CroALa, 2025-04-20+02:00. Nodus CHAULA.bell-12.xml in collectione pdill0.
Functio nominatur: /documentum/pdill0/CHAULA.bell-12.xml.
Aurea iam verno redimitus tempora serto, Lutea purpuree linquensque cubilia dive Astrifer Aurore, pelago prodire profundo Tymbreus revocabat equos et, lora relaxans, Ethereum mensurus iter tendebat in astra Candida sidereus rosea florente corona, Cum ferus Augustus, belli successibus audax, Neu mora quippe suis prestet concursibus ulla, Asturibus mox bella parat Catabroque rebelli Exardens conferre manum fortissimus auctor. Iam rapidum promovit iter varioque tumultu Impiger infandam superat certamine gentem Impavido, populosque dedit servire coactos Stragibus alternis et iura capessere Rome. Inde Segisaniam preclaro milite victor Cesar adit, vasti confisam gurgite ponti; Circum castra locans, alto munimine fossas Cingit et invictus solo terrore subegit. Non Aracisa ducis fama prostrata potentis; Impia gens bellis crudo concurrere ferro Apparat in Latios et summo culmine montis, Arma tenens, omni certat prestare ruina. Hinc videt Oceanum claudentem lustra refusum, Hinc saltus nemorum densas et surgere silvas; His fidens vallis, animos vesana gerebat Indomitos fortisque putat sic Cesaris arma In pugna superare ferox omnemque triumphi Ducere successum: tanta est fiducia montis! Providet equoreo crudelem turbine gentem Inclitus Ausonie ductor devincere, postquam Non aditus per lustra patet silvasque virentes. Ergo per Hispanos Latiali Marte subactos Provocat armatas in prelia surgere classes Illicet Augustus totamque venire iuventam Curgoniam, semper Matheaque rura Quiritum Imperiis subiecta vocat. Vos, crine decoro, Aurigone, duxistis opem, celeresque liburnos Proxima labenti duxit Corvaria Thici; Corduba, divino nondum celeberrima vate, Ingentes stipavit equos; tu sanguinis, Hispal, Prodigus humani triplici cum nave Latinis Advehis auxilium, non cultaque prata relinquis, Subur; et Ausonio favit Bithulia Marti Gens vaga per silvas et terga fugare ferarum, Armavere rates Thalai Tholobique feroces. Hec ubi turba duci Latio ruit omnis ad arma Tantaque per bellum venit stipata caterva, Protinus armipotens sevum dirumpere Martem Cesar avet populis, valido et certamine montem Impetere et largas passim versare ruinas. Hinc libet equoreo congressu invadere gentem Et cuntas in bella rates celsasque carinas Cogere, montano leva de parte vicissim Tramite bellantes immittere Marte cruento. Collis in Haustralem parvus protenditur oram, Cornua porrecta servans duo concava fauce, Que prisci dixere patres Romana sepulcra, Hasdrubal infandus postquam fera bella Latinis Intulit et tanto madefecit sanguine campum Ausonio rubuitque solum cum strage profana. Hac via visa duci pugnam componere parte Navalem pelagusque novis sulcare carinis. Non tamen huius erat gens nescia seva paratus, Sed sensit iam cruda geri certamina ponto. Ergo monte ruens confuso turbine colles Occupat equoreos et se munimine vallat. Tandem densatis repetunt navalia proris Classica per paulum fluctus Aquilone tumentes, Cesaris Augusti, terris et iungere rostra Milite conspicuo luttantur, litora curva Prendere et aerii confinia carpere montis. At non Hesperii, segni torpore morati, Expavere truci venientes Marte carinas, Sed, tellure siti, valido cum robore prestant Eventum tentare feri super omnia belli. Cesar at ingenti sistens in nave magistro De circunvallante manu sic protinus inquit: "Flecte gubernaclum terris et litora carpe Cerula, nec pelago cupias involvere clavum, Ancora ni viridi cadat eiactata profundo; Agmina neu paveas crudeli barbara motu, Consere certamen validum terrisque potire, Qua gens seva parat Latiis obsistere turmis". Illicet ex omni librantur tela phalange Et rapidos misere sonos, Phebumque comantem Missilium obduxere globis, pugnamque facessunt Undique sanguineam, volvunt in gurgite mortes. Ast eques interea Latialis Marte feroci Superat in colles et summa cacumina montis Prenderat armipotens, et barbara castra ruinis Verterat usque solum. Quod cum gens sensit Hibera, Languit a ferro, positis et protinus armis, Cesaris implorat vultu cum supplice pacem. Lancea tuque ferox, tanto discrimine belli Inter flagrantes incendia ferre catervas Accipis, Augusto veniam prebente benigno, Et monimenta dabis quo fine reliquerit arma Maximus Ausonie ductor latumque per orbem Qua tribuit pietate quiem, fecitque reverti Aurea priscorum toti iam secula mundo. Rursus ad infandum Germania rura furorem Audacem duxisse manum fortissimus heros Senserat, et Latios iterum depellere regno Luctantes nato super impia castra tumultu, Qua se Danubio Rheni conterminat unda, Sic et in Eoum rapidis qua flatibus Eurus Rupit ad Eufratem concreto margine nimbis. Illicet Hesperiam pacataque regna sub Haustro Subdita dimettens, gelidam properabat ad Arthon Germanis quo bella gerat mundumque rebellem Deprimat exingens Latialis gloria regni. Ergo viam mensus vicina per arva Britannis, Horrida perpetuis superabat pascua brumis, Et legione fera per cunta pericula casus It rapidus, stricto versurus et omnia ferro. Non tamen audacis crudo certamine Martis Tunc opus: illustrem postquam gens seva venire Senserat Augustum tantaque in clade ruentem, Vendicat, excusso pugne discrimine, pacem, Non audens tam gesta ducis celeberrima contra Arma movere ferox et bella lacessere ferro. Sic fera turba, lupi gressum tenuere malignum In pecus innocuum magno surgente timore, Ut quoque terribilem minitanti fronte molosum Conspexere procul; rabies tum languit omnis Inflammata prius sevos spumare furores; Ut modo in Ausonios Parthi pressere tumultum, Cum iam conspicui viderunt Cesaris ora: Tantus apud gentes, sua tanta potentia fertur Undique per mundum, per frigida regna pruinis. Illico Charrarum patres, antiqua vetustas, Ut penitus mundo Superos spirare Latino Teque favere vident Latio, Fortuna, potenti, Omni consilio bellorum mittere curas Constituunt Latiumque ducem per tanta profectum Prospera supplicibus dominum sibi poscere palmis, Et cuntas sedare minas, atque ocia regnis Reddere Germanis. Ergo via prima petende Pacis in Assiriis insignia perdita bellis, Augurio tristi Crasso pugnante, referre Imperio Rome Parthi sanxere superbo. Tunc oratores, aquilas vexilla Quiritum Inclita gestantes iam restituenda Latinis, Assumpsere viam Rheni per gurgitis undam Ad magni fera castra ducis, cui protinus ore Incipit audaci cuntis prelatus Eniphon: "Maxime terrarum ductor, clarissime Cesar, Cuius ab auspiciis Latium sublime triumphat, Qua Sol equoreis consurgit et occidit undis, Flecte, precor, mentem, neu sint mea dicta procellis Irrita fluctivagis; oculos adverte parumper. Parthia iandudum vario concussa tumultu, Dum fuit infandis agitata furoribus omnis, Horruit haud bellis dextram duxisse ferocem, Nescia cui domino rerum iam iura regenti Temperet et soli ferret sua regna potenti. Hinc