CroALa, 2024-05-13+02:00. Nodus SPAGNOLI.par2-01.xml in collectione pdill0.
Functio nominatur: /documentum/pdill0/SPAGNOLI.par2-01.xml.
Baptistae Mantuani carmelitae theologi | secundae parthenices quae Catharina dicitur liber primus
Costidis aggressi pugnam, tormenta rotasque, Atque triumnphato victricia bella tiranno, Detegimus fraudes, et numina falsa Deorum. Sancta fave virgo tenuem cui carminis orsum Pangimus et vento venias ad vela secundo. Veridicos cantus non ex Helicone vetusto Porrige, sed Christi sacris de fontibus haustos. Da mihi non hederae, non lauri vimine textam, Sed qualem tu diva geris de fronde, coronam Arboris Eoae, medio quam legimus horto Spargere foelicem ramis vitalibus umbram, Et Paradisiaco nobis aspiret ab orbe Vera Dei soboles, aeterna potentia patris. Orbe soporato tellus Aegyptia noctem Roriferam induerat, mersusque sub aequore, Titan, Hesperio, coeli nitidos accenderat ignes, Et niger attollens humentem Scorpius ortum Stringebat iam rura novis affoeta pruinis, Cum Iovis imperio volucres Cyllenius alas Sumpsit, et ex toto veteres Memphitis in agros Cogeret orbe Deos, qui maiestate relicta Iam sua cedebant nostris altaria sacris, Invitaque iugum Christi cervice ferentes Nulla dabant responsa palam, sed caeca malorum Semina iactabant, tacitoque in pecora lapsu Intrantes humana, dolos et operta venena Gentis ad excidium nostrae inspirante solebant. Quale per insidias gerit inter ovilia bellum Nocte lupus, facta pedibus scrobe limina subter. Tunc ferus Ausoniis Mavors nova gentibus arma Suadebat, ferrumque, gravi versare tumultu, Ocia lucanis dum Maximianus in hortis Ducit, et in regem dum res Romana reverti Cogitat, extinctis regni consortibus, unum. Tunc Hecates motus furiis Maxentius, artes, Vertitur ad magicas, veterumque ad sacra Deorum, Instaurat delubra, novus scrutatur aruspex Exta, scelus tentat, quo non crudelius ullum Legimus a prima nascentis origine mundi. Viventium gravidas matrum secat ensibus alvos Immatura trahens stygiis quae destinet aris Pignora, funestos docuit Proserpina ritus. Invida crescentis fidei successibus omnem Haeresibus sacram legem Tritonia Pallas Implicat et veris fucat mendacia dictis. Mixta choris iuvenum Venus illecebrosa repugnas Virginibus sacris, moresque irridet honestos. It Veneri Bromius comes, et Silenus, et ipsae Castra Mimalloniae vino redolentia Bacchae. Atque Dionaeos furtim per tecta liquores Iam sine pampineis thyrsis et lyncibus Evan Mittit, te occultos accendit in aedibus ignes. Involvebat opum studiis Saturnia Iuno Corda virum gemmis, fulvique numismatis aura Merce peregrina, tunicis ardentibus ostro, Sollicitans animos hominum, privatus Olimpo Phoebus et ignifero curru, pice nigrior atra Versus in Aethiopem, fidibus spoliatus, et arcu Daphnaea sine fronde miser per moenia noctu Ibat, et ablatum virus Pythone perempto Quod magnus servabat onix, spargebat in ipsos Nobilium thalamos, quo corda imbuta malignis Artibus armabant animos hinc orta libido Imperii, et curis rabies accensa superbis Regnandi cupidos facile in scelus omne trahebat. Talibus addictos operis Cyllenius urget Ad moesti Iovis ire domos Memphitica regna. Est locus Aegypti bifido qua flumine Nilus Delta facit, Nilus cuius celesti origo Regna per Aethiopum fugiens orientis ab hortis Ingreditur Pharios septena per ostia fluctus, Non procul est Styx atra palus, ubi condidit Io Inachis inventum fratrem Typhonis Osirim. Edita non procul est in collibus ora supinis Pyramidum