CroALa: documentum

Documentum RAPICIO.maxi-01.xml in db pdill0

---

Maximiliano Austrio II Romanorum Regi | Pio Felici Augusto sacrum Tandem animo atque oculis lux iocundissima nostris Certius affulsit, qua te, rex maxime regum, Cernimus ingenti cumulatum laudis honore, Romanasque aquilas circum victricibus alis Te excipere augusta dominantem in sede Quirini, Cui late assurgit Tiberis populique Latini Et Rhenus gelidusque pater Danubius undis. Sed neque te quisquam, o soboles generosa deorum, Imperio magis aptus erat sceptrisque gerendis, Quem dudum regno assuetum iuvenilibus armis Obstipuit primum latis Hispania terris Miraturque suum celebris nunc Austria alumnum, Austria dis accepta parens atque aemula caelo. Scilicet ad magnos te accensum fortiter ausus Et pater et patruus seriesque invicta tuorum Impulit et summa ad rerum fastigia duxit. En felix quae nunc animo Germania versat Gaudia? Quam multum de te sibi praescia spondet? Forsitan illa etiam prudens ac gnara futuri Tempestatem illam videt ac felicia quondam Saecula, cum totum, veluti Sol aureus, orbem Percurrens, miseram Europam vicinaque regna Restitues, fractis succurrens undique rebus. Atque haec ante alias omnes te maxima cura Sollicitat stimulatque animum virtutis honore Flagrantem, atque adeo, rex optime, pertinet ad te: Tu quoniam es prisci imperii servata propago, Unde olim divum auspiciis se Romula virtus Extulit atque caput felicibus intulit astris. Quae tibi maiestas formae? Quae gratia morum, Delitiae humani generis, rex magne Quiritum? Nam te seu medium excipiant patresque ducesque Incedasque tuas sublimis forte per urbes Seu tibi commissas regni modereris habenas, In fronte atque oculis tantus decor emicat, ut te Quisque putet sanctum in terris et amabile numen. Hinc te tot procerum studiis plausuque frequenti Regnatorem orbis magno cum Caesare laeti Aspicimus festosque dies celebramus ovantes. Fotunate nimis (si quid canit augur Apollo) Quem tot barbarico cumulata ex hoste trophaea, Tot spolia ampla manent: ipsum non Caucasus ingens Maumethem capiet pavidum, non Bactra nec Indi. Iamque ego Pannoniam collectis viribus omnem Germanasque acies video densosque maniplos Austriadum, genus acre virum, fortesque Boemos, Fatales volucres ultro tua signa sequentes, Quin etiam magnam Ausoniam socia arma virosque Et paribus iunctim concordia pectora dextris Vertere in externos divini nominis hostes. Tum demum Euphratem tremere et magni ostia Nili Atque Asiam trepidare metu saevosque tyrannos Cernere erit passim duplices tibi tendere palmas. Te vere invectum niveis Bellona quadrigis, Victorem late populorum, altaque corona Conspicuum, ducet longis in templa triumphis. I, felix Auguste, deum certissima proles, Quo tua te virtus, quo te rapit inclitus ardor. Dii tibi quaesitum non vi, non fraudibus ullis Imperium longum servent: quod si omina vulgi, Si spectes studia, aeterno es dignissimus aevo, Nec mortem oppetere umquam aut tristia fata subire: Usque adeo te cuncta aetas, iuvenesque senesque Certatim admirantur, amant, venerantur, adorant. Ipse etiam, pulchri qui quondam ad flumina Moeni Caesareos tenui descripsi carmine honores, Fernandi patris augusti, nunc debita solvo Vota tibi, pronusque tuae figo oscula dextrae.