CroALa, 2025-04-20+02:00. Nodus SILVESTR.cons-01.xml in collectione pdill0.
Functio nominatur: /documentum/pdill0/SILVESTR.cons-01.xml.
Consolatio Missa per Dampnem ad Phillidem | conquerentem de suis infortuniis, quod opus composuit | Coluccius Pierius cancellarius Florentie
Post te, Philli soror, Dampne decor alter in ortis Audivi questus sepe molesta tuos. Namque ubi Flora sui spiramine freta mariti Vestierat ramos flore rubente novo Tunc ego, namque aderam, mestissima murmura sensi Cum tua diriperet menbrula vulgus iners. Iam liquidis Pean veniens Ganimedis ab urnis In gemino roseos pisce regebat equos. Parrasio iam sacra parat per Dindima Fauno Nudus, et exuta veste Lupercus erat. Faunus adest ponique iubet velamina, lusus Vestibus Heuritidos, Herculis esse putans. Fit mora, preceptis quoniam stupet undique turba Murmure templa replens pre novitate rei; Alterno sermone petit libaminis huius Causas et ritus quid velit iste novus. Pan deus in templis facie rubicundus ad aras Eminet aurata cornua fronte gerens, Pectus et ornarat nebris fulgentior astris. Crura genuque rigent; dat sibi capra pedes; Fistula secteno calamo conpacta palustri Pendet, et in dextra sceptra recurva tenet. Imperat hic sileant; totumque silentia vulgus Fecit, et accedens rostra Lupercus ait, "Mortales temptare deum secretaque velle Scire nefas, solus is quia cuncta videt. Creditis ad cursus igitur sine veste ministros Ortari incassum? credite, causa subest. Sepe deo petitis nocitura, set omnia cernens Is licet immeritis utiliora facit. Cernitis iratum. minimum rata fata putatis Effugere? humus vos debita pena manet. Orgia Mineydes qua neglexere perose Lumina perpetuo nocte querentur aves. In Niobem genitosque suos sevire potestas Latone natis vertere fela fuit. Pampinei qui iussa dei rate nauta fefellit Equore squamosus terga recurva trahit. In Calidona suos Pallas fuit ulta furores Florida cum vastum misit in arva suem. Nec minor iste deus. parent sibi numina ruris Omnia, nec maius rustica numen habent Hic fetu fecundat oves, armenta gregesque Servat, et a stabulis arcet ubique lupos, Arboribusque satisque favens uligine nutrit Germina, et utilibus gramina rorat aquis. Numinis ergo citi precepta capescite sacri. Currere se nudos femmina virque parent, Et nulli placate deum ne molle retardet Ymbribus ibernis dira podagra pecus Et pecudes, armenta, boves, tenerosque iuvencos Incolumes servet pinguificetque sues." Dixerat, atque omni posito velamine turba Egreditur templum detunicata sacrum. Ante Lupercus erat; cursus dat buccina signum Et velox currens, "currite," flamen ait. Per iuga discurrunt nudi. quis talia cernens Temperet a risu? risit et ipse deus Namque omnes misti iuvenes sine veste puellis Vincere cum valeant vincere nolle volunt; Pone sequebantur. quasdam pudor ipse retardat, Et gemina retegunt grata pudenda manu. Ante alias Pholoe celeri pulcerima cursu Emicat. hanc celerem fecerat ipse pudor Cui niveo paulum tremulant in pectore mamme Palmula quas solidas clauderet una duas, Atque apicem crines circum cumulaverat auro Persimiles; quosdam disgregat aura tamen. Viderat Arcadius Pholoem cum veste Liceus Inscius et flammas traxerat inde novas; Quam simul ac nudam vidit stupefactus eburna Membra notat; tecto crescit in igne calor. Addidit in cursu lateri latus. illa Liceum Transit et hunc fugiens sepe retorquet iter. Es quondam simili cursu me, Phebe, secutus Cortice cum cinsit candida menbra pater, Nec secus Alpheus quondam per Acayca cursus Arva, Aretusa, tuos te sine veste videns. Cetera turba retro est. iuvenum celer emicat ante, Posteriorque senum