regio, quarum praecisior orta Dicitur a Rhodope, cuius praestantia formae Tot congessit opes, ut nobilitate sepulchri Vicerit et reges ipsos. Hic Iupiter olim Clarus et ignipotens, posito modo fulmine pauper Squalidus et torva demissus lumina fronte Daemonas advectos angusto suscipit antro, Atque sub exesa scabri testudine saxi Consedere solo. Tunc si est Iuppiter orsus. "Numina quae toto terrae regnastis in orbe Non satis est nostro quod nos Galilaeus honore Exuit, in tantas ausus prorumpere fraudes, Non satis est, pueris etiam contemnimur, omnes Nos impune premunt, in nos convitia iactant Caupones, mimique leves, scurraeque loquaces. Falsidicosque vocant, ergo haec indigna feremus? Nec toties laesi semel ulciscemur? Inertes Sic sumus ut vivos nos non intellegat hostis? Nos perisse putant, defunctaque numina vita Vulgus ait, tempus veniet cum turbine tanto Christigenas Asiae regnis Libyaeque fugatos Involvam, properate dies, velociter amni Currite, ferte cito Machometia tempora cursu." Interea mentes alii solabimur aegras Suppliciis, una nostras in virgine vires Experiamur, erit nostri reverentia forsan Maior ab exemplo tali, Catharina superbo Nostra supercilio damnat simulacra, Deosque Impia subsannat, vultuque elata superbo Non Venerem, non Iunonem, non Pallada, non me (Tanta est impietas) minimo dignatur honore, Iuppiter haec, magno socii fremuere tumultu, Exiliunt irae, furiarum incendia surgunt. Et furor ignitis oculis et fronte minaci Excandescit, uti rapidis cum ferrea flammis Lamina Cyclopum excoquitur flagrante camino. Iuppiter ut vidit gravibus commuta querelis Numina, sic iterum sumptis sermonibus inquit. "O soboles iucunda mihi plutonia coniunx Persephone, quando miseri te cura parentis Sollicitat, cita tartareas descende sub umbras, Plutonemque roges unam mihi mittat Erinnem, Tisiphonem, aut Alecto, diramve Megaeram I pete scis quibus ille modis possit, quove ordine flecti." Sic pater, haec responsa dedit Proserpina patri, O pater, heu frustra furias in tale vocamus Obsequium, poscit furias sibi tartarus omnes: Nec satis officio faciunt, vix prima Neronem Vix Decium fratrem Titi execrabile sancta De radice genus colubris et verbere duro Corripit, indomitae pugnant cum manibus umbrae Vociferant altum lateque incendia iactant. Tantum in igne dolor, tanta impatientia flammae Namque ea gentiles animas in tartara iactans, Non sinit alterna requie mitescere poenam. Et modo Romanis thalamos stratumque duobus Regibus, imperii qui deposuere labores In mediis Cocyti undis componit, et altum Figit humi puteos, quantum Marpesia cautes Ingenti vix mole novem descenderet annis. Altera Iudaeos recutit aeque improba gentis Semina, quae postquam letali vulnere Christum Abstulit, antiqua nequiquam lege superbit, Curat, et ardentes mergit Phlegethontis in undas. Saepius Herodes geminos natumque, patremque Caedit, et insertat candens in guttura ferrum. Tertia Christigenas, odiis infensa cruentis, In vada praeruptae celso de vertice rupis Praecipites Acherontis agit, versosque per amnem Luctificum trait hamato per saxa tridente Et iacit in flammas, quae deficientia nunquam Sulphura depascunt, fumo involvit et igne. Sed quid opus pater est furiis, ego iussa capessam, Fare patris non est fas dissimulare dolorem. "Vade, ait, ardentes quando Maxentius aras Consulit, imperii cupidus, sub nocte silenti Hec responsa dato, Nilum pete, sacra Deorum Restitue, et tanta tibi pro pietate coronam Accipe, et insignem fulgenti