CroALa: documentum

Documentum PICCOLOM.eglo-01.xml in db pdill0

---

Silvius Rupibus in nostris que te fortuna coegit Solus ut ignotis ualeas te credere siluis? Te ne, Vegi, agnosco? Ni me tua fallit imago, Ipsum te uidi dumosa in rupe canentem Tum, potum pastos agerem dum ad flumina tauros; Nanque et oues iuxta memini pinusque secutas, Cum me forte tuos iussisti ediscere uersus. Vegius O Silui, hac etiam gratum quod te alloquor hora Et quod me nosti; ueniet nec gratior usquam Alter in occursum; nam me tua fistula mestum Solari et poterit longos abolere dolores. Nanque ego per siluas et per deserta ferarum Errabundus agor, nostri si forsitan ulla Cesaris occurrant uestigia, quando secutum His illum accepi rigidas in montibus ursas. Silvius Falleris. Hac ipsa nunquam regione moratur Cesar, et, ignaro si qucquam credis amico, Collibus his frustra nemorum sub nocte iacebis. Sed que tanta sui tenuit te causa uidendi? Vegius Si nescis: semper pastoribus ille faudendum Duxit, et agrestes prospexit honore poetas. Ipse meam forsan (quamuis sit rustica) musam Audiet atque, meis dederit si pascua capris, Mille suas referam prestanti carmine laudes. Sed nunc in uiridis que scripsi carmina fagi Corticibus noster cupiebam cesar haberet. Uerum incerta sequor uestigia; montibus illum Omnibus exquiro siluasque reuertor ad omnes, Si mihi uel tellus daret hunc ex omnibus una. Sed qud agam? Tu me pastorem dirige, de te Si bene quid merui: uituli dum sepe rogares Ostendi furem, qui sub spineta latebat. Silvius Quid facias, mecum noctem ni duxeris unam? Quo ducas pecudes, cupidas quoque graminis agnas, Quas uia saxosis confecit uallibus? Et nox Iam ruit etherei de uertice missa balini; Omnia uillarum superat iam culmin fumus; Uxores fessis reparant alimenta bubulcis. Fronde sub hac igitur somnum captabis opaca Propter aque riuum. Sed nos dum somnus habebit Picula seruabit teneros cum matribus edos. At prius ex orto sumetur cenula nostro Et que iam longo pendere sub arbore poma Tempore sum passus, nunc ipsa legemus ouantes Hospitibus seruata diu. Nec copia desit Lactis. Adhuc plene pressabimus ubera capre. Crastina cumque dies hortalisque ipse rubebit Hic sublimis apex, somno surgemus et ere Proxima conducta superabimus equora cimba Illuc, e medio tumulus quo surgit aquarum. Ad dominum uenies domino gratissimus hospes, Si cantare uenis et respondere paratus. Nanque ego carminibus quid possit uterque canoris Experiar, uersu quamuis superandus amici. Tunc, ut amare tuam dignabitur ille cicutam, Protinus incipies pastorum primus haberi. Fortunate puer! Tum cesaris ora uidebis. Huius enim maior (quem nosti) Pollio frater Principis assidua sequitur uestigia cura Siue domi fuerit ciuilia iura daturus Bellorumque modos ducibus dicturus habendos Siue acres uenetur apros seu rura pererret Cesar: adest semper qui Pollio consulat auri. Hec ego, lacte domum plenam dum ferre solebam Mulctram, inter pueros memini dixisse Menalcam. Quanto igitur poterit dominus te tollere honore! Inuidus Italia uictus concedet Amintas. Vegius Muse, noster amor, quarum me lacte fouendum Prima dies habuit, surgentem ornate poetam. Ecce feror; magnis me uectat honoribus etas Proxima, Coruino rumpantur ut ilia Tusco. Spargite nunc ederas, summittite fontibus umbras, Siluius ut nostras possit contingere baccas. Hic decus omne meum, uestri solamen alumni. Cui modo que meritis reddemus premia tantis? Bina tibi, Silui, (quod possum) pocula dono. Accipe, quis torno facilem superaddidit Eglen Alchimedon magno nectentem uincla Sileno. At domino quicunque meis ab ouilibus edi Prouenient magno mittentur honore quotannis, Et pinguis uitulus, quem non pudet ubera mtris Ducere, qui nullo uexabit robora cornu, Cesar ut ille sui cognoscat carmina uatis. Sed ueniam quocunque mones, quocunque iubebis. Interea medio que surgit gurgite moles? Dic age quo prono descendant remige lembi, Siquid habes dignum dictu dignumque relatu Quodque domi possim solita cantare cicuta. Silvius Non inuisa petis. Ueteri si credimus euo, Hec loca letifero quondam serpente teneri Collibus affirmant, qui plurimus heserat istis, Principio rerum, multis labentibus annis. Tunc et oues nulle circum nulleque capelle Pinguia nec magni tondebant pasqua tauri. Nulla domus fuerat, nullus quoque pastor et agri Nullus arator erat, nullum