CroALa, 2024-05-10+02:00. Nodus TANTO.carm-01.xml in collectione pdill0.
Functio nominatur: /documentum/pdill0/TANTO.carm-01.xml.
1. versus magistri Tanti cancellarii | domini ducis Venecciarum ad magistrum Musatum Musis, Musate, reor, prenomen honorum Nactus es, et fama clima per omne volas. Summe poetarum, qui spirant, laurea cinxit Te caput; encleticus en tibi flecto meum, Tantus ego, Venetus modo cancellarius, audens Tam tibi sublimi scribere vilis ego.- Lucida cum celo declinat in ima sereno Stella, novum surgit ex oriente iubar; Sic post occasum surgis, Musate, Maronis, Cui Patavum plausus usque propago canet.- Sci, vates, vidisse ducem responsa Iohani Per te missa; tamen mente rebellat eis. Nam dea celestis, Musarum maxima, cernens Intuitu certo sydera quicquid agant, Uranie, ventura canens, ait: auguror esse Certaque dimisit significata poli. Uranon est celum; celestia famina linquens, A re nomen habens non imitatur eam. Senserat et vates ipsam breviasse loquelam; Sistolat hic tempus hic imitando deam. Preterea sopita tibi prior esse videtur Questio; per triplicem quem tulit esse modum Quisve trium fuerit nucleare leonibus ortus Pigruit et propter quid latet atque quia Altera, non solitum cum sit, miranda videtur, Tamquam si nostris thus oriatur agris.- Iusserat ut facerem dux qualiacumque valerem Metra super dictis, facta iubendo legi. Dum legeret, lector necdum mediasset, amenam In primis faciem turbat et icit ea. Displicuere sibi, sed tandem iussit ut ipsa Mittere deberem, summe poeta, tibi. Ergo mitto sequens precepta ducalia. quo sit Est tibi dispositum quisque planeta loco; Uranie cernat hinc elicienda futura, Aut sibi non semper sydera vera canunt. Qui maris est custos, Venetum devotio, summi, Scriba, salutifere pistis in orbe sator Scemate constructa miro requiescit in illis Ede, novans Ariel assimilata sibi. Trinacria lato sociata leena leoni; Lene dedit murmur Eolus, unda vadum. Ede palatina simul ambo iocando cibando Rugitus dantes physis amicat eos. Hic agit, hec patitur; hic gignit, concipit illa Tres enixa suo tempore nocte satos. - Non istos Ariel sivit viscasse cerebrum Sicut physicines esse solere ferunt Rugiat ut triduo genitor frangatque tenacem Humorem cerebri, tunc quasi vivat ob id. - O quibus est physis totiens descripta leonum, Addite: lex Venete non tenet ista locum. Per triduum rugire tamen studuere parentes Crebrius et valide, voce tenente moram. Non oportunum fuerat rugire; petebant Nati braiantes ubere matris ali. Post triduum pausas solitas habuere; satorum Activum meruit unus habere genus. Viderunt gentes Venete, nos vidimus ire Mox natos querule querere matris opem. - O duplici res mira modo! Lucina removit Fessa modum veterem, sic recreata novo, Sive quod in reliquis verax, mendacia vates, Lethe hic infectus, famine pseustis ait. Multis principibus et multis regibus olim Hoc fuit in voto, nec potuere sequi; In caveis multis sociata leena leoni Dicitur, et nullis fas peperisse fuit. - Ecco cronografiam. postquam promissa prophetis Salvificans venit gratia vera fides, Viginti vicibus et sex iubileus abivit Annus et incepti quod superestat habet. Quatuor in radice quadrata tolle quadratum Cum recte numeras, inde bis octo facis. Tempus erat quo scenopigia servat hebreus, Septimus in numero mensis abimbre sacer Quo primo lux facta die; modo dicitur esse Sol dominus lucis que duodena fuit.- Rector apostolicus venetusque fuere Iohanes; Ille leves animas, hic regit has et onus, Inclita quem Venetis peperit Superancia proles, Quem probitas, virtus, sollicitudo beant. Hinc sublimari meritum diadema coronat; Annus lustralis quo ducat iste fuit.- Sidera sic ibant; faciem nam luna secundam Cancri tunc peragrans ipsius edis erat. Altera fraterna lux hanc traduxit in edem Fratris, at Erigones yma tenebat iter, Qua renovando Iovem lancem librare propinquat Nocti sed fessus equiparare diem. Mars anni dominus, Stilbonque meabat in ipsa Lance, sed hic levior prevolitavit eum. Quem prima sivit facie, meat ipse secundam; Scorpius in media Cypri de parte tenet; Sic et Saturnum retinebat Aquarius, unde Cerni non potuit, sole, sorore, Iove Tetragonabat enim Martem Veneremque latenter Diffugium faciens retrogradando celer Cum signo renovante Cronon; caput extitit ergo, Proxima Mercurio cauda Draconis erat.- Quid velit hic Marcus Ariel signare futurum, Quisquis es in Patavis discere glisco; doce.