murice clavum." Sic ait, et natae pater inclinatus ad ora Permulcensque caput dextra, dedit oscula fronti. Persephone mandata facit, corvique figuram Induit, et tranans auras pernicibus alis, Praeterit Ammonis templum admirabile quondam Dum Iovis imperium, maiestatemque colebant Terrigenae, a Lybicis quod nomina trait arenis, Iamque tenet Syrtes, facit hic brevis unda vadosum Aequor, et est ratibus magnis impervia Tethys. Transvolat Inarimen aterno ardore coruscam, Quae premit ingentem saxosa mole Tiphoeum Iam tenet Italiae littus, Laviniaque arva. Intrat ad urbanos strepitus, celsaque resedit Tarpeii super arce Iovis, populumque patresque Et tria despiciens fora, post delubra Tonantis Solis ad exortum Romae decora alta superbae. "O caput, o florens terreni gloria mundi - dixit - ut excelso tetigisti vertice coelum Indigetes oblita tuos geniosque laresque Atque Iovem et natos, demens ad inania Christi Tam cito degeneras documenta, fidemque nefandam." Sic ait, et Petrum quater execrata columnam Traiani quae iuncta foro supereminet urbi Involat, et corpus iam desinit esse, brevemque Se trait in nebulam, et Maxentia tecta subintrat. Nox erat, et Phoebe gelidis argentea bigis Collis Aventini summo de vertice tollens Cornua, lustrabat radiis pallentibus urbem. Impius ad magicas rediit Maxentius artes Combustique affert cineres infantis ad aram. Consulit exta, vocat manes, et numina lethes. Nacta vias faciles et idonea tempora fraudi Persephone, commenta sagax insibilat aura Pertenui, fibrasque movens felicia signa Fingit, et involvit regis caput igne corusco Subridens, alacri saliunt praecordia plausis Principis et tota trahit inter gaudia noctem. Iam parat ire viam pelago, iam concipit omnem Trinacriam, Cretaeque domos, Cyprumque Rhodumque Qua Zephyris impulsus eat, qua classe Latina Vectus Alexandri monstratam annaviget urbem. Egregios prima comites de pube Quiritum Deligit, et fulget Tyriis aurata iuventus Vestibus, Eois rutilant segmenta lapillis Et vagina sinu gladios hiacynthina pulchro Claudit et argentum capulis effulget eburnis. Septima consurgens roseis aurora capillis Oceani pulchrum caput extollebat ab undis Cum iam compositis ratibus ventoque secundo Littore ab Ausonio solvens Pelusia tendit Ostia, et illustre Pompei funere campos. Persephone volat ante fretum spumantibus undis Liberat, et placido facilem facit aequore cursum. Non Scythicus Boreas illi, non Aphricus auster, Non oriens Eurus potuit spirare diebus. Vix sua subleni crispabat tergora pontus Applaudens Zephyro et sceleri se accomodat aequor. Optimus interea mentis Deus auctor honestae Atque pudicitiae custos, ne regia virgo Circumventa dolis subita labatur, ab alto Praemonet, et celeri tradit mandata ministro. Ille per immensos coeli glacialis ab ortu Labitur anfractus, penetransque per aurea tauri Cornua, Pleiadum flammas restingit, et ipsos Praeterit errones septem, triviaeque sub orbe Accipit exiles raris ex ignibus artus. Regia progenies cultu redimita pudico Inter Socraticos et quos Academia quondam Stoaque Cecropiis libros de fontibus hausit Clausa latet modico pictae testudinis antro Atque voluminibus legum stipata duarum Abstrusos animo sensus volvebat, et acris Ingenii vegetas acies figebat in omne Quod tenebris aenigma latet, mysteria miris Invelata modis visu penetrabat acuto. Quicquid ad ornatum fidei exemplaria sancta Graeca ferunt animo vigili condebat, et omnem Assidui frugem studii quasi fertilis agri Primitias, quasi collectum