CroALa, 2024-05-10+02:00. Nodus BONI.aust-03.xml in collectione pdill0.
Functio nominatur: /documentum/pdill0/BONI.aust-03.xml.
Ut caput Eoo nitidus patefecit ab ortu Phoebus, et immenso perfudit lumine terras, Conveniunt proceres laeti comitante caterva, Regalesque domos, et limina nota frequentant. Inde venit Caesar penetralia tecta Deorum Hic adit, et sacris solito de more peractis Egreditur, magnis resonat concentibus aether, Dant sonitus hic mille tubae, cytharaeque lyraeque Qua spatiosa fori diffunditur area tractu, Ictibus innumeris late circumtonat aer, Laetitiaque fremit vox et prorumpit in auras, Impulsaeque faces volitant per inania dextra, Ut nitidum coelo credas vibrare sereno, Tollere et ardentes flammas super astra cometem. Tum petit erecti subsellia celsa theatri, Picta ubi Mygdonio pendent velamina textu, Quaeque Caledonii texunt aulaea Britanni. Considet hic Caesar solio sublimis in alto. Maximilianus erat, Regum cui gloria cedit. Et quoque Ferdnandus patriae virtutis imago, Ac pius aetherea demissus Carolus arce; Hi tres Germani clarissima lumina mundi, Quos Aquilae invictis tollent super aethera pennis. Et septena cohors procerum sublimis et alta Considet, Imperii quibus est delata potestas. Inde alii proceres titulis opibusque potentes, Undique turba ruit iuvenum, patrumque, senumque Per fora, per vicos, per compita tecta, viasque. Nec tot prolapsas hyberno tempore frondes Vertice Pindus habet; sylvis nec Maenalus altis, Cum furit, et getico Boreas bacchatur ab axe, Quo capit in medio spatium sublime theatri, Excelsasque domos replent, altasque fenestras Teutonidum matres, pueri, innuptaeque puellae. Tum caput alma cohors lauro praecincta virenti Huc venit Aonidum, vultu facieque decora Collaque Erythraeis fulgent variata lapillis. Subsequitur plectro, cytharaque insignis eburna Phoebus, et Amphion Dircaeae conditor urbis, Et quem caeruleus vexit per aerea Delphin. Barbiton hic Thamyras Cyllenide temperat arte, Orpheus hic aderat dulci modulamine vates, Qui stygii quondam placavit numina Averni. Inde alii sacra praecincti tempora lauro, Queis sua Corytiae cesserunt munera Nymphae. Subsequiturque chorus vatum, quos Teutona tellus Sustinet, et totum celebrat quos fama per orbem. Haec sacrata cohors se Caesaris ante tribunal Proiicit, et postquam niveis dedit oscula palmis, Poplitibus flexis certatim voce salutat. Haec ubi pulsavit resonantes pollice chordas, Et Procerum laetis implevit vocibus auras, Aliger ipse Iovis suggesti mole theatri Constitit, et roseo coepit sic ore profari. Iupiter Omnipotens venturi providus aevi, Qui modo Ferdnandum claro de stemmate natum Extulit, Imperii summaque in sede locavit, Aspicit Europae populos et Teutonis orae. Hic erit Heroes vestrae spes certa salutis, Mellifluo cuius tanta it facundia ab ore, Ut nova collapsis statuat pia foedera rebus. Et quia virtutum numeri et tot dona refulgent Insita Ferdnando divina numinis aura, Ut queat hic nemo sat digne extollere laudes, Dicite Pierides carmen, bis dicite Nymphae. Hic erit Europae columen, tutela, salusque, Aequipotens pietate Numae sophiaque perenni Nestorea, et longo rerum prudentior usu, Excutiet clades populis, incendia, luctus, Praecipitesque metus. Nec viderit amplius ullus Moenia, et eversas caesis cultoribus urbes; Incensasque domos, et raptam a milite praedam. Nec Turca exuviis victor gaudebit opimis. Ingenteis Asiae regnum promittit in urbes Iupiter, et pulso dominum regnare tyranno. Dicite Pierides carmen, bis dicite Nymphae. Nec virtute prior, nec moribus extitit alter Gratior in terris divina Palladis arte Quam pius hic Caesar, summi quem rector Olympi Aspicit incolumen, servat, fovet, atque tuetur. Hic aderit praesens populis, nec parva relinquet Virtutis monumenta suae, dum sceptra tenebit. Et cito fama virum late plaudentibus alis Proferet insignem, rebus feliciter actis Imperium cuius nullo delebitur aevo: Namque pios semper tutantur numina Divum. Dicite Pierides carmen, bis dicite Nymphae. Hic sua virginea praecincti tempora fronde Exultent pueri, iuvenes, patresque, senesque, Et sua laetifico testentur gaudia cantu. Hic reget Imperium fatis sublime secundis, Ac animos Regum votis concordibus omnes Stringet, et