CroALa, 2024-11-09+01:00. Nodus POLIZIAN.scab-01.xml in collectione pdill0.
Functio nominatur: /documentum/pdill0/POLIZIAN.scab-01.xml.
Quae tam foeda lues, graciles delapsa per artus, Ambustos lacerat nervos? quae tam impia diris Vis inimica mali populatur viscera flammis Marcentesque bibit venas avidoque, pavendum, Igne liquefactas sorbet furiosa medullas? An mihi Tartareum misera in praecordia virus Eumenides Stygiamque facem et, crudele, virentes Oris Cerberei spumas rabiemque Chimaerae Afflarunt? Totum videor gestare sub alvo Vesbion aut fessos Volcani incude caminos Et Phlegetonteae glomerata incendia ripae. Cor salit, ardentes strident sub pectore fibrae, Aret hiulca sitis, putridum vesana cruorem Est rabies, siccoque in gutture febris hanelat Exesas depasta genas, suffectaque tabo Gliscit laxa cutis; rubor igneus excitat orbes Sanguineos, fugiunt oculi, squalentia pallor Ora vorat, titubant gressus, genua aegra fatiscunt Ossaque, me miserum, vix summam tabida pellem Informant. Pro saeve dolor metuendaque pestis, Pro facies infanda mali! maculosa cruentis Horrent membra notis; humeros, colla, ora, lacertos, Pectus, terga, latus, clunes, ventrem, inguina, suras Occupat una lues; totum est in vulnere corpus, Corpore de toto sanies fluit albida, crassus Stillat ubique cruor: requies non ulla laborum. Non medicae fomenta manus, non tristia prosunt Pocula et epoti numeroso e gramine succi, Unguinaque et lachrymae terebynthi et sulfura viva, Argenti spumae cinerisque immixus acervo Conspersusque in membra latex fluvii ve propinqui Lympha natata diu, nepetae malvaeque virentes, Et fumus terrae et gelido sal fusus aceto Milleque iam fessis medicamina condita ahenis. Ipsa Machaoniae trepidant ad munera curae, Ipse mihi Chiron genitusque Amythaone vates, Ipse mihi, artis inops, Epidaurius astupet anguis Coryciaque pater qui fatum mugit in umbra, Claraque Paeoniae titubat solertia dextrae. Seu nox astrigero coelum subtexit amictu, Sive diem retegit Nabataeo a litore Titan, Consumpta irriguis exundat fletibus ora Semper et assiduo singultant ilia pulsu: Non licet in dulcem summittere lumina somnum. Pocula non sapiunt, non si mihi nectaris imbrem Sangarius puer aut Iunonia porrigat Hebe. Si mihi Mopsopias amor est exugere ceras Corycium ve favum aut quem florea parturit Hyble, Omnia Cyrneas spirant alvearia taxos; Siquis harundineos quot habet pastoria Zancle Apponat succos, haeret sapor omnibus idem, Abrotanosque graves et dira absynthia credas. Iam vero quae tum facies, qum personat intus Ignis edax? furor est artus laniare cruentis Unguibus aut rabidos torquere in viscera morsus: Sanguineas putrido divellit corpore crustas Una manus penitusque artus scrutatur hiantes Exuviasque rapit nervorum et detegit ossa. Tum sanies obscoena natat, rigat uvida marcens Membra fluor, scabros tabes crudeliter ungues Polluit, illotus scatet atro in corpore sudor. Quin etiam ad numeros (pro scaevum et grande doloris Ingenium!), ad numeros iuvat asprum avellere corpus Et spoliare artus penitusque immergere venis Crudeles digitos: tum dirum murmur et atrox Prosequitur fremor, ac rabie confusa voluptas Concordem digitis gemitum laniantibus effert; Tum laxas nares, tum dentem dente videres Attritum exacui pressasque infrendere malas Suspendique genas ac nasum cogere rugas Liventem et totam demitti in lumina frontem, Sardonioque putes risu deducere rictum. Non secus, Icarii quotiens iuba fulgurat astri, Cernimus in triviis villosum saepe molossum Nunc pede, nunc rostro, tremulae nunc verbere caudae Pellentem obscoenas furiali murmure muscas Aut pulicis dentem aut pregnantem sanguine tetro Tabanum et morsus frustra intentare crepantes. Si tamen arentes vulnus conduxerit oras Spemque animo dederit sacrum expugnare veternum, Nulla fides: nostro subeunt in corpore obusto Continuo ardentes papulae recidivaque pestis Pullulat heredemque sibi moribunda cicatrix Parturit. Ampulant foedae per marcida bullae Membra, putri sanie distentae et sanguine crasso Proluviem expletae ventris; perit impia mater Suppliciis fecunda meis semperque novatur