CroALa: documentum

Documentum FOLENG_T.agio-12.xml in db pdill0

---

passio sancti Clementis Pontificis Maximi Tempestate pari geminus moderamina princeps Olim habuit, similesque fere sub pectore mores. Alter Traianus conservantissimus aequi: Alter hic antistes, quo non clementior ullus, Sed fidei pietate fuit praestantior illo. Gesserit et quamvis terrarum fronte coronam, Pluris erat capiti divinitus addita mitra. Illa nec horrificis concessit territa sceptris: Palluit heroum vel degener arma minantum. Caesaris hinc neptis calvi Domitilla Neronis Praesule virgineo vovit suadente tonanti Virgineum decus: hanc mox praepollentis in aula Plurima regali Theodora imitata Sisinni est. Divos et fragile indignata cubile mariti. Tithoni gelidis quum primum candida bigis Prodierat coniux, paucis comitata subibat Templa, ubi terrigenis libatur ut hostia, terrae Structor, et undisoni maris, atque volubilis axis. Vir matutinas cur illic pertrahat uxor Chara moras se fert exploraturus ad aedem. Observabat uti distentis auribus olim Ad Coryci portus multus commercia raptor. Non sua lustrantem ast audacius ultio caeli Digna ferit, geminam infligens pro carmine poenam: Sensu qui duplici fuerat temerarius ausus. Fit simul absque acie: obtususque ad murmura captus. Ille ubi naturae, sensit virtute relictum, Praecipit, exclamans misere, ad tecta reduci Imperiis vero parere volentibus, ulla Non datur exitui, licet affectata, facultas. Caelitus obstricti menteis, et pectora servi Fana per incassum caecum spatiosa rotabant. Et ni iusta piis flexisset numina coniunx Fletibus, errores, causamque ut denique novit, Suspicor, iret adhuc circum miserabilis aedem. Mystica sumpserunt sanctum simul orgia finem, Regreditur Theodora domum: aerumnasque benigno Fida maritaleis roseo patri ore retexit. Collecta mittens qui mente precamina caelo, Amissas reparavit opes: et lumina et aures Restituit: physisque piis sibi reddita verbis. Ac veluti nimiae languentem tempore brumae Sole salutari siquis confoverit anguem, In hunc trux meritum mox ora trilinguia vibrat: Haud secus aeger adhuc animis, et mentis egenus Diram in pontificem citat ipse Sisinnius iram: Atque cupidinei commotus pectora furti Insimulat castum: quin illi lumine charo, Audituque furens orbatum se asserit arte Circaea, ut Veneris sic aptius iret ad usus. Vindicet utque adeo se ex laesis, cogere vinclis Omnis inops animi insontem trahere ample per atria Hortatur famulos: primusque accingitur ipse Igneus his armis. qualis furialibus actus Alcides stimulis Iunone volente cruorem Natorum fudit. supero sed numine lusi Praesule pro sancto, spectacula digna cachinnis Insana nectunt, et verrunt mole columnas. Tunc ait antistes: "Merito quam iure Sisinni Saxee saxa rotas, fers qui libamina saxis." Dixit, et amentem miserans sacra templa petivit. Interea misero dum pro Theodora marito Immodicis precibus superos, superumque fatigat Rectorem, pietas allecta est denique fletu Caelica foemineo. canis veneratus ab alto Veridicis senior testis descendit, et infit: "Ride, parce oculis, per te si foemina fida Expers vir fidei caelo dignabitur addi." Sic ait, et pernix redit ad sua munera regni Ianitor is fuerat sublimis: retibus olim Qui sibi semirutis pariebat in aequore victum Iam male corporeo qui lumine viderat, intus Aetheria melius lustratus cernere coepit Luce, algens quantum fraternis Cynthia distat Ab radiis. pudet irrisi meminisse laboris: Et sparsisse minas in saxa rigentia cassas. Quin genua acciti lachrymans Antistitis ambit: Puniceoque canit pictus deerrata pudore, Thessalico velut helleboro curatus in unguem. Mox veniae compos mutat caelestibus aris Tartareos ritus: puroque est gurgite lotus: Ac domus omnis ab hinc parvo