de sordibus aurum Et quasi fulgentes Gangis de pulvere gemmas, Rasaque Panchaei duro de cortice thura Roboris, et pinguem torto de caudice myrrham Ad Christi delubra ferens, cape summe Deorum Munera dicebat, primae cape dona iuventae Quae tibi per steriles apis haec tua colligit agros. Primus Abel pingui coluit tua numina sacro, Melchisedech panum calathos et cymbia Bacchi Obtulit, Abraamus dulcem sua gaudia natum. At nos syncerae tibi virginitatis honoris Collectosque pia de sedulitate legendi Offerimus flores, nostra haec tibi munera sunto. Regia dum tales voluti sub pectore curas, Et fugiens animo terras, coelestia virgo Cogitat, ecce novae lucis micat igneus ardor, Atque repercusso paries splendore coruscat. Auratae micuere trabes, micuere columnae, Et subitis visum flammis ardere lacunar. Nuncius emisso nitidis e nubibus ore. "Regia progenies - dixit - quia concipis alto Corde Deum concessa tibi consortia divum. Pone metum, secura meas intellige voces. Ille ego qui Mariae sanctas orator ad aures Ante fui, tibi de summo modo mittor Olimpo. Nam tibi post illam primi debentur honoris Inter virgineas acies albentia castra, Scis veteres odio lucis studioque malignae Mentis et imperii vanaeque libidine laudis Dissentire Deos Christo, et molimine magno In mores certare bonos nec posse nitorem Ferre pudicitiae, Clymenes corruptor Apollo Pressit Aristei matrem, nymphamque Dionem Iuppiter, Europam, Danaen, Asopida, Laedam Atque Lycaonidem, Maiam, Bacchique parentem Falcifer Oceani natam Minoida Bacchus. Persephonen Pluto rapuit, Simoentis ad amnem Congreditur Venus Anchisae, Thetidosque cubile Pelleus incestat, rector Neptunus aquarum Phorcida, Deucalidem fraudis, furumque magister Mercurius, Venerem Mavors, et Pallada frater Polluit, Endimyon vultu Pan vellere Lunam, Iasius Cererem, nulla est sine labe Deorum Progenies, nisi forte suum quae plangit Osirim Inachis, arguto pellex Iunonia sistro. Et tibi virginitas, istis odiosa paravit Insidias, in te longinqua a Thibridis urbe Et coniurata descendunt proelia Memphi. Nulla sub indigno virtus est principe tuta. Nulla sub incoesto castis et gloria rege. Nam vitiis probitas semper contraria pacem Nescit, et hostiles dextra laevaque catervas Sustinet, illatosque parat se semper ad ictus. In virtute labor, sed in pectora ipso certa labore Dona, sit ex operis merces, aeterna resurgit De sudore quies, et de maerore voluptas. Non habet ex omni numero plebisque, patrumque Victricem, nisi qui potuit certare, coronam Et multis certare datum, sed vincere paucis Atque coronari et celebres vectare triumphos. Quare age surgentes audaci nave procellas Rumpe, per adversos aperti tua carbasa fluctus, Nec stantes horresce nothos, nec murmura ponti. Irato te crede mari, proramque patentes Ad coeli converte vias, reget ipse per undas Temonem velumque, Deus puppemque tenebit, Nec sinet in scopulos fragilem tranare carinam. Semper Olympiaca terram speculatur ab arce, Et quoscunque, operi vidit se accingere sancto Numine presenti Deus adiuvat, odit inertes. Pugnam invade, Deo nihil inspirante timendum." Nuncius haec, humili facundia virginis ore Sic responsa dedit. "Vobis ego, numina, grates, Non si vel totidem linguis, quot dicitur Argus Luminibus vidisse, loquar persolvere passim. Omnia vos homini vitamque alimentaque vitae Vos datis, et coeli vos aspiratis amorem. Blanditiisque rudens ad contemplanda levatis Astra animos et opes vestras monstratis in ipsis Ignibus et coeli ornatu