CroALa: documentum

Documentum GERAL_AN.eglo-01.xml in db pdill0

---

metaphorice loquitur de domo Geraldinae | sub forma pastorali Flava Ceres siccis cum forte arderet in arvis, Sirius ardentem cum finderet aestifer orbem, Pastores tum inter florebat ditior Umbros Et pecoris foetu atque agrorum limite largo (Quantum milvus edax rapidis non circuit alis) Tityrus; et spectans fessos sudoribus <artus>, "Messores (dixit) ramos captemus opacae Arboris, inventae victricis Palladis arte." <> Agrestum huic fuerat vetus experientia rerum, Usus et antiquus pecoris. nam Gallica pavit Armenta, atque truces nimia feritate iuvencos Ad Rhodani liquidas egit post pabula lymphas; Aemiliae viridi saturavit gramine tauros, Picentumque greges olim et nutrivit Etruscos. Naides Adriaci testes mihi litoris omnes, Tyrrhenique freti; testis mihi Tibridis unda. Ipse etiam occiduae telluris litus oberrans, Herculis extremas pervenit adusque columnas. Videre Hesperii Nereides aequoris et qui Nereus in mediae terrae perfunditur orbem Qua sol in rutilas pronus demergitur undas. Hoc duce Campano tractu Sinuessa salubri Fixa salutaris prati depascitur herbam. Forte sub apricis regionis collibus Umbrae Urbs Amerina patet clivoso condita monte: Huius laeta virent contermina moenibus urbis Quae Boream excipiunt lato pomaria flexu; Inque sinum patulis arbor viget ardua ramis, Vix glaucis foetus sustentans frondibus atros. Captatum veniunt omnes huc arboris umbram Gentis oliviferae quini pulchro ordine fratres, Quorum qui primus sic Tityrus incipit ipse: "Cernitis hanc dulci quae nos amplectitur umbra Et nigris bacis quae bracchia pandit olivam; Alta magis priscis fuit et fecundior annis, Quae tibi non liquido Sicyoni<s> cedat olivo, Picenis oleis maior, placidique Venafri Ubere; <Tartesiis> felicior illa trapetis, Et Tiburtinis fuit illa feracior arvis. Huius ab annoso excisas iam stipite <plantas> Insula dumosis excepit Hibernia campis, Germinaque Insubrium subolescunt Palladis arvis, Et saturis retinet fecunda Bononia sulcis; Lydia rura genus servant vivacis olivae. Quae demum longo consumpta exaruit aevo, Restitit at steriles siccato robore truncus, Cuius codicibus sectis (quis crederet umquam?) Exiit e sicco fecundum cortice germen. Quod modo stelligerum contingere vertice Olympum Creditur, extendens ramos et bracchia late; Circumdatque solum molli quod protegit umbra Illustrans nitidis divorum altaria flammis Et genus Ausonidum fructu fecundat olivi, Balsama cui cedant albo sudantia ligno. Quare agite, agricolae, truncos differte per agros: Nam truncis melius radix oleagina crescit Solis utramque oleis terram replete colendo, Quas super instillet caelestis semina roris Atque salutifero perfundat Iuppiter imbre." His contra Daphnis Catacensis pastor ovilis Lanigeri pecoris custos, quod tergore gestat Sidonio Calabrum tingendum murice vellus: "Audieram (memini) dum per declivia fundi Errabam nostri: Nymphae cantare solebant, Admixtae Satyris, victricia dona Minervae. Cum patruus curvo percusserat arva tridente Belligerumque eduxit equum (Mavortia signa) , At dea Cecropiam conquassans cuspide terram Expulit hinc glaucos ramos viridantis olivae, Munera frugiferae semper praenuntia pacis; Tumque dedit victrix optatum nomen Athenis, Hac nos nunc Calabros implentes arbore saltus, Tityre, iam iam oleo Remum ditescere pingui." "Ast ego (Mopsus ait) seu praedia dulcis oberro Parthenopes, Capuaeve solum, seu Bruttia lustro, Aut Bareti aestiferaeve colo ipse novalia Leucae, Haec mihi prae cunctis arbor gratissima surgit. Hanc iuxta sordet nobis et vitis Iacchi Et Veneris myrtus, Alcidae populus apta, Chaoniae Iovis glandes, et laurea Phoebi. Quin memorant olea Paphiam venisse columbam Arcibus e superis munitam, et tecta subisse Lignea, Daedalia senior quae condidit arte, Aequoris antiquis cum finibus unda recepta est, Diffusum quondam cum pontum litus obivit, Vortice caeruleo qui terras texerat ante, Invadens Alpesque altas arcesque supinas." Tum sic excepit Corydon, "Haec unica curae Arbor erit nostrae, quoquo fortuna vocabit. Gratior haec nobis est quam Cybeleia pinus, Turea quam molles quae ditat virga Sabaeos, Quam nemus Aethiopum quod molli vellere canet, Quam per odoratos nascentia cinnama lucos: Commoda nam veniunt oleae de palmite plura, Maior et hinc usus manat victusque facultas, Haec igitur nostris semper revirescet agellis, Seu mihi Piceni cultus praebetur ovilis, Seu me pastorem saltus spectabit Etruscus, Grandia seu Romanae armenta tuebimur urbis. Nunc apud Insubres cum messis quarta recurrens Pascere me vidit distentas lacte iuvencas, Omnibus insevi fundis sacra dona Minervae." Ultimus haec Thyrsis facili dehinc voce locutus: "Haec etiam prisco fuerat iam grata Catoni; Hac etiam Eleus sumpsit de fronde coronam, Cum victor quondam contempsit Olympia circum. Defluat Assyrio quamvis e germine nardus, Caucasea piper et rugosum in rupe virescat, Mollis Arabs varios e silvia carpat odores, India sit costo et pretioso dives amomo, Crescat Idumaeo quamvis in vertice palma, Spiret odorati Libani per iugera cedrus, Idaeisque iugis vireat licet alta cupressus, Robora Palladii tamen haec gratissima ligni Semper erunt. nostris hic palmes vivet in hortis, Hacque legent pingues fecunda ex arbore bacas Qui venient nostra seri de stirpe nepotes." Omnibus applausit ridenti Tityrus ore, Atque haerens trunco teretis sic addit olivae: "Hanc Iovis aura fovens et Phoebi sidus amoenum Et Venus et placido foveat Cyllenius astro; Et gelidus rigida lateat Saturnus in <Atro>, Nec nis<i> clementi despectat Delia vultu."