quoque quis fastum tanta cum cede ruentis Antoni, Cesar, potuit sufferre malignum? Quid loquar illicitis infanda cubilia Vari Motibus et turpi Veneri prebere maritas, Dum sua luxuries, sua dum temerata libido Omne nefas revocat ducitque in secula mores Gentibus invisos et ferro regnet acerbo? Scis me vera loqui, regum fortissime Cesar. Quis nam Romanus sceleratos nesciat actus? Non tamen in Roman quicquam nos gessimus olim, Dum fit cecus amor belli, dum castra secuti; Sed neu sub tantis ageremur cladibus ipsi In facinus pugne fuimus crudele vocati, Atque per alternum versavimus omnia Martem. Quam dedimus penam gurges presentit Orontis, Heu, Fato regnante malo sevoque tiranno. Sed quia te, Cesar, cuntis cognoscimus unum Terrarum dominum - non hoc sine velle deorum Accipiunt populi munus mirabile mundo -, Accipe Parthorum regnum sublime, triumphis Adde tuis, Latiis scribas annalibus istos. Nos tua dignetur cives clementia, Cesar, Esse, nec ulterius rabies effundere Martis. Ocia, concusso cuntis in cladibus orbe, Redde, pater rerum. Totiens quid sanguinis haustu, Heu, gaudere iuvat? Quid castra, quid arma movemus Stragibus infandis? Licet, o fortissime, dudum Linquere congressus et te Romana tenenti Vivere, discusso cunta de parte tumultu. Suscipe, iam Crassi damus hec insignia victi Marte sub Assirio; Latium portentur in orbem, Quod licuit nulli tantum contingere munus". Dixit et, affuso terris tum poplite, signa Extulit; et, postquam ter contulit oscula adorans, Aurea conspicuis, aquilas, vexilla figuris Tradidit Hesperio digna pietate regenti. Protinus Ausonii, plausu per inane levato, Exingens fremuere simul stridorque Tonantis Transvolat etherei convexa sonora meando. Gaudia quanta ferunt Latialia signa videntes Reddita Crassorum miseranda sorte iacentum Gentibus Italie! Circum ducis omnis oberrat Castra manus, dextris aquilas attingere gaudent. Ales non aliter, prerepto pignore nidis Arbore frondiflua placido sub tempore verno, Primitus ingemuit; plangens tum funera nati Hec silvas plangore movet; stat pectore mesto Infelix sociasque vocat plorare volucres; Ast ubi dilapsum vidit per inane volare Et note remeare case, proh gaudia quanta Blanda tulit genitrix! Geminis tunc illicet alis Advolat et, dulci prefigens oscula fronti, Applaudit velatque suo sub remige natum. Legati interea flagranti Sole preusti Ethiopum, calidi venientes partibus Indi Castra ducis subiere feri, quos nostra iuventus Ausona miratur peregrino more vagantes. Discolor effigies et discolor omnis in illis Vultus erat cultusque viris. Hi nanque, iubati Crinibus intortis, auro cohibente sub armos, Insignem duxere gradum motuque modesto Incedunt. Alii non, toto vertice calvi, Oraque Cedrosi Tyrio sua membra sub ostro Velantes, summo ducunt vestigia regi, E quibus antiquo maturus pectore Metron Incipit alternans minime commercia lingue: "Ad te, Romani maiestas cardinis ingens, India, Tarpeio vestro sacrata Tonanti, Longinquum mandavit iter nos ducere, Cesar, Et summum imperium celsa virtute triumphans Visere nos Indo voluit de Sole profectos. Dum vos infandis gentilia bella, Latini, Motibus in medium duxistis, maxime ductor, India civili potuit pia fundere ferro Vota deis, lacrimas vestris prebere ruinis. Nunc autem Hesperiis quantum successibus ipsa Gaudeat est longum per singula currere tempus; Nec velis, Antonio siquid vicinia quondam Attulit auxilii, totis imponere regnis. Nunc Arabes fecisse