CroALa, 2025-04-20+02:00. Nodus QUATRAR.eleg-03.xml in collectione pdill0.
Functio nominatur: /documentum/pdill0/QUATRAR.eleg-03.xml.
Festus in orbe dies summo celebrandus honore Instabat, quo virgo deum patefecit ab alvo Virgineo, partuque suo reseravit olimpum, Progenies cum cara deo, Latiique stuporque Cui domus Ursino perfulgens sanguine montis Usque per immensum produxit clara parentem Suliacam dedit hic matrem qua clara priorum Stegmata finierant turbantes omnia parce, Venatum Comes ire parat cui iunctior unus Frater erat natuque minor, Mediusque per equor It Comes et reduci comitatur claxe Monarcam, Transalpes Rodanumque de parte petentem Magnatum tunc turba fluit dominumque salutat Nobilitas antiqua domus et funera silvis Concipiunt, rapidosque canes in vincla cohartant. Atria discessu complerunt sibila mistis Vocibus et notus canibus pro nomine clamor, Guardia non Roccam misit per saxa ruentis Impositam montis dudum pro nomine plani. Pyerides audite precor, non auribus ista Displiceant, simulacra feram montique bicornis, Et loca que vestrum memorant spectantibus antrum, Mons petit excelse purgatum saxeus aure Disiunctus medio vitreo in duo cornua fonte, Multa per illiride prospectans equora thetis, Qui vocet hos colles alio quam nomine Nisam, Hunc dextrum, levumque sacro moderamine Cirram Vel furit aut numquam Parnasum mente figurat, Non nis mentis inops renuetque summus Apollo Marcia quo victus miserum stagnavit in amnem Hunc colat, ast alium proles Semeleia liber Tristia qui spretus docuit miracula Thebis, Fons latet obstruso saxis herentibus antro Dulcis aque liquidaque sua qui decipit unda, Me memini quondam peregrinum fontis aventem Ductus ego citius pedibus tetigisse liquorem Quum possent oculi limpham spectasse morantem Et subiti tactus mentem trepidasse favore Pegasus hunc fodit genitusque cruore Meduse Fabula si verum memorat notissime vatum. Vestibulum ante ipsum valvis sedantibus antrum Apta domus Nimphis extu peditantibus umbram Non manibus constructa riget, forte ruentes Hunc lapides struxere locum formamque caverne, Quam circum crescunt rupes humentibus undis Spumosas gelido sudantes vertice guctas. Interea fessum studii si forte quiete Ire vacat nervosque pigros extendere gressu Florida planities iacet inter saxa domosque Iuger non campi patiens sed digna choreis Mennoidum sacrosque iuvans in calle poetas. Hic dirceus ager qui fecit nomina dirce Digna mori manibus natorum morte mariti Quem perimit campoque iacet cumulata patenti Ascripto sacris famoso crimine Musis. Hic locus est studiis Musarum comptus amenis Et celebri calamo toto memorandus in orbe. Deficit ad laudes condignas gloria nostri Carminis. Hortamur, summi cantate poete, Denique quo veris detur fiducia verbis. Hic locus immense placuit tibi summe magistrer Astrorum clarusque simul septemplicis artis Castella genitus mundo memorabilis Ugo. O mihi siqua Comes prestares gaudia vite, Da pictas aliis variisque coloribus aulas, Da gazas aurumque simul, da feuda petenti, Tu mihi que superest saxis da ducere vitam, In quibus ingenium calcar sumpsisse iuvabit, Antipodum lucem remeans cum fuscat Apollo Linquimus has sedes castrumque petivimus amplum, Quo Comitatus habet titulum nomenque superbum, Nocteque sub gelida sompno reparavimus arctus. Interea pasti repetuntur gramine sacro, Solis equi, currusque ferant, dent lumina terris Claustra per archinentis erant contermina capro Surgitur ex laribus, dominos comitamur ad aras, Hinc dubia in letis sumuntur prandia mensis Postque diem medium Arbonam discessimus illinc. Hic tenebras lux orta fugat, pulcherrimus Ugo Paulisper iunctas canibus dat cernere silvas, Et vacuo cusu letus, comitemque