CroALa, 2025-04-20+02:00. Nodus GALASSIO.thes-01.xml in collectione pdill0.
Functio nominatur: /documentum/pdill0/GALASSIO.thes-01.xml.
Iam pelagus summum classis theseia tenebat, Tendebant faciles sinuantia carbasa venti, Molliter assurgens glaucas dehinc Nereus undas Sternebat, placido componens gurgite fluctus; Cum iuvenis patriae prospectans littora terrae Cecropius, summo gemitum de pectore traxit, Et simul antiquas labi miseratus Athenas, Septima quas positis urgebat sortibus urna, Multa gemens miserae lachrymas accomodat urbi. Haec super: "O caeli rector divumque potestas, Iuppiter, exhaustam patiar viduarier urbem Civibus, et tanto potero superesse dolori? In caput haec nostrum veniat saevissima pestis: Unus pro multis sim diri victima monstri. Omnipotens, coeptis faveas si grandibus, ausim Semivirum mactare manu et prosternere ferro. Pestifero nostras forsan satiabimus umbras Sanguine, et hunc uni servant mihi fata triumphum; Aut simul extremo fundam cum sanguine vitam Et dabor infelix crudeli praeda iuvenco. Hoc placet, hoc patriae supremo funere reddam". Vix bene finierat, sensit grave murmur in undis, Turbari summos fluctus, mutarier Euros; Apparet profugus delphin, deformia visu Corpora phocarum; cinguntur sidera nimbis Et subito horrenda tegitur caligine caelum. Incumbunt pariter ponto Zephirusque Nothusque Ac Boreas; imo convertunt aequora fundo; Tollitur in caelum puppis crescentibus undis, Nunc nigros manes et inania Tartara cernit. Rumpitur adverso flatu traxitque ruinam Malus et extensi scinduntur cornua veli. Theseus haec: "Postquam, superi, spes nulla salutis, Mergite nos ponto, stygias nos trudite ad umbras. Si qua tamen caelo pietas mortalia curans Restat adhuc, rebus, superi, succurrite lapsis: Aut, Neptune pater, generis reverentia si qua est, Si memoras quondam genitum Libistride nympha Aegea et solus pelagi moderaris habenas Tuque tridente potes tumidos componere fluctus Et si commotae metuunt tua iussa procellae, Tolle hyemem, tanta miseros defende ruina". Talia fundebat maesto de pectore Theseus; Irrita sed caeli iactant per inania venti. Ingeminant ignes mixtaque in grandine fulmen Terrificant mentes; luctu lachrymisque lacessunt Pectora et horrentes expectant undique mortem. Neptunus magno commotos turbine fluctus Et vastas hyemes magnis Aquilonibus actas Audiit, et mediis sensit grave murmur harenis; Audiit et maesti gemitum vocesque nepotis. Extemplo sterni currus niveosque iugales Imperat. Ast illi dudum stant frontibus altis Et morsas pariter spargunt per pectora spumas; Acria sed postquam senserunt verbera tergo, Emicuere simul, pedibusque furentia turbant Aequora et adversas sternunt sub calcibus undas. Praecedit pavidus delphin curvatus in orbem Et tumidos placido volvit sub pectore fluctus Ac pugnae occursu laetus simulacra ciebat. Nunc summo tranat, tumido nunc mergitur alto, Exercet variasque vices variosque recursus. Interea Triton iussos monet ipse recessus. Audierant venti monitus iussique recedunt: Nec mora, placatur pontus posuitque furorem. Postquam exempta dies tenebris Titanque refulsit Aureus et caelo patuerunt cuncta sereno, Proxima Schiriadum terra est et littus amicum. Contendunt remis pariter ripaeque propinquant Cecropii iuvenes, avidi contingere portus Velatasque manus pariter de puppe ferebant, Orantes pacem et fessis solacia rebus. Advolat extemplo magni Licomedis ad aures Nuntius, et classem portus subiisse ferebat Ignotasque refert facies habitusque virorum, Et pacem proferre monet de littore cunctos. Rex senior magnis regni de rebus agebat, Consilio procerum multo sermone trahebat Ducebantque moras varia inter talia patres. Admitti iubet ipse viros et pandier aulam. Introgressi aderant omnes regemque salutant: Mirantur Schirii mores habitusque virorum, Mirantur nigros habitus, quos luctea turbat Vestis, et expectant avidi cognoscere causas Et celsas iuvenum facies et corpora cernunt Ardua. Magnanimus cunctis sed celsior ibat Theseus, et toto superabat vertice turbam, Qualiter egregius dux armentique maritus Taurus, qui