CroALa, 2024-05-22+02:00. Nodus SPAGNOLI.par5-01.xml in collectione pdill0.
Functio nominatur: /documentum/pdill0/SPAGNOLI.par5-01.xml.
Baptistae Mantuani carmelitae theologi | quintae parthenices Divae Luciae, agon.
Diva Syracusiae celeberrima gloria gentis Lucia, cui tracti sulcant vada frigida et undam Brumalem Veneti, et fluctus aquilone coactos, Lumina quae promis, volucrem quae dividis annum, Quae frenas Titanis equos, Phaetontia retro Lora trahens, gelido capri pluvialis ab astro, Da mihi te facilem, dignoque extollere cantu Certamen concede tuum, quo tartara et ipsum Tartareo regnantem Erebo Plutona Deosque Vicisti, Encelado maior, patrioque Typhoeo Fortior, et Iove terrigenum domitore gigantum. Lucia nobilium soboles generosa parentum, A teneris edocta Deum, perfusa lavacro Quod facit insontes animas, nutrita superbas Inter opes in delitiis, in murice et auro Nata, maritales postquam pervenit ad annos Exuit extemplo studium levis omne iuventae. Quando solent aliae genio inclinante pudorem Solvere picturare genas et more Agathyrso Ire coloratis, iuvenesque accendere membris: Ipsa animo complexa Deum, vestigia torsit Ad superos, curis terrae indignata teneri. Orbatam genitore domum cum matre gubernans Quicquid opum supra victum restabat, aperto In miserum genus omne penu conferre solebat. "Idque semel genitrix damnans, quid prodiga tantas Nata facultates - inquit - sine fine profusis Sumptibus exhauris, nihil in ventura recondens Tempora, nil senio servans, gravis immemor aevi. Tempestiva sat est inopum post funera cura. Interea in trabibus sine farra senescere nostris, Pinguibus in campis teneras adolescere cavas. Atque graves annare cados, et vina decembres Quae septem de more vident, pertingere saltem Sydus ad Icarium, quando sitibundior aestas, Cum pretiosa sitis, devotaque tempora Baccho, Ne sine fruge gregum foetura, et adorea messis, Ne sine fruge ferax abeat vindemia et auro. In tabulis, inopum memores, legabimus aedes, Nominaque et magnis virides proventibus agros." Sic genitrix, animo meditans bona fluxa tenaci. Filia sublimi volvens coelestia corde. "Quid meriti mater possessa relinquere - dixit - Cum retinere oculis incumbente vetamur? Res servata perit, miseris data porrigit alas Ad superos, alae duplices, argentea laeva, Aurea dextra, viamque datori ad sydera pandit. Certa praeit vivos pietas, incerta sepultos Consequitur, nam quod nostri est dum vita superstes Arbitrii, mox est alieni, ut vita recessit. Scilicet id gelidae vitium commune senectae Divitias curare nimis, capularibus annis Ingruit ista fames, haec diffidentia serae Iuncta senectuti, frigentia pectora curvat Ad telluris opes, studiumque accendit habendi. Pone metum genitrix, locuples Deus omnia pascit Ipse homines alit atque feras, cum arescere campos Viderit esuriem pati sub sydere cancri Gramina, ab extremis humentem finibus austrum Advocat, et nimbis sitientia proluit arva, Succurritque solo pecudes miseratus et herbas. Tu ne igitur trepidas cunctis alimenta ferentem Deserturum homines? Et qui spiracula vitae Flavit in hos artus hostem fortasse futurum?" Lucia sic referens, matrem placabat avaram. Cum senior genitrix morbo aegrotaret acerbo, Ad Catanaeae Agathes tumulum prostrata, parenti Auxilium flebat, subito tum lumina somnus Claudit, et alta quies fessos perlabitur artus. Nec mora, cincta choris superum Catanaea virago Argenti, gemmarum auri splendore corusco Fulgida, sopitae visa est astare, manumque Iungere, et his animum dictis mulcere dolentem. Chara soror tanta quid sollicitudine poscis Quod