haud ultimum ab annis, Harrach, magne tuum, nunc quoque filii, ama. 20 Quos Deus omnipotens florentia servet in aeva, Perpetuaque beet prosperitate. Vale. Viennae 28. Augusti

75. Ad Dominum Christophorum Ottonem Comitem Volkra, Sacrae Caesareae Maiestatis Camerarium, Camerae Ungaricae Vice Praesidem Promissum transmitto librum, quo dînde fruaris Pro libitu, adque tuos, Otto, repone libros. Attamen ut proprii libros aliquando laboris Communi faustos mittere luce queam, Ipse juva: sat namque potes, ne scilicet unà 5 Mecum deberent pignora tanta mori, Proficui fierent Regi Regnoque decori, 45 Et rarum Lector quisque probaret opus. Hos tibi commendo, librorum nempe ùt amanti, Atque mei, qui me semper amato. Vale. 10 Viennae 1. 7bris

76. Ad Dominum Cancellarium Comitem Bucellenium Erravi, dicens, quod Cancellarius Aulae Ungaricae, binos venerit ante dies. Dum vix ante diem solis fortasse redibit, Is quia ad empta novo praedia vertit iter. Erravi alterius dicto credentis et ipsum, 5 Cum Patacsic socio, tunc rediisse, viae. Deprecor errori veniam, caeptoque favori Me commendo tuo, magne Parone. Vale. Viennae 1. Septembris

77. Ad Dominum Casparum Comitem de Cobencel Cùm Socerum, Caspare, tuum, dignissimum honore, Sors bona Patronum fecerit esse mihi, Ut jàm perpetui cultoris nomine notum, Plus merito charum me fecit ipse sibi. Illi me cunctisque suis debere, fatendo 5 Devoveo, primùm me tibi, qui suus es. Et leve transmitto, tamen indelebile, signum, Quo tuus aeternùm scilicet esse velim. Haec, velut es charus cunctis, charo accipe vultu, Donec in impressis legeris acta libris. 10 Nec desis Soceri mihi continuare favores, Nec desis posthac me redamare. Vale. Viennae 3. Septembris

78. Ad Dominum Supremum Aulae Cancellarium Comitem Bucellenium Ut tuus evulgor, Iuli, Comes Inclyte, cultor, Cultorem charis me quoque redde tuis. Charos namque tuos laudem cognosco mereri, Quos genus et virtus scilicet ornat, amas. 46 Hinc generi bona fata tui, meritumque videto 5 Praesenti ex folio, qua pietate colo. Ornatus superum donis et largiter, omnis Est hominum vere dignus honore coli. Anxius expecto citiori sorte rediret Nittrensis Praesul Mattiasovske domum. 10 Quò priùs ipse meam jam nono mense viderem, Tu tamen hic et ibi me, rogo, amato. Vale. Viennae 3. Septembris

79. Ad Dominum Eundem Cùm mihi Posta negat praesentem visere, rerum Plurima magnarum quae dat agenda tibi, Carmina pauca ferunt, fors non invisa, Salutem, Quam tibi dicendam ritè Marinus avet, Commendatque tuo nuperna petita favori, 5 Quò magè pro augendo sunt ea honore Dei. Nempe diu novit, fama verace per orbem, Te sat divinis cultibus esse datum. Quos pius ille studet precibus verbisque juvare, Cùm sua paupertas edere plura nequit. 10 Ille Varasdinum Claustrum nunc fabricat urbi, Dignior Ecclesiae quando preesse Dei. Hunc ego prae reliquis Bosnensi censeo dignum Sede, priore modo quae viduata gemit. Ipsi etenim Zelus, Sanctaeque scientia legis, 15 Mos Bosnae gentis lingvaque nota sat est. Ipseque per Likam sudavit pluribus annis, Nec procul à Bosna Lica remota jacet. Hunc commendo virum; nec me, rogo, desere: verum. Cures, solutum posse redire. Vale. 20 Viennae 7. Septembris

80. Ad Comitem Kavnic, Vice-Cancellarium Imperatoris Cùm procul absentem nequeam te visere praesens, Expletura vices parva tabella venit, Per quam te, Kavnicz, reverenter, magne, saluto Devotusque diu dedicor ultrò tibi. 47 Quò magè concepto videar tibi dignus amore, 5 Obsequiis magnus nempe paratur amor. Opto fructifero felix distractio mense Exhilaret mentem, viribus addat opem. Ut mens, Imperii curarum pondera volvens, Cum solito peragat munus honore diu. 10 Incolumis Pilii numeres at saecula Regis, Cum nulli externum vivere parca sinat. Id tibi complures, Kaunicz generose, precantur, Qui multis prodes praecipueque bonis. Hac mihi jam nonus completur mensis in urbe, 15 Forsque abitum decimus defluet ante meum. Tam fit dura meis imò contraria votis Sors, quae non dignis saepè favere solet. Ne tamen affligant magè taedia et otia tristem, Perscrutari hominum fata licere puto. 20 Hinc novò in Archiducis genitura Anagramma repertum Mitto: vide, quantum nomina sortis habent. Addoque sub titulis Josephi condita Regis, Non pridem studio, fata, reducta meo. Multa utrique Dii promittunt munera: Divi 25 Progeniem quantum Caesaris esse valet. Caesaris ejusdem Divini, Magne Minister, Te dij, oro, beent progeniemque tuam. Vix me reperies, rediturus, fortè Vienna: Longa mihi nimium est et gravis ista mora. 30 In patriaque tibi posthac servire studebo, Sed nec tu absentem desine amare. Vale. Viennae 9. 7bris

81. Ad Dominum Cancellarium Comitem Buccellenium Non fuit hesterno Cehrer mihi sole repertus, Hinc tua non potui jussa referre sibi. Illa hodie peragenda dabis ipse fideli, 48 Quò citiùs peragam postmodo et ipse mea. Ut decimo postquam nonus jam defluat isthic 5 Desertam possim mense videre domum, Tuque illinc Equitem gratum experieris Alumnum Multa hic nam pendo, negligo multa domi. Nunc in Eberstorffum, Romani Caesaris Aulam, Archiduci Carlo fata daturus, eo. 10 At tibi me semper, si non mea parvula virtus, Ut tua commendet gratia, quaeso. Vale. Viennae 10. 7bris

82. Ad Dominum Secretarium Pleckner Quòd nequii hesterno, Pleckner, te visere sole, Ut dictum mihi post prandia tempus erat, Da veniam: Comitis Buceleni causa tenebat Me, variis epulis mensa referta, diu. Nec mihi materies fuit altera, quàm revereri 5 Te, cuius virtus est veneranda mihi. Commendaturus nuperna petita favori, Iàm de Styriaco fortè remissa foro. Quaeque modò mitto, manibus praebere volebam, Ex genesi Archiducis fata reperta, tuis. 10 Vota piis fatis juncture, meisque petitis Fauture, o Pleckner, pro pietate. Vale. Viennae 10. 7bris

83. Ad Dominum Secretarium Weißenbergh Hactenus Archiducis latitantia nomine fata Facta palàm Mundo pagina iuncta refert. Quae Deus omnipotens optato fine secundet, Legitimum haeredem regna in avita locans. Hoc notum fieri tibi, Waissenburge, volebam, 5 Cui scio et ipse lubens prospera cuncta voves. Commedataque habe nuperna petita: remissa Forsan ad hanc celebri Graecii ab urbe diem. 49 [Queis, quanto magè justa vides, mage (spero) favebis, Et faveas; quaeso: me quoque amato. Vale. 10 Viennae 10. 7bris

84. Ad Leopoldum Caesarem semper Augustum Rectè ego scrutabar genesi et de nomine fata Archiducis Nati, Rex Leopolde, tui, Cùm tua pro Nato bellantia signa triumphum, Gallorum multa caede, tulisse, ferunt. Et, cùm, pressa typis, hesterno sole dedissem, 5 Victricis pugnae fama relata fuit. Sic geneses hominum Superi, sic nomina dictant, Queis bene perpensis nosse futura sinunt. Ut sapiens Naso satis aptè dixerit olim, Nominibus semper omen adesse solet. 10 Taliter et Carli, Caesar sanctissime, Nati Nomina coelesti numine plena vides. Scilicet ille Poli cura est: Mundique profecto Flos rarus, mundi luxque futurus idem Haeres Hispanis Rex, ùt fata ipsa fatentur, 15 Victor erit cui Jus militat atque Deus. Quae mihi concessum fuerat cognoscere fata, Auspicor haec votis sollicitando piis. Datque facitque animus, Caesar Leopolde, fidelis, Quanta potest: faxit caetera cunctipotens, 20 Qui te, quique tuos Coeli Mundique beatos Perpetua faciat prosperitate. Vale. Viennae 11. 7bris