uineta ligonem Passa fuere: malum compleuerat omnia uirus. Tunc, ut erat uita sanctissimus, aduenit hospes Iulius, ingenio uiuax, qui fluctibus unus Preciperet, magnis qui tempestatibus, et qui Cogeret imperio cunctos hominesque ferasque. Greculus hic primum ualli cum proximus esset, Huc illuc uoluens oculos plena omnia uidit Anguibus atque lacu multas capita alta ferentes Bestiolas. Paruo stetit et post tempore dixit Extenditque manum: "immedicatis morsibus ite, Ite procul celeres nostris e finibus, angues." Nec mora sublatis abierunt passibus illi, Ac uelut admonitus iussu monituque deorum Siquis adest, nulli nocuit nullumque momordit. Ille deo fidens et captus amore locorum Credit se magnis his fluctibus et pede sicco Ingreditur nulla corpus subeunte biremi; Sub pedibus tunica ceu uectus nauibus ibat Atque locum tenuit, quo cernitur insula, saxum Hoc fuit et nudum pulso sepente relictum. Ille senex fessus multisque laboribus actus "Hic moriemur" ait "sedemque hanc ossibus unam Eligimus nostris; hic ultima conditur edes." Inde domum struxit diuini numinis, in qua Plurimus accensa consurgit lampade fumus Et sua perpetuo celebrat diuina sacerdos. Mille deo uatem, que nunc altaria fumant, Erexisse ferunt fugientem grecula regna Urbibus Italie in nostris centumque sacrasse Templa Ioui magno; sed cum se transtulit ad nos (Res est nota) senex populis comitantibus ibat, Has quorum eternum terras tenuere minores. Illic ergo diem clausit, quando omnia uidit Structa locis, animamque deo, sed corpora templo Commisit, quo quisque malis uexatus ab umbris Pastorum refugit et mentem liberat egram. Nanque bibit patera uinum, cum qua ille bibebat, Que lapide ingenuo splendet, dextramque bacillo Porrigit, ille senex quo se firmare solebat. Edificata suis tunc est cultoribus Orta, Piscibus ac pomis et pulchra diues oliua. Que contra medio uallis respondet Apella est, Mella fauo et dulces que sumit uitibus uuas. Triginta ueteri pulchras regit ordine uillas Insula cui seruit, cui munera lactis et edos Mittimus et ruris dominum pecorisque uocamus. Ad quem cum uenies, diuum uidisse putabis. Hec satis ut stipule committere possis acute Et tua que possit cantare sub arbore Clio. Vegius O ego nocturna uidear tibi tetrior umbra, Horridiorque urso, calcata uilior herba, Si non ista dies toto mihi longior anno est. Excrucior iam nosse uirum templumque uidere Sacratumque senis corpus pateramque bacillumque Et domino seruire tuo tecumque uicissim Has inter siluas uersus dictare canoros. Quales tum laudes et qualia nomina nostro Attribuam domino! Quanta mihi Pollio cera Impressus, quanta resonabit cortice fagi! Uictor ut in turma gladio donatur et auro Eacide similis duris assuetus in armis Sole sub ardenti media cantabitur umbra. Sed uos, o lauri, uos antiquissima quercus Robora, que nostri referetis cesaris acta, Unde sit acceptus nostris maioribus anguis Uictrices semper ducturus in arma cohortes, Regibus accepta dicetis lilia Gallis, Qua uirtute Iouis nostro se inxerit ales Serpenti, et quanta confecit prelia laude: Omnia dicetis ueterum uestigia, lauri. Parte alia pulchro resonabit carmine pinus Queque triumpharint uictricia signa Philippi, Pugnatum quotiens fuerit terraque marique Fortiter, et capte scribentur classis honores. Denique qua uenetos affecit clade marinos Et florentinas acies et signa subacta Dicetis, corili, dicetis carmine nobis. Omnia uenturi cantabit fata cupressus Temporis, et magna tuerit que uoce quieto Musa mihi et somnis uecto super auia Cyrre, Adstarent dum nimphe omnes, audiret Apollo, Populus expediet; nam que mihi dicta futura Secula? Que nobis surget uiuentibus etas? Regnabit diuus confectis ordine bellis Cesar et aurato reuirebunt omnia seclo; Nanque redit mundo Saturni certior heres. O nobis liceat tunc omnia scribere facta Cesaris et magnis implere theatra coturnis. Carmina diuini faciemus proxima Phebi Uersibus atque Linum superantia et Orphea magnum. Sed quid nunc agimus? In me mora non erit et si Nocte uelis media dominum properemus ad ipsum, Dum clause seruantur oues et ouilibus agni, Clausa nec ipsa lupum trepidant armenta malignum. Silvius Hoc erat extremum, quod de te exculpere uellem, Diue poeta; alios tamen expectabimus ortus Luciferi; tota prius hec te nocte tenebo. Hunc tumulum supera, placido succedimus antro.