CroALa, 2025-04-20+02:00. Nodus FOLENG_T.agio-08.xml in collectione pdill0.
Functio nominatur: /documentum/pdill0/FOLENG_T.agio-08.xml.
passio sancti Barnabae apostoli
Hunc quondam Cypri genuit mollissima tellus Undique septa mari foedaeque sacrata Dionae. Settamen haud luxus patriique obsistere mores, Delitiae, haud pellax animum irretire voluptas Extitit ulla potis quin traderet omnia vaenum Praedia et angustis epulis assuesceret ultro Ac blandam Venerem rigidis postponeret aris Virginei regis, sua qui vexilla sequenteis Se castrare iubet, fugere et convivia lauta Et mala quaeque pati nec fata horrere cruenta. Sed facile illecebras et dulcia sensibus omnia Aspernamur ubi caeli nos gratia pascit; Herculeas (esto non Graecia finxerit illas) Vincimus aerumnas, vegetans modo spiritus adsit; Non Scyllae rabies, non impacata Charybdis Territat ira ratem, dum caelica flamina nostris Cursibus aspirant; mors denique temnitur ipsa. Illa habitus patriae in castos vertere petulcos, Illa animos tribuere novos ac nomina digna, Aequus Iosephus, miserum et solator egentum. Illa viri maculis terserunt pectora cunctis, Tersa futurarum fecerunt praescia rerum. Illa adytis tandem superis delapsa repente Hunc Saulumque vias iam doctum odisse priores Ad caelestis opus fidei divinitus omni Selegere manu. Sonitu tremuere sacrato Atria dum liquidas vox ignea lata per auras. Caelitus ille quidem tanto dignatus honore Iunctus iter socio, divini ut iussa furoris Expleat, aggreditur: Epiphanis moenia linquunt Authorisque petunt de nomine dicta Seleuci. Post haec ex Syria, medius quam temperat axis, Pamphylas, ducente deo, verguntur in oras. Per mare Carpathium, pascebat grandia monstra Quo Proteus olim (vera est si fabula), laxant Fraena rati; flatus extendunt vela secundi. Iam latet au sanctus Carmelus; iam nive candens Se condit Libanus nautis Casiusque sepulchro Pompei clarus. Puppis natat aequor in altum. Se procul immenso celebris Rhodos orbe colosso Fluctibus ostentat mediis; Amathusaque dives Parte alia apparet, Salamin, Paphus atque Cithera. Numina ad haec proram verterunt. Protinus alto Parent imperio: subeunt addicta nefandis Moenia delictis. Non visa agnoscit alumnus Tecta diu; tacitus gaudet patriaeque profundos Miscet honos animos; lachrymas vix arcet obortas. Panditur interea lex veri et gesta Tonantis, Daemonis et fraudes dictis reteguntur apertis. Aetheriis hinc apta animi medicamina morbis Traduntur populo; parco sub iure coercent Luxuriam et vitae statuunt moderamine fines Castaque lascivis tribuunt praecepta colonis. Ipsa meretricii in primisCytherea repertrix Nempe datur vitio totoque exploditur ore; Atque illam referunt fuerint quicumque secuti Quot quantisque specu poenis plectantur Averno, Contra aversatos maneant quae praemia caelo. Sic, ubi tellurem sparsissent semina totam Sancta per aequoream, vitalis semina frugis, Diversas lustrare plagas ex aethere iussi, Vela dedere Notis. Linquunt Amathuntia regna Pamphylumque sinum mensi per Persidis agros Gemmiferae late caelestia dicta serebant. Illa quidem patulo permulti hausere virosque Officiis habuere; alii, Iudaea propago Ferrea praecipue, monitus sprevere salubreis Atque illos rabidi saxis pepulere probrisque. Olli, utriusque pedis discusso pulvere in illos, Regna peragrabant nova laeti, sedibus atque Nomina mox aliis divina inferre sacrosque Cultus, verba novis firmantibus aedita monstris. Cappadocum Iconium lustrant, Lystrensis et urbis Moenia caelsa, quibus patrantes mira, popellus Ingenti clamore deos testatus Olympo Visere delapsos mortalibus infima