versus Muxati | respondentis ad predicta Muxatus Diva parens heroa, metris attende remissis; Forte ea plus pensi quam mediteris habent. Atque tuam pretende chelim paulisper in altum; Aspiret velis fortior aura tuis. Hactenus admissi per molia verba Iohanis; Temptavit nostros altera cura modos; Panditur archigrafi magni ducis actio Tanti Que non est humeris tanta ferenda meis. Hic sublatus humo, convexi culmina celi Tangit et a nobis pene videndus abit. Uranie O Patavos inter mea parvula vatis ymago, Qui, cum scire pares, erudiendus eris, Nil mirum, si summa placent tibi carmina Tanti; Ante tuos ortus quippe magister erat. Hic meus a summo sibi diggerit omnia celo, Sedulus, hac mecum factus in arte senex. Raptus ad octavam persepe per ardua speram Destituit gressus post sua terga meos. Nec fari me pudet; placcabilis illi Sepe quidem didici, sepe magistra fui. Nonne vides illi quam sint notissima celi Sidera sub propriis enumerata rotis? Stella per occasum gradiens et queque per ortum Volvitur aut toto lucet in orbe, sua est. Muxatus En ego sic simplex, uno sub climate vivam? Hei michi! dic: de me quid, mea mater, erit? Uranie Sufficit et satis est animo si vixeris equo; Sit tibi cum paribus vita beata tuis. Muxatus Sic faciam; quid me magnis conferre valeret? Insector, parve condictionis ero. Nunc michi dic de te, celi regina comati, Cuius ab eterno famine nomen habes, Cur responsa tuis ipsis affatibus egre Sic tulit enixe de novitate lee? Uranie Sperabat stellis sic oblectatus in illis Me positis illas equiparasse feras. Nec quesita fui, nisi quis michi detulit illud Indicium nostris applicuisse polis. De genitis certamen erat, vivisque satisque Sicque alitis nulla posteritate feris. Quid super hiis dici potuit, quam corpora physis Quas habuit vires fudit in illa suas? Pono super brutis prelustria sydera raro; Plus ea quam credas nobilitatis habent. Sunt eciam nobis alie quibus utimur artes, Que species multas utilitatis habent. Quod peragunt parce; Stigii sum conscia pensi; Cerno sub infernis semper futura polis. Sepe michi verum tepidis inquiritur extis, Nullaque me scisso corporo fibra latet. Etheris interea cerno, servoque volucres, Cum quibus indicio liberiore fruor. Ars mea venturi quicquid sibi murmurat ales Concipit; audite dant michi multa fere; Nonnisi percusso panduntur murmura celo Nulla latent aures climata tacta meas. Si bene tunc vidi, veneto latissima regno Rura per augurium iuncta fuere meum. Non adii stellas, aliter contenta minore Indicio; satis hec explicuisse reor. Tempus erit, non longa mora est, ut in omine vestro Exultet magni forsitan aula ducis. Muxatus Adveniant bona, diva, precor, dum talia semper Sint bona cum Patavo participata meo. Uranie Sic et erunt; hiisdem fundata penatibus olim Nectitur auspiciis utraque terra bonis. Muxatus Cumque fluant multis plerumque vocabula metris Vel producta parum vel breviata nimis, Dic, dea, si vox hec "sopita" sit emula nostre Que fuerat metris attenuata meis. Uranie Emula non, sed leta, novum quia senserat usum, Vox fuit antiquos non imitata viros; Vox nova visa fuit prima quia venit ab arte, Tempore sed nullo tollitur artis