CroALa, 2025-04-20+02:00. Nodus BOIARDO.past-04.xml in collectione pdill0.
Functio nominatur: /documentum/pdill0/BOIARDO.past-04.xml.
comiti Vasilicomantia
Mira canam quae vix annis abeuntibus aetas Ambiguo meminit Phoebi iam prodita cantu. Tu, dea, cui caeli cursus, cui sidera cordi, Cui ventura patent et inevitabile fatum, Uranie, mecum silvas habitare casasque Ne pudeat. Quid non? Pecudes Amphrysia circum Flumina formosus iamdudum pavit Apollo. Hesperias placido lustravit lumine gentes Iuppiter et populos tandem miseratus ab alto Prospicit Ausonios. Terrae laetentur et aequor: Florida perpetui consurgunt gramina veris, Nunc spirant zephyri pulsis aquilonibus et nunc Candida formosi posuerunt tegmina montes. Exultant hilares per flumina laeta Napaeae, Grataque tergeminas comitatur Nympha sorores. Hic vanos inter flores serpilla rosasque Indulgent choreis et dulcia carmina ludunt. Haec primum incipient bis septem saecula postquam. Transierint decimumque eadem post saecula lustrum Quo deus omnipotens hominis sub imagine terras Diluit et veterum noxas tulit inde malorum. Tunc iterum mores terrenaque corpora menti Astrorum regis suberunt: tunc Borsia virtus Immortale decus caelo mittetur ab alto. Tunc lappae et tribuli et nigri mala grana githonis Et lolium et sterilis semen morietur avenae. Non nimbus laedet segetes, non horrida vitem Vastabit glacies, non turgida flumina campum; Desuescet mortale genus sentire feroces Pugnantum strepitus et tristia signa tubarum: Desuescet tristes ferrato in vertice cristas Cernere et erectum cuneis fulgentibus agmen. Tunc rapidae fugient tigres genus atque luporum, Rupibus et tristes ursi morientur in altis. Te vero, superum rector cui candida subdet Armenta et pecudes signatas vertice, te nunc Alloquor, humani si te iactura decoris Nil movet ac rebus contraria nomina portas, At sperasse decet summo quod nixus Olympo Iuppiter obstrusos hominum circumspicit actus, Mentibus et meritis aeque sua premia pendens. Squalida terribiles animos in praelia Phoebe Erigit: Hesperios iamdudum sanguine campos, Sanguine et Hadriacas spumantes cernimus undas; Nec satis extremo vires adiungit Hibero Gallica quo Graiis procumbant lilia campis! Ianique Malus pendet sub eodem sidere Vertex, Isthmiaci fractum nec tollent gesta duelli. Hoc superi prohibete nefas: non caedibus hydram Crescentem innumeris patriae sed viscera ferro Appetet, Hesperio satiari sanguine gliscit. Antia sed vultu placido quem diva superbum Reddidit, o pecudis nivei haec fatalia custos Accipe; non summi geminentur tempora regis Montibus in mediis, medio dum Caesaris heres Ardebit solio; cogeris rumpere vitam Barbarus ac pecudi cantabit carmina pastor, Aurea formosae cui fulget lamina dextrae. Tunc cervos laqueis, volucres tunc fallere visco Desistet mortale genus; verum aurea saecla, Aurea progenies iterum: non fortia tauri Colla iugo subdent sed passim libera campis Armenta et pecudes viridantia gramina carpent, Non pardum fugient lepores, non damma leonem, Et celeres picta iungentur tigride cervi; Sed geminas superum regis volitare volucres Iam video: nigras superis haec dirigit alas, Secum candidulis caelum petit altera pennis. Nunc ego te niveae decus indelebile prodam Alitis, immenso cuius sub robore rursus, Rursus et Herculeo pacatur nomine tellus. Fulva Cleonaeo iam te praerepta leoni Pellis obit: iam tu fortissima colla tumentem Ignibus appositis urges iuveniliter hydram Quam non arma queant, validum non frangere robur. Ver dabit et flores, te praeside, frugibus aestas Dives erit multis, tunc poma autumnus et uvas Conferet ac pleni vix stabunt pondere rami, Brumaque iam tepido mitescet dura sereno: Tunc grandes pecudum foetus, tunc copia lactis, Tunc nec sanguinei radiabit stella cometae, Nec vastum insanis consurget fluctibus aequor, Non catulum rabies, pecudem non tabida pestis Corripiet, flavas rubigo haud horrida messes Eruet, haud tristi procumbent grandine vites. Quo ruis, ah demens? Heroum gesta superbis Commemoranda sonis tenui mandare cicutae Ausus es et duras fatorum solvere voces, Quod non Eriphyle, quod non Marpesia, quod nec Dixerat erranti mandans sua carmina lauro: Plurima sed taceo, quamquam phoebeia, quamquam Tradita veridica mereantur ab arbore nomen. Audaces timeo ne sidera summa petenti Deficiant pennae, sicut maris occupet unda Ora, sicut poto tribuam nova nomina ponto. Haec tamen inculti fuerint solatia cantus Rupibus et saxo, cecini quod carmina surdis. Iam neque, Hamadryades, posthac ignobile carmen Nympharumque choro aut hominum referetis ad aures Montibus, at lateat solis in montibus ortum.