post tempore clari Nobilitas exempla viri permulta secuta est Numen fassa unum: numerosa aversa deorum Numina. Tarquinus, populus cui obtemperat uni Mystarum, tantam tulit aegro pectore inanis Iacturam cultus. rabido fremit ore, tumetque. Par regi, dederunt cui quondam agnomina fastus. Non tamen illustri concurrere degener audet Virtuti, et generi, vel aperta arcessere fronte. Sed magis in furias ignobile vulgus avernas Seditiosus agit: tacitumque per inclyta virus Moenia diffundit: praefecturamque gerentem Mamertem celebrem in primis malus incitat, omnem Congeriem cumulans odiorum praesulis insons In caput. exoritur studia in diversa tumultus: Et varius pro mente sonus ferit aera latum. Hic merita enumerans Clementem ad sidera patrem Tollit, et ingratos pius arguit, ille loquentem Vix fert: ac multo contraria subiicit ardens: Asserit et dignum dura qui morte pietur, Quod stupratorem mordaci nuncupet ipsum Ore Iovem: Veneremque Paphi meruisse: Lyaeum Saepe mero madidum: natorum viva vorasse Viscera falciferum: Mavortem caede cruentum Praedicet: ac carpat reliquorum sancta deorum Numina: et insolitis mutilet sacra prisca repertis. Ergo has ut rabies sedet: vulgique frementis Dissona vota, ciet praefectus tecta verendum Ad sua pontificem: cui sic sine teste profatur: "Non latet egregiis quam sis natalibus ortus: Novimus et celebreis titulos, laudesque tuorum: Quaque nites sophia: linguaeque fluenta disertae: Aeternis quae te studiis ut prosequar urgent. Tantum degeneras, aliis qui flecteris aris A nostris: hoc omne decus, generisque nitorem Denigrat: et patriis reddit te civibus hostem. Percita nonne vides quanto hinc furat impete plebes? Quotque furens turbas, quot turbida misceat iras? Hortor ab incoeptis igitur iam desine vanis: Ut patriae, et nostro solito amplectaris amore." Dixerat: his contra placidus pater ora resolvit: "Quod nostros tollas a nobilitate penates, Nil me plus miror: neque pascor sanguine: laudat Namque aliena, genus quicumque ad sidera priscum Effert, si tristo vestigia tramite vertat. Verum si quid inest charis, aut virtutis, id omne Rivulus immenso manavit ab aequore Christo: Christo matre sato casta: mortalia quaeque Cui debent: ob quem verear nec mortis obire Dura, cruentato tam tristia stipite passum Fata, hominum causa: licet inde subiverit astra. Sed tamen haec alias, cum plus admiseris ocii. Pro re, proque loco nunc sat dixisse, superque Me nil discordis sparsisse: furoribus ansam Nec tribuisse ullam: temere inconsulta caterva Saevit: quodque solet facit id: nam patris in omnes Officium gessi, mare terra, atque aethera testor." His ille acceptis graviter succensuit ipsi Tarquinio ignifico, strepitus, liteisque serenti. Rem tamen ad solium regis, sceptrumque superbum Rettulit: in poenas patriis is praecipit oris Cedere: barbaricis latios mutare colonos: Vertere et arva plagis ignotis cognita, Naso In quibus extorris vigilavit tristia: at ille Candenti patriam suspirans pectore veram Exilium putat omne solum: hinc non mussat adire Regna Mithridatis, Medeae infamia caecae Saevitia in fratrem: atque ipsam cum Phaside acerba Dictam ab caede Tomim: laeta tum fronte petenti Mythica sub ferula succurrunt lecta minanti Olim semideum labor aurea vellera: tauri Ignivomi: et semper vigili draco lumine custos. Ad loca dehinc venit tumidis decreta tyranni Vocibus: excelsis steterant, qua pergama muris Clara Capha quondam. populis olim illa trecentis Polluerat: sed quid non aemula destruat aetas? Diruta damnatis Christi pro nomine tantum Tunc erat, ac servis operosa ergastula: et illic Iuge cathenati fodiebat fulva metalla: Saxaque caesareos exornatura penates. Hi simul hauserunt venientem, corda tepentes Continuo in lachrymas solvunt, quibus