85. Ad Patrem Hevenessium Mitto novum, Archiducis desumptum nomine fatum: Rebus in humanis ludere, cerne, Deos. At scriptis succurre libris, velut ante rogabam, Discere queis possem plura vetusta rogo. Ne mea, non utiles, consumant otia Musae: 5 50 Edere cùm genius fertiliora potest. Nec deero nostros tibi participare labores, Hos ut censures, Vir venerande. Vale. Viennae 11. 7bris

86. Ad Dominum Equitem Nicolaum Garciam Londonium Nil meliùs valeo quam hesterno sole valebam, Tardè abit omne malum, quod citò saepe venit. Hinc, precor, adventum promissi differ Amici, Dum meliùs valeam, Garcia chare. Vale. Viennae 13. 7bris

87. Ad Dominum Abbatem Altenburgensem et Tihamenum Mitto, quod afflictus violenti mole catharri Ferre tibi nequii, mi Venerande parens. Cras aliud mittam, quo fors mirabere, tantam Cum fatis rebus nominibusque fidem. Lenio sic nostros scrutando fata dolores, 5 Atque aegrum Musae sic recreare solent. Tu tamen ut coepto conserves filium amore Ad tua devotum jussa, rogare. Vale. Viennae 13. 7bris

88. Ad Dominum Comitem de Waldenstein, Sacrae Caesareae Maiestatis Supremum Camerarium, Aurei Velleris Equitem Ille tuus quondam Cultor, Natique deinde, Haec tibi praesumit mittere Paulus Eques. Caesareo lateri semper cùm proximus adstes, Quo virtus dignum te facit atque fides. Qui cunctorum oculos in te convertis amicos, 5 Signa venustatis frons generosa refert. Hinc et ego cultor tuus, Augustique vasallus, Per patrocinium dirigo vota tuum. Fata haec Augustae digneris tradere dextrae, Signa (precor) fidei quantulacunque meae. 10 Excuses folii levitatem, vota valere Ad meritum censens, pectore sumpta probo. 51 Quae simul et Vatem, cultorem nempe fidelem, Commendes Domino cum pietate, rogo. Indulgens veniam, veniamque à Caesare posce, 15 Ipse suum quòd non attulit author opus. Quarto namque die morbi gravitate laboro, Qui multis crebro perniciosus erat. Cultori et faveas, Comes, hunc assume laborem, Ut Domino cumules et pia vota. Vale. 20 Viennae 14. 7bris

89. Ad Josephum Romanorum et Ungariae Regem Inclyta Divorum Regum, Josephe, propago, Quos coelum insignit, subdita adorat humus, Accipe fatorum producta arcana recenter, Queis etiam in tempus viribus illa valent. Fratrisque Archiducis divino numine plena 5 Fata vides, frustra nil operante Deo. Ipse utrumque Deus promissa ad regna reservans, Regna ad avita Deus justus utrumque beet. Sole duplo ut toti Leopoldus maximus orbi Imperio praesit fine carente. Vale. 10 Viennae 14. Septembris

90. Ad Dominum Episcopum Rumel Commendo acclusam, Praesul venerande, tabellam, Alterius scriptam, me patiente, manu. Quam Regi praebere meo, vel mittere, quaeso, Digneris: Fatum participando novum. Cui Deus omnipotens fortunas, Regna, coronas 5 Augent, oro; mitras augeat ille tibi. Cui mea pro solito commendes vota decore, Quae pro servitio noveris esse suo. Ut primùm aegroto prodire licebit ad auras, Fac licitum mihi te visere posse. Vale. 10 Viennae 14. 7bris

91. Ad Antonium Principem Liechtensteinium 52 Ut nequiit justas nuper tibi reddere grates, Cui per te fuerat praestitus ille favor; Quod dextra Archiducis fuit alloquique Ille tuus, Princeps, Incyte, cultor Eques. Perpetuas grates idem nunc ritè rependit, 5 Obsequiis dum te devovet ultro tuis. Qualem posteritas, ejusdem scripta revolvens, Cultorem noscet longa fuisse tuum. Nam quae nunc foliis distincta poëmata vulgat, In solidos jam nunc colligit illa libros, 10 Ut lubeat junctis exempla videre tabellis, Quarum virtutes concinit una tuas. Haec tamen aegroti scripto, cùm voce nequiret, Te, Princeps, Equitis littera missa rogat Archiduci domino folium digneris ut unum 15 Tradere, quo belli fata reducta leges. Illyricana librum monstrantem insignia, pro te Serves, servari si mereatur idem. In cunctis animum cense et conamina vatis, Quem, tibi devotum dilige, quaeso. Vale. 20 Viennae 14. Septembris

92. Ad Dominum Comitem de Kaunicz Hìc aliquid novitatis habe, Comes Inclyte Kaunicz, His genii studiis otia frango mei. Sed cùm fata hominum scrutor, cùm tempora fatis Debita perquiro, non leve vatis opus, Utiliora puta, pro Regno et Rege profecto 5 Negligo, pro genii fertilitate mei. Nam rebus fortuna virum non applicat illis, Invida seu Regi, sive inimica mihi. Res incaepta quidem fuerat cum tramite recto, Ac velut audivi jam prope ducta in opus, 10 At genere obscurus quidam cognomine [---] 53 Fortiùs, aegroto me modò, turbat opus. Aequiùs amotus sparta quàm nactus eandem Antè fuit: verbis construit omne bonum. Cujus facta velit bene si perpendere Fiscus, 15 Inveniet damno (crede) soluta suo. Sed juvat Affinis, qui quaestor Regius illi Quòd nemo inquirat Regia damna satis. Commoda proposui, monstravi damnaque Fisco, Cujus ab arbitrio pendat utrumque modò. 20 Hactenus in Patriam rediissem Mense peracto Iam nono hìc, grave sed rheuma moratur iter; Tum quaedam mandata dabit mihi Caesar, in illis Illyrici veteris perficienda plagis. Hinc te spero priùs reverti posse, Viennâ 25 Quàm me sors, nimiùm tarda, redire sinet. Etsi non dabitur faciendi occasio justa, Haud unquam deerit, sed mihi velle, bene. Hactenus ut feci multa, at mercedis amore Nil, ideò remanet jam mihi penè nihil. 30 Unica solatur post funera fama superstes Quae mihi vitae instar fors melioris erit. Tu tamen Augusto charus, tùm magnus in Aula, Pergas devotum me tibi amare. Vale. Viennae 14. Septembris

93. Ad Dominum Marchionem de Moles, Ducem Paretium Ut me sponte datus sum, Dux ô Inclyte, cultor, Ad mea me talem funera semper habes. Non etenim satis esse reor, caepisse placere, Ast opus est placiti continuare modum. Hinc igitur cum nil pro nunc novitatis haberem, 5 Quod gratum esse tibi, quodve placere queat. Mitto fata duo, nam fata per otia scrutor, Quando aliud munus non dedit Aula mihi. 54 Quò magìs ad patrios reditum festino penates, Acturus reliquos rura colendo dies. 10 Attamen ante tibi vale sum dicturus: ab axe, Cui precor, et mundo, prospera cuncta. Vale. Viennae 17. Septembris

94. Ad Dominum Equitem Garciam Ut me hodie vises, habiturus prandia mecum, Quamquàm lauta minùs, Garcia chare, rogo. Tu comedis parvùm, parvum bibo scilicet ipse, Parvaque contentum prandia ubique dabunt. Si non indigeas, librum mihi, quaeso, remitte: 5 Namque aliquid pulchri molior inde novi. Principiumque operis tradam tibi, Amice, legendum, Iudicioque tuo statve, cadatve, volo. Ergo te expecto, non ùt conviva, ut amicus Adsis, et mecum pane fruare. Vale. 10 Viennae 17. Septembris

95. Ad Dominum Secretarium Fürstenbusch Cùm te nobilium delectet lectio rerum, Ut generosi animi se recreare solent, Fata, reperta meo nuper conamine, mitto: Nominibus quantum videris omen inest. Mitto leves chartas, cùm nil mihi dignius extat, 5 A Patria aede decem mensibus exul ago. Attamen agnosces, si quando revertar, Equestre Nomine me dignum et conditione virum. Interea coepto me continuanter amore Serva cunctorum dignus amore. Vale. 10 Viennae 17. 7bris