Pestis acerba. Mali misero finisque doloris Ultimus, aerumnae gradus est et origo futura: Qualis Orontheo phoenix longaevus in orbe, Dura renascentis repetens cunabula vitae, Ut casiae gramen nardique accendit aristas Cynnamaque et costi segetem glebasque Sabaeum Ac myrrhae lachrymas et divitis uber amomi, Incubat ipsa super flammis viridemque iuventam Morte sua redimit seque ipsa reseminat ales. Verum ubi iam lentus papulae maturuit humor, Protinus ulcus hiat fluidoque infecta veneno Squalentem tunicam, foedum et miserabile visu, Sorbet hiulca cutis membrisque affixa cruentis, Qua trahitur parcente manu, secum illita vestis Viscera tota trahit, totos rapit impia nervos Et tenui omento crepitantia dedolat ossa. Hic vero non iam gemitus, non murmure mixtae Proveniunt lachrymae: pavidas it stridor ad auras Terrificus totosque alto clamore penates Efferus incendit dolor et furialis hanelo Vox pulmone sonat; tum quo vocat impetus, illuc Auferor ac memet fugiens nemora avia lustro, Fortior ad rabiem, rapto velut enthea thyrso Thyas, ubi Ismarius trieterida suscitat Euan, Rupibus Edoniis furit aeternumque nivalem Otryn et arctois Pangaea exusta pruinis Pellegit ac Getico sulcatum Strymona plaustro, Nebride picta sinus Boreaeque frementis hiatu Indociles dispersa comas, simul "euchyion, eu oe!", "Euchyion!" ingeminat tortoque effulgurat angui. Quin etiam horrendum ac dictu mirabile monstrum Ingenerat cutis, humanus cui pabula sanguis, Cui latebrae perfossus homo, tepidumque cruorem Innatat et vivo depascier hospite gaudet. Pellegenam appellant: non ille aut prodigus artus Aut faciem ferus aut crassam porrectus in alvum, Sed spatii exiguus. Liceat vix pelle latentem Tangere acu, vix pugnaci deprendere visu Carnificem immersum tabo vitiataque morsu Frusta eruptantem et saniem rabido ore vomentem. Quantaque ad aestivi passim spiracula solis Ludere lascivo temeraria corpora motu Saepe vides, aut quanta sui fert semina mundi Ridiculus per inane senex, qui mente capaci Innumeros perimit reparatque ab origine soles Et putat infantem semper consurgere Phoebum, Tantus membra patet, tanta est mensura superbi Hostis; at in magno vix unquam larga nocendi Corpore tam saevam rabiem natura locavit. Siquem accensa siti dipsas calcata momordit Aut seps tabificus crescens ve in guttura prester Marmarici ve furor iaculi atque haemorrois ingens, Siquem Cinyphia stravit basiliscus harena Purpureo horrificam rutilans diademate frontem, Non tamen improprie truncant immitia Parcae Vellera, non gemitum surda Mors exigit aure, Non lachrymas ridet, sed Fatum in vulnera praeceps Succidit virides properanti falce dolores. Hic ferus exiguo parcit vitalia dente Carpere, non tacito temerat praecordia rictu, Non arcem invadit cerebri cordis ve recessus Pertentat, sed prima ferox in viscera lentum Serpit et infando terebrat conamine pellem. Quacumque ingreditur, morsu, exitiale, cruento Perfurit et rutilum describit sanguine campum, Defodit in summo latebrosa cubilia dente, Itque reditque frequens scatebris longumque cavernas Perforat ac rubro distinguit pectora sulco: Sic Tartessiaci scrutator pallidus auri, Sponte diem fugiens ac picti sidera mundi, Reptat herenivago terrena in viscera lapsu, Arcanis inhians opibus, causasque malorum Elicit ad superos; tacito sic tramite novit Haud expectatos inferre cuniculus hostes Aggeribus tutis turritae aut moenibus urbis; Sic humeros iaculis bicoloribus horridus hystrix Callidaque invalidis metuens vulpecula natis Multicavas fodere domos aut scrupea subter Saxa aut praecipiti sub rupe, ubi maxima quercus Rugosis alte radicibus hispida findit Terga iugi ramisque errantibus implicat umbras: Atque adeo exigui quanquam patet orbita passus, Haud tamen est oculo vestigia certa sequaci Prendere; sic tecta fallax ambage retexit Errabundus iter diversosque impedit orbes Callidus et caeco contundit tramite sulcos, Ut labyrintheum, Minoia limina, tectum Fraude loci dubia tacitisque amfractibus olim Cecropiae struxere manus, flexuque recurvo Multifidum seclausit iter Discordia, giris Confundens spatia, atque