corpora tarda trahit. Vidisti risumque michi vicina dedisti, Cum videas nudas per iuga summa senes. Post alias Neduta vetus properabat aniles Vertice calva gradus, squalor et ora nigrat, Rugaque sulcabat faciem. per pendula pectus Ut vacue burse utraque mamma fluit. Curvula spectat humum, gilbamque annosa vetustas Fecerat. hec querno robore menbra iuvat. Cum celerat quandoque magis quatiuntur utrimque Hec vacue burse percutiuntque latus, Curvaque cum currat, scabroso podice nates Monstrat, et hanc scabiem sepius ungue fricat. Collis erat quo templa manent. hinc semita montem Circuit obliquo tramite; larga tamen Parte aliqua, sed stricta via est que proxima fanum Cum repetit, binos vix capit arta simul. Hinc scopuli latus arcet iter; parte inde sinistra Ripa reclinarat arbuta senta tenens. Hoc spatium breve callis erit. iam fessa propinquat Turba. Lupercus abit preteriitque locum, Currentumque agmen sequitur. Thifalus et Arcas Singulus hunc callem transiliere brevem. Hi flammam paucique alii sensere Liceii Dum superant cursu pretereuntque suo. Iam Pholoe subit arcta. pedem tremefacta repressit Aspiciens ripam, procubuitque tremens. Retro Liceus erat frustraque resistere turbe Conatur donec surgeret illa solo, Sed turba currente globus supereminet ingens Impete cum subito, quem tolerare nequit, Invitusque illam nitentem surgere primus Impetit. inde subit alter et alter item. Illa diu revoluta solo bis terque quaterque Lubrica per surgens lurida fessa cadit. Volvitur exanimis tamdem declivis ab alto; Saxa rubosque inter dilaceranda ruit. Aspicis hanc tristis per saxa, Licee, ruentem Linquentem variis et sua menbra locis; Cespitibus manare cruor quibus unde rubellus Est color et bacis qui prius alter erat. Te premit ille dolor; gemitus tua pectora stringunt Ut nequeant fauces vocis habere viam. Denique lassatus ait alta voce Liceus, "Solus ego causa sum tibi mortis ego Nam nisi te premerem in cursu moderantius isses, Nec mea sed cursus cura fuisset ibi. Hei quotiens oculos pedibus revoluta trahebas Alitus afflaret cum tua terga meus. Me miserum! tunc lesa pedes; tunc tesqua per alta Heu tua ledebant candida crura vepres. Ex illo poteram mestum conprendere casum, Accidat hoc simile si tibi forte loco. Tramitis huius eram demens non inscius artti: Transieram sepe solus hec artta vie. Cur ego non monui Pholoem, vel longius ipse Non tenui celerem voce manuque globum? Nunc ubi te queram? laceros habet ista lacertos Silva tuos semper nomine nota tuo. Altera conscendam iuga que contraria cernunt Hoc nemus, ut videam virginis ossa mee, Dum tegit ossa caro, dum sit resoluta. ferarum Et morsus avium fuste fugabo," sonans Dixit et ut fuerat colles ascendit ibique Exclamat nudus nocte dieque miser Atque ibi clamando nomen dedit ipse Liceii Montibus. hec illis sunt data signa locis. Cetera transierat casum miserata Liceii Et Pholoes turba, templa sacrata petens. Vestibulum iam flamen habet cunctique secuti Inveniunt aditus hostia clausa sacri. Turba fremit vestesque suas sibi quisque requirit. Quis deus ex alto dissit, "abite loco. Vos neglesistis mea iussa. referte neglecti Ad vestram nudi premia digna domum." Si delusa cohors temptat confringere portas Firmarant fortes pessula dura fores. Inde sacerdotem manibus furibunda dyalem Percutit et laceram pettinat ungue cutim. Pars simplex meruisse putat, sed dampnat avaros Docta sacerdotes in rapiendo vafros. "Ista fuit cursus quoque causa potissima," clamant. "Plebs est ad verba credula stulta nimis." Discedunt nocuitque michi quod proxima templo Tunc fueram latas arbor adepta comas. In ramos inrita meos ruit