piget tedetque Sabeos In bellum duxisse manus pelagusque carinis Insulcasse novis, et Leucada classe potenti Prospexisse feram: testis tu, Cesar, et ipse. Nunc tibi, qua longo prolabitur unda Caystri Margine, qua Gangis discurrit gurges ad equor, Omne sub ardenti quod prostat nobile Phebo Imperium trado, nostro mandante senatu. Utere subiectis, da vivere pace perenni, Discute bellorum rabiem, tu sidus in orbe Esse velis toto, da tempora prisca redire. Neu, precor, indignum reputa si tarda videtur India legatos orbi misisse Latino; Hos longum produxit iter, nos etheris alter Implicuit cursus, tristis nos bruma nivalis Artavit pelago Scithie pepulitque rigenti Nare vado. Referam quid seva pericula ponti Bosfaros et celum tangentes imbre procellas? Accipe preterea Latio de more tributum, Accipe dona libens, ingenti mole elephantes Atque maris Rubri pulcerrima munera carpe". Hinc dedit auratis sculptum cratera smaragdis Et circuntexto mira virute piropo, Insignem clamidem, sceptrum regale coronis Iam tribus innexis vario fulgore serenis. Quis precium referat pretiosa in munera vates? Tum pater armipotens inter tot leta triumphi Gaudia solennem statuit deducere pompam Manibus infausti crudeli vulnere Crassi Et tumulum redimire sacris, solatia functo Iam cineri. Gelida nondum semotus ab Artho, Incipit hec sacra turmis cum voce profari: "Inclite per summos rerum deducte triumphos Miles, in Arthois postquam consedimus oris Annua Crassorum digna pietate sepulcro Sacra quidem cupio Latio de more referre Et purgare senis collatis ritibus umbras". Natus at illacrimans: "Imo, dux optime mundi, Imo, precor: genitor poscit solennia busto; Poscit enim quotiens venit Nox atra tenebris; Tristis imago patris tenues portata per auras Apparet conquesta michi: "Vos, nate, superbum Ibitis in Latium victricia vestra gerentes Agmina? Nullus honor dabitur michi? Nulla meretur Sacra senex sentire miser? Sic spretus adibo Infelix nimiumque deis invisus iniquis?" Cesar ad hec iterum: "Caput o vincite corimbis, Turba, novis viridi religateque tempora lauro, Populeasque simul gestate in fronte coronas!" Inde iter ad tumulum, magnus quem gurges Orontis, Qua spectat convexa Caper, circumfluit unda, Arripuere viri. Cuntis tum celsus aruspex, Insignis de more pio mitraque nivali, Cominus ingesto sic cespite verba resolvit: "Salve, sancta fides, salve, venerabilis umbra, Orbe sub Hesperio; Crassi cinis optime, salve, Et campi collesque simul fluviusque sonore, Et tellus sacrata ducis que membra potentis Nunc operis congesta sinu, licet astra Tonantis Scandat imago Iovis, mortalia gesta perhorrens. Cerne pios tumulo venientes, Crasse, Quirites; Cernite vos, anime meliori sede locate, Ausonios dare thura focis mitesque bidentes Admactare dolo, sacrisque exposcere Manes Visceribus tauri gelida tellure profusis. Gaudia, magne senex, quocunque vagaris in orbe, Suscipe leta tibi, quando tua Roma triumphat Parthorum populis acri Mavorte subactis, Et tua si Latio revehantur signa potenti Infaustis amissa deis belloque profano". Hec dedit et tumulis ingens altare levavit Gramineis, prisco divis venerabile ritu; Hinc tulit insignes auro radiante corusco Armorum exuvias, galeas ensesque tremendos, Quos ferus ingenti natus certamine Parthis Astulit inversis, genitoris maximus ultor, Invexitque faces, et vina dedere per ignes. Inde sacerdotes circum spatiantur ad aras Et cinerem Crassi senioris voce vocantes. Ter girum