aeterno coniunget foedera nexu, Servabitque fidem populis et iura parentum Et dabit Europae pacem partamque quietem. Vivite felices cuncti sub Caesare tanto, Quem non dira lues, scelerum nec avara cupido Detinet: at virtus toto pretiosior auro. Dicite Pierides carmen, bis dicite Nymphae. Tum pia Calliope gemmis auroque decora, Prima sciens plectri, Musarum et docta canendi Haec cytharae pulsis subiungit carmina nervis, Inter suprema ac coelestia dona refulget Inviolata fides, cultu observata perenni, Ac pia Religio, maius qua Iupiter ipse Nil dedit in toto miseris mortalibus orbe. His Superum donis coelestibus emicat ipse Imperii summa Ferdnandus sede locatus. Iupiter ipse poli spectans sublimis ab arce, Quod fidei cultor summae pietatis et aequi Hic erat in terris princeps, nec dignior ullus, Qui inter Christicolas regalia sceptra teneret, Tradidit Imperii decus et moderamina sceptri, Ut queat everso tandem succurrere saeclo. Plaudite Primates, rerum quod turbine lapso Aurea Saturni redeunt his secula terris. Tum citharae Clio nervos ad verba sonantes Percutit, et taleis emittit pectore voces: Inter mortales virtus prudentia prima Emicat, et toto decus admirabile saeclo: Discutit haec tenebras, humanae et lumina menti Adiicit, et vitae cursus sic dirigit omnes. Caesaris haec virtus posuit sub pectore sedem, Qua regit hic animum sapiens, gentemque gubernat Providus, imperii rebus nec deficit unquam. Instituit sanctumque iubet, rectumque colendum, Hac Atavos virtute refert sic inclytus heros, Qui imperii sceptro totum fulsere per orbem, Ut celebrent omnes Germani, et Pannonis ora Haec equidem cunctos extollit ad aethera virtus, At magis excelsos reges et sceptra tenentes. Sic pius hac Caesar toto resplendet in orbe, Nullus ut Europae populis, seu Teutonis orae Gratior hoc unquam fuerit moderamine recto. Numina quisque Dei laudet, quod principe tanto, Aurea Saturni redeunt his saecula terris. Mox sua plectra gerens Erato cytharamque sonantem Talia mellifluo profudit carmina cantu, Iustitia in terris semper manet inclyta virtus, Quae gerit aequato rectas examine lances: Deprimit haec sontes, meritosque extollit ad astra, Et regit ingenteis populos, terrasque potentes. Hac viget hic Caesar recti defensor et aequi, Expedit, et recto libramine singula versat, Unicuique suum reddit, gentemque coercet, Ne ruat in vetitum scelus, et malefacta repellit. Sic regit imperium, servat, custodit et auget; Et iacet immersum stygio scelus omne profundo, Quisque sub imperio Ferdnandi Caesaris alti Securam laetus poterit deducere vitam. Namque suis leges populis, et iura ministrat, Qualia legifero perhibent tibi Sparta Lycurgo, Aut sub Pompilio tibi Roma fuisse Sabino, Imperio cuius recto moderamine et alto, Aurea Saturni redeunt his saecula terris. Inde Thalia choro fulvo spectabilis auro, Haec canit aurato pulsat dum pectine chordas. Permanet intrepido fortis constantia vultu, Nec timet ob patriam necis ulla pericla subiret Aut merito pulchrae pro libertatis honore. Hac virtus potens Caesar dignissimus heros, Cui viget excellens animus, spectatur et altae Maiestatis honos, et gratia summa refulget, Barbara tela premet, saevosque irrumpet in hostes, Et referet magnos turba plaudente triumphos. Hoc duce consurget rerum bellique tumultu Nobilis Europae tellus, et Pannonis ora. Quilibet exultet, dextro quod numine divum Aurea Saturni redeunt his secula terris. Haud mora Melpomene postquam furor impulit ingens Personat, et taleis emittit pectore voces. Altius extollit divina Modestia nomen: Dicitur haec vitae morum, rerumque magistra: Nam premit affectus animi, moderatur et arcet. Insidet haec divo Ferdnando in Caesare virtus, Qua regit et motus animi sic temperat omneis; Ut statuat rebus certum finemque modumque, Hac sapiens Caesar tantum virtute refulget, Regibus ut praestet longe mortalibus unus, Et procerum semper concordi voce putetur Providus ipse Solon, seu Pittacus alter in orbe. Sic viget hic Caesar, sic moribus ipse modestis Subiicit exemplum toto memorabile seclo; Imperio cuius coelesti numine recto Aurea Saturni redeunt his secula terris. Tunc pia Terpsicore laeto gratissima vultu, Incipit, haec digno percurrere carmina cantu. Magnanimos