illa caterva Frondibus ut retegat quisque pudenda sibi. Tunc ego cognovi doleant tibi vulnera quantum Cum tua vulgus iners menbra tenella rapit. Undique diripiunt vi brachia nostra comasque Et de me quicquam non nisi surcus erat. Multifidus michi quisque gemit super arbore truncus, Scissuras stridens urit et aura meas. Tuque aderas; iam gemma tuo sub cortice turgens Ruperat in flores, dante calore, rubros, Inque tuas etiam frondes ea nuda caterva Inrumpit, carpens ut sua menbra tegat. Tunc gemitus mecum questusque offensa dedisti Et michi narrasti Demophoonta tuum, Teque putans lusam, laqueo suspensa furorem Qualiter extremum finierisque diem. Tunc etiam nostros dixi mestissima casus Cum tenuis cinxit brachia nostra liber. Mutua tunc ambos nostros solamina casus Mulcent, nam nostrum munus utrique datum. Que cunctis sunt nota quidem. modo miror, ad aures Nam nova pervenit alta querela meas, Cumque novis vetera video monimenta resumntis; Iure videris enim plurima posse queri. Sed minus ut doleant tua iurgia cerne labores Alterius vel quam quisque dolere potest. Vulnera si videas que fert oleaster amaras Dum tulerat baccas, nunc et oliva gerit! Tunc, minus ne doleas, radices scindit aduncus Vomer et inlisus sepe ligone gemit. Rusticus et frondes et ramos deripit altos Cornuaque ad stirpes feda fimumque serit. Hic piat in nymphas conuntia facta quousque. Mutatus sexus tristis et ille sapor. Nec prodest dulces illam traxisse liquores Vel populis signum pacis adesse sacre. Nam sua quadrifida renovate sepius unde Mutarant ante pomula lecta diem, Et cum nativum detraxerit unda saporem Sal super infusum feniculumque coquit. Sic mensis macerata in pabula grata feruntur Atque acuunt gustum salsea facta viris, Tempore cumque hyemis baccas maturuit arbor Bacchiferas quassat pertica longa comas. Tum legit agricola sua poma rigente pruina. Brachia perfringit igne cremanda sua. Si sibi forte aliqua super arbore pomula restant Pictarum volucrum turba frequenta vorat. Si flores, carpit sevo cum vulnere raptos Rusticus ut domino florea dona ferat; Sique tuos homines fructus populantur acerbos Cum vix pubentes canula lana tegit, Atque aliquos servat unusque nec impetus omnis Diripit, et multa pomula facta vides. Sed nubes si forte cadat cum floret oliva Urit is et flores pomaque cuncta vapor. Quis vel olivarum queat enarrare labores? Sole prius clauso clauderet umbra diem. Num nigras pistrina molunt asinaria baccas Saxea vel textas vasta trapeta terit? Sic ipsas laceras et mollia crustula tortor Imperiis trudit vigmineis. macera Spiratas terebrata trabes deducta per astas Stringitur impulsis ortilione seris. Perfluit inde liquor tot conservandus in usus Equora quot guctas, quot polus astra tenet. Cornea cum prohibet vesci pulmenta sacerdos Nullus hoc est sapidus absque liquore cibus. Fercula quid cicerum, lentum, quid et inde faseli? Hoc sine non pultes ulla popina facit. Hunc sentis olla subiectis stridere flammis. Sepe nisi extinctos suscitat ille focos Regia nulla forent inopum vel pabula; nulla Que non infusus condiat iste liquor; Comburitque oleum paupercula queque lucernis Nocte trahens digitis pensa voluta colo. Nullus adhuc medicus egris afferre salutem Posset non habita sepe liquoris ope. Floribus et rerum variis speciebus et erbis Corpora commistus sucus hic egra iuvat Ulcera nata viris ferre vel vulnera facta; Vel tumeant menbra, mollit oliva cutim. Cuncta volunt olei misturas unguina multi. Misturis olei nulla medela caret, Nec satis externis morbos medicare sed intus Per postes ani viscera feda luit; Plena venenosos capiunt olearia vermes Curetur