fecere rogi, ter turma Quiritum Ambivit de more locum. Tum filius ista Pectore magnanimo diffudit verba sub Euros, Versus et auratis, cernens Peana, quadrigis: "Umbre conspicue multum genitoris amati, Umbre, perpetuo sacri michi numinis instar, Postremis ventate focis, audite vocantem Et dignas libate dapes. Dulcissime, quanto, Heu quanto merore tuos in morte nefanda Afficis! Heu, semper Latio plorabere mundo. Cui de te, genitor, licuit tam seva ruinis? Quis ferus ille deum, celi que Fata maligna Conspicuum mersere caput totumque per orbem Tabentem fudere luem? Non ipse sub illo Hanc animam tecum potui dissolvere bello! Sed, siquid Manes tangit vindicta sepultos, Ibis ad Elisios, genitor carissime, campos. Iam satis exhaustum Parthorum sanguinis olim, Iam satis in larga dedimus fera regna natare Cede virum ferro; sed digna piacula solvat Quis tibi, magne pater Romeque insignis imago?" Dixit et illacrimans ignes ardere coronat Multo thure pius, spargens et viscera flamis Admovet in cineres pingues stridere bidentes. Nec minus Augustus pateras altaria circum Undantes spumante mero congestat et, ans Vina gerens sacro mandavit pectore pauca, Que Manes tetigere magis: "Dux optime Rome Et Latium sublime decus fer sacra benignus; <Inf>erias cognosce <tuas> altaria circum, Neuve querare, precor, tibi sera piacula ferri. Assumus ultores; tibi bella tulere Quirites Orbe sub Arthoo brumaque rigente pruinis. Me tua per tenebras quondam provisa figura Compulit in Parthos horrentia ducere castra Et nunc Italiam, pacatis Manibus ara, Crasse, tuis digna, petimus, iam signa gerentes Perdita Gradivo dum ducis bella sinistro". Fatus et accensas staurat crepitare favillas. Talia marmoreo celebrarier annua busto Sacra nec Eois conformia tanta videntes Indorum stupuere viri domitique Geloni. Ast ubi solenni finem posuere sepulcro, Cesar et in leges totum subsistere mundum Viderat Ausonie nullumque per arma tumultum Surgere, continuo Latiali milite Romam Iam statuit remeare suam, Capitolia victor Scandere, collatis per fortia bella triumphis. Ergo sub alternis domitam concursibus Arthon, Caldei Dacique sinum Siriosque relinquens, Hesperie molitur iter stipantibus armis, Deseruit Scithiam concreto frigore passim. Tandem, mensus iter per prata per arva, sub oris Affuit Italie, parvo qua stagna Timavus Gurgite soporat pelagi conterminus unde. Inde, per Ausoniam migrans fortissimus heros, Signa ferens, aquilas, gelidis nudata sub auris, Gentibus et Latiis multos non visa per annos, Montis Aventini tenui qua vertice surgit, Extitit armipotens et vidit ab aggere Romam Quam sic dignanti genitricem voce salutat: "Diva parens mundi, quicunque sub axe polorum Prestat et aurati lustratur lumine Phebi, Diva, decus Superum, sedes dilecta Tonanti, Mater et eternos celis latura nepotes, Salve, Roma, fides iterum pulcerrima, salve. Ecce per Arthoos et regna rigentia brumis, Ecce per infandos crudeli Marte Britannos Assumus Ausonii victricia signa gerentes Victores, Crassoque tuo gaudente sepulcris. Suscipe, sancta parens, divinis suscipe natos Auspiciis tantique fove primordia belli, Si, pater Oceanus longo qua margine terras Ambit et eternum volvit per litora girum, Te dominam mundi populus cognoscit et orat". Hec ubi, continuo seriem stipare triumphi Apparat et Rome letam deducere pompam. Ergo sub audaci Pharius certamine miles Victus et equoreo confracte remige naves - sumitis unde quidem nomen, pro, rostra