CroALa: documentum

Documentum FOLENG_T.agio-09.xml in db pdill0

---

Cyrus ac Ioannes Contestes Iunxit orestaeis istorum pectora vinclis Quondam amor aetherius, similisque in numina cultus Viva, nec exortus dispar locus obstitit, unum Patria erat caelum: mores aequavit Olympus. Cyron alexandraea tulit clarissima tellus: Alter in Arabiae generatus climate fertur. Huc prior immitis fugiens tormenta tyranni Migrarat. Neque quippe fugam fas carpere cuiquam Hanc dare vel vitio, quam inter mortalia degens Innuit exemplis Deus ipse, atque inquit alumnis: Si qua cruentorum vis insurrexerit, inde Effugite urgentes vicina per oppida fusi. Ergo hic dum nullis terroribus ocia ducunt Ambo, nec exturbat vis importuna quietos, Lustrabat Syrianus atrox memphitica regna, Ceu lupus acer oves inquirens, numina si qui Christi sancta colant, et divum rideat aras. Iamque satelles atrox ternas cum matre puellas Praenderat et vinctas adduxerat ante tyrannum Incusans vetiti ritus: iubet ille sub umbra Carceris includi poenas mortemque minatus. Hoc ubi Cyre tibi, qua non rimosius ullum Fama tulit, magno accensus pietatis amore Perculsusque metu gelido, concederet aspris Suppliciis ne molle genus, neu coepta remittat, Aggrederis, nec solus, iter, solatia ferre Congrua virginibus armareque pectora dictis. Arva Arabum linquunt felicia, odoraque thura, Ostiaque clari subiere canopia Nili. Nec pavor immanis pulsat iam corda tyranni. Carcereas adiere domos, atque aerea claustra, Horridulasque ultro solidant hac voce iuvencas: "Salvete humani quas non fex inquinat ignis, Gaudia inexpertae sordentia: magnus honestis Vos arsit facibus tantum dominator Olympi. Iudicis haec terror non vincula conterat, urat Flamma nec ulla, thoros non dividat aethnicus ensis. Propositum, mentemque piam ad letum usque tenete: Has poenas tolerate breveis, certissima vobis Stat merces, et proemium inenarrabile caelo." Auribus arrectis, vafer haec ergastulus omnia Audierat: bullit multum sub pectore bilis, Immussatque fremens secum, mox omne veternum Frangit, heroque refert tacitis percepta latebris. "Huc vinctos (Syrianus ait) fidissime custos Perduc audaces, nostrisque aspectibus offer." Complentur data iussa, viri mox ante tribunal Intrepidi sistuntur; ait tunc talia praeses: "Te olim credideram insanis desistere coeptis, Ac potasse graves (purgant qui pectora) succos: Te, Cyre, alloquimur, medica qui callidus arte Dogmata praetexens ventosa, evertere gentem Niliacam conatus eras, numenque Deorum Frangere: sed vafro elabens tibi consulis astu. Nunc iterum tentas, iterum temerarie nostris Fascibus insultas: nec mirum, audacia crescit Criminis indultu: securus gannis ad aures Hinc mihi virgineas dictis nutantia firmans Corda veneniferis, spernatur ut ara Deorum. Nec soli sat erat scelus hoc audere, sodalem Adiungis sceleri; verum ceu fervida flamma Nostra quot inveniet pariter populaverit ira. At prius est animus placida perquirere mente Quaedam pro re, ne quam vos vim obtendere fas sit. Haec nova Relligio, hi cultus, quos omnibus ultro Praefertis, quid pondus habet? rationis in illa Quod demum esse potest, parili quam reprobat orbis Machina consensu? In primis sprevere potentes Ipsi orbis domini: et merito, si Iuppiter axem, Atque regit terras summo moderamine et aequor." "Haec portenta (aiunt testes) libare nec ipsis Fas labiis: hominemve Deum dixisse, creatum Semine mortali, genuitque ex semine natos. Denique naturae communia debita solvit." Olli subridens praeses Syrianus, "Iesum Nonne inquit vestrum genuit quoque foemina et inter Versatum asseritis plebem? mortem illi patibli Perpessus tandem, qua non