96. Ad Dominum Comitem ab Herberstein Audio Likenses te nunc discernere campos, Et castra in tumulis non inamoena suis. Ipse autem decimo celsam colo Mense Viennam, De reditu incertus tempus ad hocce meo. 55 Ast iter in Likam dum Corbaviamque parabas 5 Nonne mei poteras (quaeso) fuisse memor? Cùm sit nota mihi telluris forma, priorque Civicus utravis in regione status. Quarum cura mihi bis quatuor tradita ab annis Extitit, atque boni mens studiosa fuit 10 Ut, si mansissem non perturbatus in illis, Utraque jàm regio gente referta foret Et satis et pridem confinia tuta fuissent, Et dives domino fructificaret humus. Sed Commendantes, per fasque nefasque studentes 15 Omnia sub propriam mittere jura gulam, Adversi nostris progressibus, ansa fuêre: Nulla quòd utilitas Principi abinde fuit. Restituet tua sed meliorem industria normam, Qua dominus cumulet quaque colonus opes, 20 Ut duce te jam lege bona, jam pace quiescat, Armis per Patriam terra redempta tuam. At si scire velis, hìc quae me causa moratur, Noscere lecturo carmina pauca dabunt. Ut veni Augusti Mandato Caesaris isthuc, 25 Pro danda Regni cognitione sui, Quos habuit proprios tellus Horvatica fines, Quas metas Bosnae Dalmatiaeque dedi. Horum notitiam descripsi ritè et abundè Scriptorum et Regum cuncta probando fide. 30 Perfectamque dedi post octuaginta dierum, Post quartum Mensem lectio dinde fuit. Quam dùm spectassem, studiosus ut otia vitem, Composui atque typis stemmata Slauna dedi. Interea quaedam monstravi commoda Fisco, 35 Atque modum, Regni quo reparetur honor. Annuit Augustus, mihi perquirenda daturus, 56 Quae solito exequitur tardius Aula modo. Ut jàm pertesus tanto procul aede moratu, Cuncta relicturus tendo redire domum. 40 Hic etenim vitam studiis consummo domique Damna fero, multa non reparanda die. Tertia, quam legis, est à me tibi littera scripta hinc A te nulla tamen littera visa mihi est. At spero, quanquàm majora negotia scriptis 45 Respondere meis te modo posse negant, Non tibi primaevum sub pectore deêse favorem: Quem mihi conserves, opto, precorque. Vale. Viennae 17. 7bris

97. {96} Ad Dominum de Fürstenbusch Postquam visere heri mihi te potuisse negasti, Visere te liceat nunc leviore metro. Ut nuper dixi te subscripsisse petita Pro pago et veteri Strazeman arce mea: Ast Hegelin ea se non percepisse fatendo, 5 Me de concepta spe dubitare facit. Idem Castellum fortasse petivit et alter, Plùsque loci fueras, quam mei, Amice, memor, Aut genius quisquam turbat mea vota malignus, Serpere ceù possim livor ubique solet. 10 Te rogo si quicquam chari facturus Amico es, Major ut ejusdem sit tibi cura rei, An mens ille fuit certò, alteriusve libellus, Digneris aliqua significare nota. Ne mea destituam dubia sub sorte petita, 15 Vel verò alterius vota priora morer. Quòd tibi tot (rogo) da veniam fastidia causem, Pro queis me gratum reddam aliquando. Vale. Viennae 29. 7bris

<Responsum Domini Fürstenbusch> 98. Perillustri ac Magnifico Domino Ritter Rodigerus Goswinus de Furstenbusch Salutem Plurimam Dicit Ad tua, quae mittis, Eques, mihi vota sciendi Bis cupidus, Doctis continuata metris, Nec semel (ut verum fatear) tibi dicere possum, Quô fors nunc maneant Vestra polita locô, Nec tuus an fuerit certo alteriusve libellus, 5 Quem pro praescita Straseman esse datum, Et decretatum (fors Gerrold) esse recordor, Vellem secretum hoc prodere, crede mihi, Ast Hegelin poterit tibi si fortassis et alter Hanc arcem petiit, dicere, quaere Virum, 10 In reliquis mecum jubeas, veniasque frequenter Tanto namque viro janua tota patet. Viennae 29. 7bris

99. {97} Ad Dominum Comitem Lodronium Mitto, quod optabas; idem tamen, opto, placeret: Causa fuit fieri non potuisse priùs. Nam velut aeger eram, Musae me destituebant Nec festinandum cura putabat opus. Si quid non aptum censes, mutabo, notatum, 5 Ut quadret muneris ad tua vota suis. At quod de sacris variari sensa poëtis Scribis, in ipsorum dans dubitare fide: Ne me aliis reddat suspectum grata poësis, Illi postremum dicere tendo: "Vale". 10 Quamquam me nunquam scripsi dixive Poëtam, Ut legitur scriptis fabula nulla meis, Otia consumo, sed ne consumar ab illis, Quando ligo metrico verba soluta stylo. At mihi nec Clio praebet nec Svada levamen, 15 Quo genium ad majus commodet Aula meum. Tu tamen hoc nomen jam qualiscunque Poëtae Deme mihi, sed me dilige, quaeso. Vale. Viennae 20. Septembris 58

100. {98} Ad Dominum Comitem Kalnoky, Transylvanicum Cancellarium Hìc tibi transmitto, Mathiae scripta, potentis Pannoniae quondàm nobile Regis opus. Quae per Franciscum Varalajum nempè relicta, In veteri reperi mortua penè libro. Quantùm ingrata manet tanto sua Patria Regi, 5 Qui restaurarat patrii honoris opes, Quòd petat Historicos Latio terrisque remotis, Ut sua perpetuis imprimat acta notis, Negligit at proprios, quin Regem negligit ipsum, Et facti et scripti qui simul author erat. 10 Hinc multi errores in tempore saepè leguntur, Omissae multae res, vitiata loca. Grande puta crimen! Matthiae plurima debet Ungarus! Is verè sanguinis ejus erat. Is Patriae splendor, Marte unus clarus et arte, 15 Gestorum summae testis et actor idem. Huic ut restituas justas, Comes Inclyte, laudes, Et labor in Patriam constet amorque suam. Ut semper generosus eras et amator honoris, Tum Patriae et Regum, Kalnoky, tumque tui, 20 Fac ut scripta isthaec, et per me plura reperta, Auspice te lucem publicam adire queant. Rem magnam facies, laudumque perenne tuarum Constitues toto nomen in orbe coli. Nulla magis famam reddunt monumenta perennem 25 Quàm libri; in libris, Kalnoky, vive. Vale. Viennae 24. Septembris

101. {99} Ad Dominum Comitem Kaunicium Incolumem te gaudet Eques rediise Patronum, Faxit at incolumem te Deus esse diu. Ceu qui consiliis Augustum Caesarem, Amicos Sincero et servos ritè favore juvas, 60 Ut non duntaxat Generis splendore coruscum, 5 Ast meritis clarum quisque decenter amet. Sed me Caesarea decimus jam mensis in urbe Detinet, et propria cogit abesse domo. Nec me (teste Deo) tanto mea causa moratur, Regia sed quaerens commoda purus amor, 10 Dum, quae proposui pro Caesare, commoda, quamvìs Magna, tamen lento sors movet ire pede. Primo namque die, quae luxerat ultima Mundo, Ex feriis quarta et de Iove nomen habens, Sunt data scripta mihi, Regni ad Capitolia Slaum, 15 Ac ad conventus quos Maris ora tenet. Sed nihil ad sumptus provisum Curia fecit, Absque quibus tantum sumere terret iter. Nempe iter ùt longum media et non pauca requirit, Quae nunc de proprio sors mihi dura negat. 20 Multa hìc nam tanto consumpsi tempore degens, Multa fero tanto tempore damna domi, Quamquàm ter Clemens promiserit omnia Caesar Compensanda mihi eumque labore, fore. Sed me molestum vel justis ritè petitis 25 Ingenuae mentis non sinit esse tenor. Vendere ceu qui sum mea cuncta, domumque, paratus, Et vitam dare pro Regis honore mei. Sed mater senio depressa, atque orphana consors A patris occubitu sunt pia cura mihi. 30 Tu precor, impendas operam, Comes Inclyte, gratam, Qua faustè prius hoc aggrediamur iter. Experiere, meo (sanctè promitto) labore, Plurima Caesareo commoda nacta throno. Ut, cùm forte novum (ceu spero) revertar ad annum, 35 Majori dignum munere me esse probes. Commendes igitur, qua polles, dexteritate, Quoque decore, Comes, caetera cuncta facis. Non, ut sic faveas mihi veri more Patroni, 60 Sed magìs Augusti commoda promoveas. 40 Hinc in ea factum causa tibi mitto libellum, Quem domino, ùt dignum videris esse, dabis. Haec quoniam tenerè confidi scribere; nollem, Perturbes animum vel minimè indè tuum. In spe nempè data, confido rogare Patronum, 45 Quod non ex meritis fido rogare meis. Cumque nihil poscam, satiùs quàm posse Monarchae Inservire meo, gratius accipe opus. Quos pro me petii pagos, librisque premendis Subsidium jam nunc sollicitare sinam. 50 Longius hic etenim nequeo subsistere honestè Servata status conditione mei. Quare iterum atque iterum precor, obsecro, pone Patronum Te mihi Caesareum suaviter ante thronum. Ut me pro genio, dum vivo, laboribus aptum, 55 Applicet et totum, non sinat, ille mori. Nec tantum meritis propriis meritisque meorum, Quantum servitium, proemia posco mihi. Quamvìs Augustum plùs quatuor servio lustris; Prae multis dignus, nulla bravia tuli. 60 Ut per te sua me soletur gratia cures: Me tibi vince magìs, semper amaque. Vale. Viennae 24. 7bris