inter reges dominosque potentes Clarior effulget virtus, quae dona ministrat: Hac viget, et toto semper celebratur in orbe Ferdnandus, veterum vestigia clara secutus: Namque amat insigneis, pulchrae et virtutis alumnos Excipit, et dignos regali munere donat, Et faciles aditus cunctis et limina pandit, Supplicibusque favet populis, nec despicit ullos. Sic pius hic Caesar reges supereminet omnes, Et pro tot meritis aeterna in secula vivet Maior Alexandro, Romano Caesare maior; Principe quo tandem Bellona et Marte fugato, Aurea Saturni redeunt his secula terris. Protinus Euterpe tyrio fulgentior ostro Haec canit, in medio dulci modulamine vates. Non equidem toto res ulla patescit in orbe Gratior aeterno Divumque hominumque parenti, Quam pietas, olim cecinit sic vera vetustas, Caesaris haec animo virtus innixa resedit, Namque pios fovet, et longe succurrit egenis, Hoc dedit Imperium summi Regnator Olympi, Plurima et ingenti cumulavit munera dextra: Et maiora dabit, siquidem sententia Divum Certa manet proceres, nec vatum oracula fallunt, Sic coelo et terris manet haec bene cognita virtus. Gaudeat hoc igitur pulcherrima Teutonis ora Caesare Ferdnando cuius moderamine recto Aurea Saturni redeunt his secula terris. Personat inde levi crepitanteis pollice chordas, Et canit haec vates miro Polyhymnia gestu. Nil magis optatum toto per secula cursu Permanet excelsi proceres, quam fama perennis, Quae decus et toto protendit nomina seclo, Et meritis semper vivit post fata superstes. Haec pia Ferdnandi tollit super aethera nomen, Coepit et auspiciis sese melioribus acta Oceani vasti longe transcendere fines. Hic postquam bello Turcam devicerit hostem, Ac dederit laetae felicia tempora pacis, Fama erit ipsius totum vulgata per orbem; Et virtutis honos atque inclyta facta manebunt, Dum mare, dum terras Phoebi coelumque profundum Aurea perpetuo lustraverit orbita tractu. Sic erit aeternus Caesar, quo principe tandem Aurea Saturni redeunt his secula terris. Mox subit Urania nitidis ornata lapillis, Et canit haec sacro pulsa testudine plectro. Haud sedet Imperii moles haec aptior ulla Quam cervice tua, Ferdnande invicta potestas. Ut nitidum Phoebus caput inter sydera tollit, Atque ea praecedit longe fulgore micanti: Sic inter Reges tu primus in orbe refulges Ferdnande, et claris superas virtutibus omnes. Tu patriae es dignus Princepsque Paterque vocari, In quo tot merito coelestia dona patescunt, Ut velut aethereum demissum numen Olympo Mirentur pueri, iuvenes, patresque, senesque. Unanimes cuncti proceres hic mente serena, Plaudite, et immenso persolvite vota Tonanti; Postquam tot dignis virtutibus emicat ipse, Ut similem terris nulla unquam viderit aetas; Imperio cuius concesso munere Divum, Aurea Saturni redeunt his secula terris. Tum Phoebus viridi praecinctus tempora lauro Constitit, et nervos plectro graviore sonantes Percutit, et taleis diffundit ad aethera cantus. O Pater Austriacae clarae spes unica gentis, Cui sublime decus rerum, cui gloria sceptri Contigit auspiciis laetis, fatisque secundis, Accipe quaesitos propria virtute triumphos, Et tot coelesti subiectas numine terras, Cui favet, et praesens oculis Deus aspicit aequis, Et voluit tandem rebus superesse futuris, Quo pius Europae populus in pace gubernes. Vive precor felix, merito tibi candida Parcae Incipiunt laetis deducere stamina fusis; Et tua Nestoreos protendere secula in annos. Nunc te magnanimi reges, populique potentes Concelebrant, tecumque fovent socialia iura, Et fera Threicium convertent praelia in hostem, Ut decet, et laeti semper tua signa sequentur, Eia agite hic omnes Ferdnandi dicite laudes, Et celebrate virum, merito cui fata dicarunt Imperium terris, magnum et super aethera nomen. Vivite securi Proceres, quod vindice tanto Aurea Saturni redeunt his secula terris. Haec ubi dicta dedit, plausu fremituque secundo Vox sonat, et toto discurrit laeta theatro. Tunc cytharae rursus crepitanteis pollice chordas Aonides pulsant, concordi et voce sequuntur Inde alii vates, posuere silentia plectris Aureolis postquam, dives caput urbis imago Augustae taleis profudit pectore voces. Expectata dies melioraque secula tandem Illuxere polo, votis precibusque petita; Ecce novus Caesar