indignius ullum." Ingemuere viri; furor aequus pectora turbat. "O Deus (ingeminant) pietasque atque unica caeli Numina stelligeri quae vox hoc, linguaque tantum Effutire chaos potuit? miscere tenebras Lumine, tartareas axi componere rupes? Nempe quid attinuit simul haec confundere iudex? Vivo aequare Deo foedatum crimine ab omni? Scilicet est vester venerandus Iuppiter aris; Cui nec tuta soror fuerit, non congruus usus. Foemina concepit, genuitque fatemur Iesum, Sed sine virgo viro, ac talis iam foeta remansit Hanc opifex rerum, terrae fabricator et axis Ipse sibi genuit genitricem, cuius ab alvo Prodiret deitas mortalibus abdita membris. Maternisque licet fultus foret ille lacertis, Luderet et collo, tamen alta tenebat Olympi. Demum (quod obiectas) opprobria pertulit ultro Roboris: usque adeo valuere incendia amoris In genus humanum, cuius fera substulit ergo Supplicia: adde tamen superarit ut omnia, et aspra Tartara confringens iustos ad sydera duxit. Idem etiam terras repetet sua cuique daturus Proemia terrificis purgans saecla impia flammis. Denique, si nescis, colimus tria numina in uno, Patrem, ac Natum, et manantia flamina ab illis. Mente Dei, de qua Natus, Natique Patrisque Spiritus inspirat inspiraturque fluendo: Non tamen inspirat, Natoque, Patrique, sed inde Inspiratur: et in nobis terno ordine manat. Hinc Deus est ternus, Pater unus, filius unus, Spiritus idem unus: tribus hinc Deus unus ab unis Est Deus ipsum unum, quo nil perfectius usquam est." "Quid (iudex ait) humanum excedentia captum Inculcatis adhuc? non haec rationibus ullis Suggerere, at magica tantum contenditis arte. Iam sat distulimus, nimiumque indulsimus, adsit Supplicium omne genus." Clamanti tortor obedit, Lamina portatur, fustes, equus, ungula, nervi, Quicquid et in poenas feritas meditata piorum est. Hinc iubet athletas caedi spectantibus ipsis Virginibus: quarum donisque, minisque movere Pectora praetentat, mentemque evertere rectam Insuper, et variis teneras cruciatibus urget. Ut vero didicit se spargere semina arenae, "Imbellis sexus properata est morte piandus, Duris dura viris melius tormenta reservo," Dixit: iussitque praecidi candida colla. Postquam sole novo tepuerunt rosida rura, Advocat intrepidos testes ac talia fatur: "Vesanos retinetis adhuc sub pectore sensus? Aut prima melior subiit sententia mentem?" Ii contra: "O praeses, resipiscat numen adoret Quisquis inane Iovis, vel coetera monstra Deorum Nos certas aras, et vivida sacra tenemus." Multari gravius iubet ille accensus, et alto Increpitat clamore: "Deos ita discite demum Excolere: Augusti non temnere iussa potentis." Ast illi nullam querulo dant pectore vocem: Membra etiam iudex licet excoquat ignibus atrox, Ac pice perfundat furiis agitatus et ira: Quem carpunt sancti: "Vel nunc mirare tyranne, Si quicquam rationis inest, humana facultas Vincere non posset dura haec sine numinis alti Auxilio: ipse suo Authori en obtemperat ignis." Laedunt dicta trucem, tacitoque in pectore mordent; Atque infans aperire pudor vetat ora: fateri Est grave se victum, aut vinci potuisse videri. Hinc tandem promit simulatam hanc gutture vocem, Alloquiturque suos: "Quoniam nec promissa, nec asprae Hos movere minae, ratio non viva, nec ipsa Tormina, saevitiae superent qui adamanta, necemque Malint, consiliis quin subdere pectora iustis, Nil superesse ratus truculentae adiudico morti." Percute cervices lictor fidissime duras. Risere athletae ut metam, finemque laborum Accepere, simul grates egere Tonanti: Mox pronis subeunt gratis cervicibus ictus. Piscibus auratis haerebat pulcher Apollo, Mense, repurgabant quo prisci moenia Romae.