praestare tuae parvo post tempore matri Fas tibi mox? Sicut dominor Zanclaea per arva, Per Catanaeorum populos, quibus imminet ardens Aethna, Syracusiae sic tu dominaberis urbi. Et poteris sanare nurus Arethusidas omnes. Sic est visa loqui fracto virgo excita sommo Et vertens in matrem acies, videt ora colorem Concepisse novum, corpusque habitudine totum Incolumi subito antiquum repetisse vigorem. Gaudet agens grates, Agathe ac coelo omnipotenti, Atque ait. "O genetrix postquam tibi cognita virtus Tam miris divina modis, ac munere tanto. Desine me solitis posthac urgere querelis, Et suadere virum: sine me coelestibus uti Connubiis, et centeno coalescere partu." Praeses erat Siculis atrox Pascasius oris Vir ganeae, vir desidiae, vir deditus auro, Ac Veneri, scelere insignis sine numine, monstrum Illaudatum omni coeloque odiosus et Orco. Hunc, ubi virgineos vultus et lumina pulchris Aemula syderibus diro omine et alite laeva Vidit, amor subita rapuit face, fulminis instar, Nimbifera montes cum tempestate per altos Mugit, et umbrosam flammis complectitur ornum. Ardet et ardori non est modus, instat acutis Semper amor stimulis, ut quando ad praemia palmae Cursor Olympiacae fusis contendit habenis. Urget equum crebro ferientibus ilia plantis, Verbereque intorto, cum sibilat aer et armos Sudat anhelantes, volucri ferus acrior igne. Iste viam sceleri monstrante Cupidine, doctam Mittit anum, quae sydereo se lumine captum Nunciet aegrotare animo, atque incendia ferre Qualia flagranti patitur Vulcanus in Aethna, Et subitam se poscere opem, quam forte negari Si audierit non posse sibi nisi morte mederi. Attalicas promittit opes, promittit honores Caesareos, minimumque deest quin spondeat orbis Imperium, tam vana insani audacia amantis. Dona dat, in fulvo rutilans carbunculus auro, Unioque ingenti cadens Gangeticus orbe, Munera prima. Quibus virgo generosa repulsis, Lumina, ut audivit bellum hoc inferre pudori, Nil cunctata oculos (opus admirabile saeclis Omnibus) ancipiti cultro de fronte revulsos Proiicit in patinam, mittensque ea munera amanti. "Accipe - respondit - quod amas, et desine posthac Talibus insidiis sanctas invadere mentes, - dixit - et ex alto factum miratus Olympo Cum superis pater omnipotens, duo lumina primis Splendidiora cavis scrobibus concrescere iussit." Tum Raphael subito celerem per nubila cursum Traxit, et infundens orbae medicamina fronti Elicit ardentes oculos, instaurat honorem Deformati oris, faciemque decorat amoenam. Rector ut accepit casus miracula tanti, Risit anum maiora fide neque digna relatu Talia commemorans, et anilia pondus habere Dicta negat, sed cum velo resoluta cruento Lumina conspexit stetit et manifesta negari Cum nequeat facti novitas, opus omne relatum est In magicos cantus, damnataque carmina Circes. Insanoque odium maius successit amori. Interea sponsus (genitor namque ante sepulcrum Ingenuo cum spe dotis desponderat amplo Progeniem iuveni) iam decoxisse puellam Admonitus, furia invectus, rectoris ad aures Detulit uxorem illicitos patrimonia in usus Distraxisse, deos veteres contemnere, et aram Numinibus fecisse novis, quendamque triformem Appellare Deum, divumque hominumque parentem. Ergo accersitam nubes adolere nubes adolere Sabaeas Vulcano, Celeri et natae, Venerique Erycinae Mandat, et ante aras genibus procumbere flexis. Illa animis sexu longe maioribus, uni Debita sacra Deo. "Saxis offerre nefandum Dixit, at incenso melius thure atque iuvencis Est holocaustum aliud quo delectatur Olympus, Sollicitudo inopum, curam quibus hactenus omnem Quoad