opus. Detulit autori qui res ab origine format Vox tua, lex cuius digna favore fuit. Fonte cadunt greco quas format Ugucio voces, Sicque brevis greca fluxit ab arte "sopor". Salva fides veterum maneat, cedatque sopori Qui dominus stirpis, si volet, usus erit. Muxatus Mater, in hoc verbo cur sola mireris arte? De tanta Tantum suspicione trahe. Uranie Temptet in herois Nasonis carmina nostri "Thesea pressuras semisopita manus"; Tantus in hoc tecum voluit colludere verbo; Illa tamen ficti verba soporis erant. Muxatus Dic, age, cum teneat veterum monimenta priorum Tantus ut e minimis nulla movere velit, Quod semel obtigerat vix de tot milibus uni, Cur caput est terni sic breve sepe pedis? Uranie Hoc ingens vicium est atque intolerabile semper, Sed rudium mos est, quos grava artis onus. Hoc sibi nonnulli licitum fecere moderni; Laudat in hoc, vates, iussio nostra graves. Hoc michi mens fuerat nulli indulxisse poete; Sed iubeo Tanto cuncta licere meo. Muxatus Certe equum est liceat; ratio non discrepat ulla, Ne bene quo cepit carmine liber eat. Dux quoque lustrales ducat feliciter annos Mille; sequens totidem tempora Tantus agat.
2. versus magistri Tanti cancelarii respondentis | ad predicta carmina magistri Muxati poete paduani O "ducat", o verbum positum breve, ni tuearis, Dedecus es scribe, fratribus atque patri. Tu quoque despectum vilesces, aut Libitina Indignum fies te rapiente nichil. Inter honorandi pretiosa poemata vatis Morsibus obtrectat te prosa sagax.- Criminor ante; faties incognita fallere fecit Culpantem; latuit unde propager eum.- Inter sic et non distantia maxima; iusto Causarum meritis mota querella silet.- O tu lux de monte Thabor, tu Thebe repertor Carminis et cithare, Thespiadesque novem, Tu quoque Palla Iovis de vertice nata, venite; Criminor a prosa falsificasse metrum. Subdimur arbitrio quorumlibet; inde remotum Auribus enormem poscimus esse Midam.- Assumus en liti. quid fare? crepusculet ipsam; Finis ei dabitur lucidus absque Mida. De duce sermo notans regimen quinquene profatur "Annus lustralis quo ducat iste fuit". Imperat imperialis apex, rex regnat et ipse Dux ducat; hoc Veneta famen in urbe vetus. Dux ducat exercens regimen; dux ducit euntem Ut vir honus, cecum femina, nauta ratem. Qui ducit servit, sed qui ducat, hic dominatur. Dux famulans ducit, dux dominando ducat. Forsitan equivoco fallit duce, tempora mutat, Fucus inest? cernat, "duco ducoque" sumus. Non venit a "duco ducis" "dux"; est pater eius "Duxi", preteritum, sicut in arte patet, Cui, quamvis primam longet positura, coegit Hanc natura brevem; "dux" imitatur eam. Propter id accentum veterum profertur acute, Casibus in cunctis abreviatur item. "Rex" vero e contra non a "rego" gignitur; eius Est genitor "rexi"; vox nec acuta fuit Sed circumflexam veteres cecinere videntes Natura longam, nec positura iuvat; Longa fit obliquis etiam prior. unde recessi Regredior; valuit "dux" generare "duco"; Istius est "duco" proavus, cui longior etas, Sillaba longa datur, in pronepote brevis; Sic proavo pronepos; felicior hic regit, ille Ducit. id antiquis assimilare potes None Thare pater est Habrae? patre grandior hic