102. Ad Dominum Cancellarium Transylvanicum Perceptum nuper librum tibi ritè remitto, Mittere cum scriptis non memor antè libris. Dividimur, quia tu Presburgam vadis ad urbem, Cras reditum aut postcras hinc quoque et ipse paro. Unde hìc pro nunc me non plus visure Valeto, 5 Et mihi pòst nunquam fortè vidende, Vale. Attamen immemorem me tui non crede futurum, Teque mei memorem nominis opto. Vale. Viennae 26. Septembris 62

103. Ad Dominum Carolum Porphirogenetum Archiducem Austriarum Ad tua plausurus natalibus atria testis Paucula quae potuit munera praebet Eques. Ut reliqui fulgente micant plerumque metallo, Dignaque certatim, Principe, dona ferunt, Ipse tuis jungit sua Fatis vota, precando, 5 Effectum superi prosperitate juvent. Hoc opus est vatum, mentes penetrare supernas, Quae sub temporibus, nominibusque latent. Sic lustrata dies, et Mensis et annus ad ortum Carle tuum, fausto numine plena fuit. 10 Tum, praecantatae qua solvit debita mortis, Regna, alter Carlus, nuper Ibera tenens. Haec tua fata levi folio tibi prodita mitto, Et pia cuncti poti vota precesque Deo, Scilicet ut, cujus fuit haec dare fata voluntas, 15 Donet et effectu prospera fata suo. Cresce pius, justus, fortis, magnusque potensque Legitime Hispanum Rex, decor orbis idem. Ad laudes Carli Quinti, sed Nestoris annos, Cresce: amor ipse tuis, hostibus ipse timor. 20 Susceptore Deo justum tibi Bella triumphum Spondent, solamen protinus astra dabunt. Scilicet à superis venit omnis in orbe potestas: Hinc belli victrix gloria, sceptra, mitra. Quare cum fatis exclamo ad jubila Vates, 25 Rex charus clarusque, ad tua vota veni. Ergo vota mei, sed Coeli dona, tuique Fata haec clementi suscipe fronte, precor. Meque tua Augusti Fratris Magnique Parentis Gratia devotum protegat, oro. Vale. 30 Viennae 1. Octobris

104. Ad Dominum Leopoldum Caesarem Semper Augustum Quo celebrat mea Musa tui natalia Gnati, 63 Praesento folium, dive Monarcha, leve: Nec Dii opes alias, nec tu, mihi, Dive, dedistis, Quodque dedere dii, do tibi id atque tuis. At qui jura Dei super orbe Vicaria gestas, 5 Caesar, et ipse mei sis aliquando memor. Cum dii coelesti fecerunt sorte beatum, Tu me terrena sorte beato. Vale. Viennae 1. Octobris

105. Ad Dominum Comitem Bucellenium Archiducis nova mitto tibi, Comes Inclyte, fata; Ipsa in natali fata reperta suo. Adjecique obitum fatalem Regis Iberûm, Sub quo etiam Austriadum fata benigna latent. Aeris ab hincce meum discessum tardat egestas, 5 Debita quo solvam, quodque requirit iter. Hoc primum accepto, quod pignore quaero fideque, Sollicitus patrios curo videre lares. Unde tuos ultrò meruisse studebo favores, In queis me serves, diligeque ultrò. Vale. 10 Viennae 1. Octobris

106. Ad Archiducem Carolum Hesterno tradenda die fata ista fuerunt, Sed fatum impediit, tradere posse meum. Tu tamen, ùt pius es, sis, Carole Magne, benignus: Da veniam, et fatis corrige nostra tuis. Viennae 2. 8bris

107. Ad Dominum Fürstenbusch Dupliciter tua me recreavit epistola nuper: Uno, quod testis mutui amoris erat, Altero, in Aoniis quod et ipse recessibus almum Multiplices Vatum, Vir generose, genus. Cui meritò laurum Vatum Rex donet Apollo, 5 Et Clio aeternùm nomen amica canat. 64 Sed rogo, ne cesses steriles recreare Camenas, Nec me, Fürstenbusch, desine amare, rogo. Illarum studio tibi fama aeterna manebit, Obsequiumque tibi crescet amore meo. 10 Mitto novum folium per quod perpendito fata, Queis regitur Mundus, sint ea fausta. Vale. Viennae 3. 8bris

108. Ad Dominum Besseredium Iter sinceros mihi censite semper Amicos, Opto mei memorem te, Beseredi, fore. Musarumque ideò partum tibi mitto mearum, Ad partum ut Musas suscitet iste tuas. Cùm te Dii genii foecunda dote bearunt, 5 Hanc olim tecum non patiare mori. Non servant aedes famam creditque colossi, Tam benè tamque diu, quam data scripta libris. Peccatumque puta divinum condere donum: Laudantur superi per sua dona dii. 10 Musarum pridèm pars caetera visa mearum, Si non Patronus dêsset, in Orbe foret. Persuade domino, talem sibi summat honorem, Ipsum qui verè de ratione decet. Ipse etenim Regni, Prorex et gloria Vatum, 15 A Musis colitur plurimis ipse meis: Ipsi divitias Superi munusque dedere, Qui reliquis Patrio major in orbe viget. Cui folium praebens aliud pronèque salutans, Me, rogo, commenda, diligeque ipse. Vale. 20 Viennae 3. 8bris

<Responsum A. Beseredy> 109. Spectabili ac Magnifico Domino Paulo Libero Baroni Ritter, Equiti Aurato, Inclyti Comitatus Segniensium Vice-Comiti Est mihi grata manus tua jam porrecta secundò Plena novis Musis ingenioque tuo. Non ego de vacuo tantum tibi promere possum Quantum de pleno tu mihi fonte dabas. Attritis calamis penitùs, raucaque cicutâ 5 Vix superest modulus quo tibi metra canam. Attamen intereà grates tibi reddo supremas 65 Pro tanto affectu, carminibusque tuis. Musarum partum juxta tua jussa serena Proregi exhibui, Par retinendo mihi. 10 Ipse tuam Princeps laudem super astra ferebat, Totaque Nobilitas Aulica laudat opus. Augurium votumque tuum confirmet ab alto O utinam Deus! hinc gaudia mille forent. Te Parnassus amat, tecum versatur Apollo 15 Te jugiter viridis Laurea quippe manet. Pegasus alatus tibi se submittit, et indè Auratus meritò Magnificaris Eques. Dii mihi te Vatem notum fecêre, nec unquàm Immemor ipse tui vivere et esse volo. 20 Vive diu felix, vireat tua laurea semper, Meque tuis Musis perge fovere. Vale. Viennae 4. 8bris 1701.

110. Ad Dominum Comitem de Kaunicz Cùm te quaerebam revereri nuper in aede, Dum tuum mihi sors praeripiebat iter. Sic ubì post pransum quinta currente venirem Hora, ac octava manè, sequente die: Iam te Eberstorffum proficisci Curia fecit, 5 Sabbata scripturis impediitque dies. Intentumque hesterna sacris turbare negabat; Summum ad consilium mox hodierna vocat. Hinc cum praeveniant graviora negotia Regni Te, neque dant parvae posse vacare rei, 10 Ne gravior videar, leviorem mitto tabellam, Me memorem officii dicat ut illa mei. At mallem Savo Colapive propinquiùs amni, Vel verò Adriaco littore, scripta foret, Quò me sumpta vocat pro Augusto cura Monarcha, 15 Unde aliquid posset nuntia ferre novi; Ast et in hoc tempus me fors hic dura moratur, 66 Cùm dignum in tanta re properare foret. Nulla mei res hìc retinet me, cuncta reliquam; Detinet at medium, quo peragatur opus. 20 Quod mihi per his tres Menses iter atque labores Praebet, et expensas exigit inde graves. Illos non vereor, sed ad has succurrere Fiscus Deberet, cujus inde quaeritur inde bonum. Hunna quidèm Fisco Cancellaria decenti, 25 Commendavit opus, per sua scripta modo. Sed necdum effectum video: consummere multa hìc, Negligere ac illic, me facit ista mora. Undecimus quia jam coepit mihi currere Mensis, Quod me continuum celsa Vienna tenet. 30 Quare quaeso tuos, Kaunic, impende favores, Quò tantum priùs hinc aggrediamur opus. Si bis mille mihi florenos eroget Aula, Centum pro quovis est habitura brevì. Pro meritis spectabo meis, meritisque meorum, 35 Proemia, cùm peragam, quod meditamur, iter. Hujus habe curam; pro Caesaris utilitate Atque decore tui est, hoc iter, hoc et opus. Mitto novum folium scriptum rudiore minerva, Quod, si sit dignum, à Caesare posse legi. 40 Mitte, tuumque, rogo, generose Patrone, Clientem Semper habens me non desine amare. Vale. Viennae 17. 8bris

