CroALa, 2024-11-09+01:00. Nodus LAZZAREL.imag-02.xml in collectione pdill0.
Functio nominatur: /documentum/pdill0/LAZZAREL.imag-02.xml.
En tetigit primos festino remige portus, Erepta est mediis iam mea linter aquis Deprecor in portu me fessum: sume, Palemon, Te portus numen navita quisque vocat. Navita sum medias iterum rediturus in undas, Ut repares vires deprecor alme deus. Tu, Federice, meum numen meus atque Palemon Iura per hos portus per mare solus habes. Hactenus Aonides mea vela per aequora divae Rexerunt: solum me petit iste labor. Me solum nautam poscit labor iste secundu: Si Federice faves me iuvat iste labor. Scilicet ipse libens voveo tibi vela, et omnes Quas vehit haec tumidum per mare navis opes. Excute Scilleos rabidos precor, excute morsus. Te sine nauta timet, te sine nutat opus. Pirrhatis metuit ne sit nova praeda ratemque Sulphureo mediis fluctibus igne crement. Ergo pias extende manus pavidumque tuere Ut possit tutas scindere lembus aquas. Solvo ratem portu, longum volat illa per aequor; Cephisi properans hostia sacra subit. Inde ego Parnasi gemino sub monte receptus Et Phoebum video Castaliasque deas. Parnasi servat montem divina Poesis, Fundit ubi dulces fons Heliconis aquas. Stringit Apollinea diffusos fronde capillos Et buxi dulces exprimit ore modos. Terrarum haec patrias astrorumque exprimit orbes, Obnubit fictis plurima gesta novis. Sive sit ista furor seu natus mentibus ardor Inventa eximio carmine rite canit. Haec procerum laudes et gesta antiqua reducit, Castalides urna sola receptat aquas: Sola haec Pieridum vires et nomina novit, Novit Apollineum solaque numen habet; Dulcibus haec numeris iuvenum solatur amores Et facit ut laedant fervida tela minus: Haec et Virgilios, haec et decoravit Homeros Callimachi induxit laurea serta comis. Hanc ego sub primis colui puer actus ab annis, Hac duce Phebea circuo fronde caput; Provocat haec eadem loquar ut tua splendida princeps Gesta quibus fulges militiae atque domi; Diligit haec virides campos loca sola nemusque Florida purpureis carmina dictat agris. Me miserum! in medio puerorum inculta tumultu Cogor in ornatis dicere multa sonis. Verberibus gemit hic seu verbis laesus iniquis Ultricesque mei quaerit habere manus. Alter ut Aoniis perfundat pectora limphis Non cessat fessum sollicitare caput. Inde meo ut merces detur promissa labori: Dissero sub medio civica iura foro. Sic mea sub variis torquentur pectora curis. Me miserum! iuris non licet esse mei. Sicque sub infesto strepitu meditando fatigor, Sic Capitolinam vox mea promit avem. Felices vates quos Caesaris attulit aetas! Et tua quos princeps gratia summa fovet. Nunc tu Phoebe venis: tua te nunc promit imago Inter Ledeas Phoebe videris aves. Dulciter hae modulantur aves: sic dulcis haberis Dum cantas resona dulcis Apollo lyra. Stat speculum iuxta nam sive Epidaurius illud Cara tui soboles comperuisse datur. Seu quia tu sapiens specularis mente futura Et tamquam in speculo tempora cuncta vides: An tibi sublata est cytharam non stringis Apollo Sed radio terras astraque fulva notas. Laurea non stringit, sed regia nexa capillos Et complet sanctam laurus odora manum; Iamque alias memini tete vidisse gerentem Atque arcum et pharetras dulcia plectra lyram. Lavabat nitidos Peneia virgo capillos, Impubes aderant et sine labe genae. Inter Hyperboreas te vidi, Delphice, griphes Praescius et memini: te prope corvus erat. Quis tibi mutavit cultum, quis frontis honorem Forte mihi nec adhuc noscere cuncta licet. Tu Cytharae sonitu superasti Panis avenas Et Mide longas protrahis auriculas, Atque tuo satiri superata est tibia cantu, Qui fluit et Frigios Marsia spargit agros. Non est huius opus, nunc