ora rigantur Pulverulenta: labor cedit: viresque resumunt Brachia fessa. pater profert solatia contra. "Eia," ait, "artifices superis sic condite vobis Tecta aeterna plagis: hilari sudate labore: Et fervescat opus: nec vos subtaedeat, olim Proemia sufficiet cuius breve fertis honorem. Nunc vero (grator) me ad vos dignatio vestrae Caelica participem mercedis ab urbe futurum Destinat: et socios, aequo quos iunxit amore." Praeterea undarum nimia intervalla, diurnis Aerumnis recreet, quibus ora arentia, supplex Dum queritur pia turba, iubet perfidere caelo. "Qui quondam e rigidis produxit cautibus amnem" Inquit: "is et vestris poterit persolvere votis." Vix ea finierat, niveus cum apparuit agnus Ab tellure pedem suspensus in aera dextrum. Tum pater arrepto doctus spiramine ferro Sub planta levibus terram ferit ictibus, et fons Mox prorupit aquis liquidis, quae mellea vincant Munera, non aries Libyes per rura perusta Cornutus talem valuit monstrare: nec ipse Osor aquae Bromius calidis gustavit arenis. Hoc ubi fama notos superans, et fulmina cursu Mirum per populos Asiae diffudit in unum Partibus ex variis coiere fidemque, novumque Poscentes cultum aspernati numina vana. Exultat praesul: gratesque rependit Olympo, Quod pia tam facili succedant vota favore. Gestit ut optatis si respondere secundo Successu videat sortem mercator anhelus. Cultor at imbre solum iam affectum sedulus alto Acribus insequitur studiis. facit optima avaro Terra sat agricolae: frugemque emittit abunde. His, qui condiderant sternuntur vana repente Tecta deum, vero fundant et templa tonanti. Complerat pater extorris tritterida plenam, Cum venit imperiis in colchica Caesaris arva, Irati latiis trux Aufidianus ab oris: Vindicet utque deos ut spretos impete primo, Sanguinis effudit multum: multosque cruento Supplicio affectos vitam transmisit ad illam, Cuius amore viri certatim fata subibant Horrida magnanimi: atque idem flagrat omnibus ardor. Hic stragum cumulus, moriendi et tanta cupido Praesidis in similem tetigit praecordia sortem: Leniit et rabidam mollito in pectore bilem. Ast hanc pontificis fuerit velut unicus author Vertit in exitium: solum ad subsellia missis Impulit hunc reliquis: dictisque incusat amaris. Nec minus et blandis ferat ut libamina saxis Illicit: at scopulum ceu ventos inter et undas Perstantem iussit mordentis pondere pressum Anchorae in aequoreo demergi gurgite tandem. Impius id censit, ne fors tellure reposto Postmodo selenneis pia turba dicaret honores: Quin reverenda pecus squamosum membra voraret. Verum frustrata est liventis opinio: namque Funera prosequitur lachrimis dum fida caterva: Proque ignorato precibus ferit aethera crebris Corpore, summa fretum (dictu mirabile) virtus Dissecat: et facta est longissima semita, ut olim Agmina crythaeas fugeret memphytica in undas Cum genus hebraicum, siccis stetit aequor arenis. Tunc Neptune tuis timuisti, lumen in imo Intuitus, regnis, fierent ne torrida tellus. Ipsa vagans liquidos per campos turba animantum Repperit ingratum medio sub marmore littus. Tramite facto igitur divinitus, omnis ovando Plausibus ingreditur populus, praeeuntibus ipsum Phaebe, ac Corneli vobis fidissimi alumni. Arida miranteis via per vestigia duxit Ad pariam manibus structam caelestibus aedem: Qua lapis emeritos servabat candidus artus: Ferrea stat morsu plantas secus anchora curvo. Letabunda cohors hymnos modulatur, honoras Suspiciens patris exuvias, iisque oscula figens: Quas movisse loco fas haud fuit axe vetante: Sed cupidis itiner se per tranquilla quotannis Aequora pandit idem redeunti luce, subivit Qua caelos: illam reddit mortalibus aegris Phillyride Titan evectus clune bimembris Mense, dedit quondam numerus cui nomina nonus.