111. Ad Reverendissimum Patrem Gabrielem Gualterum de Nizza Promissum munus profecto expecto labori, Pro quo securum pignus es ipse mihi. Quod si depositum tibi sit (rogo) nuntia et horam, Laturus scriptum ut justa bravia levem. Hoc mihi scribenti fertur tua littera, monstrans 5 Depositum necdum munus adesse tibi. Omnia, quae poscit, sunt assignata decenter: 67 Fac sat promissis faxit et ille suis. Contentum reddes illum, te pignore solves, Meque tibi facies credere plura. Vale. 10 Viennae 17. Octobris

112. Domino della Vince Sermm. Porphirogeneti, Caroli Artium Liberalium Instructori Mittimus inscriptum Jacobi ad funera Regis, Exilium cujus Gallia nuper erat. Hoc rogo (si dignum tanto Lectore putabis) Monstrabis domino, Vir venerande, tuo. Et mihi promissum procures mittere librum, 5 Ac me cum domino diligitote. Vale. Viennae 19. Octobris

113. Ad Dominum Comitem Volkram Sole sub hesterno laudata Anagrammata mitto, Quae pius aethereo Iuppiter axe iuvet. Tuque tui memor esto Equitis cultoris, et ejus Excelsa in Camera vota favendo juva. Ut simul et spero, tanto magìs illa juvabis, 5 Quò magìs pro Camerae noveris illa bono. Quod jàm neglectum est aliquot per saecula, solus Hoc scio et hoc possum restituisse bonum. Nulli ex Illyricis tot constant, quot mihi, rerum Notitiae; studium nemo laboris amat. 10 Hoc mihi natura imposuit, fortuna negavit Rem propriis mediis reddere posse in opus. Sed cum pro Fisco labor est pro Regeque, certè Dignum est, ut Fisco et Rege juvetur idem. Cumque sat ipse meum nosti studiumque fidemque 15 Plus non scribo, at me dilige, Volkra. Vale. Viennae 21. Octobris

114. Ad Dominum Wiemensperg Quaesitum nuper cùm non reperivimus Hungher, Praeside cum Salburg ipse locutus eram. 68 Spemque dedit justis, ad Regis commoda, votis. Hinc tandem effectum spero videre bonum. Hic aliquid novitatis habes; cras plura loquendi 5 Hora aliqua tecum da mihi posse. Vale. Viennae 22. Octobris

115. Ad Dominum Emericum Ujvarium, Registratorem Cancellariae Ungaricae Aulicum Si quae fecisti de me cum Principe verba, Quaque die mihi sit tecum adeundus idem, Significes, quaeso, verbis, Emerice, duobus: Meque, tibi solito, dilige more. Vale. Viennae 22. Octobris

116. Ad Eundem Hactenus Abasio cum Principe fortè locutus Matthiae fueras Regis, amice, memor. Principis efatum cupio cognoscere sensum Et bene si valeas, semper ut opto. Vale. Viennae 25. Octobris

117. Ad Comitem KaunicƷ Caesarea tandem discedere tempus ab Aula Et Patrias cogit me remeare plagas, Hìc quoniam nequeo iàm plus subsistere: desunt Omnia, quae major postulat hicce mora. Namque per undenum facta isthic mansio mensem 5 Jactura est vitae sat domuique meae. Caesaris Augusti reverenter jussa peregi, Sed doleo, mala sors quòd mihi plura neget. Quamvìs nulla feram, benè quae sperasse licebat, Pro meritis Patrum, proemia proque meis, 10 Attamen haud animus deerit servire fidelis Ritè mihi vires dummodo non deerint. Hoc unum fuerit mihi pro solamine quod jam De te Patrono postmodo certus ero. Fors aliquando mei reminisci Caesar amabit, 15 Consilio vellet meque juvare tuo. Ast utinam juvet ille pius, dum vita supersit, Solatur summus post quia fata Deus. Hic te conservet salvum incolumemque, tuosque; Tuque Equitem, Kaunicz, semper amato. Vale. 20 Viennae 27. 8bris 69

118. Ad Dominum Comitem Kaunitium Ante abitum in Patriam, quem tempus adire profectò est: Parva clientelae signa relinquo meae, Qualia nempe mihi fortuna noverca reliquit, Non animo aut genio scilicet aequa meo. Tu tamen ipsa lubens, animo deprompta fideli, 5 Suscipe: cultoris queis memor esto tui. Atque ùt ego nunquam deero te ritè colendo, Tu quoque non desis me (rogo) amando. Vale. Viennae 1. Novembris

119. Ad Dominum Comitem Bucellenium Ut mea continuis vigeat devotio signis, Quae coram Mundo me dedit esse tuum, Mitto novum folium, quoniam nil mittere majus Dura mihi semper sors potuisse sinit. Tu tamen hoc grato, Juli, (precor) accipe vultu 5 Et simul excusa me pius esse tibi. Nec desis memor esse mei, coramque Monarcha, Quo soleas cunctos more juvare, juva. Utque tui non sum postremus cultor honoris, Postremus ne sim, quaeso, in amore tuo. 10 Hoc folium mitto, cras te revertor at ipse: Praesens atque absens qui tuus exto. Vale. Viennae 1. Novembris

120. Ad Eundem Hesterno neglecta die quod culpa ferentis Extitit haec hodie littera missa venit. Ut sit grata tamen, rogo: ne culpetur ut author, Per quem maturo tempore missa fuit. Cumque hodie multos causet tibi posta labores, 5 Indulge cras te visere posse. Vale. Viennae 2. 9bris

121. Ad Dominum Cancellarium Transylvanicum Ut mihi Proregis pransum, tua caena, fuêre, Me tulit hinc tardè nox tenebrosa domum. Quae tamen hesterno dispersi anagrammata sole, Haec cernenda magis fert hodierna dies. Tuque ùt semper amas verae virtutis amantes, 5 Hos inter nec me desine amare. Vale. Viennae 2. 9bris

122. Ad Reverendissimum Patrem Thomam Bucellenium, Dominicanorum Provincialem Accipe ab ignoto rude, Vir venerande, Poëma, Cultorem patrui noveris esse tui, Qui cupiens tibi se praesentem sistere possit, Dici horam sibi pro commoditate tua. Interea signum devoti pectoris istud 5 Percipe, cultoremque inchoa amare. Vale. Viennae 2. 9bris

123. Ad Dominum Joannem Ferdinandum Chrzepizky, Baronem de Modlischzowiz, Iudiciorum {et} Cameralium Assessorem, et Consiliarium Camerae Regiae Bohemorum Hìc, promissa diu, quaedam tibi mitto notata, Qualibus ex rubea sit Venus alba modis. Extractum, de quo narrabam nuper in aula, Quamprimùm in patriam venero, habebis idem. Haec tibi si placeant, postquam descripseris alba, 5 Addito Amice, tuum: dînde remitto rogo. Sed quod prae cunctis opto, fac, chare Chrzepizki; Qui tuus est, Equitem semper ama, atque. Vale. Viennae 8. 9bris

124. Ad Eundem Da veniam tua quòd nequeam complere petita, Sed neque promissi jura tenere mei: Me Princeps Regni Prorex sibi jussit adesse, Cum quo stant pridem multa loquenda mihi. Hinc tibi non possum famulari ad prandia, verè 5 Ut cupii toto pectore, crede mihi. At grati affectus et amoris signa benigni Accipio et memori mente retenta feram. Queis si pro nunc hic correspondere negabit Sors mea, fors alio tempore fata dabunt. 10 Interea cum aliis prandeto laetus amicis, 71 Meique memor: memorem scitoque me esse tui. Parce, iterum rogo, quod nequeam pransurus adesse, Nam mihi multa brevi sunt peragenda die. Venerandus mensis complendo proximus anno est, 15 Quod mea non detur tecta videre mihi. Caesareaque hodie fors conveniemus in Aula In qua excusabo me magìs ore tibi. Esto animo, Ferdnande, bono contentus Amici, Quem neque pòst (quaeso) desine amare. Vale. 20 Viennae 10. 9bris

