CroALa, 2024-05-21+02:00. Nodus BARATELL.poly-02.xml in collectione pdill0.
Functio nominatur: /documentum/pdill0/BARATELL.poly-02.xml.
argomentum Alter agit latebras Polidoro frondis ad umbram. Discurrit rex mente orbem. Polinestora tutum Confugium sancit. Phebe indignatur ob hanc rem. Rem dixit princeps Hecube: tremit illa peroptans Cum puero transire fretum; negant ille. Serenant Veste, auro gnatum quem dicit Tracibus Alcon. Suscipit hunc letus Trax; Alcon navigat. Inquit Dardanide responsa ducis. Tros plausit alumni Exequias simulans ut fictis fallat Achivos. Trax Troem pompis ornat, stupet omnis ovantem. Iam regis fit voce nepos. Fit saltibus acer, Strenuus in ludis, cui narrat bella tirannus. Attonitus Phebe puer est. Troia ardet. Anhelos Eneas, Anthenor agunt. Insanit alumno Otrisius, trepidum perimit quem falce cruentus. Eacidem mulcet mactata Polissena. Mater Haurit aquas ut busta lavet: videt equore prolem Exanimem. Regi furiis armatur avaro.
Est locus Ilione virgultis integer in quo Exiltat divina cohors. Hic leta Napee Numina distendunt Driadesque et grata Caristo; Pullulat hic, apices extollens, mesta cupressus Quam lacrimis Ciparissus alit, quam sorte maligna Thesiphone inseruit, dicens hec palmite coram: "Cresce, cupresse: ferox aderit Taumantias estu Radices animare tuas, que iussa Tonantis Coniuge, Dardanidum pluviis te sparget ob iram. Tegmine sub tanto Priamus properabit in Argon Consiliis et Marte dolos et classe potenti Ducere Tindaridem: tanta est insania regis! Quo scelere exacto veniet lugubris ad umbras Has, nati tractare fugam". Fuit, indice fato, Verax eloquium causis enorme duabus. Hoc sub fronde sedens rex volvit mente profunda Quo lateat Polidorus agro; non ipse Sienas Eligit ignota Superis et gente modesta; Non calidam Libiem laudat, serpentibus aspram. Est austro progressus atrox; Antheia, Tinges Menia non laudat nec Cirthe rura feracis. Ruscicadem, Tabracham, vilem fastidit Hiolam Si fuerit devota Iube Leptimque Phiremque, Abromatem, Dupeam mediis in sirtibus ortas. Trogoditas miseros spernit quibus esca colubri Dum silvis sine lege strepunt; spernitque cohortes Sic Garamanteas, quibus uxor certa negatur. An velit Augillas, Stigiis si manibus ignes Fumificos in thure sacrent, si in gente maritas Prima nocte parant stupris cumulantibus aurum? An cupiat Blemias, que pectore turba gerentes Os, aciem cervice carent? Nec Gamphasantes Appetit, ignaros quid pax et bella ministrent. Preterit hic Satiros quibus est humana virilis Effigies, incompta tamen; pars cetera membris Monstra parant. Lateat soboles an regia secum? Vertitur excelsam mens provida regis ad Arcthon Que glacie nivibusque riget, que montibus aspris, Planicie insulsa boreales seminat auras. Alpes unde tremor ripheas nudat acerbus Arboribus, sic saxa patent, sic nudat agellos Gramine multiplici, sic fructu, semine, bacho. Non hic Alchinous, Acteon, staret Acestes Tritolomus, non Flora placens: Erisicthona torquens Seva Fames ageret laqueis sua guttura mestis. Inspicit inde Scithas, Arimaspas rex, Agatirsos, Sauromatas quos plaustra vehunt; videt inde Satarcas, Tauritiam gentem, furibundus viribus amplis. Non procul Hippachares Corcinen flumina Garthos Constipant, urbs ipsa ferox; hoc orbe parentum Essedones comedunt festivis funera mensis. Orbe hoc Assiate, gens furti nescia, segnis Est propriis, aliena cavens. Incultior intus Ritibus est regio, cede et prelia gliscens. Hic cruor ebibitur morientum vulnere primo. Exultat gens strage capax, sua federa servant Quem simul assorbent exhausto sanguine membris. Hic Antropofagi cupidas