CroALa: documentum

CroALa, 2024-05-12+02:00. Nodus ZOVENZO.appe-01.xml in collectione pdill0.

Functio nominatur: /documentum/pdill0/ZOVENZO.appe-01.xml.

Documentum ZOVENZO.appe-01.xml in db pdill0


Francisco Throno Aluvisii f. Raphael Zovenzonius poeta s. p. Si placet in Turcum quid lusimus, ede, vel ipsis Quod legat in templis Phoebus Apollo suis; Sin carmen tetricas nostrum, Throne, laeserit aures, Edere tu noli: fac tuus ignis edat. Raphaeli Zovenzonio vati Franciscus Thronus Aluvisii f. s. p. Ignis edat, Raphael, tua carmina? carmina Musis Digna sacris, Clario carmina digna deo? Ocius ignis aquas edet: immortalia sunto Carmina, quae volitent docta per ora virum. Si tua nunc + sines Stephane + cantarier alta Carmina, tu vocem memoriamque dabis; Corporis et gestus praebeas, o Stephane, nobis Orarem ut valeant carmina narrarier. d. Ioanni Inderbacchio antistiti Trentino Raphael Zovenzonius d. d. Surgite pontifices tuque o sanctissime Caesar Vosque duces regesque, precor, populique patresque Qui Christum colitis, Christum, qui sanguine lavit Erroris quidquid nostri admisere parentes; Stringite fulmineos enses, trucidate nefandum Iudaicum nomen totaque expellite terra! At Iudaea fuit virgo, quam Spiritus unam Sanctus obumbravit, nostri illa puerpera Christi, Iudaeusque fuit Moses sanctique prophetae, Et solis sacrum descendit ab aethere manna Iudaeis, pelagi quibus incedentibus undae Cesserant, dira merso Pharaone procella, Quis deus omnipotens flammarum aliquando columnam Misit, ut in tenebris luceret et insuper hostes Confecit, Iudaea, tuos. Quid grata rependis? Audire est operae pretium. Prius obruis omnes, Qui tibi vera canunt saxo perimisque machera. Adde quod ipse tua voluit de virgine nasci Quem tu expectabas Messiam, perfida: quid tum? Signa facit, morbos curat multumque cadaver Suscitat: invidia rapis hunc tristique columna Devinctum caedis loro illudisque silenti, Et spuis in faciem, barbam vellisque capillum. Nec satis hoc: crucibus mundi dominumque deumque Affigis. Triduo, ut praedixerat, ille resurgit Et tecum est; tandem, cunctis cernentibus, ecce, Tollitur in caelum, necdum, vesana, peracti Paenitet, heu, sceleris: te pascit, te iuvat error, Quod velum ante oculos posuere sorores, Ne solem videas circumdata morte perenni. Praeterita ut sileam, quod nuper in urbe Tridenti Ausa nefas, puerum lactantem, perdita, blando Invitas digito, donec tua tecta subintrat. Angelus hic Samuelque vafer crudusque Tobias Et Moses, cui fas soli novisse futura: Ilicet arripiunt puerum clauduntque gementis Oscula, pertenerum incendunt diademate collum; Crudelis Moses pueri praeputia ferro Demetit, hinc rapta stridentem forcipe malam Exsecat: excipiunt posito cratere cruorem. Inde aliud coxae frustum convellitur et sic Pascitur haec rabies oculis ardentibus, inde In cruce distendunt infantem et quisque gravatum Pungit acu: ille oculos in caelum sustulit, unde Spiritus aethereas felix effulsit ad arces. Interea sacer antistes scitarier urbem Imperat infantem, raptori et crudele minatur Supplicium. O summi miranda potentia Christi, Qui nihil occultum voluit: proiectus in undis, Ecce Simon sanctus puer est monstrante repertus Iudaeo, qui mox Petri fuit aede repostus Martyr, et hic claudis, surdis cecisque medetur. Ar vos carnifices meus Inderbacchus in arcem Consilii princeps trahit includitque catenis, Afficietque suis, mihi credite, corpora poenis; Impius ast animas manet Orcus et impia Ditis Tartara, quae Scariot, quae te quoque, maxime, punit Herodes, qui rex puerili sanguine cultros Foedasti, ut gemitus Rachel et Ramma dederunt. Hoc genus ulterius, vos o qui sceptra tenetis, Hoc genus in terris, genus hoc, precor, esse sinetis? Sixte pater, prohibe, prohibe, Federice, cruorem Qui nostrum sitiunt, nostris simul urbibus esse Amplius; imperii dux Sigismunde Latini, Nunc animos ostende tuos, tu porrige flammas, In quibus Habraeum scelus exuratur et insons Sanguis apud Superos te praedicet; o mea laurus Praesidiumque meum, pater Inderbacche Ioannes, Perge, vetat nemo, quin perdas perfida, verpos, Corpora, quin rapidis cinerem des spargere ventis. Hoc iubet ipse Deus, iubet hoc tua sancta potestas Iustitiae pietasque fidesque et candida virtus, Quae te caelicolis est donatura catervis.