magno demissus Olympo, Cui niveo candore fides, pudor atque modestus Insidet, et virtus, pietas, rectique cupido. Plaudite felices populi, terraeque potentes, Quae Patriae leges, et libera iura tenetis, Nam favet hic vobis, et libertatis honorem Continuo servat populis, decus atque parentum, Et quaecunque iubet felicia, surgite cuncti Nunc animis, partasque metu deponite curas. Addite thura focis, myrrham casiamque virentem, Et Superis dignos cunctis persolvite honores. Numina quaeque favent, vobis licet ora tueri Caesaris, et placidos propius cognoscere mores: Qui promittit opem populis finemque malorum. Quisque sibi vultus discussa nube serenet, Hic pius Europae Caesar dabit otia terris. O Germana potens regio ditissima mundi I nunc, et magnos iacta super astra triumphos. Hic Ferdnandus avi solio sceptrisque potitus Incipiet tandem regni protendere fines. Post ubi Christicolas sociali foedere gentes Iunxerit auspiciis, Geticum prorumpet in hostem, Quo furor hostilis regnique immensa cupido Cesset, et humani rabies sitis atque cruoris. Nec tibi praesidio, Ferdnandi et Caesaris aura Amplius effuso crudescent sanguine pugnae. Nec furiis belloque potens Cocytia virgo, Aut ferus immani Gradivus concitus ira Amplius Heroes stimulis agitabit iniquis, Non opus inceptum, pressosque ad aratra iuvencos Agricola, aut duris vexata ligonibus arva Liquerit, aut Bacchi pendenteis palmite foetus; Nec sua plorabit tristis dispendia pastor. Plaude tot heroum genitrix, Germania plaude, Hic pius Europae Caesar dabit otia terris. Pannonica ingenti regio pulcherrima tractu Pone metum, fractamque solo ne deice mentem, Sed votis applaude tuis sub Caesare tanto: Qui tibi restituet quicquid ferus abstulit hostis. Tutus eat passim lata regione viator, Et deserta prius migrent in tecta coloni. Nec tibi lunatis concurrent agmina peltis Turcica, nec pastor dispersa mapalia flammis Deseret, aut campis pecudes hirtasque capellas; Culta nec abductis squallescent arva iuvencis, Nec rabies hostis latos populabitur agros; Tristia nec vastis spargentur funera campis. Nanque tuis rapidos arcebit moenibus hostes Magnanimus Caesar, collecto robore gentis, Et sperata dabit cunctis hic gaudia terris. O regio felix, felix ter principe tanto Successu laetare tuo sub numine dextro. Hic pius Europae Caesar dabit otia terris. Nunc Europa tibi laetos molire triumphos, Et licet indomiti lacerarint viscera Thraces, Ac premat Eoi partem Rex maximus orbis, Tu pia tranquillum mutato sydere finem Invenies, bellique furor studiumque facesset. Qui pia sceptra tenet, vires in praelia fundet; Ibunt Germani proceres, Cimbrique feroces, Atque ruent Batavi socia cum gente Latina, Quique Tagi ripas habitant, et Bethyca regna; Et socias iungent vires atque arma Britanni Inde comata suas effundet Gallia gentes. Parte alia Veneti terra pelagoque potentes Confestim valida sulcabunt aequora classe, Unanimesque simul cuncti mixto agmine laeti Prima sub Argivis figent tentoria campis, Atque per Emathiae terras et regna Thoantis Agmina deducent passim strictosque maniplos. Iupiter ipse dabit multas in praelia vires, Tum quis erit vultus? Quid tanto in turbine rerum Consilii Turcis belli formidine pressis? Innumero cum tota tremet sub milite tellus. Plaude igitur felix regio pulcherrima, plaude, Hic pius Europae Caesar dabit otia terris. Tum caput ipsa Iovi tali cum voce tetendit; O pater omnipotens rerum moderator et auctor, Qui coeli terraque vices libramine recto Continuo versas, dextro da numine quaeso, Caesar ut ingenteis attollat ad astra triumphos, Et domitus bello tandem Mahometius heros, Qui furit incursu, rabie strictoque minatur Austriacae ferro subvertere tecta Viennae, Concidat Imperii deiectus culmine ab alto. Et postquam Geticum signis ultricibus hostem Vicerit, Imperii rectas moderetur habenas, Et sua per multos extendat secula in annos, Dum fuerit coeli superas evectus ad oras, Haec ubi profudit felix Augusta, Sybillae Accedunt niveis praecinctae tempora vittis, Atque ineunt magni spatium sublime theatri, Caesaris ante thronum procumbunt ordine longo Poplitibus flexis, dieta acceptaque salute Protinus exurgunt, vultu facieque serena, Laetitiaque fremunt cuncti et mirantur ovantes.