CroALa: documentum

Documentum ISOTTA.eleg-01.xml in db pdill0

---

Salvete, o Cyani fontes dulcesque recessus In medioque alnis consita silva lacu! Aonidum salvete choris loca grata sororum Et quae cum Bromio Phebus adire solet! Docta mihi quoties quaerenti carmina Musas Profuit in vestro comperiisse sinu! Posthabito quoties Parnasi vertice Apollo Libetrique undis haec nemora alta colit! Haec quoque, dum sordent Nisae iuga celsa, feroces Liber agens tigres saepe vireta petit. Quot patuit domus ista viris virtutibus auctis Insignique ortis hospitibus genere! Haec quoties Gonsaga et amore et sanguine iunctus, Mantua quo gaudet praeside, tecta subit! Huc quoque Pontanus Musis comitatus amoeni Non semel accessit captus amore loci, Qui iam migrantes Latii revocavit ab oris Pieridas, magnae gloria Parthenopes. Quis tacitum, quis Naugerum, Verona, relinquat, Sceptra tenens nuper qui tibi iura dedit? Hanc dum urbem regeret paribus moderatus habenis, Quam praeclare illud, quam bene munus obit! Hunc sophiae imbutum studiis sub flore iuventae Cirrhaeis quondam Musae aluere iugis. Dum rapidus mediam Veronae dividet urbem Noster et Adriadas dum petit amnis aquas, Naugeri nobis nomen laudesque vigebunt, Haerebitque imo pectore semper honos. Nunc memini et meminisse iuvat, quo tempore nostras Non sprevit tantus praetor adire domos. Quam fausta illuxit coelo, quam candida nobis Lux felix, Cressa lux bona digna nota, Qua periucundo iussum est certamine quaeri, Patraritne Adam maius an Eva scelus! Ille viri partes, ego sum conata tueri Foemineas, quamquam foemina quid poteram? Deliciae, o Cyanum, et Nogarolae gentis ocelle, Alcinoi atque hortis gratior Hesperidum, Non mirum si iam deserta sede Pelori Nympha suburbano constitit hoc Cyane! Dux Erebi Aetneis quondam ferus abstulit oris Persephonem Cereris pignora chara deae. Trinacris ingemuit raptam miserata; tulisset Persephonae ah miserae, si potuisset, opem. Flumina creverunt lacrymis fontesque lacusque; Flammarum evomuit latius Aetna globos. Quis credat? Tunc Scylla etiam, tunc Scylla doloris Latratu horrifico maxima signa dedit. Te quoque non solitas memorant fudisse querelas Miscentem lacrymis saeva Charybdis aquas. Ipsae etiam nymphae confectae corda dolore Errabant scissis lata per arva comis Ac veluti Euantes implebant questibus auras, Tundentes palmis pectora et ungue genas. Quas inter forma egregia castoque pudore Praeclari Cyane nominis emicuit. Fida una ante alias Cyane comes atque ministra Haerebat lateri sedula Persephones. Alma Ceres, dum maternas inviseret arces: Natae, ait, o Cyane, sit tibi cura meae. Hanc tibi commissam, Cyane, fidissima serves, Nusquam absit, iussis pareat illa tuis. Utraque paruerat, cura utebatur eadem, Utraque sed Stygiis est superata dolis. Quid faceret? Quo se raperet perterrita custos? Non erat et formae vis metuenda suae? Ipsa amens animi atque ingenti caeca dolore Torpuit et nuda frigida sedit humo. Tum patriam fugere atque invisa excedere terra Et petere Ausoniae littora certa fuit Nulla mora. Undisonum Siculas quod dividit oras Finibus Hesperiae traiicit illa fretum. Post varios casus, post multa pericla quievit Sedibus his longae fessa labore viae. Rus proprio Cyanum dixit de nomine, fontes Admirata tuis hic, Arethusa, pares. Ex illo Cyanum prisci didicere parentes, Sera hoc gaudebit nomine posteritas. Nympha decus Siculi quondam formosa Pachyni, Nunc Cyani et nostrae gloria magna domus! Floreat o utinam per saecula longa superstes, Credita tutelae gens Nogarola tuae. Aemula sit vitae Nogarolo a sanguine creta Atque pudicitiae foemina quaeque tuae. Hanc oro tutare domum natosque nepotesque; Incolume hoc serves, candida nympha, genus. Sic varios nunquam flores mala frigora laedant, Neve tuos nimius torreat aestus agros. Sic tibi sint liquidi fontes, vernantia circum Prata nec anguinea sordeat unda lue. Quin ea, quot rutilas Pactolus fundit arenas Vincat, quotque Tagi iactat Iberus opes.