in carne virorum Delicias, gens cruda, parant; cutibusque Gelones Seque et equos velant hostilibus, omine fausto. Non agit his latebras populis et gaudia gnato Rex. Spernit feritate Getas, qui funere gaudent Festivi sobolis, strepitu natalia flentes Qui mentes credunt redituras, corpore lapso: Ni redeant gaudere putant, aut umbra sepulcris Immoritur; magis hoc, animam quam vivere, gustant. Hic tamen eximium est si placant busta marite Morte hilari rubicunda virum, sic urna sacellis Congregat una duos, uniti pignus amoris. Devovet Histropolim, Calathem, non arva Malesis, Tritonices nec regna cupit; quid Pristis et Alpes? Quid Caria in pelago, Bithinis? Quid aquosa Perinthos, Quidve Propontiacis infesta Selembria limphis? Salsuleis quid Narbo vadis? Qua circius afflat Displicet, Iliade se exaugens fonte Rubressus. Non probat Emeritam nec agros qua tingit Hiberus, Gurges Anas florente solo, non insula Gades Finis in Europa latebris sua pectora mulcet. Disputat Italiam quantum est illustris et audax Adriaco stipata mari, stipata liquore Tireno innumeras animat sub cedibus urbes. Parthenope Cereris et rura Salerna Liei In Troiam tormenta acuunt, cerealis acerbe Trinacria insultans negat antra latentia Teucro. Equore Scilla latrat, vomit undas atra Caribdis Ad quosvis infesta vagos. Hic Ethna Pelorus Pachinus loca sunt Lilibeus acerba latenti. Execrat hinc Caunos, Frentana vireta, Picentes Cum Daunis Calabrumque ducem; Volcasque cohortes Oderat et Brutios, Lucane et spicula plebis. Cogitat hinc Latium: latuit Saturnus in illo, Effectu sic nomen habet. Metapontia Greci Castra regunt, Subarim, Scilaceia Tempe, Faliscam Ardea quos metuit, Iapige; timet ulta Polide. His esset sat tuta quies. Lavina venustat Littora, Messapiam frustra cetusque Latinos. Tollit et Anconam, Gabios uberque Cerinam Ceretasque stupet fecundos oris et astu. Obstrepit Ariciam que dire fertur ab ara Iunonis qua mente tremit: sic agna lupinos Insultus horret visa sub imagine tristis, Negligit Adriacis qua litus inebriat undas Illecebris celare Phrigem. Quis postulet hostes Auxilium? Refugit consortia cerva licisce. Fesuleas rupes plenas inspectat olivis. Ianuacos Pisasque lares, hac predia Gallis Cisalpina videt que Varrus segregat undis. Appenninum apicem frustra Alpes laudat Etruscas, Sic Ligures, sic regna Padi, sic regna Ravene, Oppida sic duplici que fors in sorte gubernat, Quos Aquila irradians celat flaventibus alis. Frustra agitat rex mente choros frustraque Penates Computat Iliricos quibus Histria dirigit Alpes. Quid magis hesperias urbes in mente revolvat? Quid valles? Quid saxa? Lacus? Ranusia bifrons Hec negat; Euganeos tamen hic examinat arces. Hec regio est felix, uber cerealibus, arvis, Vinetis, pecorumque capax. Hic frigidus amnis Hic est unda calens hilares enixa medellas. Pullulat Euganie gestis gens inclita sensus Palladios Elicone fovens; hic templa deorum Strenua fumoso redolenti thure triumphant. Pace viros animat lenita potentia celi, Hos saxis, hos valle regens; ne plura loquatur Commoda, Musonem sic effert laude futurum: "Exultes, Muson, qui laurea laurens undis Arva coles, fatalis honor. Post secla creabit Te centena palus ornandum margine lauris. Te super Euganea nascetur origine vates Dicendus Baratella tribu, qui nomina fato Iam tua lustrabit, totumque Elicona Camenis. Post canet insignes, Polidorea fata, libellos Et latebras quas prorsus ago prius ista quiete, Inscius auspiciis facili contemplor anhelans. In regno Tanaus longinque gentis opimas Dormitans assumpsit opes; Egiptius heros Finitimis potitur verax sopitus