carminis edere amores Phoebe tuos: longi carminis illud opus. Tu deus augurii templis oracla canebas, Diceris et medicae Phoebe repertor opis. Tu deus es vatum: te primum Tessala Dampne Corripuit flammis denique versa fuit; Versa fuit ripaque patris nova creverat arbos, Laurus odoratis, laurus opaca comis. Inde tibi ex foliis statuisti, Phoebe, coronam Et ducibus pariter vatibus atque tuis. Laurus enim numquam deperdit frondis honorem Et late suaves spargit odoris opes. Supposita et capiti dat somnia vera quietis Et numquam trifido laeditur igne Iovis. Sic est fama ducum, sic est et gloria vatum. Vivit et haud glatiem solstitiumque timet Semper et apricam foliorum possidet umbram Et fame redolens undique fragrat odor. Bellorum eventus proceres spectare futuros Carminibus vates sed cecinisse solent. Sicque vetustatis nullum preconia fulmen Deleat et laudum fama Phemie volat. Delphice Cyrrhei Phoebe incola diceris antri Teque lyram Musae percutiente canunt. Tu pecus Admeti pavisti gramine pastor Amphrisi tondens pabula praeter aquam. Hinc carmen veteres tibi pastorale dicarunt Teque suum numen rustica turba vocat. Tuque tuo tribuis Tito cognomen alumpno Dulce canit carmen Titus Apollineus. Pierum solus tu vatis ultro calorem Sufficis et cytharae fila movere iubes. Tu quoque me inter tot curas animique labores Invitum Cyrrhae cogis in antra sequi, Sufficis ardorem tu solus sufficis oestrum: Sub strepitu rauca sic ego voce cano. Quando erit illa dies qua tanto fasce levatus Carmina laetus agam: quin erit illa dies. Tunc, precor, exhaustae curis inter plurima menti Suffice, tunc carmen surgat ab ore novum. Tunc Federice tuas exequere carmine laudes Si possim ast pelagus non capit urna brevis. En nunc Aonides forma praestante sorores, En adsunt Musae candida turba novem. Quos iuvat obscenis lucrari munera ludis Sacrilegi cupidas hinc removete manus; Neu fedate sacras cupido certamine formas, Neu tactu impuro commaculate deas. Sunt ludorum aliae species, sunt mille figurae, Sunt genera haud reprobis mille reperta modis. Vos de turre potest praeceps monuisse Pireneus Non fore securum laedere Tespiades. Vos possunt etiam picae docuisse loquaces Quam tutum fuerit spernere velle deas. Cernite vos animis oculisque stupentibus illas Et quantum valeant discite sacrilegi. Has Iove progenitas veteres dixere poetae: Namque deo sumunt munera tanta homines. Solus habet tantas dotes et solus ab alto Aethere iam tantas tradere gaudet opes. At quem cum Cadmus Thebanam condidit urbem, A quo principium littera Greca trahit, His sub Thebana vates regione dicarunt Complures fontes quos celebrare ferunt, Sive quo unda fuit priscis satis apta poetis, Altius ingenium vatibus unda facit. Invitat sacros ad dulcia carmina vates Ad dulces numeros frigida fontis aqua. Fontibus accipiunt cognomina plurima Musae, Nunc sunt Aonides Pegasidesque deae. Nunc Aganippeo sumunt sua nomina fonte Et nunc Castalio nunc Helicone tenent, Atque alia ex aliis capiunt cognomina limphis Plurima quae versu dinumerare labor. Has autem varios discendi ex ordine motus Et bene compositos eloquar esse gradus. En prior ante alias occurrit candida Clio Stat tamquam cupida percipere aure velit, Stat tamquam ingenio penitus scrutetur acuto Et desiderio ducitur ipsa suo. Haec desiderium discendi mentibus infert Doctrinam Clio laudis amore cupit. Inter aquas alis stat candidus ales apertis, Inter aquas nudos et tenet illa pedes. Carmen olor nam dulce canit perhibetur et ortum Carminibus primum traddere motus aquae. Haec facit ut cupiam meritas evolvere laudes Et Federice tuum tollere ad astra decus. Quid fera bella valent, quid possint otia narrat, Temporis haec prisci personat