frontem praetendit cornibus altam. Theseus, ut medius steterat, circumspicit omnes Et simul haec coram placido profatur ab ore: "O decus Argivum, fama memorate per orbem, Qui regis imperio populos fraenasque rebelles Iustitiaque foves placidos et dirigis aeque, Da passis hyemem ponti subducere classem Quassatam fluctu caeli pelagique fragore, Da longas aptare trabes, da montibus ornos Caedere et antennis validum supponere malum. Ne dubites fluctu pressos tristique ruina Auxilio iuvisse: prius servasse precantes Ne pigeat, laudi forsan decorique futuros: Non erimus facti immemores, dum vita supersit. Non nos hyrcanae rupes nec inhospita Sirtis Caucasiaeque Alpes miseros scopulique tulerunt: Nobis terra parens cunctas celebrata per urbes Argivum, antiquas omnes vocitamus Athenas. Mi pater Aegeus, magnus moderator, Achivum Imperium sceptrumque tenens ditione gubernat: Hi procerum nati magnoque e sanguine regum, Ingenioque pares, armis et pace potentes. Non ignarus eris cladis miseraeque ruinae Cecropidum, et forsan memori stat pectore factum Atque ut opes cecidere meae rapuitque cruentus Minos, non iustas leges praefixit habendas, Ut miseri cives iuvenum septena quotannis Corpora pestifero legerent epulanda iuvenco. Mittimur infami (pudet heu iam dicere!) monstro; Praeda damur; miseros tetigit sors ducta per urnam. Non ego quas posuit leges fortuna recuso, Quamquam sceptra pater regni imperiumque teneret. Attamen est animus pestem hanc extinguere ferro, Rumpere claustra manu latebrasque recludere tecti Obscurasque domos in apertum pandere solem. Hoc ego devovi patriae Laribusque paternis". Haec memorans multo lachrymarum fonte madebat. Sed postquam fatus, schirius rex incipit ore: "Magnanime Aegide, divum certissima proles, Non obscura refers nobis: genus omne tuorum, Egregias laudes famamque et bellica facta Novimus, et cuncti gentem veneramur amicam. Quinetiam Aegeo quondam, dum prima veniret Pubertas gereremque novas lanugine malas, Iunctus amicitia, pignus data dextra fidesque, Et lyciam pharetram atque arcum, mea munera, misi Atque habilem cursu longo pedibusque fugacem Cornipedem, thracum claro de sanguine natum. Ipse mihi caestus magnos, duo pocula donat Aurea, quae signis divinaque arte placebant. Forte sub aereo populi certamen Olimpo Decretum Phoebo celebrabant ordine sacrum. Tunc ego sicque alii proceres certamen obimus: Aegeus ast palmam victor clarumque triumphum, Magnus equum domitor, populo plaudente, tenebat; Et mihi pila duo ob meritum geminaeque coronae Traduntur, quoniam victor de caestibus essem. Tunc ego cognovi nomen famamque tuorum; Et mihi si tales mansissent corpore vires, Incassum vobis bellum exitiumque tulisset Minos, nec victis legem posuisset Athenis. Heu mihi, quas habui vires hebuere senecta! Sed te quam laetis oculis, clarissime Theseu, Aspicio; atque ipsum videor mihi cernere patrem Aegea, praestantem membris et vertice recto". Haec fatus, iuveni circumdat brachia collo, Amplexuque fovet longo, lachrymaeque secuntur. Porticibus fessos iuvenes post talia blandus Accipit in longis, placidus magna atria pandit. Post haec acciri socios a littore cunctos Imperat et quassam classem subducere porto: Incedensque prior sedem stratosque poposcit Ante thoros, iussique omnes discumbere in ostro. Interea longo iubet igne adolere penates Instaurantque penu famulae per iussa parentis Regalesque struunt epulas. Merguntur aenis De grege non tacto vituli, qui cornua primum Vix dubia pingues fundunt pubentia fronte. Conveniunt pueri, pariter mantilia ponunt, Ac mundam portant cererem funduntque canistris. Stat vetus argentum mensis atque aspera signa Consperguntque manus lymphis et pocula ponunt; Dehinc dapibus mensas onerant. Tum vescitur una Cecropius schiriusque pater, tum cuncta iuventus. Dant strepitum, summi reboant laquearia tecti. Iam compressa fames, iam mensa ablata manusque Infundunt iterum lymphis et pocula libant. Post haec Philirides, cithara fidibusque sonoris Assuetus, pariter digitis modulatus et ore, Personat Alcidae laudes numeratque triumphos: Ut geminos