agellis; Viderit Astiages fera somno bella nepotis; Alcione Ceica mori. Persepe futuros Morpheus indiciis aperit per somnia gestus". Dixerat. Euganie meditans includere natum; Sic inquit, lamenta secans: "His Dardanus oris Ante fuit princeps, Troiane conditor urbis. Troiam urbem statuit, rediens cum coniuge regnis Herminiis, quam gente replet, qua tempore ludos Constituit, sobolem, leges dedit arma recedens. Hec mihi Laomedon (memini) pater ipse ferebat, Euganea sic stirpe satus; gens tanta nepoti Staret fida suo generi iunctissima Teucrum. Dardanus interiit; sunt regna assumpta Sabine, Que bellis est neutra; tamen, si Marte Pelasgos Illa timet, non est ea sedes tuta latebris, Nec, si tuta foret, puer est servandus ad edem Femineam, quam livor agit, quam turbat Erinis, Quam regit obscenus fallaci mente satelles. Sardanapalus olens muliebri sorde priores Fedavit ditione patres; quid femina, que sit? Nulla est Semiramis, Tamiris stat nulla triumpho. Nec fruar hic astu Tetidis, que vertit Achillem In nimpham Licomeda penes, nec forte lateret Hic dolus; an patiar Polidorum ducere fusos? Mas est exortus, mas vivat, mas moriatur. Sit, quodcumque Superi parant". Ad commoda gnati Quanta est cura patris, sibi dum petit orbe salutem! Discutit hinc Asiam, geminis qua fratribus efflat Eurus, agris saxisque tumax; si clima sit uber Gentibus et gazis, timet hic abscondere prolem. Quid vaga si Chemnis sit cincta undante lacuna? Non illic est tuta quies. Gens altera limo Oblita defunctos plangit, sua pectora rumpens. Non cremat aut sepelit: medicatos arte celebri In seclis durare putat; sic, indice ritu, Collocat extensis inter penetralia membris. Dictu est obscenum: creat hec si contio panem Ad luteas immunda manus si femina merces, Si mas pensa agitet curans in gestibus aulam. Nature est vicium si, gens infamis, adorant Quodque animal, qua Fata sinunt. Ecelenque carentem Imbribus, hinc Arabas, Phenicis spernit et astus. Bubos enim, Sidon Bactrosque Tirosque moventur Mente potens et Smirna ducis; Marathosque, Carambis Nil sibi Mossinos cetus ex pectore delet. Concumbuntque palam sexus per utrosque protervi, Auxiliis regesque legunt; hos carcere servant Hosque fame afficiunt meritos; stant pena per horas. Nulla Macrocephalos sibi deligit antra per acres, Incultos morumque rudes, nec Discera mavult Arva, nec ad Colchos confinia Busceda turpes. Qua sinus ad Tanaim deflectit Bosforus equor Hac Xamate Tetraesque sedent cum gente Phicores Etachia, Tanai pubesque Meotica regnant. Hic artes hominum muliebris turba frequentat, Militia nec laude caret: vir Marte pedester, Hec et equestris inest pugnantes impare sensu. Dimicat hec astu laqueis, mas ense, sagittis. Par titulus per utrosque viget; non ulla virago Nuberet ante hostes confusos sanguine palmis. Si sit tanta animis virtus, femella propago Femineum tamen optat opus; sic augibus astri Nature insurgens nil effert lite quietum. Turoes animo, Tisagetas atque Budinos Coniectat. Sua vita rudis: nemus acre feroces Turpe colunt, saturant crudis sua viscera predis. Axemphaciacam plebem cum gente priori Fastidit, portenta timens; tamen ista propago Si baccis alitur iusta est, ut fabula narrat. Cum satis in vigili cura secreverit orbem Nil profugo conforme legit, sed Pergama tellus Est contra, pontus que predia verberat Elles. Alpibus hic Rhodope gaudet per sacra Liei, Migdoniis exculta choris. Hic nobilis Orpheus Caliope et Phebo cecinit pia carmina surgens; Hic silve, hic amnes, hic sunt et Tempe deorum Auspiciis gavisa sacris; hic oppida florent Illecebris Superos etiam nascentia cultu. Hec