historias. Euterpe lauro gaudet suffulta virenti. Hanc buxi sonitus hanc fovet umbra recens. Doctrinae haec cupidos miro oblectamine suadet Plurima mortales discere posse homines. Si iuvet aequoreum penetrabis nando profundum Perque auras dabitur currere posse leves. Si iuvet aethereas ascendes pectore sedes Et secreta poli pectore concipies. Si iuvet et volucres imitabere voce canendo, Sic Phidiae mirum dextra sculpsit ebur. Ad cuncta haec nobis gradus est documenta secundus. Hac sine nil famae proderit altus amor, Hac sine nil actum est: cunctas hac itur ad artes Limitibus faustis auxiliante dea. Discendo et nullum suadet sentire laborem Quorum quam animus curis ducitur innumeris. Instrumenta tenet iam musica quaeque sororum. Ante sacros vultus spicus orbis adest. Possumus has et enim caeli appellare Camenas Quae fiunt rapido dum rotat orbe polus. Euterpe dulci cui tibia pendet ab ore Instruit argutos flectere voce sonos. Haec mulcere feras haec Orphea ducere silvas Et docuit Stygium voce movere Iovem. Post desiderium, post oblectamina mentis, Discere cum cupias discere cumque iuvet Protinus humanos animos instare premique Propositum mentis Melpomone ipsa iubet. Quid desiderium, quid delectatio prodest Assiduum ceptis si studium abfuerit? Melpomene tragicis iam delectatur iambis Tristiaque et cornu fata boante canit. Herculis immitem canit Aiacisque furorem Atque Thiesteas concinit ista dapes. Et vetitos matris thalamos et cede paterna Edippum memorat comaculasse manus, Ippoliti multo discerptum vulnere corpus Atque Athamanthea spicula missa manu, Atque ducum miseros casus sortemque malignam Alternare monet prospera quaeque malis. Instando inceptis mentem facit ipsa capacem Humanosque acuit diva Thalia animos. Quod iuvet et cupias et quod perstando labores Discere conspicua mente Thalia capit. Si vas non capiat, quodcumque infundis abibit, Irritus omnis erit sic sine fine labor. Sic quoque quod cupias et quod delectet et instes Discere non poteris si vetet ingenium. Haec ergo ingenium nobis disponit et auget: Ne cadat aeterni provida cura boni. Haec docuit suras socco vincire poetas Plurima comoedo carmine dum referunt. Candida sub memori Polimnia mente reponit Quod studium ingenii ceperit atque vigor. Hac sine nil virtutis amor nihil ipsa voluptas Nil studium prodest ingeniumque capax. Accelerant iterum capiant ut Belides undas Quas semper lapsis urna fatigat aquis. Sic cui sopitam reddunt oblivia mentem Irritus usque solet sollicitare labor. Haec facit ut vates numeris antiqua reducant Et pace et bello fortia gesta virum. Haec docet arte loqui et facundas reddere voces Et vultum et doctas arte movere manus. Postquam perventum est divae custodis ad arcem Et memor et pariter mens tua facta tenax Musarumque simul vires et nomina noscis Musarum eternas ut lubet hauris opes. Tunc Eratho effervens mentem exhortatur opimam, Inveniat simili quod canat ipsa sono. Maiorumque imitetur opus: sic Musa Maronis Instituit segetes dicere et arma pecus. Sic Ciceroque sequi culto sermone Platonem Maluit atque alios Grecia quos celebrat. Mensuras Eratho terrae docet atque profundi Et quantum a terra distet uterque polus. Tersicore inventas divi dicat ordine causas Percurrens recto singula iudicio. Haec canit in cythara preconia sancta deorum Et docet aeternos psallere voce deos. Hac duce saepe Iovis laudes cantavit Apollo, Lenit et iratos Tersicorea deos. Quive Dei tribuit leges sub monte receptas, Hac comitante dea voce Deum cecinit. Hanc habuit sociam Goliae victor acerbo Dum sonitu cythare perfida facta gemit. Personat Alcaico nunc carmine cantat iambo Nunc pius et lyricis ingreditur pedibus. Hac comitante Dei genitrix