quondam fato compresserit uno Horrentes cristis angues oculisque tumentes Sanguineis, trifida rumpentes sibila lingua; Maenaliamque feram iuvenis pede concitus acri Vi superat, cursuque valens et passibus aequis; Lernaeusque labor, ferro consumptus et igni, Qui totiens caesus caput infecundus habebat. Viribus Antaeum aggreditur validisque lacertis Luctantesque diu dubius favor aspicit ambos. Alcidem stimulant irae, movet aemula virtus; Concipit inde animos gaudens artemque magistram Sublatumque ulnis animam exalare coegit Antaeum, proceres solitum prosternere magnos. Abstulit horrendi spolium de caede leonis Fulmineumque suem certantis dextera fudit Herculis et saevus gregibus data praeda tyrannus Sanguineis, domini mandunt fera membra iugales. Maxima gnosiaci pestis superata iuvenci, Tergemini Gerionis opes, armenta gregesque Eripit atque animas ternas auroque potitus Hesperidum, assidue vigilis quod cura draconis Servabat, somnum fugiens dulcemque quietem. Littus ad occiduum Gades geminasque columnas Erigit, ac terris pelagus permisit apertis, Obice disiecto montis. Subducere solem Infames solitas volucres demisit ab alto Aethere, praegnantes telis animamque vomentes. Informis Cacus, post mascula cessit Amazon; Ultimus ad titulos informis Cerberus exit. Finierat: dant plausum omnes laudantque canentem. At pater interea schirius vocat Alchimeonta, Imperat acciri natas et munera secum Ferre iubet, dudum quae iam discreverat ipse. Illae aderant, multo ornatu gemmisque decorae, Et molles pallas et longum syrma trahebant. Dispositae de more comas, monilia collo Dependent, pictas vestes discriminat aurum; Ollis coccineo limbus circumdatur ostro, Pictaique sinus vestis fibula aurea stringit. Pulchrior at cunctis, quamquam pulcherrima turba, Deidamia, decus regni, decus atque parentis: Qualis cum Driadas Phoebe vel Naiadas inter Venatrix posuit pharetras compsitque capillos Indociles atque imos divae tegit instita talos. Ignotas inter facies et corpora regum Purpureis rubuere genis oculique repressi In terram et timidae vocis compressus hiatus. Non aliter pavidae tondent ubi pascua cervae Taenareas inter fauces in valle reducta, Vicinum timidae videant si forte leonem, Purpureos flores et dulcia gramina linquunt, Et dubitant, seu sint captae, seu pernice cursu Transmittant campos, silvasque et flumina tranent. Munera quisque capit iuvenum, donante tyranno: Mirantur regis natas et munera laudant; Munificum titulis Licomedem ad sidera tollunt. Post haec subnixus sceptro quod dextra gerebat, Semotis aliis, iterum rex omnibus infit: "Vultis in hoc regno pariter mea sceptra tenere, Exiguas et opes magnis attollere factis? Ista mihi proles tantum, non filius heres Quo ferar insignis titulis Licomedis ad astra. Est animus natas vobis sociare iugales Imperiumque meum sortem capietis in aequam. O me felicem, maneat spes quanta nepotum! Non equidem casu reor huc venisse Pelasgos Ignaros urbis, sed enim clementia Divum Impulit huc classem ventis pelagoque furente. Quid vos, heu! magno caput obiectare periclo Optatis fortesque animas committere ventis Et bello ingentis forsan celebrisque futuras? Non placet haec pietas divis, crudelibus umbris Oppetere et claram factis abscondere famam". Dixerat: ast omnes varii in contraria versant. Hinc patriae mandata movent legesque severae, Hinc Venus et placidi suadent connubia regis. Excipit Aegides doctoque haec pectore fatur: "Est grave, nos patriae mandata refellere nostrae Promissamque fidem, iuratas fallere dextras Et commune malum pariter non ferre pudendum est. Sed tibi quas referam laudes? Quas, optime, grates Accumulem? Meritoque tibi quae praemia ponam? Tu nos defessos fluctu pelagoque gravatos Restituis miseros, nigra de morte reducis. Si nos fata volent patrias remeemus Athenas Et pestem hanc monstri stygias redigamus ad umbras, Non erimus facti immemores, dum vita supersit. Quin etiam in tenues auras cum vita recedet, Gratum erit et natis rerum meminisse tuarum". Aureus interea sol circumduxerat orbem Occiduasque petit Gades et conditur undis.