est Hic Isahac legitur, hic genuisse Iacob; Iste Ioseph genuit, qui sub Pharaone Canopo Prefuit. huic caruit prima propago pari, Sicque "duco" pronepos proavum superavit honore. Proque nutrire "ducat" equivocatur ei "Dux" fuit exarcus patiens; meminisse valemus Si revelasset eum sors velut ante fuit. Ut Nabucodonosor rem sub brevitate volentis Enarare vide sermo quis aptus erit? Qui fuit exarcus reducavit sive reduxit? Rem prior eloquitur, nubilat alter eam. Non est ergo "ducat" quod "ducat"; noscitur autem Pro nutrire magis; "educat" inde venit Si tamen insolitum novitas id dicere temptet, Argus Aristorides quippe licere facit.- Qui subrident? veniat sententia qualis Cumque; vel hic discam, vel metra clara micant.- Altera pars distans nequit alegare quod obstat Ludit ac inditio parvula prosa suo; Vidit enim quartum casum post "ducat" euntem; Non eget adiuncto significare "ducat"; Nec, licet Alani violenta licentia longet Hic derivatum nomen, adheret ei, Nil titubans casum; servat nativius illud Finibus inmensis aurea dragma ducum. Unica dumtaxat reperitur abusio longans Illud compositum cum preheunte manu "U" dempta, sed nec veterum fuit ullus in ausu Illud iuncturis associare metris. Nonne recordaris Dominum iusisse quod ulla Non pateretur agi conditione sacrum? Cur Habrae natum, quem iussit sacrificari, Parentem vetuit sacrificare patrem? Temptativa fuit tantummodo iussio; temptat Sic te prosa sagax, sic imitata Deum.
3. Domino Muxato poetarum poete propter | prosulam monentem forte aliud quam iustum rescribitur | per metrum iambicum trimetrum et dimetrum O magne magnos inter et felitior Virtutibus quam panditur, Muxate, vatum principatu clarior Quam plena luce Cinthia, Ultra mereris laude sublimarier Quam sit modernis traditum. Comes tibi sit longitudo temporum Et concupitis affuas, Nec corrigenda misceantur actibus Nec horreas ob Eacum. Ducis peregi iussa mittens parvuli Tibi saporis carmina Ut spreta que ducalis icerat manus Remorsa me calumpnient. Audivit ipse letus ubi carpitur Cesura tercii pedis Ni longa sit, licet dea licencier. De quo dee regratior Et curiale dogma spondeo sequi Parens inbenti sanius. Vidi seorsum quo gravarer acrius Ni prosa deviaverit Monens cavere me quid egerim "ducat" Ponens ut nunc hic ponitur Sed nostra salsis verba de paludibus Inusitata regiis Ad Uraniam vel sorores ipsius Deducta palent primitus; Vident ibi nam tullianis omnia Depicta Tempe floribus Et audiunt iocunda sacri murmura Fontis caballo conditi Cibosque cernunt per ministros Palladis Viris datos capacibus. Ramosa virtus quadrupes hic pullulat Qua vita fit beatior, Sed cum domesticaverint se regia Vatis, fugato pallido, Sument vigoris pauluilum. dicet "ducat": Non sum quod esse remini; Inflectit en me prima coniugatio, Sed alterum vult terciam. Vos imperatis, optio vel altero Fit; indicans ego fui; Rex regnat archos, imperator imperat, Sic "dux ducat" nos dicimus. Nam dux ducavit usque tunc quinquenio Equante lustrum tempore. "Ducis" propago docta patris tempora Ni rapta serrat ut "sopor"; Aut uniatur dictioni dictio; Quandoque nam mutabitur, Hortata dictionis est mutatio Mutationem carminum.