sanctissima Virgo Sidereum novit magnificare Deum. Quae meruit caelo meritum sibi sumere nomen Optima discernens eligit Uranie. Haec tenet ex uno nodo duo brachia iuncta Cum quibus equali cuncta notat spatio. Mensuras rerum astrorum cognoscit et orbes Et quantum a terra distet uterque polus. Hac duce iam perhibent: terras descendit ad imas Deducta aethereis astronomia plagis. Caliope Aonidum regnatrix prima sororum Res canit electas altisonante tuba. Et voce immites pugnas cladesque recenset Et veterum memorat fortia gesta ducum, Victoresque duces eternis laudibus ornat, Atque vocata favet vatibus ante alias. Ista docet vates versus dictare canoros Perque lyram doctas arte movere manus. Interea Aonides Phoebum dum voce figuro Aspectu torvo bellica Pallas adest. Pallas adest armis praesignis in aegide et hasta Gorgone terribilis vertice nata Iovis. Hanc et bella vocant, vocat hanc sapientia numen. Haec dea textilium est virginitate potens. O bene conveniens, quam commoda forma Minervae est: Pallas enim torvo lumine multa videt, Ut nequit agnosci quo lumina torqueat et quem Respiciat si quis lumine torvus erit. Sic vetat ipsa suas nosci sapientia vires, Consilium externis actibus atque tegit. Semper et armata est, semper sibi consulit, hasta Consilii adversos eminus atque ferit. Cristallo tegitur, cristalli tegmine tuta Dum latet incauti praevidet hostis opus. Terret et adversos horrendo Gorgonis angue: Anguis ut est prudens provida sicque dea est. Vertice nata Iovis: probat hoc quoque littera sacra Haec vere summi venit ab ore dei. Et semper virgo est: nulla sapientia labe Inficitur: semper intemerata manet. Bellorum inventrix Martisque auriga superbi Fertur et a bello nomina Pallas habet. Consilio moderatur enim sapientia belli Fortunam belli saepeque frena regit. Haec merito et bellum cunctas et dicitur artes Invenisse prius gloria tanta deae est. Naturae arcanas causas penitusque latentes Primaque iam rerum scilicet orsa docet. Haec reperit numeros reperit numerique figuras Vatibus antiquis si datur ulla fides. Haec est Vulcanum iam dedignata maritum Lite satus fuerat cum sine matre puer. Neptunnum superans aeternum nomen Athenis Attulit et de se nomen habere dedit, Textilibusque potens tumidam superavit Aracnem Cornice expulsa noctis avemque tenet. Garrulitas inimica deae est: fugat illa loquaces Ne cadat ingenii garrulitate vigor. Obscuros aditus cecaeque silentia silvae Quaerit: in obscuris cogitat alta locis. Mentis opus vacuae est scrutari maxima rerum Arcana et meritis scribere carminibus. At mihi garrulitas puerorum mentis acumen Obtundit raucam cogit et esse lyram. Finis erat nostro concessaque meta labori: Attigerat portus et mea cimba suos. Cantaram iussosque deos formasque deorum, Aonidum iussis debita finis erat. Quaeve operis possent metam divertere? formas Destitui nostris scribere carminibus Et clausum Federice librum obsignare parabam Vox nova cum nostris auribus insonuit. Iunonem haud norim ni vox sit fassa loquentem Verbaque compositis quae sonuere modis. Tu Venerem dulci cecinisti et Pallada plectro, Me solam linquis: de tribus una fui, Non sine me dabitur portus intrare petitos, Non sine me curvam tanget harena ratem. Non decet esse Iovem geminis sine fratribus et me Quae dicor coniunx et Iovis esse soror. Sunt gemini fratres est et Victoria mecum Marte giganteo quae fuit apta Iovi. Ecce tibi liceat: licuit semperque poetis Lumine mortali cernere posse deos. Respice et has animo nostras memor imprime formas Inde suo rursus ordine carmen eat. Hactenus Aonidum cecinisti plurima iussu, Haec liceat monitu pauca referre meo. Sic ego respondi quamvis reverentia et altus Frenaret vires pectoris ipse