CroALa: documentum

CroALa, 2024-05-10+02:00. Nodus MUSSATO.carm-02.xml in collectione pdill0.

Functio nominatur: /documentum/pdill0/MUSSATO.carm-02.xml.

Documentum MUSSATO.carm-02.xml in db pdill0


Muxatus Diva parens heroa, metris attende remissis; Forte ea plus pensi quam mediteris habent. Atque tuam pretende chelim paulisper in altum; Aspiret velis fortior aura tuis. Hactenus admissi per molia verba Iohanis; Temptavit nostros altera cura modos; Panditur archigrafi magni ducis actio Tanti Que non est humeris tanta ferenda meis. Hic sublatus humo, convexi culmina celi Tangit et a nobis pene videndus abit. Uranie O Patavos inter mea parvula vatis ymago, Qui, cum scire pares, erudiendus eris, Nil mirum, si summa placent tibi carmina Tanti; Ante tuos ortus quippe magister erat. Hic meus a summo sibi diggerit omnia celo, Sedulus, hac mecum factus in arte senex. Raptus ad octavam persepe per ardua speram Destituit gressus post sua terga meos. Nec fari me pudet; placcabilis illi Sepe quidem didici, sepe magistra fui. Nonne vides illi quam sint notissima celi Sidera sub propriis enumerata rotis? Stella per occasum gradiens et queque per ortum Volvitur aut toto lucet in orbe, sua est. Muxatus En ego sic simplex, uno sub climate vivam? Hei michi! dic: de me quid, mea mater, erit? Uranie Sufficit et satis est animo si vixeris equo; Sit tibi cum paribus vita beata tuis. Muxatus Sic faciam; quid me magnis conferre valeret? Insector, parve condictionis ero. Nunc michi dic de te, celi regina comati, Cuius ab eterno famine nomen habes, Cur responsa tuis ipsis affatibus egre Sic tulit enixe de novitate lee? Uranie Sperabat stellis sic oblectatus in illis Me positis illas equiparasse feras. Nec quesita fui, nisi quis michi detulit illud Indicium nostris applicuisse polis. De genitis certamen erat, vivisque satisque Sicque alitis nulla posteritate feris. Quid super hiis dici potuit, quam corpora physis Quas habuit vires fudit in illa suas? Pono super brutis prelustria sydera raro; Plus ea quam credas nobilitatis habent. Sunt eciam nobis alie quibus utimur artes, Que species multas utilitatis habent. Quod peragunt parce; Stigii sum conscia pensi; Cerno sub infernis semper futura polis. Sepe michi verum tepidis inquiritur extis, Nullaque me scisso corporo fibra latet. Etheris interea cerno, servoque volucres, Cum quibus indicio liberiore fruor. Ars mea venturi quicquid sibi murmurat ales Concipit; audite dant michi multa fere; Nonnisi percusso panduntur murmura celo Nulla latent aures climata tacta meas. Si bene tunc vidi, veneto latissima regno Rura per augurium iuncta fuere meum. Non adii stellas, aliter contenta minore Indicio; satis hec explicuisse reor. Tempus erit, non longa mora est, ut in omine vestro Exultet magni forsitan aula ducis. Muxatus Adveniant bona, diva, precor, dum talia semper Sint bona cum Patavo participata meo. Uranie Sic et erunt; hiisdem fundata penatibus olim Nectitur auspiciis utraque terra bonis. Muxatus Cumque fluant multis plerumque vocabula metris Vel producta parum vel breviata nimis, Dic, dea, si vox hec "sopita" sit emula nostre Que fuerat metris attenuata meis. Uranie Emula non, sed leta, novum quia senserat usum, Vox fuit antiquos non imitata viros; Vox nova visa fuit prima quia venit ab arte, Tempore sed nullo tollitur artis opus. Detulit autori qui res ab origine format Vox tua, lex cuius digna favore fuit. Fonte cadunt greco quas format Ugucio voces, Sicque brevis greca fluxit ab arte "sopor". Salva fides veterum maneat, cedatque sopori Qui dominus stirpis, si volet, usus erit. Muxatus Mater, in hoc verbo cur sola mireris arte? De tanta Tantum suspicione trahe. Uranie Temptet in herois Nasonis carmina nostri "Thesea pressuras semisopita manus"; Tantus in hoc tecum voluit colludere verbo; Illa tamen ficti verba soporis erant. Muxatus Dic, age, cum teneat veterum monimenta priorum Tantus ut e minimis nulla movere velit, Quod semel obtigerat vix de tot milibus uni, Cur caput est terni sic breve sepe pedis? Uranie Hoc ingens vicium est atque intolerabile semper, Sed rudium mos est, quos grava artis onus. Hoc sibi nonnulli licitum fecere moderni; Laudat in hoc, vates, iussio nostra graves. Hoc michi mens fuerat nulli indulxisse poete; Sed iubeo Tanto cuncta licere meo. Muxatus Certe equum est liceat; ratio non discrepat ulla, Ne bene quo cepit carmine liber eat. Dux quoque lustrales ducat feliciter annos Mille; sequens totidem tempora Tantus agat.