125. Ad Dominum Comitem KaunicƷ Necdum Caesarea possum discedere ab urbe, Quamvìs à multo mense paremus iter. Me tenet Augusto spes edita Caesaris ore, Quod me solatum reddere nempe velit. Turpe etiam rediise puto de Caesaris Aula; 5 Promeruisse satis, sed retulisse nihil. Fortunae et fatis adscribo cuncta sinistris, Quae sunt virtutis non satìs aequa meae. At vos, felices fata haec superate, patroni, Quos Deus et Caesar, sors quoque magnificat. 10 De quibus ipse aliquid mereor, tu scilicet unus Es meus, et Kolonics, Harrach uterque simul. Sic Praeses Camerae de se natoque decoro Hactenus expertus me meruisse fuit Quampluresque alii; vidit sed plurima Caesar, 15 Clementique eadem sponte probavit idem. Ne mea deficiat virtus, succurrite, quaeso: Vivere dumque sinunt fata, juvate. Vale. Viennae 14. 9bris

126. Ad Caesarem Leopoldum Accipe devotum, Caesar Leopolde, tributum, Quod tibi submisso pectore promit Eques. Non gemmis nitet hoc, sed nec praestante metallo: Has quia sors aliis, non mihi, sparsit opes. 72 Offero fata tibi tua, Regum maxime ceu sunt 5 Indita nominibus coelitùs ista tuis. Sunt tua fata, tibi summi debentur honores; Contribuo, quae sunt, vota relicta mihi. Vive, precor, Caesar, Leopoldi festaque Divi Ter felix recolas incolumisque diu. 10 Donec et ipse illi sociatus in axe polorum Vivas, terrigenis dînde colende. Vale. Viennae 15. 9bris

127. Ad Reverendissimum Praepositum Claustronaiburgensem Ut quid contribuam festis applausibus, inter Tantos Heroes, et peregrinus Eques, Mitto per exiguos, poterat quod edere fructus, A patrio nimium Musa remota solo. Hospitibus disperge tuis hos, Vir venerande, 5 Qui sua praesenti Caesare fata colant. Meque, vel ignotum, de juncto nosce libello: Cultoremque tuum concipe amare. Vale. Viennae 15. 9bris

128. Ad Dominum Proregem Croatiae Cùm nequeam festos praesens invisere plausus Et mea ad augustas solvere vota manus, Haec tu (quaeso) lubens praebe, dignissime prorex, Complaceant Domino quò magìs illa meo. Praepositus Claustri reliquis tribuenda Ministris 5 Accipit, ast horum sit tibi cura. Vale. Viennae 15. 9bris

129. Ad Caesaream Majestatem

Missa sub hesterno, Caesar, tibi pagina sole Cùm tua fata canens, tum mea vota fuit. Quam dedignato non sperem numine lectam: Vota homines mittunt, fata dedere dii, 73 Plura negat fortuna mihi: fortassis et ipsa 5 Ex fatis, duram se facit esse mihi. (a) Virtutes plerasque licèt natura ministrat, (b) Qui et laurus speret, ritè vocandus eram, Dura tamen tantum mecum fortuna laborat, Me virtus miserum penè quod ipsa facit. 10 Nam gemit (c) et querulè suspirat Musa Croata, Apta metris, solido nec minùs apta stylo. Et cujus genio suadet jam serior aetas, Historicis dignam tradere rebus opem. Nec desunt animo vires, nec conscia rerum 15 Mens, per diversos culta legendo libros. Una quies, Leopolde, deest scriptoribus ipsa, Omnis erit durus, deficiente, labor. Hanc que mihi fortuna negat: non semper ab alto Exaudit justas Juppiter axe preces! 20

(a)(b)(c) Anagrammata ex Programmate "Eques Paulus Ritter"

Sed tu, terrarum qui, pro Iove, dirigis orbem, Et quam virtutem diligis, ipse juva. In dextra sapientis habe cor, inclyte Regum: 25 Munus ad hoc Reges pagina sacra docet. Qui populorum es amor, fini (Rex magne) dolores, Hoc tua cum superis nomina numen habet. Esto mea major fortuna: animoque fideli Adde pius vires, ingeniumque fove. 30 Ne mea me virtus, oppressum sorte maligna, Linquat, et exultet post inimicus homo. Hoc quoque sub fatis praetendere, Psalte canente, A te sit licitum; sic ea namque lego. 74

Programma ex Psalmo: 12. V. 5. 35 Qui tribulant me, exultabunt, si motus fuero: ego autem in misericordia tua speravi.

Anagramma Ita clamato ex infortunio, ad Regem, qui juvet, justè bona meritus sum Paulus Ritter. 40 15. Novembris

130. Ad Eundem

Tradita num mea sit Tibi nuper epistola, Caesar, Ingens me dubium cum ratione tenet. Post tres namque dies ex Najburgense reversus Claustro, rem famulus sat variando refert, Nec mihi Praepositus quicquam rescripsit, eidem 5 Triginta hospitibus distribuenda dedi. Hinc leve, tunc missum, num viderit alma tributum Majestas, dubitans mittere summo novum. Qui tibi cùm vivam, mi Rex, mi maximè Caesar, Ne tua me pietas deserat oro. Vale. 10 19. Novembris

Anagramma: Populorum amor, dolores termina. Programma: Leopoldus Romanorum Imperator.

131. Ad Dominum Georgium Andream Gladić, Canonicum Labacensem Sinceros inter mihi censite semper amicos, Quem facies talem factaque digna probant, Quod commendatum praesens tibi nuper avebam, Hoc paucis cogor nunc iterare notis. Praeclarum facies opus, aeternumque relinques 5 75 Nomen, in hac causa subveniendo mihi. Credita restituam post mensem, aut ocijùs, unum; Perpetuoque tuus debitor esse volo. Subvenies (spero) precibus, Gladić inclyte, nostris, Quo magis officium noveris esse pium. 10 Me fortuna premit mea contra spem, meritumque Nec scio, quo fato est dura Vienna mihi? At, velut obscurant post Phoebum nubila coelum, Mox clarus post haec nubila Phoebus erit. Experiêre Virum generosum, te quoque Amico 15 Dignum, quem, quia amas, (quaeso) juvato. Vale. Viennae 21. 9bris

132. Ad Dominum Marcum Antonium Comitem Mamuka Quo folio nuper Leopoldi ad festa beati Induperatori fausta precatus eram, Et quod subscripsi Comiti de nomine Kavnicz, Mitto tibi, qui illos convenienter amas. Cùmque et ames Musam, aut potiùs virtutis amantes: 5 Spero te amaturum me quoque, Marce. Vale. Viennae 21. 9bris

133. Ad Dominum della Vigne Restituo librum, cujus non noscitur author, Amittat dominum ne simul ille suum. Reddo tamen grates libri dominoque, tibique, Et, si quid possum plus dare utrique, jube. Perlegi totum. Reperi non pauca notatu 5 Digna, sed à mendis non tamen ille vacat. Externis commune venit scriptoribus error, Quem sub spe veri saecla futura legunt. At videas, quantùm me sors hìc dura moratur, 76 Quòd sim extra patriam, labitur annus, humum. 10 Nec meruisse juvat, nec tot reperisse Patronos, Quando negant sortem fata maligna bonam. Tu tamen Archiduci pro me da basia dextrae, Is coram Augusto, posce, parente juvet. Quem Deus Hispana faciat fulgere corona, 15 Et te praesuleo donet honore. Vale. Viennae 24. 9bris

134. Ad Dominum Wiemensperg Ut miratus eras, hìc me post tanta videre Tempora, Amice, meam miror et ipse moram. Hanc adversa facit mihi sors inimicaque votis, Quin et Virtuti semper iniqua meae. Assiduos Virtus assummit sponte labores, 5 Rebus ùt est genio grandibus apta suo. At, meruit quamvìs multos magnosque Patronos, Nullius, tandem fessa, juvatur ope. Hinc velut exul ago tanta peregrinus in urbe Bis seno à Patria Mense remotus humo. 10 Et miror, tantòque magìs, quòd saepe favore Ignotos urbs haec immeritosque beet, Cùm me, Orbi notum, de Regno, Rege, Patronis Multa diu meritum, penè perire sinat. Sperabam, quòd me fors consolabitur Vngar, 15 Per te prae cunctis qui mihi suasus Agens; Verùm, duritiem fortunae rumpere nostrae Fortè nec ille sua dexteritate potest. Tu tamen, ùt semper nostri perhiberis amator, Cujus in experta nec dubitato fide. 20 Purpureo, quaeso, rem commendato Patrono, Cui etiam pridèm ritè meretur Eques, Adjuvet Augusto coram pius ille Monarcha, Intuitus meritis sitque aliquando meis. Ne solus peream virtutis cultor, Amice, 25 Parce: negat maestus scribere plura. Vale. Viennae 24. 9bris