revisit. Tertius ecce dies, cum sol nutaret in alta Parte poli, rerum longas contraxerat umbras, Ire loco placuit, finem compescere ceptis, Ethereum quamquam velarent fusca colorem Nubila, pulvereum quamquam stillantia rorem, In nemus hinc itur ramorum brachia texens, Cespitibusque fovens umbras negat hostia phebo, Angrima cui nomen populi fecere priores, Utque solet mater damnati crimine nati Detinuit que forte diem, ne colla securi Subiaceant, gaudetque simul, trepidatque futuris Securus pro cede sua, sic lucus euntes Inspicit, et gaudet solitum non linquere callem, Pectore dilate volvens solatia cedis, Tristia suspiriis expectat damna futuris. Mictimur hinc campis large spatiantibus illac Aprutiumque secans flumen, dat leva petendum, Qua vada transiecto superabat cimbula fune, Obvius occurrit domini de parte Rogatus, Aprutii cui iura dabat Regina Iohanna, Legifera torquere manu, prosternere sontes, Citra qui nostras augebat gente cohortes, Huius in adventu domini letatur et ultro, Nobilibus verbis sese veneratur, et inde Piscarie tumidum ligno trasnavimus amnem. Tunc salubres cunti ripe deponimur ultra Pennensi, et Cibacatum cum nocte replemus. Ampla loco turris largis fortissima muris, Que lateres constructa tenet, calcemque lapillos, Prominet, aspectu superans vicinia largo, Non perfecta tamen, nubes tactura futuris Temporibus, si vita suum non fallat amantem, Subiacet inque latus castrum quod parva domorum Turba replet, magnisque suis sed tenditur arvis, Hoc, noctem ludoque cibo, sompnoque fugamus, Mane novo cunti propriis accingimur armis, Et dominos iusse multa de parte phalanges Circumdant, Peditesque simul diversa ferarum Funera vibrantes, partim fulgentia ferro, Pars alia e fumo torpens ignobilis usu Sanguine silvano cupiunt tersisse rigorem. Hic manibus directa tenent venabula strictis, Innitens aprum docto configere pulsu, Hic sua mortifera tollebat brachia celse Verba simul, mentemque parans pro cede bipenni, Astifer iste quatit ferrata cuspide lignum Eminus expulsum fidens transfodere porcum, Plurima diversis commiscent aera telis Agmina que dominos nemori comitantur euntes. Ventum erat ad ripam summis deiectibus altam, Radices cui nora rapit torrentibus undis Auctus et ad tenuem rediens estate liquorem, Planicies nemorosa iacet ditissima lustris, Quam medius currens limphis interluit amnis, Parte tamen dextra non multo corpore lucus Horret, et hinc magnis ambitus collibus, illac Curvato flumen circumdat tesqua meatu, Hunc iubet ambiri media stans parte cohortis Dux Comes, et docto producens ore loquelas, Incipit affari, rebus quoque pandere metas, Non mentis vultusque ferus quem martia poscunt Bella per armatas spargentia viscere turmas, Non tamen et risus molles descendit ad actus, Nubilium festis dignos servire choreis, Sed medio frons digna manet ludique minarum Apta ministeriis educens pectore sumptis. Primus in explendis ordo censetur habendus O socii, et calles tacite servare ferinos, Commissumque sibi quisquis tueatur honorem. Retia vos subito leve contexite parti, Que vada setiferis panduntur voce fugatis In fluvium, silvasque simul meliore receptu, Vos alii canibus quibus est fiducia morsu Armatis certare feris accingite silvas, Ne fuga turbatos sperantibus auferat apros, Ast alii doctis querentes naribus astent Immoti, dum tempus erit clamore tonadum. Dumque ea pro iussu complentur fida benigno, Iacobus occurrit castri qui iura tenebat Rossani, generosus avis comiteque parente, Retia cum canibus vaxallos duxit et amplas Auxit opes, nemorumque necis doctissimus heros, Hic Comitis veniens lateri se iunxit et ambos Pulcher honor iungitque manus contactus amicas Iste refert cum calle