pavor. Si Venerem cecini Venus est non impia nobis. Libera virgo mihi tradditur huius ope Libera nunc nostra est quam condam Bachus amavit. Deserit haec Veneris iussibus astra poli. Non sprevit mea vota, preces, non sprevit amorem. Est tamen in nostro castu amore pudor. Corpore in hoc tantum si qua est virtutis imago: Illam non corpus nostra puella colit. Sic me virtutis facies ante omnia captum Continet et sancte virginitatis opus. Pallada si cecini divae inter Palladis artes Cessere in partem pectoris altus amor. At posito si pauca metu interdicere fas est Vocibus argutis si veniamque dabis. Qualia diva refer inter qualia dona dedisti? Aut nulla aut certe munera parva mihi. Quare age: si queris nostras in carmine vires Candidior solito sit tua larga manus. Tunc dea subridens placido sic reddidit ore, Clarior excussis nubibus aer erat: Non ego te nostris opibus donisve removi, Fatorum potius sic ratus ordo iubet. Concipe spem tandem: veniet te tempus amicum Et quam non reris leta dies aderit. Denique ab his tacuit mortali et luce videndam Se dedit: o quantum mira erat effigies. Iamque suo curru iuncto pavone sedebat Ceu regina deum regia sceptra tenens, Utque ostentet opes magnas quibus imperat aurea Veste tegit corpus nube tegitque caput. Nube coloratos Thaumantias implicat arcus Inter bis septem carior una deas. Bis septem nimphae divae famulantur et inter Bis septem magis est Iris amica deae. Iam pluvia et nubes stant aere flabra pruinae Ros tonitru atque Iris luxque corusca nives, Et grando et nebulae crinitoque igne cometes Luxque serena simul ustus et igne vapor. Haec sunt bis septem stantes alto aere nimphae Iunoni dominae servit et iste chorus. Iunoni servit nam Iuno dicitur aer. Saepe tamen terra est: saepe vocatur aqua. Hinc quia telluris sub viscere conditur aurum Multaque per terras ditia regna vides. Numen opum Iuno est regnorum et numen habetur, Clara ideo stringit sceptra superba manu. Iamque sedet curru nam terras circuit aer Ambit et assiduis inferiora rotis. Pavo trahit currus, nam divitis exprimit actus. Hic certe mores divitis ales habet. Est clamosus enim multa quoque laude superbit Et corpus pluma versicolore tegit. Alta petit semper sic dives poscit et alta. Saepe etiam falso laudis honore tumet Clamosusque foro iactat convitia toto Et tumidus varia corpora veste tegit. Ornatum similem distincta coloribus Iris Indicat instabiles et notat Iris opes. Namque coloratus subito dissolvitur arcus Sic et opes dura sorte repente fluvit. Ut fallax color est, sic fallax copia rerum. Hac animus illo fallitur intuitus. Divitias tamen insequimur per mille labores Terrarumque minas spernimus atque maris Inque dies magis atque magis sequimur tua Iuno Prorsus in expletis munera pectoribus. Quaerendo et mediis interdum mergimur undis. Latronum interdum praeda nephasque sumus. Quodque diu magno nobis sudore paratum Sanguinea raptat mors inopina manu. Ut capita at septem sumit de vertice septo Vipera per damnum crescere docta suum; Sic auri pululant curae sitis ipsaque crescit Tamquam in Tantaleis fontibus arridior. Omnia Pactoli sunt obedientia harenae; Haec rumpit leges: rumpit amicitias; Haec fecit ante diem genitoris funera natos Optare: haec temerat sacra marita thoros. Haec aconita viris tribuit letaleque pondus, Argentum miscet Mercuriale cibis. Haec grave bellorum semen furiasque ministrat, Hinc Mars Iunonis filius esse datur. Nunc tantum fulvo fit femina nubilis auro Non genere aut meritis iungitur ulla viro. Connubia hinc Iuno taedas curatque iugales, Nam ligat uxores unxia dote viris. Quorum satius virtutis opes et diva parantur Munera nam vitae sunt melioris opes. Nescit enim mentes hominum post