135. Ad Dominum Nicolaum Garciam Londonium Equitem Nescio, ab aurato quorsum te fonte locasti, Quis te jam vicus, quaeve platea, tenet? Quaesivi hesterno te vespere, Garcia chare, Ast ubi sis, poterat dicere nemo mihi. Tu, cùm scis et habes multos hic notus Amicos, 5 Indigui studio, sedule Amice, tuo; Quo mihi florenos bis sex reperire, faveres, En, tanto me nunc sors mea egere facit! Da, precor, hanc operam faveasque lubenter Amico, Quem tibi commendat sors generosa fidis. 10 Hos cras aut postcras promitto restituendos, Ex patria expectans aes, alioque loco. Spero, quòd in causa praesente juvabis amantem, Quem, Nicläe, pari dilige amore. Vale. Viennae 28. 9bris

136. Ad Dominum Consiliarium Patacsich Non potui pridèm, Patacich, te visere, tantus Est mihi, degenti sat procul Urbe, labor. Scilicet historicis nimium mens dedita rebus, Chartarum à studio spontè vacare nequit. Si fors pransa domi sumes, nullumque vocasti, 5 Sumpturus tecum pransa venire volo. Namque habeo, quod agam, pòst antèque meridiano Tempore in Urbe, mihi sic brevietur iter. 78 Quod tamen insinuem me confidenter, eundem Communem hìc morem noveris esse. Vale. 10 Viennae 28. 9bris

137. Ad Dominum Canonicum Gladich Mitto sub hesterno promissam vespere chartam, Atque novum, magè quod quadrat ad arma, metrum. Si quis posse tuis me plus succurrere votis, Scis, satìs id semel est dicere, crede. Vale. Viennae 29. 9bris

138. Ad Reverendissimum Patrem Gabrielem Gualterum de Niza Non poteram hesterno bene me reflectere sole, Num de Pannonico Jure petitus eram? Hac tamen occurrit nobis tua quaestio nocte, Insomni genio dum mea scripta lego. Regali Ungariae reperi de jure libellum, 5 Pro quo perfecto ritè petitus erat. Sed quia pars hic est operis, parsque ultima quidem, Quo vasti Illyrici singula Regna noto. Hoc opus ùt sumpsi scis pro editione requirit Ad quos non eius sufficit author Eques. 10 Usque imperfectum manet, inter plura, volumen, Pro Rege insignis conspicuusque labor. Iamque semel per me facta est Instantia supplex, Subsidium Augustus nempè Monarcha daret. Qui, ceu audivi, fuit inclinatus ad idem, 15 Sed parva est aliis cura, videre licet. Nam nono supplex non prodit mense libellus, Currunt adversis sic mea vota dijs. Attero continuo vires vitamque labore, [......] 20 79 Sed quia nemo graves Luci juvat edere partus, Hinc facile et foetus, mater et ipsa perit. Denique quod Deus et Caesar vult, fiat, oportet, Gloria servitij sola relicta mihi est. Tu tamen à caepto non desine, Gualter, amore, 25 Quem mihi pollicitus nuper es: opto. Vale. 29. 9bris

139. Ad Admodum Reverendissimum Patrem Marinum Capucinum Senensem Missionarium Apostolicum Ad tua non pridèm respondi scripta, Marine, Responsum praesens posse referre putans. Sed mea sors justis facta est durissima votis, Nec meritum Virtus nec patientia habet. Non sum captivus, sed nec solatior exul, 5 Fortuna abiectum me mihi penè facit. Impia Fortuna est, si quo Fortuna Deorum Numine participat, jus velim orbe tenet. Quaeque olim pretium virtus superaverat omne, Nunc est cultori perniciosa suo. 10 At tanto gravior genio patientia nostro est, Quò magìs indigni prospera fata trahant. Nam si Fortuna est (quam caecam pingere passim Vulgus amat) recti nescia, iniqua, fera, Deberent ipsi succurrere jure patroni; 15 At et eam <...> sors dura negavit opem. Felix, contemptum fugisti in tempore Mundum; Hic offert amplam cuique perire viam. Dij vellent finem nostris imponere curis, Neglectamque juvent posse videre domum; 20 Hoc unum in votis habeo nunc, chare Marine, Non aliud Mundi curo parare bonum. 80 Quod poscis, nullum superest anagramma profectò; Omnia post paucùm fortè repressa leges. Interea, salvum cupiens te visere, maestus 25 Paucula praelonge finio scripta. Vale. 30. 9bris

140. Ad Dominum Comitem à Kaunicz Ad sacrata tuo, Comes inclyte, festa Patrono, Dignum erat ornato comparuisse modo, Et pretiosa tuas deponere munera ad aras, Ut veterem morem tempora nostra colunt. At quia sat nosti (mea nam tibi pectora pandi) 5 Quod bis sex menses exulis instar agam, Hinc est, pro veteri quod non sua debita more, Proque suis votis, solvere possit Eques. Mitto tamen munus folio levidense reductum, Musaeum poterat quod tribuisse meum. 10 Hoc grato vultu lege, compatiendo clienti, Cujus grandi animo sors minus aequa favet. Hinc quod re nequeo, votis complere necesse est, Cuncta negans mihi sors, libera vota sinit. Vive diu salvus (precor) incolumisque, beati 15 Patroni felix annua festa colens. Dij meritis votisque tuis sint semper amici, Teque beent omni prosperitate. Vale. 30. 9bris

141. Ad Reverendissimum Patrem Gabrielem de Niza Ut modò non possum magnis incumbere rebus Sic nequeo studio liber abesse levi. 81 Deditus assiduo genius, Gualtere, labori, Otia nec menti nec manui esse sinit. Hinc, quae pro hesterno deduxi anagrammata festo, 5 Et colui insignem sorteque teque virum, Mitto tibi; scio nam quòd sis virtutis amator, Ipsumque è multis, utque meretur, ames. Sed ne defficias Equitem, nunc exulem amare, Serviturum olim fors tibi, quaeso. Vale. 10 1. Xbris

142. Ad Dominum Canonicum Gladić Quae commissa mihi nuper, Vir chare, dedisti, Pro modulo genij fulta remitto mei. Sic quod herì nequij, nunc mitto debile carmen, Ut satis ipse etiam debilitatus ago. Dij tibi dent, tibi quae promittunt, quaeque mereris; 5 Dij tua complentes et mea vota. Vale. 1. Xbris

143. Ad Dominum Comitem Bucellenium, Aulae Cancellarium Accepto „Vale“ bis, patrias rediturus in oras, Nescio quo fato vinctus adusque moror. In cras aut post cras abitum quòd pręparo semper; Jam pridèm menses pręteriere duo: Debuit hesterno quae sarcina vespere claudi 5 Mansuram reserat mox hodierna dies. Sic moror invitus (mora nam sat longa per annum est) Et varia abscessum sors negat usque mihi. Summa tamen causa est, quae me tam dura moratur, Aes ad solvendum debita, quaedam et iter. 10 82 Hoc mihi promissum est ab amicis pluribus, hoc jàm Expecto; vereor scribere namque domum. Quod simul accepi te disponente, priora Debita majori parte soluta tuli. Altera pars facilè est mensem consumpta per unum, 15 Quo spectanda isthìc scripta fuere mihi. Quamquàm etiam mihi spes, aliquo solamine faustum In patriam tandem posse redire fuit, Quo mihi munificum plausisset ritè Monarcham, Tumque labore meo, tumque favore tuo. 20 Sed cum supplicibus mea sors latet usque petitis, Quidque spei mihi sit, nescio, et annus abit. Ne tamen Augusto, tibi ne reliquisve patronis Molestum faciam me, patienter ago. Hoc solum peto, quod saepè meruisse studebam, 25 Pollicitus fueras saepè quod ipse mihi: Erga me conceptum serves constanter amorem, Sive juvet cum me sors mea, sive premat. Nec credas, hoc me duxisse per otia tempus, A studijs quoniam non vacat hora mihi. 30 Multa ex diversis libris memoranda notavi, Quae sunt servitio Caesaris apta mei. Intereaque aliquot praesentis versibus anni Descripsi factum, seu magè fata vocem. Quos tibi participans iterum commendo iterumque, 35 Cultorem aeternum semper amato. Vale. 4. Xbris

144. Ad Dominum Comitem de Kaunicz, Pro-Cancellarium Imperatoris Hìc submitto novam, ludentem rebus opellam, Quas fato praesens annus in Orbe gerit. 83 Ut tantis video sua fata impendere rebus, Non miror sortes fato obijsse meas. Ipse tamen vivo Cygni pereuntis ad instar, 5 Solum quod scribam, differo, et ille canat. Otia non patitur genius: fortuna labores, Pluribus optatos, aggredi iniqua negat. Exemplare aliud mittas ad Caesaris aulam, Supplico: fortuna hoc nam mihi ferre negat. 10 Dij te pro Populo, Dij te pro Caesare servent, Tuque, tuos inter, me quoque amato. Vale. 4. Xbris