suo contenderet illuc, Bis septem vidisse sues. Petitasse latebras In lucum, quem docta manus tunc retibus ambit, Et digito monstratque locum non ficta locutus, Panditur in turmas vox hec venatibus aptas, Et citius vento cuntas it fama per auras, Corda recalfecit factis plus frigore flammis. Ibat agens socios fervens pulcherrimus Ugo, Fortis equo, letamque tenens sub pectore mentem Gaudet ut e silvis erumpant monstra ferarum, Degeneres doceant animos, monstrentque feroces, Ut puer Ascanius libie in convallibus astans Gaudet equo iamque hos cursu iam preterit illos, Spumantemque dari pecora inter intertia votis Optat aprum. Aut fulvum descendere monte leonem, Addidit ad laudem iuvenis plus iste laboris, Desiliit lato rapiens venabula ferro, It pedibus stirpi cupiens invadere porcum, Grandis honor silvis. Propius constare periclo. Quem quum coniunctus eram, retinere precando Frustrabar, passusque suos hac voce retentans, Parce meo iuvenis temerarius esse periclo, Neve feras quibus arma dedit natura lacesse, Ille tamen menti potius virtute calenti Obsequitur medio rumpens sermone loquelas, Nobilium periere preces. Vis acta revulsit Multorum tandemque fero supereminet ardens, Nuntius adventat nemoris de parte parati, Quid satis o domini narrat, discurrite silvas, Tempus adest, nocuere more, veniamque merentur. Narretis nunc vera dee quis clamor ad auras Exoritur sonitusque frequens per tesqua latrantum Insultusque virum, multus discursus equorum, Dedignor, non ista meo commictite plectro. Interea vario torqueri murmure lucus Incipit, et resono volvebat corpore voces, Fertur equo Comes arcta tenens venabula dextra, Et parem nemoris cursu transfodit opaco, In flumen, silvasque rotat qua retia desunt, Expectans si silva parit trepidabile quicquam Extimplo vox aucta virum, clamorque latrantum Ostendunt turbasse feras, discurritur illis Hac, illac, rostrosa tamen frendendibus ora, Hec ruit in funes summis conatibus expers Consilii, nisuque suo convolvitur illis, Clamosam ferris prebens per retia mortem. Hec alia de parte furit, non impetus illi Suffecit, licet ipsa trahat cum retibus omnem, Materiam secum nemoris sudibusve revulsis, Sternitur in iaculis ferrata cede quievit. His fuerat proles, densisve territa silvis Emicat in spatium, varians vertigine calles Ensifero letans equitum super agmina cursu, Infelix, avidam canibus dans auribus escam. Hic prendit non tactus adhuc, sed victa dolore Complent ora suis nemorum stridoribus auram. Dissicit hic nando fluvium, cui lancea costis Hesit, et emisso crevit tunc unda cruore. Undique fit rumor, gaudent hinc inde cohortes, Quisque suum vacuat spirantia viscera ventre, Inque novem subito pulcher stat corpora finis. Taliter his gestis, comes heros funera lustrat Perque loci partes varias, que strata iacebant Sanguinolenta, suo spargebant arva cruore, Visit, et in sotium subito se colligit agmen, Solicitans animos rerum novitate morantes. Quid stamus Iuvenes, factis herere tuendo Non opus est, tendit virtus inhiatque futuris, Tentemus silvis aliis extrudere siqua Forte latent nostro non propulsata fragore, Cum canibus, nostrosque iuvat circumdare lucos, Semita nos gressu longat que vepribus horret, Pannorumque rapax equitum male pervia calli, Desilimus, manibusque ferum fert quisque sequentem In spatium, meliusque patens spectantibus arvum. Obvia succurrunt rabidas vincentia fauces His campis misto multoque diaria bacho, Mandimus instantes leti rapimusque vicissim, Et diversa locis ignens stat turba coronans, Tandem repleti cibis animisque repente Tollimur hinc, multis volventes agmina campis, Successu primo, turrim repetivimus amplam, Cum nox fusca suis orbem complectitur