capitis ut mala tabe cutis. Vellera mollescunt oleo superarrida fuso Quo sine non posset pectine lana trahi. Temperiem capiunt isto moderante metalla. Hoc acuit suco pila peruncta silex. Non resecat lignum mordacis lamina serre Stridentes moderet ni liquor iste sonos. Sepe ignem generent girgilla fricata rudenti Ni sit hoc extinctus ipse liquore calor. Nec cuius fuerat generis, quod in artibus usus Tot dederit, prodest. putridiora gerit Tergora, si sanies infecerit ulla ferarum; Corrumpit pecudum fetor oliva putris. Forsan equi terebrata putret clavo unguis acuto, Hanc nisi saniem fervidus igne trahit. Si cunctas huius erumpnas dicere coner Bis repleat Phebi cornua plena soror. Sed redeo ad massam quam detorquentia linquunt. Mollia sunt avium crustula facta cibus. Si magis et duras nuculas mola liquerit ullas Innicit in furno pistor et igne coquit. Delegit ast aliquas mulier pia vota datura, Delegit ad lapidem queque suprema fricat Nucleus interior donec patet undique rosus, Quem trahit actritum parvula cuspis acus. His sutis per fila cavis pia dieta precesque Dis data per numerum femmina virque notat. Nonne parans sacra palmaria liba sacerdos Vere capit medio menbra novella sibi? Omnia tunc hominum sectos ex arbore ramos Dum sacra perficiunt agmina ferre vides. Tunc vulgus puerile canens sacra carmina celis Flaminis e manibus frondea menbra capit, Datque olei fomes in lampade lumina templis. Hec sibi grata tamen munera trina puto, Nec minus est gratum quod dicta est Palladis arbor. Postquam percussit cuspide Pallas humum Sorte sua contenta manet. solamina, Philli, Ex huius capias, Philli, labore volo; Felicem te malo voces. tu nuntia veris Tu vates aperis multa futura viris. Tu reddis volucres mites feritate relicta. Tu iam firmasti flaminis officium. Quod fors non memoras oblita referre iuvabit. Dici facta sua prospera quisque cupit. Tunc bene si recolis populo cum iurgia duro Seditione virum procere mota forent Perque alios proceres in eum quem flumine quondam Servavit positum stirpea cunba ducem, Cumque horum vindex ingratos terra dehiscens De medio populi sorserit ore viros, Bisque decem decies et quinquaginta rebelles Usserit irati flammea teda Iovis, Tunc Moyses duodena tribus in federis arca Inde sacerdotis sceptra locare iubet Atque ait in medio plebis, "cum fulserit ortus Crastinus, est virga queque notanda michi, Et cuius quecumque prius sua germina rumpet In florem et fructus flos dabit ipse suos, Iuppiter hunc prolemque suam delegit in almum Flaminis officium perpetuumque sacri, Primitiasque dedit et sacri iure perhenni Vota ministerii premia grata deo." Audiit hoc quercus quoniamque sacrata tonanti Censuit hanc virgam fronde virere sua Atque comas ornata suas de glande vetusta Brachia concutiens adstitit ante Iovem. Et iam Phebus erat et erat germana rogantes Hic ut det laurus hec quod oliva comas. Pampineis redimita comis Semeleia proles Instat proque suis vitibus orsa rogat. Arboree Iovis ante pedes venere caterve Innumere; supplex premia queque petit. Iuppiter aspiciens turbas hinc inde fluentes, Sic michi, post aliis inde secutus ait, "Cesaribus tu serta dabis. tu vatibus almis Dulcia fronde tua premia cinge comas. Omina des palme populis et pacis, oliva, Sitque tuus semper fomes in igne liquor. Et quercus michi sacra sua responsa sub umbra Quisque petet firmam qui volet esse fidem. Et michi liba dabit cedron sub robore quercus Ad tactum virge sacro adolenda foco, Quamquam parva fides vellus nisi roris in imbre Areat et sacra lana madescat humo. Nutristi iam glande viros; diademate querno Pro conservato tempore cinge