CroALa, 2024-05-17+02:00. Nodus MANERA.cons-01.xml in collectione pdill0.
Functio nominatur: /documentum/pdill0/MANERA.cons-01.xml.
Quid nunc immodicum, coniunx invicte, dolorem Mente foves? maestosque iubes incumbere fletus? Quidve iuvant lacrimae? non Cerberus ore trifauci Territat amentem, nec templa Acherontis opaci Conspexi, Tityive iecur quem iugera septem Non capiunt, cinetumque caput serpentibus atris Tisiphones, Pelopisque patrem quem gurgitis unda Fallit et a saevo fugientia poma palato. Illuc perveniunt diro qui verbere fratres Percussere suos immiti cede parentum Quique madent propriove animam qui verbere fundunt. Hic gemit infelix Tanaquil quae membra parentis Turbavit curru; magnique Agamennonis uxor Atque aliae innumerae quas circum verbere saevo Intonat horrendum comitata sororibus atris Tisiphone insultans et torto verberat angue. Ast ego cum primum niveus terrena reliquit Spiritus in patriam properans, pulcherrima veni Aeris in campos, ubi lactea fascia caelum Ambit, Achillei radiantque crura magistri. Hic fortes animae Decii Senonumque Camillus Victor et indomitus texit qui moenia Cocles; Hic Fabius Mariusque potens et Colchlia virgo, Alceste, Brutique soror coniunxque Quirini Aeternum pariter vivent caeloque fruentur. Huc pietas: huc sancta fides: huc aurea virtus Me tulit et recti fuerat quae sola voluptas; Hinc austrum boreamque trucem spectamus et Indos Occiduumque iubar candens qua gurgite Phoebus Stridet in Herculeo nostrum cum deserit orbem. Hic cantus choreaeque leves: hic damna decoris Nulla fero: facies eadem non ipsa senescit Forma, nec ignaram tacito pede surripit aetas. Et quotiens libuit summi datur ora Tonantis Inspicere, et fulvo cinctos diademate crines. Hunc ego cum volui placidum, iustissime coniunx, Alloquor effundens humiles ex ore loquelas. Quin modo cum pro te moderantem fata rogarem Sponte sua pronum caput obvius obtulit ipse Et fudit tales sancto de pectore voces: Non ullius opus est precibus, iustissima coniunx, Sfortiadum generata domo, duce laeta marito Feltrensi magnoque eadem nurus addita Marti. Quin potius menti quae stat sententia disce: Iampridem eximius coniunx in sidera clarum Stravit iter, meruitque idem virtutibus amplum Aethera ubi igniferi late patet orbita solis. Hunc ego cum populos tranquilla sorte per annos Rexerit innumeros pacemque paraverit orbi Inter Ledigenas geminos, mea pignora, fratres Constituam: caelo nec erit formosius astrum. Nam Leda geniti patrio sua sidera iussu In diversa trahent populum paulumque recedent Signiferi regione poli: latus ille sinistrum In boream flectet pronus septemque triones, Alter ad antipodas dextrum crus mittet: tum ingens Se pede Pollucis tangi miretur Orion. Aurata tum sede micans sceptroque decorus Conspicuum stellis sese mirabitur heros Ille ubi Mars genitor gnare percusserit astrum Gratius auratis quod cornibus emicat: olim Quo duce per fluctus Geticum pervenit ad axem Iliaco Phryxus dederat ui nomina ponto. Aeternam populis pacem per secla rogabit Et dabitur; nam tunc bellorum munera Mavors Compescet genitor, terris inimica quiescent Proelia et incurvo dabitur pars alta colono; Illius aspectu tetros effundere nimbos Cessabit segeti non dextrum sidus Orion; Ille Canis rabiem frenabit sidere dextro Luminibus claris radiisque potentibus idem Fervida compescet Nemei colla leonis Nec veniet terris illo felicius astrum. Ante tamen Latio coniunx regnabit et amplum Proferet imperium, nec erit praeclarior illo Liber et obscuro Cacum qui traxit ab antro. Sic erit: unanimes concordi stamine Parcae Haec facient: nostro fatum est quod manat ab ore. Iam satis atque super, nostri clarissime coniunx, Martia progenies, carae cum coniugis umbra Sic ploranda tibi, caelo quam Iupiter alto Sacravit coetuque dedit consistere divum. Quid referam post haec tacitum quae gaudia pectus Pertentent quantumque animus te coniuge laetus Exultet, talem cum me sortita maritum Conspiciam, sumi cui quondam sidera olympi Contingant clara geminorum in parte nitenti. Parce igitur lacrimis, oro, pars optima nostri, Post obitus victura meos, nec coniugis umbram Fletibus exagites. Clarum te laeta triumphis Conspexi innumeris omnique in flore nitentem. Parce, precor, coniunx, media si morte cadentes Obtusas aures oculosque in morte cadentes Erexi tunc cum vox est audita mariti; Si te nequicquam tentantem flumina Lethes Flectere et inferni Iovis implacabile numen Solabar, niveis circundans colla lacertis. Parce, sic innumeros tibi det Bellona triumphos Tuque potens, Gradive pater. Sic Atropos olim Quos mihi victurae rapuit, tibi proroget annos.