alis. At postquam confecta die sermone recursant, Virtutem fecisse iuvat, spectasse pudebat, Post celebres mensas, statuunt pro luce futura Quo domini silvas accedant more paratis, Fessa suo quisquis deponat membra sopori. Rumpitur aurora sompnus surgente cubili, Titonisque senis, tenebris renintentis eandem, Et phebus pelago madidus surgebat eco, Non radiis penetrare valens, nam nubila terras Obvolvunt nix uda solo descendit aquoso. Ardent corda viris nullo tepefacta labore Quin nemora exagitent, subiit melioris ymago Ominis, et canibus capreos extrudere tesquis In campos quos silva rotat ceu claustra iacentes, Cunta simul lubricumque equitum peditumque caterva Carpit iter, malefida ferens vestigia plantis, Sed deus aut natura, dei frenata lupato Aspiciens nullo reprimi terrore virosque, In subitum rediit melior conversa favorem, Propulit excelse tacitas super aera nubes, Suspenditque nives, aliasquas cogit in horas, Incipiunt oculis silve se ostendere postquam Rarescunt nimbi, melior quos aura fugabat, Mitior est aer, lucos spectamus apertos, Stat tamen asconsus radiis nec fulget Apollo. Arva iacent nullos inseque levantia colles, Larga situ nemorum multis spatiantia campis Ad cererem, satirosque leve aptissima partim Differtis trabibus summo salientia celo Partim vota sui superant in messe coloni, Vomere qui largis commisit semina sulcis, Hec aliis regio duplici sedatur ab arvis Amne, latus dextrum pelago Piscaria inundat, Levum Nora suis torquet variabilis undis, Et quamquam fauces pateant aditusque capaces Paulatim laxos acuunt currentia campos Flumina, et in bivium a sese miscentur aquarum Dant metas, finitque simul non cognitus ultra Nora, suum perdens maiori flumine nomen. Huc pedites aditus campi vicina tonando Per iuga descendunt, certant demergere largo Aut animal bello validum pugnaque timendum, Sive fuga dubiam petitans per plana salutem, Utque Comes sotiique simul spectacla ferarum Aspiciant, mistusque miles discursit in apros, Actentus largis speculans qui prestat in arvis, Non tamen aspirat primo fortuna labori, Nam quamquam silvas multus venator oberret, Ante tamen spatio rumor se iunxit equorum Descendes ac ulla queant animalia bellis Exprimere, et plenum + turbare cubile, Iungimur imbelles. Cecidit de corde parumper Fervor, et in dubiis versantur vota futuris, Tunc subitum vallis stridorem miserat apri, Quem canis obductum multa vertigine tandem Actigit expectans multa virtute patronum, Curritur, Ille canem luctatur scindere rostro, Ipse tenax giro ductus deluserat omnes, Adiutus iaculis primum dedit ore triumphum, Post profugum leva capreum dant lina retentum, Tuncque Comes reflectit iter collasque sinistrat Itque nichil facti pendens exordia, namque Collibus aspexit per quos modo venerat agmen Setigerum fugitare retro manibusque revulsum Indignans cur tantus amens nos luserit error, Cumque itur in campis rapitur quos flumen utrumque Circuit in variis condentes bruta locellis Et capreos quibus ipsa dies moribunda reluxit, Tunc populus Comitem silvas dispersus in omnes Sentit abire loco. Redeunt et multa ferarum Corpora narrabant variis prostrata periclis, Ex quibus obdensas nemorum perque avia silvas Nil nisi longinquus pervenit rumor ad aures Attentas domini capientes talia signis, Iamque per erratis silvis exiverat agmen In spatium dominosque rotant et verba parantis Expectant Comitis cuius pendebat ab ore Fulctus ab obsequium reverens exercitus omnis Iacobus insidias struit et circumspicit arvum Non avidus mactare feras sed cernere cursus Per dubios turbasque hilari miscere tumultu. Piscarie de parte iacet commistaque tesquis Silvula lustrosis, flatu vessata latrantum Atque hominum