145. Ad Reverendissimum Patrem Gabrielem de Niza Cuius erat nuper Jovialis mentio lusûs Coram te facta: hìc, Angele, copiam habes; Altera vicino mittatur copia Kropfo: Gratior à manibus fors erit illa tuis. Ipse diu novit me: tunc quoque noverat ipse, 5 Quando ad Cancellos ritè vocatus eram. Nunc tamen inconstans mecum fortuna jocatur, Quae quos felices vult, sine lege facit. Nil ego praescribo fortunae, nilque patronis: Omnia namque Dij sic voluere. Vale. 10 4. Xbris

146. Ad Dominum Petrum Ratkium Camerae Ungaricae Consiliarium Quem mihi pollicitus saepè es, mi Petre, favorem, Hunc etiam tandem fac, rogo, quando potes. Pro quo securum charta te reddo bianca, Quae solet in summis rebus habere fidem. 84 Utque tibi fructum referat favor iste, notavi, 5 Et famulus satius dicet ab ore meus. Hunc praestare mihi debes quoque jure favorem, Et quidem duplici pro ratione, Petre. Prima quod à multis mihi sis notissimus annis, Altera: promissum stat mihi sponte tua. 10 Qua spe detentus, non scripsi ad propria, nolens Viginti et plures hìc numerare dies. Singula dum constet multum, sed taedia majus Ingenuae menti (crede) gravamen erant. Interea quoque spem faciebat Episcopus altam 15 Dives opum: miser at, cùm sit avarus, idem. Hic mihi cùm centum debebat tradere scuda, Offert viginti et non nisi quinque modò. Sic est parva fides Praelatis saepe quibusdam: Tu stabilire tuam, laudis amore, velis. 20 Ut multos numeras, et qui tibi plura tenentur, Primus erit, sua qui debita solvet Eques. Quod mihi promissum fecisti saepè, quod isto Nunc repeto scripto, spero videre. Vale. 7. Xbris

147. Ad Dominum Canonicum Gladić An tandem, generose Gladić, solabis Amicum, Quem jam bis sexto mense Vienna tenet? Non me hìc affligunt tam longi damna moratùs Quam nimiùm genio tędia dura meo, Tum per bis senos jàm cura domestica menses, 5 Quae suis, ingenuos frangere posse viros. Unde datam mihi spem, si fas est, obsecro, adimple, Meque tibi posthac obliga in aeva. Vale. 7. Xbris

148. Ad Sacram Caesaream Maiestatem Quamquàm missa semel fuit haec tibi copia, Caesar: Mitto alia, acceptam nescius esse, vice. Regali confert haec Confirmatio Juri, Quod tibi in Italicis est siculisque plagis. Addo etiam folium, versûs brevitate repletum, 5 Majestas placida quod tua fronte legat; Atque vel adiunctis precibus propensa, fidelem Ad majora Equitem perficienda juvet. Integer expletur bis senis mensibus annus, Quòd desolatae sit mihi cura domus. 10 Hanc mea soletur praesentia, Maxime Caesar, Natum optat genitrix, uxor amica virum, Ut cum promissis redeam sic ociùs actis, Demostrans Regni plurima jura tui. Quod Deus Omnipotens vasto dilatet in Orbe, 15 Atque suo faciat fine carere. Vale. Viennae 9. Xbris 1701.

149. Ad Dominum Popovich Bis te quaesitum mihi sors reperire negavit, Laeter ut incolumem te redijsse domum. Me tamen augusta mea fata morantur in urbe, Nec potui proprios visere adusque lares. Expectata fuit mihi gratia sponsa, deinde 5 Zingarica traxit Ratkius ante diu. Donec adaucta mihi numerat jam debita caupo, Et solvenda jubet nobilitaris honor. Accelerare tamen cum proxima festa vocarent Longum iter: in propria festa colenda domo. 10 86 Tu mihi in aere fave, quod charta expostulat alba, Post tres hebdomadas idem habiture, rogo. Experiere virum, persolvere debita promptum, Atque ultrò dignum quoque favore. Vale. Viennae 11. Xbris

150. Ad Dominum Episcopum Zagrabiensem Stephanum Selisçevich Proxima sacratis Christi natalibus adsunt Patrono, Praesul, festa dicata tuo. Martyrij qui primus iter per saxa subivit, Et fidei meritum primus ad astra tulit. Martyris egregij solemnia festa colenti 5 Apprecor, ad multos ipse colenda dies. Ut te nempè diu salvo incolumique, beentur Totius Patriae Clerus amansque status. Nec priùs ad superûm Coeli migres consortia, Praesul, Quàm Regno priscae restituantur opes. 10 Et post, qui divos justo veneraris honore, Cum Divis Mundo, Vir venerande, vige. Haec ego cùm nequeam praesens depromere, vota Exhibeat manibus pagina parva tuis. Vota Deus faustet pia; Tuque, inclyte Praesul, 15 Affectum grata suscipe mente. Vale. Zagrabiae 26. Xbris

151. Ad Dominum Proregem Croatiae Tandem post annum bis sexto ritè dierum, Ad proprios redij Zagraba in Urbe lares. Quamquam dat fessum studiorum mole Viennae, Sic et duratum frigore fecit iter, 87 Suave suo tamen est subtus requiescere tecto, 5 Volvere Musaei pignora suave sui. Ipse licèt poterat longè clementior esse Ut satìs est meriti fassa, Vienna, mihi, Sed mea felicem sors me fortuna negavit, Et quae parca domi est, ullibi talis erit. 10 Si prava est fortuna, velut quae caeca vagatur, Corrigere hanc, divis Regibus esset opus. Fortè meae tribues, Prorex celsissime, culpae, Non benè fortunae sollicitasse bonum. Est verum, quoniam me sat meruisse putabam, 15 Et meritis per se praemia danda viris. Quippe ea quae precibus pretiove parata feruntur, Emendicata aut empta vocanda puto. Me meruisse tamen delectat, ubi inclyta virtus Ipsa sibi pretium proemium et esse solet. 20 Quam Rex vel Regnum fortasse aliquando beabunt, Vel post ipsa mihi funera laudis erit. Immemoremve tui me non sinet illa favoris, Quae sic dilectum me tibi sola facit. Pro mihi donato Majali, vaseque vini, 25 Ingentes grates quàm reverenter ago. Rectè his indigeo; res namque domestica, per tot Absenti Menses, non bene ducta fuit. Multa nimìs neglecta domi, consumpta Viennae, Multa mihi poterit non reparare dies. 30 Sed ne scripta suis mea sint graviora querelis: Annus fata dabit fors meliora novus. Quem multosque alios, post ipsum, ò inclyte Prorex, Transige ter felix incolumisque, precor. Ut tua tam Tellus, quàm Coelum vota secundet! 35 Vive Equitemque tuum semper amato. Vale. Zagrabiae 30. Xbris

152. Ad Dominum Prothonotarium Regni Georgium Plemich Quod Varasdina nuper nisi pransus in urbe Non poteram obsequium deposuisse meum: Causa fuit Praesul, qui Dravi junxit ab amne Me sibi, et ad reliquum consociavit iter. Quodque nec ante tibi poteram scripsisse salutem, 5 Tantò me durum debilitavit iter. Hinc rogo da veniam. Causa est occasio culpae: Nullum animis prorsus crimen inesse puta. Nam qui cunctorum merito comitaris amore, Quàm mihi prae multis et venerandus abes. 10 Quippe peregrinos recolens virtutis amantes, Virtuti magìs hoc debeo jure tuae. Nec me per curas longum exiliumque Viennae Ulla mutatum credito parte virum. Unde tui primo me complectaris amore, 15 Si qua fortè tuus parte vacilet amor. Promissumque in Avi laudem mihi mitte libellum, Quo mea te versus esto probanda fides. Incolumis felixque novum, pluresque sequentes Annos cum multa prosperitate legas. 20 Cumque tuis vivas dilectis ad tua vota, Devotumque Equitem dilige, quaeso. Vale. Zagrabiae 30. Xbris

153. Ad Dominum Colonellum Franciscum Cernkocium Quem, cum praeteriti transegi fine Viennae, Annum Zagrabiae claudere fata sinunt. Hanc nuper veni cum Praesule fessus in urbem, Quem Dravi à fluvio concomitatus eram. 89 Hic tua cum Nato nunc est lectissima Consors, 5 Visa tamen necdum, nec venerata mihi. Egredi enim calidi non audeo claustra cubilis, Tantum me toto pectore rheuma premit. Cùm potero tutus nebulosas egredi ad auras, Exequar officium debito honore meum. 10 Interea tibi cuncta novum ter fausta per annum, Atque alios multos provenienda precor. Sique rogare licet, Petconi redde salutem, Cum quo vive et me semper amando, vale. Zagrabiae 30. Xbris