mundique decore Perpetuo, nostrae ne forte libidine mentes Se lutea immergant, nequeantque attollere frontem Ad coeleste bonum, nostrae vos cura salutis Sollicitat, nec nostra diu durare potestis Damna pati, veniamque datis peccantibus ultro. Me prope lactentem charisque parentibus orbam Ante puellaris quam vos agnosceret aetas Cum neque fabar adhuc vos susceptis alendam. Propterea nunquam divis ego thura piandis Ulla dedi, nunquam fumantia vidimus exta. Sola Dei mihi cura satis, mea, tempore ab illo, Virginitas addicta Deo, votisque vocata Palma triumphalis pugnae, qua sanguine fuso Testificata thronum Christi super astra venirem. Miscererque choris superum, sedemque beatam Aetherea sortita domo, regna illa viderem Aeternis congesta bonis, visuque tuerer Perspicuo, quod certa fides sed nubila monstrat. Est amor iste furor, quo tempore saucia longo Nectar et ambrosiam sitio, tantusque medullis Ardor inest, tantus coeli calor ossibus haesit, Ut mors nulla queat mihi formidanda videri, Sed iucunda magis, cur non quae pertulit Agnes Ipsa veram? Cur non Agathes imitabile fatum? Lucia, cuius erat neque mens neque fortior aetas, Vicit, et istarum foelix Trinacria palmas Vidit Anastasiae tellus Romana triumphis Gaudet, ad istarum laudes et praemia curro. Tu modo qui coelo frueris divine minister, Haec offer mea vota Deo, si faverit, omne Dulce mihi certamen erit, pugnamque diem Arbitrio legati ipse suo sic fata nitentes Vertit humi assurgens oculos, se nuncius albam Colligit nubem, sparsisque per atria succis Ambrosiae, dulci repetivit sydera cantu. Iam vada Carpathiae sulcans Maxentius undae Littus Alexandri et Phariam procul aspicit arcem. Atque ait o magni salve pars tertia mundi Aphrica Romanam fausto precor omine classem Aspice, et auspiciis divum mea vota tuorum Prospera sint, salvete Deo, salvete penates Indiginae, quos relligio longeva parentum Excoluit, sacros venio laturus honoris, Sancta sequor mandata Iovis, ritusque reporto Divinos ad templa Deum." Dum talia fatur Praevolat ad portum remis, ventoque secundo Cymba levis, volucrem cursa quae vinceret Eurum Summaque vix recto fugiens movet aequora lapsu. Fama per Aegyptum praetentaque littora ponto Nunciat advenisse rates ex urbe Latina, Advectumque freto Romani regis alumnum. Cuncta magistratus, lucem posuere per illam, Publica, Pellaei privata negocia cives. Festa dies agitur, nitidis urbana iuventus Vestibus et multo testantur gaudia cultu, Turba coit, pictis oneratur puppibus aequor Murice vela rubent, radiant aplustria cocco. Ducitur elato gradiens Maxentius ore Splendidus et gemmis et multo lucidus auro. Ausonii Libycique simul glomerantur utrinque Sistra sonant, altis lucent in turribus igne. Moenia fronde virent et odoro gramine portae, Altera lux ortum Casii vertice summo Extulerat solem, cum rex iam squalida multo Templa situ iubet ornari, veteresque per aras Purpureos spargi flores, et rite parari Danda Ecatombaeo quae sunt animalia sacro. Christigenae soliti crudis preda esse tyrannis Contremuere metus et et multi petiere Syenen Thebaeosque lares et Syrenaica regna Aethiopumque domos et littora gentis Erembae. Sicut ubi mites aquilam videt columbae Nare per aerios tractus, nec pinguia rura Nec placidae retinent epulae, timor omnia vincit. Pars latet umbroso saltu, pars alta volatu Tecta petit, pars montanis cava saxa latebris, Et pennis percussa sonat pernicibus aura. Tunc est coepta coli regis deserta, solumque Solibus exustum assiduis, et rura