insertos orbibus orbes Implicuit Dolus et inextricabilis Error. Si vero infandae numeros aut nomina gentis Percensere velis, vix tantus vere rubenti Muscarum quondam populus mulctraria circum Involitat stabulis, tenuique proboscide grandes Diripiunt gutas ac lactea murmure rauco Obscoenae volucres huc illuc pocula raptant; Vix, ubi flaventes iam surrigit area messes, Tam multae erumpunt caveis sudataque longum Formicae ancipiti populantur forcipe farra: Iamque attrita diu crebro pede gramina signans, Terrigena ingreditur legio, repetitaque genti Graniferae innumero describitur orbita passu; Instat nigra cohors operi: pars dura fatigat Agmina, pars tremulis adnutans cornibus ultro Itque reditque frequens; haec magnum versat acervum Praedatrix, haec immodico sub pectore sudat, Astruit illa domi fruges atque horrea complet. Hunc Stygiae numerum gentis rabiemque feracis Extimulat populi foedo rex impius ore Lichobrotus, quo non sordentem gnavior alter Expleri ingluviem aut obscoenum lambere lingua Mucorem; miserumque, nefas, Cocythia quondam Helcomedusa fero peperit regina Cybistae. Non illo quisquam fuit atrum innare cruorem Doctior aut illa contractum extendere morsu Ulceris os, sed enim furias praegressa parentum, Impietas nati tantum scelere imminet illis, Pelea magnanimus quantum superabat Achilles. At regem, insanae feritatis laude superbus, Consequitur, vivas haud segnis rodere carnes, Sarcophagus, semperque cavis habitare sub antris, Audax Troglodytes, exturbatorque soporis Hypnophobus, teretes et Dactylotrocus acuto Dente cavans digitos, cumque illis sanguine largo Ebrius Haemopion, nec non Cheroglyphus omnem Consuetus terebrare manum, capitisque nigrescens Texta Melancoryphus, residemque immobilis alvum Scalpa manu rabida Lichenor vulnera lingens. Dipsada quid memorem? quid Oryctona Leucochroonque Apodaque et Phlebem, cumque Helcodamante Philagon, Bdellamque Ulonomonque, Palirroon Eurybatemque, Quotque alii nostro pinguescunt sanguine fratres? Promptius expediam Boreas quot frigore frondes Decuit arboribus, quot se formosior annus Induit in flores, refugo quot lambit harenas Oceanus ponto lunaribus incrementis. Ergo ego tot Stygio portenta excita barathro Corpore fixa gero, nec dum puro aethere cassus, Diripienda feris trado mea viscera monstris Moturusque hosti lachrymas; en oblita, dirum, Pectora, semilacer, totos en pervius artus, Mille patens plagis, en cunctis hospita morbis Membra trahens, aegris obtundens questibus auras, Invisus superis, vitam lucemque perosus, Vivo tamen, nec te pietas, Mors impia, nostri Ulla subit, surdas precibus sic obstruis aures: Siccine ahena mihi duxistis vellera, Parcae? Vos, o, vos fidi quondam et mea turba sodales, Huc huc adventate, meos excindite luctus; Ite, animam invisam, pietas haec maxima, ad umbras Trudite Tartareas Hereboque hoc reddite monstrum. Heu mihi, quod saevi fugiunt contagia morbi Egregii comites (sic, o sic, maxime, visum, Iuppiter!), attactumque pavent et acerba tuentes Prospiciunt vivum haud secura fronte cadaver. Ille ego sum, o socii, quanquam ora animosque priores Fortuna eripuit, qui quondam heroa canendo Proelia et exhaustos Rhoeteo in Marte labores, Ibam altum spirans; quique olim immania bella Cosmiadae etruscis aggressus credere Musis, Cantabam patulo quantum sese aequore ferret Iulius armipotens, cum suspiratus amanti (Ah nimium!) nymphae, ferratos durus in hostes Ingrueret sublime volans, claususque minaci Casside et undantem, flammis thoraca coruscoque Umbonem Phoebo radiatus, Iapige campum Persultarit equo, ac tota cervice superstans, Arma, viros victor subversaque quadrupedantum Pectora pulvereis trifida trabe funderet arvis, Altaque magnanimi vel bello exempla secutus Fratris, olympiaco iuvenilia tempora ramo Cinxit et aeternum peperit sibi Marte triumphum. Haec quondam memorata mihi, nunc dira canenti Pallida Tartareis, metuendum, assibilat hydris Eumenis, umbriferique allatrat ianitor antri. Guttura triste sonant, numeri ferale gemiscunt; Ipsa, meis stupefacta malis, lachrymabile carmen Dat chelys et dominum delamentatur