loca Dardanide iuvenis que viderat hospes Pace diu tranquilla placent: "Hic" inquit "alumnus Pace mens lateat: nil hic est fraude timendum. Imperat huic regno Polinestor mente quietus Dardanidas, affinis, amans, qui nuper amanti Clam dedit Hismarios cursores omine fausto. Respuit Argolidas armis et classe furentes Nos contra sincerus herus, quem voce rogarunt Multiplici ut Phrigios modo sit violentus in hostes. Meret et exultat nostra sub sorte bifronti, Sic animos per scripta aperit, sic nuntia testis Fama est Iliacis sit quantum fedus amici. Non Troie auxilium Lethe sepelivit atroces Cum luerent sua sceptra dolos: tunc impiger, audax Perdomui insidias animans in sanguine laudes. Si fuit ante meus, tamen, hac virtute supremam Obsequiis dat sponte fidem; manet alter amori Theseus ad Troes equans Hixione cretum. Si sit tantus amans, quid tardo aperire latebras? Virtuti mora sepe nocet: sit congruus hospes Otrisius genito. Mea mens hoc rege quiescit". Diana indignans apices ingressa cupressi, Fata videns sic orsa fuit: "Rex inscie fraudis, Elige quid melius, vel sis sapientior ad rem. Difficile est rebus tranquillis noscere amicos, Sed facile est in sorte truci, velut igne probatur Aurum, sic quivis coamans ab amante procellis. Non amor affinis stat semper fidus ad equum Affinem, si probra notes: speculare Thiestem, Atrea et Arpapigis scelerata inspice carnes. Mergida Cambises germanum tradere morti Trux cupiit se sponte necans; tamen ille Comatis Mucrone occubuit, Cambisis iussa secundans. Rara est firma fides quam rumpit avara cupido, Quam rumpit Fortuna bifrons; in tempore fidus Non cunctis animus, quia merx est cognita nulli. His agitur latebris de vita et funere gnati. Esto, pius pater, esto sagax! In pignore caro Se pater infringit, patitur cum vulnera proles Et magis opprimitur, fuerit si causa dolendi, Nulla animos in pace fovens. Nil peius anhelis Quam mente assiduum vulnus nutrire sagaci". Laomedonte satus surdas hec sumpsit ad aures Ut puerum fraus atra necet: sic Fata trahebant Aspera progeniem, Troiam Priamunque ruinis. Euriboli genitus Hipomas fraterque Meduse Si sapiant ob Fata ruunt, non sensus atroces Insidias poterit sat rumpere fortia Olimpi. Clam pater accivit dextraque et voce maritam Lugentem tot bella procul, cui cuncta senili Mox concepta animo secreta voce profatur. Surrexere come, mens est presaga malorum, Illa tamen concepta probat: lugubris et amens Nescia quid faciat ignavos protulit astus. Qualis erat Niobe, sobolis dum funere languet Latone post orsa preces in fletibus atris. Quisque animo torpet; magnum est se vincere curis. Iam, sibi se reddens, animo meliore subheret, Archanis speculata virum. "Concepta paremus, Sic visum est" inquit "Superi concepta secundent; Te tamen ipsa precor, sociem fac equore prolem Hospitiis mansura suis; alimenta parabo Sedula, blanditiis fraudes et crimina vitans. Nam sat erit cautas aures aperire susurris Atque oculos hinc inde Phrigi; sic, indice visu Aureque, solicitos rumpam, ingeniosa, pavores. Meus labat in dubio: fac sim secura, procellas Ne metuam fac ipsa maris. Me somnia terrent! Vidi ego iactatum Polidori in litore corpus. Hoc si contigerit sine me, me funere perdam. Quid prosit superesse malis? Si natus in undis Ebiberet mortem, secum mea vita periret. Si sine me pereat -despes!