funera virtus Deserere: aeterna sed comitantur ope. Pace tua dea magna quidem sum talia fatus. Si qua dedere tibi taedia parce dea. Nollem ego cantatis in me grave numinis illud Contraxisse odium flebile carminibus. Testis enim Semele est quantum tua numina possint Nescia flammatis torrida fulminibus. Testis etiam est Athamas coniunx est testis et Ino Atque Athamantea missa sagitta manu. Testis et Aeneas Tirrenis territus undis, Testis et illa fuga est virginis Inachidos, Amphitrioniadae veniunt pro teste furores, Testatur vires Parrasis ursa tuas. Atque aliae centum nimphae quas dicere longum est Credere te possunt maxima posse deam. Stabat iuxta autem germanam rector aquarum Sive videbatur sive erat in pelago. Et quis enim credat ni vis pro teste deum sit Fluctivagum vidi marmor in aede mea. Iam Neptunnus equos celeres ad plaustra ligarat Perque rotis summas currere visus aquas. Et spumosa sonant urgentibus ora lupatis, Stricta manu sedat virga tricuspis aquas. Aequora summa secant Glaucus Triton Meliocerta, Nantia vidisses agmina Nereidum. Sit mare Neptunnus sic dicitur Enosigeos Fluctivagans terram submovet unda maris. Perpetuum tedis huic iungitur Amphitrite Nam terram assiduo circuit unda sono. Hic et germanae Iunonis fertur alumnus: Auget enim clausus montibus aer aquas. Edocet at celerem cursum fluctusque rotatos. Currus festinis per mare tractus equis. Est pelagi sonitus Triton: Nereides undas Diversa varias humiditate notant. Arbiter hinc noctis Stigii rectorque baratri Ducitur obscuris et tribus actus equis. In triga residens obscuro tectus amictu Stringebat foedo squalida sceptra situ. Tectus nube caput taetra vultuque severo Horridus humanos territat intuitus. Coniunx rapta simul residet Proserpina fusis Crinibus et flores devovet Aetna tuos: At procul ambages et vatum ficta recedant. Nunc referam quantum me docet historia. Saturnus postquam mortales exuit arctus Iuppiter Eois imperitavit agris. Hinc est rex caeli divum pater hinc hominum rex, Vecta rotis Phoebi nam venit inde dies. Neptunus tenuit quaecumque est insula ponto, Hinc et nimpharum est aequoris atque deus. Pluto autem occiduis sceptrum tenuisse sub oris Fertur et hunc regem terra Molossa habuit. Fertur ob id vindex inferni rexque baratri: Nam pars occidui est littoris inferior. Dumque amat hic Cereris regis sobolemque Sicani Persephonem eripuit vinxit et in thalamis. Tum demum oblata est Victoria squalida nobis Pulvereis armis corpus operta sacrum, Sanguineaque manu palmam tenet et quatit alas Laetaque sub cultis ducitur alta rotis. Nunc spolia et predas victos nunc narrat et hostes: Vincta comam lauro prae se agit et domitos. Quisque potest causas tanti novisse paratus Dum belli sortem noscat et acta ducum. Hanc Acheron simul et Stix livida protulit ortu Conveniens operi quem genus illa trahit. Non sine tristitia non absque dolore paratur Haec dea sed multo sanguine parta venit. At dea quam semper nimio sudore petivi. Nunc oculis laetis adsis et arma move. Vince precor frenis hostiliaque ora coherce Destruat emeritum ne ferus hostis opus. Quisquis erit penitus elinguis fiat et expers Eloquii nec non sit rationis inops. Tu nostrum claudis carmen pariterque tuere. Si liber hic pereat tu simul ipsa cades. Tu cunctos reddis valido in certamine laetos Post domitos hostes post requiemque datam. Non ego nunc elegis possem te dicere laudes. Scilicet heroo tu dea digna pede. (Digna pede altiloquo tu carmine digna superbo Sume ergo herois ultima vota sonis.)