venenis Inclyta et arentes terrae sitientis arenae. Solivagus vastam petiit tum paulus Eremum Hispidus, et fulvae tectus velamine palmae, Cuius ad ignotas veniens Antonius aedes Incidit in Satyros, mox flebile corpus amici Condidit, et siccis vitam traduxit arvis, Inter arenicolas colubros et saeva leonum Semina graminibus vescens et fluminis unda. Templa coronantur sertis et funibus actis Barbara suspendunt aulaea sub abside curva Pinguia mittuntur docti per rura ministri Quae vicina bibunt piscosi fulmina Nili Atque papyri ferae dulcem Tritonidis undam, Et qua se viridi Mareotis arundine cingit. Adducant delecta boum qui corpora centum Interea cultros paterasque et thura sacerdos Expedit, et sacras longo locat ordine vestes. Ante ea neglectus meliori pascitur Apis Gramine, et extento iacet ad praesepia ventre. Iamque dies solennis ad est, mugitibus aurae Per fora perque vias urbis per compita clamant, Aera crepant, clangore tubae complentur acuto. Consequitur vulgi strepitus, turbaeque frequentis Murmur, et inflato resonat cava tibia buxo Clarus ad illustres graditur Maxentius aras, Et circum Pellae micat, Romanaque pubes. Angelicas alto voces sub corde voluntas Costis adesse videt speratae tempora pugnae Et quanquam immota maneat sententia mente, Atque adamantaeis vinclis frenata libido, Invita ratione scelus non audeat ullum, Ora tamen meditans duri furibunda tiranni Atque graves poenas horret, ceu saxea moles Pulsa freto et circum salientibus aequoris undis Vapulat atque tremit, sed non vestigia mutat. Dumque animus tanto curarum impellitur aestu Non procul ecce duae vultu incessuque verendo Femineae species adsunt, quarum una Cybeli Persimilis turrita caput, stellataque frontem, Igneus ore color possit Pana referre Pectora pervolitant nebulae gyroque volucres Aereo ludunt et versi coloribus alis. Aequora ventre habet, pictasque per aequora puppes, Squammiferique greges flexis per cerula caudis Arrectisque natant pinnis, ludoque fugaci Per scopulos et saxa volant viridemque per algam. Inferius campi herbosi, curvataque ripis Fulmina, et excelsi nemorosa cacumina montes Vertice inaequali, pecudes, humanaque tecta Atque per incultos saltus atque invia rura Auriti lepores et flexis cornibus errant Dorcades, et timidi dame, ramosaque cervi Cornua tollentes, vacuis spaciantur in agris. Haec rerum natura parens, quae virginis ora Dulcibus amplectens ulnis. "Quid mergeris - inquit - Filia tot curis et sollicitudine tanta? Contemplare meum decus et mea maxima regna, Sanctaque de nostris opibus velut ante solebas Expulsis animo curis solatia carpe. Terra, fretum, nubes, flammae, versatile coelum, Cuncta meis subsunt regnis, eo cuncta guberno: Elige de tantis aliquid quod mulceat aegram. Quid tuus hic moeror sibi vult? Quid dulcis miris Pallent ora modis? Et quot tua forma recessit? Pone Deum curas, divi sua sydera servent, Ambrosia vivant, et delectentur Olympo. Terra subest homini, terrena negocia tracta , Nec fines frustra humanos excedere tenta. Tune potes volucrum per iter tranare, sub undis Degere, et obscuris inter delphinas in antris Sirenes ubi sunt, et inertia corpora phocae? Ut tibi per spelaea maris, per lustra ferarum. Sic quoque per coelos inter consortia divum Legibus aeternis vita hospitiumque negatur. Nec fas est homini coelum sperare, Deorum Regna cupis, sedemque tibi promittis Olimpi Cum neque brutorum latebris assuescere possis? Omnia limitibus certis ego sola diremi, Quos transire nefas, ea vota