CroALa, 2025-05-11+02:00. Nodus NEGRI.leon-01.xml in collectione pdill0.
Functio nominatur: /documentum/pdill0/NEGRI.leon-01.xml.
Diximus, attractis causa brevitatis habenis Quantum vix tenui convenit ingenio: Maxima pars restat laudum, Leonarde, tuarum: Ex alia super est horula parte brevis. Membra quis enumeret cunctarum singula rerum Limitibus clausus temporis exigui? Quare ego constitui celeri michi querere portum Remigio et lento subdere calcar equo. Sed michi Pegasei tribui vel fluminis haustum Optarem aut viridi tempora fronde tegi, Quo te faticino possem super ethera cantu Tollere et astra super stema locare tuum: Dicere quo veterum titulos et avita tuorum Nomina et a Priami tempore regis avos Troianoque tuam deductam sanguine gentem Romanas tandem nobilitasse domos Adriacumque suis decorasse nepotibus orbem Temporibus, Cesar Valeriane, tuis. Victores canerem Crassos terraque fretoque, Facundo nactos cum Cicerone locum; Crassorum auderem Cressi componere gazis Divicias, quibus haud Ermus habundat aquis; Exprimerem fuerit que forti in pectore virtus, Quanta viris celebri cum probitate fides, Totque tuos claris proavos cecidisse sub armis Pro Veneto fortes fortiter imperio, Quorum pars terra, pars expiravit in undis, Quos Nereus sedes misit ad Elisias. Plurima preterea (modo dexter adesset Apollo) Afferrem in laudes, vir venerande, tuas. Colligerem ex omni Francisci prelia fratris Parte tui Hectorea nunc celebranda manu: Qualis in adversos audax irruperit hostes, Quam vigili hostiles fregerit arte dolos. Nec Bernardini facunde munera lingue Leteos paterer segnis adire lacus. Qualiter effusus famam sibi censibus auget! Munificus quantas quotque <dat> unus opes! Agredererque, tui iuvenum decus ordinis ingens, Carminibus partes, Lazere Crasse, tuas: Quanta tibi in cunctis adsit sapientia rebus, Quale in ferventi pectore consilium. Inde tibi afflueret laudum speciosius agmen, Preses et Antonii dux, Leonarde, gregis. In te conflarem celebres per compita versus, Serta darem capiti non moritura tuo. Hectoreum equarem cantu bellaria nimbum E censu Patavi per fora sparso tuo, Cum plebs, implentes gremium sinumque, sonarent: "Crasse, diu, Crasse, o vivito, Crasse, diu". Ille forem quo non cecinisse fidelius ullum Constaret vatem carmine amabilius. Antiqui, duce me, generis decus omne referres, Crassorum splendor, sol specimenque domus. Sed michi Castalie numquam arrisere sorores, Nec sedet in nostris frons generosa comis: Hinc puduit stipulam genus immortale palustrem Stridendo altisone munus obire tube. En, quis ego ut crociger nubes attingere agressu Nitar et enervi facta decora pede? Ausus inexperto celum penetrare volatu Icarus imposuit nomina mersus aquis; Artis inops Phaeton nimio temerarius ausu A male dirrectis excidit ustus equis. Ah, michi sic, vereor, plectro nisi Delius adsit, Inter opus cadent mens animusque michi. Sit satis ergo levi venerabile carmine numen Crassorum, aut facili preteriisse pede, Atque humili tantum Superos orasse rogatu Nostra diu, ut cepit, cum duce pupis eat. Interea tacitum sedeat sub pectore murmur: "Crasse, diu, Crasse, o vivito, Crasse, diu".