membris. Est Hermes alter facundi creditus oris; Iuppiter alter, opem ferret qui caelitus aegris. Iamque parat Panchaea manu dare thura verenti Atque ut caelitibus divinos addere honores. Ipse Iovis sectatur adest quem longa sacerdos Turba camillorum portans praefulgida serta; Caedat et eximios ad structa altaria tauros, Ritibus et solitis spirantia porrigat exta, Indignante statim renuant ni voce patrari Ambo nefas, homines fassi nec Numinis arcem Audere excelsam aut tantos admittere fastus. Neglexit numerosa cohors suadentibus illis Perdita sacra, pios laetata ediscere cultus. Ast Herebi stimulis monitus pars cita verendos Sprevit et illisos male cautibus urbe fugavit. Verum cum terris peragrassent plurima pontoque Oppida, barbaricas oras ac clyma Latinum, Antiochena petunt demum pia moenia, primum Unde iter extiterant; fraternos cernere vultus Gaudent atque viae dulces narrare labores. Post aliquot vero soles sententia discors Ac mentes variae, sed non sine lumine caeli, Dissidio tribuere locum: Solymas petit alter, Alter dulce solum patriae sedesque revisit Ipse suas, illic mortem subiturus iniquam Traxerat unde ortum. Sequitur vestigia Marcus, Sanguine iunctus; adit, venturi haud inscius, urbem. Urbsque spumigenae Veneris devincta prophanis Cultibus illius campo celebrabat aperto Plebsque insulsa iocos: mistas ductare choreas Nudatos iuvenes et nulla veste puellas Absque pudore iuvat molleisque expromere cantus. Haec ubi perspexit vates, avertit ocellos Atque execratus mores lususque tenellos; Acer in enerveis mussavit mente colonos Ac tacite invectus. Ruit en (res mira) nefandi Mox fani pars alta, iubar quo prodit Eoum. Haec labes inopina ipsa inter gaudia laetos Oppressit miseros ac tristibus addidit umbris. Interea peragebat opus caeleste docendo Numina vera, deos indigno nomine dictos Confutans turpemque aram et Cythereia furta Carpens; at mores tollebat ad astra pudicos. Nec frustra: innumeros obscaenis abdicat aris, Quos servare monet castae sacra sobria legis. His operis instat, pius in mandata Tonantis; Tum pius in patriam loca circuit agnita fervens, Saeva magus quamvis Helimas obstacula ponat Nixus ab hospitio patrio removere petentem; Orbarat merito ad tempus quem lumine Paulus Iamdudum, prohibere audet dum numina Christi. Is velut asper aper, venator liquerit audax Quem semel aggressus, redeuntem mox ubi cernit Saevit ab integro intermissasque excitat iras; Sic animis odium renovat rabiemque vetustam. Nam simul ingressum Salaminae moenia vidit, Moenia structa manu Graia ducis exulis olim, Impia per varium diffudit toxica vulgus Cordaque in exitium narrantis caelica iussa Corrupta exacuit totamque immiscuit urbem: Praecipue attraxit duram caeloque rebellem Hebraicam stirpem, patriis quae sedibus acta Illuc migrarat: facili irritata suasu Haec est iustorum nunquam satiata cruore. Saevitiem haud ergo solitosve oblita furores Surgit in insontem pandentem qua itur ad astra Pulchra viam: vexat, rapit, urget, denique vinctum Cervicem bacchata trahit murisque sub ipsis Aequo fata animo tolerantem tradidit igni. Nec satiatus adhuc, livorperversus adusta Ossa per aequoreos voluit disperdere fluctus, Ni bonus haec Thimon Marcusque ac fidus Ariston Quisque patrem miserans rapuissent nocte silenti. Flammis ipsa quidem Stygiis devota propago Usserit immeritos facibus crudelibus artus, Artus qui fuerunt tamen hostia grata Tonanti: Mens illaesa polos subiit sedesque perennes. Oebalios iuvenes linquebat et ostia cancri Obliquo Titan gressu formosus adibat Quum ver iam praeceps candenteis transit in aestus.