potui impendi, sacris ubi talibus ante Res data, ne quicquam in terris quod in aethera possim Ferre, relinquatur, sanctis altaribus, ipsam. Me quoque do, et mitto hanc animam quo caetera misi Consul ad haec, potes has nugas, haec somnias - dixit - Christigenis narrare tuis mihi talia frustra Ingeris, imperii placida et decreta sequenti. Tum virgo irritans hominem, tibi Caesariana, Divina retinenda mihi custodia legis. Ex reigitur quodcumque tua amplectere, nostro Et nos arbitrio nobis potiora sequemur. Res ubi in infames consumpta procaciter usus Consul - ait - scelus ut meretrix abscondere lingua Niteris, excusans audaci crimina vultu. Res mea proventu centeni foenoris aucta In tuto est - dixit - neque corruptoribus unquam Corporis aut animi (scit qui videt omnia ab alta Coelorum arce Deus) patui, tum pectore e consul Scintillante animum, quosnam corrumpere, quosnam Arbitraris ait? virgo nihil ore morata Vos inquit, quotcunque deos servatis ahenos, Saxicolasque lares, et daemonas aere latentes. Namque animis rudibus vero pro numine manes Obiicitis stygios, ac si quaerentibus aurum Insidians aliquis, mendacia porrigat aera: Haec tua garrulitas intempestiva facesset Consul ait, quando evadent in verbera verba." Lucia responsis crucians immania corda Consulis adiecit. "Nequeunt divina teneri, Verba, per innocuas hominum resonantia fauces. Ante tui similes quotiens astare tyrannos Contigit nostris aliquem, Deus ora movendo Fatur et humanis aperit sua sensa loquelis. Consul ad haec Deus in te igitur? Deus illa piorum Corda habitat - dixit - per ora innoxia fatur." Trux vultu frendent verbis et pectore anhelo Flammigerans consul stupris exposta lupanar Ibis ad immundum, perdas ubi numina dixit. "Non nisi consensu mentis vitiabile corpus Virgo - ait - invitam si me violaveris, aucta Virginitas alio duplicem feret orbe coronam Neve tuum verbis odium mora differat ulla, Disce suis Aethnam tam immensa mole sedentem Transferri posse ante locis, quam immobile mutem Propositum, surge, et quicquid sata nocte profunda Consulit. Alecto, vome, totum effunde furorem, Insani bacchare, tuos imitare Sathanas. Ferte citi tormenta, ignes animate ministri Pellite ab his animam membris, reddamus Olympo Aetheream mentem vestris me mittite ad astra Suppliciis, crudelem Orco servate Tyrannum." Talia magnanimo vulgi clamabat ad aures Pectore nil poenas metuens, nil fata virago, Cum subito, missis consul lictoribus, omnem Invitat Lenonum aciem, magnoque tumultu Mittit ad obscoenae Veneris sordentia lustra Innocuam superisque parem pietate puellam. Accipiunt victam loris, mediamque per urbem Scortorum stipata choris infamibus ibat, Cum subito celeres labuntur ab aethere divi Tam indignum facinus tam detestabile adorti Perturbare nefas, miris vestigia sistunt Fixa modis, haeret plantis immota virago Robore par saxo ingenti, par turribus altis. Extemplo mirati omnes tractare verentur Corpora sancta manu immunda, sequiturque repente Relligio, manifesta vident miracula et ore Attonito, circum magno stant agmine turbae, Murmure compresso, sacer ad spectacula divum Stat chorus, et frustrata hominum molimina rident. Interea audito casu Pascasius infert Praecipiti se ex arce gradu, comitantur euntem Dirae Erebi, Venus, atque Ceres, Proserpina, et atro Mulciber atque Sterops vultu, et fuliginae Brontes Illitus Aethnaea, rapidoque accendere pergunt Igne hominem, ruit in medios, accusat inertem Segniciem iubet intortos ad colla rudentes Ad femora, ad suras, ad clunem, ad terga ligari. Mille viros adhibet magnis qui viribus