iactu crebro questuque sonanti. Extimplo offensus capreus non audet abire Sentibus et se reflectens hinc inde latebris Prosilit in spatium tandem pulsore coactus, Cunta videns circum celerem texentia mortem. Hic postquam periturus erat, sic forte putabat Cordibus in brutis quicquam si mentis inheret. Gratus ero domino per quem secura tot annis Pasqua decerpsi. Reddam pro munere mortem. Iam satis indulxisse dies sibi denique dignum, Emoriar, mors ipsa dabit nichil esse timendum. Gratius ut fiat varios sinuabor in orbes, Atque canum allassus equitum peditumque catervas Eludam, miscebo viros multumque rotabo Ut capiant fessum tandem pro morte triumphum, Herois et tanti quondam sermone revolvar. Hec secum, cepitque fugam quam multus utrinque Obliquus latrantum iactus territat atque Subsessor quacumque fugit sibi nascitur hostis. Delia tantus errat rumor de gente cohortus Hosti equidem frustra tonuisset Iuppiter alto. Nunc quoque per medios equites peditesque canesque Labitur et cuntos sperantes sistere predam Evacuat cernitque vadum et se saltibus effert. Nunc similis capto est hominumque canumque coronis, Nunc manibus se proripit et circumvolat agros Perfida turba canum sequitur certantque triumpho. Certat quisque fere femori pendere priorque Aera deceptus collidit falcibus iste. Dat spacium. Spes vana dedit titubare parumper, Nititur ille canes cursu vitare propinquos. Et multos villat sperantes prendere rictus. Cogitur infelix obiectibus undique factis Obversus rabidas iterum quoque radere mortes. Illic rictosos posses spectasse melamphos Spartanasque alias alios quoque nare valentes Et morsu innobates dorceos Archades atque Cumque nothis variis varia de gente creatis Namque dolosa matris cernetur stirpe lacissa Atque nape meliore licet concepta sub alvo, Hanc lupus inque canem calidam dempsit adulter, Protrabar in longum faciam fastidia verbis Ni meus iste canum sermo resercetur ab ore, Sed prius ex digitis calamus pelletur inanis Quam vos, o catuli, fratres avidique gemelli Preteream Boccarde niger, Spangiole nivalis. Ista canum species simplex generosa parentum Amborum quos una dedit fetura sororem Et fratrem mirum servantes semper amorem. Tristanus virtute sua magnoque decore, Vir fuit et frater fratri nec nupta viroque Cedebat Gisopta suo vel nomine vel re. Avinione tulit grato pro munere condam Hos Comes ex terris nuper sublatus in astra. Cum regina suum pro se misisset Achatem. Mors nemorum Tristanus erat qui monstra ferarum Perdomuit fortisque gerens in bella trilicem. Morte superventus cara cum coniuge tandem Aera dimissis catulis vitamque reliquit. Hii capreum longi fessum certamine cursus Infestant patruisque vigor resipiscit in illis. Cogunt in Cererem madidam transisse sequendo Quam noviter sulcis avidus commisit arator, Cornipedi malefida fere vestigia dantem. Subsidet oppressu pavidumque retentat anelum, Sistitur attractu primo morsuque retrorso, Procubuit subitoque canum iacet ore sepultus. Ut cecidit multa tandem vix falce revulsus Totus erat vulnus remanent pro viscera pelle Credo equidem varios cum se volvebat in orbes Meque Comes querebat, enim constringe cachinnum, Quo cora, periisse velit ne carmine ficto Scripturus miseri variem spectacula fati. Sic fuit et talos tetigit nostrosque cadendo Infelix rabidis stravit se faucibus escam. At tu pulchre nimis procerum pulcherrimus Ugo, Gaudia tot letis nostri miscesque sinistri. Et nihil effectum fuerat te iudice si non Culpasset vestro mordendus ab ore Iohannes. Et Sulmonigenas nemorum sat letus inertes Risisses. Ludisque tuis verecundus haberer. Quid referam, veniaque sua culpabitur auctor. Munere pro magno vester venerabilis abbas Proth venerandus