comas. Tuque, Auguste, tuis ecterna laude triumphos Postibus apposita fronde teneto sua, Nec minimus videatur honos quod ad arboris umbram Agricole facient festa theatra tue." Ad Bacchum revolutus ait, "sine munere vitis Non tua sit. sed dos plurima ditet eam Cui quasi in spetie color unus; poma saporem Cuncta quasi retinent nec variata nimis, Sed tua diversi teneat sua poma coloris Vitis. hec una rubet; albet hec; ista crocet. Alter et his sapor, alter in his, atque alter in istis. Hic levis, hic firmus, neuter et iste sapor. Causa licet sepe fuerint mera litis oborte, Usque tamen firme vincula pacis erunt. Cum dederit iugulum frigro Megentius ensi Excussus linquens terga furentis equi, Tunc michi repletis reddentur vina lacunis Et, Latium, templis musta litate meis Cum leges renovabo sacri monimenta cruoris. Post fruges habeant vina litata locum." Atque alias speties hominum donavit in usus Vitibus innumeras, quas sua silva docet, Preque aliis ceraso rubeum dedit ipse colorem; Inde salutifera medica poma gerit. Obtinuit frondes ecternas inde cupressus Funeris ut signa tempore quoque daret. Altius extendens petit alta cacumina palma; Ut faciles penset impetrat alta gradus. Crustaque castanee voluerunt hyspida morsus Orrentes ursi vulnificique suis. A tinea numquam neque vult putredine rodi, Cuius odore fugit vipera tacta cedron. Altera poma timens ledi sua grandia cedrus Si caderent curvans brachia querit humum. Sic cunctis tribuit sua dona Diespiter ipse Atque arbor gaudet munere queque suo. Hinc nondum casus lacrimans oblita sinistri Restabas tristis, Philli, dolore tacens. Te deus aspiciens non quid vis possit amoris Nescius est motus, Philli, dolore tuo; Nam Iovis est proprium miserescere. "amigdole munus," Inquit, "et vireat virgula fronde tua." Turba fremens abiit. sic iam Romana reliquit Atria mesta cohors. fastibus inde datis Altera lux aderat. Moyses comitante caterva Mane tabernaculo condita sceptra videt. Ruperat in florem lacrimas tua planta tumentes, Et flos in fructus, munere leta Iovis. Sic Arrontee florentis amigdola virge Ornavit summas Phebo vidente comas. Tunc dux narravit, "libamina sacra (videtis?) Sunt data Levitis primitieque sacris. Testis adest virga quam federis arca recondit Ut populi maneant signa rebellis, ait. Cetera si cessent tibi que felicia narras, Hoc satis est liceat ne tibi iure queri, Philli soror; nostro fletum solamine solvas Et sortem nostram conpatiare simul. Tu, quod amor valeat, amplexus et obscula quondam Experta es. cunctos cuncta probasse iuvat. Penitet heu quotiens sprevisse recordor amantem Et totiens Phebi deseruisse preces Hei quotiens mecum! quid ego connubia tanti Maxima cur renui stulta puella dei? Dum virgo fueram quod virginis esset agebam. Egissem nupta queque placenda viro. Maximus iste deus michi non dare munera nupte Que dedit an poterat plurima? quippe puto. Corpus humi positum deus iste perunxit amantis Leucotoes donec turea virga fuit. A Clitia offensus quam Phebus amaverat ante Non penam Clitie, sed sua dona dedit. Hic cervi, Ciparisse, tibi de morte gementi Perpetuas precibus prebuit iste comas. Tu lusus percussus agens a pondere disci In proprio semper flore legere puer. Pellicibus si tanta dabat, si dona nocenti Et michi non habite premia tanta dedit, Que michi legiptimo coniuncte iure marito Quantaque contulerit munera Phebus amans? Sic mecum crucior et dulcis amoris ymago Ecternum cruciat quam michi mente gero. Omnia, Philli soror, experta remicte querelas; Nam contenta tua sorte manere potes. Carmina Phebeie quecumque puella videbit Dampnes ad instar spernere nolle deos.