ademptum; Sponte sua nexae circum mea tempora victae Puniceum stygia variant ferrugine textum, Sponte cadunt lauri ac spoliatum frontis honorem, Coniferae subeunt, feralia serta, cupressi. Ipse altum attolli nostro quoque carmine nomen Passus et ambabus gaudens consurgere linguis, Cessantem torvo me lumine terret Achilles, Impendique suis cupiens solatia dannis Et vaga romuleo subniti ad sydera cantu, Troia pios iterat questus residemque canendi Vexat et ausonium reddi sibi poscit Homerum. Stant circum attonitae, vatum pia numina, Musae: Haec longas neglecta comas, haec pectine vincta Inter se digitos genibus, caput illa silenti Fulta lyra, palmis haec ora excepta supinis, Semianimemque pavent oculis agnoscere alumnum, Nec digitis nec voce, mei solatia luctus, Intempesta canunt. Quid enim modulamina surdis Auribus aut rigido studeant detrudere cordi? Ocyus Eurypi refluum mare Carpathiasque Placarent hyemes tremefactaque litora denso Verbere, raucisonis qua fluctibus adsilit Aegon; Somniferam prius octipedis sub sydere Cancri Aspida et orbatam mulcerent carmine tigrem. Neve super miseri quisquam sit sanguinis insons, Tu quoque te nostro, sic Parcae stamina versant, Subtrahis aspectu, requies o sola laborum, O mihi plus superis dilecte, o magne, virentis Spes una Etruriae, Laurens, quo florida tellus Et nato genitrix et filia patre superbit, Pectore qui dubium validis ne potentior armis, Palladiam praefers gladio Mavortis olivam, Iusque piumque refers, vix undis cedere passus Apeninigenam cognati Thybridis Arnum, Aeternumque nova titulum virtute propagas Riphaeum ad Boream Libyae sitientis ab Austro, Qua fessum Titana fovet Maurusia Tethys Gurgite Atlantaeo, nitidae qua praevia luci Roscida nocturnos abigit Pallantias ignes. Nempe tuos vultus, genitor, tuaque ora videndo, Ipse ego Caucaseas seducta mente catenas Iapetionidae intrepidus, colloque minantem Tantaleo silicem atque Ephyrei immania regis Pondera, quenque ferox flammato pectore montem Concutit Alcyoneus Phlegraeaque fulgura ferrem. Utque, Paraethonio sinuosum attollitur Austro Cum mare caeruleum ac torta vertigine fluctus Saxa subesa ferit spumisque sonantibus albens Aestuat et bibulas aspergine tingit harenas, Si placidum ponto caput exerat aequoreus rex, Mox rauci cadit ira freti cumulique minaces Sternuntur, pulsae nubesque hyemesque recedunt Et pavefacta silent animosi murmura venti: Sic, ubi turbineo luctusque dolorque furorque Pectore bacchantur totoque in corde superbit Tempestas effrena animi, si cominus adsis Sidereo radians vultu, procul exulat omnis Tristitia ac tumidam mulcent placida ocia mentem. Quare, age, seu doctas, Neleia moenia, Pisas Pandis Hyanteis, pater o dulcissime, nymphis, Sive triumphatas Volaterrae substruis arces Indocilemque diu populum obluctantia cogis Subdere colla iugo atque animos contundere inanes; Seu mage te gelidi subter querceta Mugelli Dulcia Bistonio modulantem carmina plectro Populifer Sevis et Garsae piscosa fluenta Mirantur tacite; seu te Florentia laeto, Undique purpurei turba coheunte senatus, Ore videt reducem caligantesque serenat, Adventu gratata, oculos praeductaque fronti Nubilia dispellit natumque patremque salutat. Quicquid agis, quocumque solo pulcherrimus alta Maiestate nites, si non tamen excidit omnis Cura mei, siqua est priscae pietatis imago, Si meritis haud digna fero, per sidera coeli, Per faciles superos, per spes florentis alumni Successusque tuos, oro: miserere laborum Tantorum, pelle agrestis hoc pectore morbos, Ac praesens me redde mihi vitamque labantem Suscipe et eiectam sancto refer ore salutem. Arbiter ipse deum, tonitru qui concutit orbem, Quem coelum, quem terra tremunt, quem pontus et aurae, Qui lucem noctemque regit, contraria torquet Sidera sideribus, volucresque hominesque ferasque Et genus aequoreum dias in luminis oras Evocat, omnipotens et numine cuncta gubernans Plena suo, si solicitas fors attigit aures Unius vox moesta viri, qui dulcia vota Nuncupet imploretque Iovem, non ardua rerum Impediunt mundique vices, quin obvius ille Supplicibus veniat, placidusque optata secundet.