ausint Volvere in Aegaeos Athon atque Capharea fluctus. Sed cum conatu invalido nil numina contra Proficerent ad mille viros fortissima iungunt Mille boum iuga loratis qui cornibus ipsam Trinacriam valeant Calabris adiungere ripis. Nec sic mota loco, novitas tam mira per urbem Divulgata ciet populum spectacula nunquam Visa prius, proceres adeunt, Pascasius amens Aestuat, ingenium plebis mutabile et iras Vulgares animo volvens, et dedecus omnes Ante patrum populique oculos, heu quanta venenis Quantaque Chaldaeo molitur foemina cantu. Dixit, et illatis extemplo incendia lignis Suscitat, et rapidae cingunt Arethusida flammae. Subiiciunt picis et resinae liquamina ignes. Atque leves paleas, oleique fluentis amurcam Lictores, pyra conflagrans ad sydera longis Fluctibus it, magnoque furens ardore puellam Circuit, et lambens tunicas, colla, ora, comasque Virginis applaudit sanctis innoxia membris. Neu quid inexpertum rabies vesana relinquat Imperat aspergi, lotio, quod fama lavacro Tali, artes reprimi vetitas, et carmina vinci. Acciti venere magi, tacitisque susurris Monstrificos frustra nixi dissolvere cantus, Id fieri tandem nullo, didicere veneno. Lucia flammarum iam decrescente tumultu, In cineresque abeunte rogo sic orsa. "Tyranne, Iam satis expertus divina potentia quae sit, Quam invalidas habeat tua tanta superbia vires: Quando nec hinc tolli potui, nec in ignibus arsi Ut rebare miser, nunc vel feritate repulsa Verum agnosce Deum, qui te populumque videntem Talibus exemplis voluit monuisse, vel ira Impatiente aliis saevi cruciatibus, omnem Tolle moram, dum turba frequens spectare parata est." Talia clamantem veniens a consule lictor Invadit gladio, mergitque in guttura ferrum. Altius infodiens, animae penetralia et exta Ancipiti lacerans acie, diaphragmate fosso Intestina secans, necdum sublata facultas Eloquii, fatur plenus ut et ante loquelis, Sic referens. "Catanae veluti mea praesidet urbi Diva Agathe, sic ipsa meae custodia gentis Syracusiae nostri ego nuncia pacis Caesaribus pulsis, uno vitalibus auris Urbe alio poenasque novo sub principe consul Sanguinolente dabis, vix facta silentia, quando Nuncia Caesarei pervenit epistola fati. Divitiarum anceps Siculas Pascasius urbes Hauserat, insudans cumulando immaniter auro, Insidiansque opibus, scelerumque infamia Romam Venerat, atque ideo tentus mandante Senatu Ducitur in Latium subito furta atque rapimus Vix confessa erat, cum mox capitale recepit Supplicium patiens caedem pro caedibus unam Innumeris, in praedam atris data manibus umbra." Diva suo vitam nutu positura manebat Sublatis erecta oculis, ac talia fata est. "Mors mihi iamdudum clausisse lumina, si non A superis concessa foret mihi copia fandi Pauca prius, coelos adiens mea membra relinquo His tumulanda locis, ubi me consistere et hostem Vincere concessit genitor divumque hominum, Hoc aeterna solo nostri, monumenta triumphi Sunt ponenda, quibus moniti post longa nepotes Saecla recordentur quos pietate labores, Quae tormenta tuli pro relligione, meamque Posteritas imitata fidem per sancta priorum Ducat in Elysios animas vestigia campos. O patria, o cives, in saecula longa valete." Sic ait, at nivea gradiens in veste sacerdos Cum face, et ex auro divina viatica promens Virginis ora petit, quae laetior hospite Christo Rettulit in coelum vultus, et gutture hiulco Misit aethereos animam cum vocibus ignes. Templa, Syracusii parvo post tempore cives, Nequaquam immemores, dictis, mandata secundum Imposuere locis, peregrino a littore vecto Marmore, ducentes sacrum usque in nubila culmen.