homo domino mentitus amico Dat geminos fratres, nigris quibus integra villis Pellis erat, tactusque manuum passura dolenter Illis ira modum super rabiesque nefanda, Affuit applausu nulla placabilis arte. Qua precor et dantis femorum genitalia vellant Castigent venerem antiquam rapiantque futuram Auctoremque suo repetant mendacia damno. Que michi decepto tantum potuere ruborem Imprimere, ac turbis variis fecisse cachinnum. Alter erat fratrum nostro suspensus ab armo, Funicolo villis vario quem tempora postquam Ad nostri duxere feram contermina iactus, Irrito languore suo non arrigit aures, Non acuit mentem, gemuit, nec fune ligatus Non trahit enissus laqueum violatque tenentem. Truncus erat, nullo vivebant corda favore. Hunc postquam delusus eram sub laudibus illis Vi traho tractumque fere proiecto sub armum Iam fesse, pauca potuit virtute triumphum Eripere et laudes domini peperisse tenentis. Degener ipse fugam arripuit ceu turba luporum Agmina cunta canum foret apparerentque trementem. Vade canis maledicte tue maledicta parentis Ubera vade foco pereat quete educat edes. Tu moriare senes pulsus dehinc morte senecta Extrahat articulos macies totusque rigescas Rugosus saniemque fluant de corpore squame. Sis villis exutus iners, pro vellere musce Et pulices nigrent penetrent tua tergora rostris. Hec satis inque canem, sed cur notissimus error Implicuit nigro me spem posuisse latranti? Omnia nigra malum portendunt sepius omen, Tartara nigra manent, dominis nigresscit eorum, Assimilis vere furvens depingitur omnis Demonis effigies, subito nos territat Indus Nigrantesque herebi dominis pagana dicavit Relligio facies, fantasmata nocte videntur, Sed peregrina quidem nimium mea vota morantur Tristia si verum memorat Terentius ipse. Fata canis furvens edi, cui se ingerit infert Ergo deceptum poteris risisse Iohannem Ugo valens nemorum nec se clamabis inertem Gratia salva tui maneat vigeatque perennis. Et melior lusa veniat sententia mente. Sed repet spatiata nimis mea cimbula cursum, A quo discendens vanum sat lusit in equor. Post caprei celebrem casum letanter in unum Lassa famos populos cumulat largusque paratus Et Cereris Bachique simul mentesque reprensant. Venantes, dominus tripode prosistit inerti, Baronesque simul numero quos dicere longum est. Me tamen ex turbis quum memorare necesse Ne nevum turpem vocitent in corpore mendam. Diligis alme Comes minimi non inmemor altis Atque vocas, pareo, placuit pretendere dextra Sublatam mense patinam verbisque sequendo Delige quem melius poteris tibi suscipe bolum, Nec pudeat raptim socios equare, Iohannes, Tempore cunta placent, amat hoc qui respuit illud, Desipiasque loco sapere est variumque videri. Obsequor et flexus capio quid promptius extat. Forte capo semesus erat cui pinguia collum Vestimenta beant, sinui qua iungitur, ergo Hocque traho credens sinui non esse ligatum. Decipior, tractum, scapulas suspendit at ille Spinam spina trahit, tumidos ab domine clunes. Naufraga sicque manu suspensa est navis ab alta. Subrides cogisque parum nutare sed audax Sublatam rapio tanto quoque turbine predam, Quid iuris morisque simul contendere pulcrum An iusto maculer tanta sermone rapina? Postponam clipeo forsan mea pectora, forsan Qui ferrum ferro poterit pepulisse petulcum? Parvum parva decent, fateor, sed magnaque magnum. Antigono Cinicus petiit querendo talentum. Rex ait, plus est cinico quam competat ille. Ast assem respondit enim minus esse quod illi Competeret regi. Cinicum dimisit inanem. Fecit ut obscuras faceret somnia mentes In dando capiendo simul, sed lucidat illas Magnus Alexander pugili cum traderet urbem. Invidiam tanti refugit quoque muneris ille, Fortuneque