superflua pone. Sit tibi cura decor, tua sit tibi cura venustas Ingenio condita meo, dum fingere tento Calliopes oculos, et ne contemne iuventam, Nec te finge Deam, sed te mortalibus aequa. Sic natura parens tristem solata puellam." Altera quae tales paulum cunctata loquelas Hauserat, et vafro gressum suspenderat astu, Affuit, aurati crines, frons lactea, fulgent Lucifero similes oculi, rubicunda colorat Lactentes aurora genas, per eburnea colla Caesaries emissa fluit, toga caetera vestit Aurea, quae tracto verrebat syrmate campum. Coelestis nitet ore decor sparguntur odores Ambrosii, creditque nequit mortalis in illa Spiritus, aut numen vel non sine numine imago, Textus inauratae chlamydi descensus ab astris Prolis Olympiacae stygios ingressus ad amnes. Ignea linguarum species, qua spiritus ingens Intonuit super ora virum, montisque relicto Vertice sydeream Christus remeabat in arcem Victor, et evulsae caeco Plutonis ab antro Patrum animae niveis indutae nubibus ibant Aera per liquidum, terram praedatus et Orcum Rex superum tali repetebat regna triumpho. Gratia nomen habet, cuius praestantia forma Naturae ex templo visa obscurare decorem, Non aliter quam sol maiori sydera luce Umbrat, et exoriens alios exterminat ignes. Haec igitur sic orsa loqui. "Quid virginis altum Deiicis in terras animum, natura superbo Caeca supercilio, rerum te insana parentem Dicis, et ignoras a quo tua venit origo Nec nosti genus ipsa tuum, tua signa sequuta Nicomachi proles stellis Erymanthidos ursae Navigat amissis, et naufraga saepius arctas Flante procelloso Borea Symplegadas intrat. Namque aliud vitae genus immortalis Olimpo Noluit esse homini, sed necte te credidit ortans, Nec me vidit inops lucis, mutabile corpus Contemplata Deum sicco pertransiit ore. Auspiciis hanc usque tuis pervenit ad oram, Hic sua sopito detraxit carbasa vento. Dic ubi (si nosti), primaevaque Christi Castra, triumphalesque, qui sanguine claras Emisere animas et qui vicere tyrannos, Subiecere Deo populos? Tibi sola reliqui Corpora, et immundos cineres et tabida membra. Ipsa coronatas coelesti lumine mentes In sublime tuli, quare iam desine nugis Talibus illustres animos involvere caeca Nube tuae noctis versis fata recessit Passibus, at plutei lato natura sub orbe Virginis in thalamo fertur liquisse pavorem, Cuius ut agnovit fraudes abscondit amorem Gratia discendens, eius qui frangeret omne Virus, et auxilio coeptis ingentibus esset." Protulit ora pavor gelidae sub imagine mortis Pallidus, et curvo contractus pecora a dorso, Caecus et elinguis, trepidus, vix ossibus haerens, Dentibus exertis trunca deformia nare Ora gerens, et crure labans, frigore torpens. Cuius ut horrificam effigiem stygiumque colorem Et testudineos virgo perterrita gressus Vidit, ab aspectu monstri conversa recondit Lumina, et admoto texit velamine frontem. Tum validis ardens animis alacrique iuventa Strenuus et grato praetendens ore pudorem Virgineum, pictasque ferens in pectore flammas In medium prorupit amor, cornumque repertam Corripit et monstri, repetito verbere, terga Pulsat, et iniectis agite extra limina plantis Vociferans, et fuste petens caput, ora, manusque, Non secus ac fertur (si vera est fabula) quondam Infernum domuisse canem Tirynthius heros. Calcitrat et manibus tensis avertere cornum Nititur, et facies monstrum defendere ab ictu Acrius instat Amor, tetroque in pulvere versum Execrat indignans, limoque infigit aquoso, Membraque coenoso sepelit moribunda sepulchro.