O victrix tumido residens Victoria curru Alta caput nimium laetisque superba tropheis Pulverulenta tamen rubigineque obsita taetra Cuius habet domitrix viridantem dextera palmam Quanta tua est virtus vis quanta aut quanta potestas. Te circum longo queritur captiva iuventus Ordine et incepti Martis piget atque Furoris. Damnat et immites pugnas veniamque precatur. Necnon et praeda spoliisque onerata superbis Militiae gens grata tuae succedit et ultro Te resupinatam curru veneratur ab alto. Tu certe imperii semper fidissima custos. Tu decus omne ducum: tu terminus ultimus armis. Tu pugilum spes una: animos in bella furentes Sufficis et duros suades tolerare labores. Tu medicamque libens adhibes ad vulnera dextram Vulnera quae validis vix sanet Delphicus herbis Quorum crudeles tu tollis sola dolores. Tu sola et latos Romanum extendere fines Imperii populum fecisti et littus utrumque Bellorum validis olim domitare sub armis. Celsa triumphales per capitolia currus Atque coronatos victrici fronde capillos Victorum aspexere ducum pompasque superbas. Androgeo letum per te iustissimus heros Ultus Cecropidas forti obsidione subegit. Tu quoque victricem iuvisti Perseos arpem Dum secat anguicomae crudelia colla Medusae. Andromeden et monstro religatam exemit aquoso. Termodontiacam per te domuisse cohortem Bellerophon potuit vastam et superasse Chimeram. Egides per te domuit genus atque biforme. Semper et Herculeos sociasti diva labores. Per te iam raptos ultus Menelaus amores. Per te Anchisiades Lavina coniuge laetus. Per te Romulidae raptis gaudere Sabinis Atque augere suo potuerunt semine prolem. Per te Scipiadae per te Marii atque Camilli Et Detii et Fabii illustres Grachique feroces Cetera Romuleae et gentis fortissima pubes Carminibus vatum longos laudantur in annos. Per te iam totiens rediit Federicus ab hoste Victor et Emonia decoravit tempora fronde. Te vocat et Martis vocat atque cupidinis omnis Militia eternumque tuis se amplectier ulnis. Terque sibi sociam exoptat divinamque potentem Perdicat: atque omnis finem vocat esse laboris. Victorum comes una ducum comes una deorum. Caelicolas tu sola deos iurare paludem Iamque tuae matris meruisti et gurgitis huius Non impune licet iuratum fallere nomen. Nam fera dum Geticae ferverent proelia Flegrae Anguipedesque Iovem congestis montibus altis Vi multa astrigero cuperent depellere regno. Sponte favens iuste vindex iustissima causae Sola Iovi letas reserasti protinus alas. Obruit ille suos altis sub montibus hostes. Hinc pater omnipotens meriti non immemor omnes Caelicolas voluit Stigias iurare per undas. Si quis et hoc ipso iurato nomine fontis Quaesisset velare suae periuria linguae Nectareo et divo privari iusserat haustu. A te praeterea tanti non degener ortus Natus honor quem longa tui iuvat orbita currus. Te preit at tamquam famulorum maximus ordo Exuries sitis atque metus labor estus et algor Audaces simul furiae et custodia solers Insomnes noctes et humi recubantibus asper Sollicitusque sopor simul et vigil hora dierum. Haec tibi qua possis curru veneranda superbo Ducere equos: sternunt vicos aditusque ministrant. Quave ducum frontes possis decorare severas. Haemonia texunt victrices fronde coronas. <> Fama gigantei peperit quam in tempore belli Terra parens magno Enchelado et dedit esse sororem. Illa tubam conflans audita et visa renarrat. Gesta ducum et veris immiscet ficta volatque Nocte dieque simul degens insomnia noctis Tempora: cui centum sit lincea lumina fronte Centum aures linguae totidem totidem ora loquuntur. Alarum innumeras quatit illa per ethera pennas. Viribus exiguis primo saepeque volatu Preter humum volitat: mox sese viribus auctis In caelum levat et populo urbesque susurris Complet et auditas auget per inania voces. Quacumque ingrederis pictis stratum omne tapetis Luxuriare solum spectas auleaque passim Per vicos extensa creant