sue dispar fore dixit, at ipse: Non te quod deceat quero nunc sumere, sed quid Me dare. Monstravit donum decuisse minorem, Non sibi sed danti domino captare coequum. Vinco equidem, et tanta licuit michi sumere dextra Intactum si forte foret iam fine caponem, Et decuit tanto tantum me sumere acervo. Alme Comes, te dona decent non parvula magnum. Finis erat mensis cum Iustitiarius orat Discessum phebumque videt restantia celi Declivi properare fuga breviterque ruentem. Ante Theatinam repetat quam cursiger urbem, Vi multa substentus abit tandemque valete Dixit, io domini vincat successus aventes, Nec minimum mactasse feras apros capreosque Quindenas. Callem rapiens evanuit illinc. Restabat campi spatium quem flumen utrumque Terminat ammistum filia flavebat inani. Hic sotii caprei surgunt, quos digregat ardens Visque canum celoque ruens ceu strictus in alas Ancipiter, socias turbat stridore columbas. Obvolvunt campos cursu non exitus illis Piscarie de parte patet, sed nora sinister Datque vadum undarum pauper non actus ab imbre. At pelagi dextrum porci navere per amnem. Nec dominum fugiunt aliis nam regnat in arvis. Hic igitur laudis variis cursuque peractis Sparsa manus militum campis se colligit atque Constipant Comitem pacem cui linquere silvis. Iam placet et votis plenum finire laborem. Vertimur et castrum solitum turremque replemus. Nex silet et placido demulcet menbra sopore, Quam pepulit lux orta sequens sonnosque fugavit. Tunc dominus rerumque memor, nam seria ludis Ammiscere satis didicit, circumspicit ipsa Menia, dilatat fossas operique ministros Ingerit et longius prospectat temporis usum. Principibus natura viris cur nescio multum Ut sapiant concessit enim superentque minores, Pectore et absconsi presciscant signa futuri, Quos veniens rebus consors iam detegit ordo Cantandus meliore lira; nos ista sequamur. Cessimus hinc sero cimbaque renavimus amnem. Nosque Theatinis campis comitatur Apollo, Et subitam noctem terris diffudit Olimpus. Silva situ furvens noctis furventior umbris Angrima nos sorbet torvis densissima ramis. Precedo vestrumque meo propello periclum. Ugo libens vultusque novo preterritus ictu Ammonet et dictis: caveas hic virga molestat, Hic truncus, nunc flecte caput, nunc pende sinister, Nunc dexter, foveamque cave rivumque voracem, Contrahe nuncque pedes. Tandem vix nocte maligna Indennes sacra Arbone requevimus ede. Nocte alia hospicium Manupelli sumpsimus. Illinc Guardia vos retrahit festum celebrare propinquum. At me Sulmo meus florum flos inclitus omni Aprutio, redolens morum gravidusque metallis Allicit et senio mater confecta iacenti. Ite alacres domini, virtus vos tempus in omne Perpetuet serusque dies vos redat Olimpo. Hec cecini tantillus ego. sed marcia quisnam Principia eventusque canet. Crepitusque tubarum Vexilloque suo sine se volitante per auras Castraque saxose subcinta cacumine montum Defecisse simul. Vicinos pace superbos Armata tetigisse manu. Monstrasseque ludis Quid rabie succensus erit poteritque coruscus. Non humeros tantis onerabo credite nostros Emonium hec vatem cupiunt vel forte Maronem. Crescit in immensum virtus etate leonis Ut catulus cui nulla suos sua sanguine rictus Preda fovet, sed vivit adhuc de cede parentum. Creditus ipse sibi postquam per gramina taurum Cornupetare videt. Natura irrisus in ipsum Se movet, et retinet. Movet et se seque retentat, Nutat et insolitis primum se credere bellis. Mox semel expertus. Fidens disquirit hiando Quod voret. Et tamen stratis quinque pepercit. Sic iuvenem nostrum Comitem tentata iuventus Exercet. Memoroque viro procumbite tanto. Utque sibi lenem reddat patientia mentem. Qui sibi vicinis cupitis bene degere terris.