CroALa, 2024-05-22+02:00. Nodus CRINITO.sylv-01.xml in collectione pdill0.
Functio nominatur: /documentum/pdill0/CRINITO.sylv-01.xml.
Olim decorum frondibus sacris nemus Mones dicandum posteris In quo labores Cynthius noster solet Doctis levare cantibus. Non defit ullo tempore salubritas loci, Mitisque caeli gratia. Hinc sat videbis alta Florae moenia Et Faesulas bivertices. O quam reviso nobilem sylvam libens, Genio dicatam Palladis! Libet vagari Fauste per sacrum nemus, Dum vernat alta populus, Et dum virenti sibilat pinus coma, Amata priscis vatibus. In astra surgens maximi quaercus Iovis, Protendit alta brachia: Suberque iuxta pumicoso cortice Ramis virescit aemulis Illic et alnus blandienti gratia Intexit umbris gramina. Philyraque mollis pervenustis frondibus Procrescit in sylvae decus. Hederae sequaces reptitant per arbores, Viridique nexu vestiunt. Et molliores mutuis amplexibus Vites maritantur pyris, Ac dum subinde vinciuntur arctius Tegunt amores frondibus. O quam virenti fronde sylvescit nemus Cum verna cypris incalet. Platanus in altum porrigit laetum caput Ascita ad umbrae gratiam, Mutansque proprium quotannis corticem Inter virentes arbores, Audax renidet cum iuventam respicit Velut resurgens laetior. Neque haec rigari postulat dulci mero, Aut amnium nimphas petit. Lotos per orbem turbinat comas suas, Lotos sacrata Cyntio: Ubi grata me Dryas revisit, et comi Lepore alumnum detinet. Sylvam hanc tuetur Curus, et capripes deus: Tuentur et Satyri leves. Iuvat videre laureas Daphnes comas, Floresque cum baccis suis. Illic strepentes conqueruntur alites, Varioque certant murmure. Et interim discursitant damae leves, Lepusque subsilit pavens, Proludit antris et cuniculus falax, Sylvaeque cultor hinnulus Et histrices acuminatis spiculis Minantur, et tamen placent, Seu tela vibrant saeviente praelio, Seu mitiores lusitant. Quantum propinqui floret horti amoenitas . Cum consitis abietibus? Seu te virentes floreis pratis comae Seu cultus herbarum capit, Utcumque sit parantur illa commoda, Quae molliter curas fovent. Et o beatum, qui sub antiqua ilice Liventis expers ambitus Vel sacra vatum curat, aut doctum otium Curis solutior fovet. Sic ille nil miratur aestus principum, Nec sceptra regum suscipit. Sed in virenti detinetur gramine, Et se reservat posteris.