sub Urbe - Hinc quoque candentes precedunt ordine currus Assirii notusque suo cum murice Sidon; Vadit et Eous populus, nardoque fluenti Hac Arabes, sequiturque retro gens nigra Sabea. Tu quo cornigerum nervis lentantibus arcum Vadis ad Ausonium, crudelis Dace, triumphum, Et Scithici nullo maculanti tela veneno, Sarmathicique patres et crudo Marte Geloni; Gens Caldea pari densatur in ordine victa, Hinc et ovans semper duro concurrere ferro, Undique et infandos per regna movere tumultus Gens Germana meat flavis conspecta capillis. Inde Pyrenei Latiali Marte subacti Cantabrique truces et vos feritate, Ruteni, Pergitis immites; tu, Gallia, mixta Britannis; Africa dat Mauros, Numidas, Garamantes et Afros. Hinc spolia alta ducum per prelia seva iacentum Exuvieque virum, galee fracteque secures, Ferales enses et forti tegmine torax Loriceque patent, gestamina magna, catene. Stant et opes multe, quas Alexandria Fatis Versa feris Latio tribuit pulcerrima mundo, Quas dedit Assiria, et lana iam divite Seres. Hic diadema sacrum Macedum, quo quippe corusco Magnus Alexander, tantam cum condidit urbem Versus ab Indorum flagranti gente triumphis, Ornavit sublime caput, vestesque sub auro Undique crassanti. Stat candida purpura limbo, Gemma nitet fulvo passim spectabilis ostro Et pharetra insignis quam fibula cingit in auro. Hanc regina Pharos, Cleopatra miserrima tantis Casibus, exultans humeris portare solebat Quando venatum calidi per dumea Menis Lustra suberrabat, summo vel vertice Tasi Captivi stipantur equi serieque protervi Incedunt, quatiuntque leves hinnitibus auras. Talia precedunt per florea prata vicissim Urbis ad ingentis Capitolia sacra Tonanti. Quatuor albenti redimitus Cesar in ostro, Candifluis invectus equis, sublimior omni Agmine purpureas loris moderatur habenas, Ausonia comitante manu pubentibus annis. Delius haud aliter sacrum cum forte parentem Ethereum visurus adit, vallantibus Horis Iam roseis - carpenta dei procedit in astra Lucida - sidereus, per candida terga iubatis Crinibus effusis sertoque nitente piropo, Vel cum maternam Delon pulcerrimus ipse Vadit ad equoream longo non tempore visam. Ruperat interea muris Romana iuventus Ingentem spectura ducem regesque subactos; Hac iuvenes, hac turba senum nupteque nurusque Cultoresque deum Vestalia sacra gerentes, Et Salii venere patres rituque priorum Ingestant humeris ancilia prisca Quirini Servantesque Iovis veniunt delubra, Monete Excelse, secreta dee Cererisque Sicane, Et, Fortuna, tibi facientes annua dive Festa propinquabant, et Dardana sacra Cibeles Ecce Coribantes ducunt prelata Latinis. Nobilis inde ruit prisco de more senatus, Atque tribunicie fasces signante securi; Post iter ad magni Capitolia celsa Tonantis Circum plaustra ducis letum peana canentes Produxere simul summeque in menia Rome. Quis ferat applausus, fusas et in ethere voces, Murmura cunta virum, tanto ventante triumpho Gentibus Arthois, regnante per omnia pace Undique et infandi belli cessante tumultu, Lagide cunque suo seva moriente Canopo? Primitus Augustus divina stirpe verendus Enea iam Iani claudi delubra biformis Imperat et Paci consurgere templa serene. En venit alma dies sacre qua metra Sibille, Omina qua vatum priscos memorata per annos - sive fuit sacris Delphis Tymbreus Apollo, Sive sub Ogigio menas impleta Lieo, Seu Carmentis erat, mater tua, tristis Evandre - Ore canunt populi: nascetur origine divum Maximus Augustus, qui