gradientibus umbras. Occurunt sublimis equis phalerata iuventus Canities veneranda senum puerique virentes Portantes ramos alacresque ad sidera clamant. Hinc foliis redimita comas pallentis olivae Aurea pax post te graditur quam divitae cornu Copia per letos sequitur iam uberrima campos. Non solum ast fragiles pompae et fugitiva triumphi Gloria seu mortalis honos te dante parantur Sed magis eterna quod dignum censeo laude. Per te hominum ipse animus vitiorum proelia postquam Straverit inque fugam calcatos verterit hostes Iam caput incinctus nitidum stellante corona Mortales fugiens tamquam indignatus honores Et remeans patrias tamquam peregrinus ad oras. Sublimis curru turba comitante piorum Evolat etherea gaudet regione receptus. Caelestes igitur referas tu sola meatus. Ergo precor faciles nostris dea magna rogatis Prebe aures nec verba nothi per inania raptent. Adversos semper Federicus fortibus armis Te sociante hostes domitet semperque tueri Imperium queat et populos urbesque benigna Pace regat: nam pace bonus letatur et hostes Finibus a patriis longeque amenibus arcet. Hinc ubi mnestoreos feliciter egerit annos: Virtutis demum superatis hostibus astris Gaudeat et caeli felici sede receptus.
Ancora iacta mihi est portus tetigique petitos Nunc sume herentem sub tua saxa ratem. Est tua nam Federice ratis tuus ipse magister Et quodcumque ratis devehit omne tuum est. Quas petii mediis merces non feneror undis Iamque tuus pretii sat mihi mercis amor. Dummodo ab hoste tegas iuvent mea munera semper Haec vehit aeternas firma phaselus opes. Hoc dudum exiguo volui clarissime princeps Carmine Castaliam sollicitasse lyram. Mox alios temptabo aditus pompasque superbis Rite tuas summa te quoque laude canam.
Hoc opus adversis portisne resistere rebus O liber incertum est qui tibi finis erit. Ipse ego dum relego dum teque colorat Apelles Dux meus heu lecto languidus incubuit Et patitur diros morbo impellente dolores. Sors timeo optatum ne tibi claudat iter: Si tuus hic pereat princeps te clauditur orbis. Quo vertes gressus quaene petenda via est. Letheum pariter busto patiere soporem: Persolves cineri debita vota sacro. Te nemo miti hospitio dignabitur heros Seviet et titulis invida turba tuis. Solus enim hic dignos studiis reddebat honores. Pieridum dulcis solus hic hospes erat. Phoebe deus propera flenti succurre poetae. Quaeso tua vivat iam Fredericus ope. Hoc vivo melius possit sperare poetae, Hoc vivo Aonias Pegasus auget aquas, Hoc vivo laurosque tuas frondere videbas, Hoc vivo passim concelebratus eras. Si perit et pariter Parnasia laurus obibit, Arescent colles, areat omne nemus. Italiae totis Mars saeviet impius arvis Et Tiberis liquidas sanguine tinget aquas. Aonides flebunt nimphae iam Phoebe dolebis. Hoc Phaetontei funeris instar erit. Iamque meas cernis lachrymas gemitusque profundos. Es deus augurii: fata futura vides. Quaeso igitur tantos terris aucte labores. Succurret multis haec ducis una salus. Multorumque animas servabis corpore in uno. Vatibus en moestis consule Phoebe tuis. At mea quam placidis spes mulcet pectora curis. Pectus Phoebeis incalet auguriis. Vivit adhuc vivetque diu. Superavit iniquum Numine divino dux meus ipse malum. Adriacas sulcans undas nunc candida puppis Venit et incolumen nuntiat esse ducem. Ergo abeant lachrymae suspiria nostra recedant Mutavit gemitus in meliora Deus. Gaude igitur foelixque animos attolle labantes. Invenies dominum parve libelle tuum, Colloquioque frui poteris vivesque beatus Felix egregia qui potes esse domo. I cito: fortunam pariter tua fata loqueris En et divino contiget ore legi. Vive memorque mei de me quoque saepe loqueris Efficias: famulum diligat ille suum.