secula prisca redire Aurea per mundum, rabie cessante cruoris, Urbe triumphatis Roma gaudente sub oris, Coget, et in cunta regnabunt ocia gente, Tempore quo rerum veniens regnator ab astris Factus homo sumpsit verum de virgine corpus. Ast Venus, Idalio remeans a litore fulgens Crinibus aurifluis, Siculas tendebat in oras In roseis provecta rotis, qua silvis extat Blandus Erix sentitque suum resonare Pachinum Fluttibus equoreis et Doris temperat undas. Cunque Lilibei summo sub vertice montis Extitit insignis, cuntas surgente colore Fusa genas niveo paulum variante rubore, Trinacriam prospexit amans celebrare Dione Sacra libens Cipree, delubraque surgere passim Et mirtos florere novas altaria circum, Tum penitus gavisa Venus; gavisa parumper Sedit et in requiem paulum dedit ire iugales, Laudibus et dignis populum laudare Sicanum Incipit et roseo diffundere verba labello. At sonus interea flantes advectus in auras Ad Venerem ruit ecce deam, que, nescia quisnam, Continuo surrexit humo flavosque capillos Fronte legens retro, niveos pendere per armos Compulit et circum..., circum vaga lumina volvit. Vidit ut applausu totam consurgere Romam Et sonitus undare virum, ter pectus eburnum Attigit ignorans tanti que causa fragoris. Mox quoque, quadrigam calcans per inane coronis Florentem vernis, liquidum super ethera vadit Candida nempe comis fulvo clarentibus auro. Ast ubi Romanis statit arcibus aere pendens, Qua stant ingenti Capitolia celsa triumpho, Aspicit Augustum solio fulgere comanti Purpureum circumque patres circumque senatum, Exuviasque sui Martis superesse cruentas. Tum, venisse diem spectans quem Iupiter ore Dixerat et Fatis sibi sepius esse relatum, Gaudia sidereo contraxit pectore quanta, Proh quanta egavisa Venus! Nullique dearum Leticia cessura poli tandemque profatur: "Vivite terrarum, divum de stirpe nepotes, Sceptra gubernantes Fato mandante benigno. Roma, parens Superum, tranquillo sidere semper Vive, precor; gentes hac tu virtute superbas, Maxime mi Cesar, tantis notissime bellis, Deprime magnanimus valido certamine ferri". Dixit et, aurato moderans temone iugales, Ivit ad etherei pulcerrima tecta Tonantis. Maxime Tymbreu, satis o tua vidimus antra Monte sub Ogigio! Satis, o mea turba, sorores Aonides, cantare fuit per bella per enses Corpora bellantum tristi luctantia ferro. Nunc armis cessasse iuvat camposque Sicanos Visere; Pyerides, mecum ventate, canore, Et sanctum implorate patrem: Siracusia, dive, Inclita vos dudum cupidis amplexibus optat. Parthia, iam flamas spreturaque fulminis ignem, Parthia, quam sacro surgens per secula dudum Nomine quippe meo, me me vivente legare Orbe sub Ausonio quondam; Romana iuventus Te cupit eternam, cupit - o! - Trinacria pubes. Vade tamen primo generosi ad Apollinis aures; Colucium tibi posce sacrum Cirrea tenentem Antra senem sanctumque sui penetrale saluta. Ast, ubi Pyerius sacro modulamine vates Iocundum mulcebit iter sidusque benignum Canicies sacrata deis spectare monebit, Ad Karolum presume viam, qui maximus oris Extat in Ausoniis, et, postquam principis ora Videris eterni, deflexo poplite paulum: "Salve, prisca fides, Latialis gloria, salve" Parthia blanda, canes. Italum mox inde per orbem Spargere; si qua tibi livor damnabit iniquus, Sperne, precor, sacrumque tene per secula nomen, Dum pater Oceanus lustrabit margine terras, Delia dum Thetis capiet gavisa sub undis, Ignea purpureis current dum sidera celis.