- insulsa querelis Heriones tormenta sequar: sua colla capistris Icaris implicuit pia busta parentis anhelans. Me sine prole videns, ad somnos anxia tristis Semper ero quocumque die; mens queque parentum Integra solicitis soboli sub rebus anhelat". "Coniunx cara, sinas precibus confringere regem! Ne timeas ostenta, soror: te somnia falsis Precipitant rebus, quia sis confusa labori, Tristis, hebes, meditans gnati dispendia semper Hac illac sua fata timens. Dabit omina Phebus Leta magis. Speres: nil est in prole timendum! Si secum graderis, si sumpsuris ocia secum, Non fies secura tamen; sua fata polorum Arbitriis obstant. An tu sua fata refringes? Quod petis est magnum (fateor) sed rebus in aspris Indignum, si rite putes; tu prelia cernis Adversa et Troiam nimio sudore labantem. Conspice, cara, mares et natas; cerne sororem Rumpentem stridore polos; sit cura mariti, Sit tibi cura tribus, nobis operosa per aulam. Est minus opprobrium prolem modo linquere solam Quam natos tot, sceptra, virum. Si cernere posses Cor patris, infusum curis et clade videres. Hinc meus abscedens Polidorus gaudia rumpit Ridebam quo sepe dolens; in pignore parvo Quisque parens hilari se insulsum melle saporat. Te places, Hecube, capiemus sepe tabellas Testantes quid gnatus agat: sic usque sciemus Si viget incolumis, si fert incommoda proles. Ergo leti animis Polidoro sponte paremus Discessum, quem nemo sciat. Sibi demus amicum Puppe ducem, meritos spoliis armemus honores". Virgultis cedunt. Rogat ut sit fida cupressus Dardanides in prole vaga; concendere vovit Thura sue Driadi modo sit taciturna latebris. Duploides siricas clamidesque in sede tacenti Expediunt, splendore pares: sic murice tinctas Arte togas, astrum variant illustre figuris. Stamina disponunt que linea nevit Aragne Artifici contexta manu; sic arte galeros Iaspideque insignes ocreas, genus omne tapetum. Non magis irradiat cultus super astra Tonantis Quam tantum qualisper opus; sex mille talentis Ditat progeniem rex, fato oblitus et auri. Mox Alconta vocat secreta voce fidelem Ostendens quecumque parat. "Sis strenuus" inquit "Ornamenta cape. Polidorum sume benignus. Fac intres puppim cautus. Polinestora gnatum Ad regem clam transfer aquis. Die tollat alumnum Ut propriam sobolem". Monuit per cetera carum. Mox sibi testantes cordis secreta tabellas Attribuit, titubante manu; natura repugnat Turpibus insidiis, quam possit amica, futuris. Non minus his Alcon stupuit quam Marte severo Si inspiceret pietatis opus; clam iussa tiranni Fletibus efficiens magnum patefecit amorem. Stringit uterque parens amplexu pignus obortis Qui lacrimis tinxere satum, qui labra labellis Dulcia certatim gustant et basia figunt. Quos puer ut sensit flentes utriusque pusilla Abstersit pius ora manu. "Ne flete, parentes" Inquit "adhuc Stigias non tendo vivus ad umbras. Si sit flere pium misero sub sidere prolis Diffugium, ne flete tamen! Precordia tristi Omine fracta tremunt, quo mente exterritus angor. Ut modo narrastis, opus est Polinestoris aulam Ingrediar sub Marte latens; sic advena regi Obsequar ut vobis, utinam sit fidus alumno". Se magis affligunt gestus et verba stupentes Non pueri sed quippe senis; tunc ore trementi Vix dixere: "Vale!", singultus cetera fregit. Iam Phebi radios sensit Titonia coniunx Eoum renovare diem. Mox impiger Alcon Nobile depositum tacita sub puppe locavit; Littore discedunt; iam concava vela per undas Eolides tranquillus agit. Prece Iuno tirannum Equoris infrendens, Polidori in morte frequentat. Non valuere preces, precibus si Fata repugnent Infaustis nisi sorte data; coniurat in illum Tempore si possit dea ducere funere diras. Diva tamen siluit limphis vestigia Teucri, Imperio taciturna Iovis: non ausa Minervam Solicitare dolis, meret confusa dolori. Iam prope Bistonias Alcon respexit ad oras, Mente agitans arcana ducis, Venus orta per axem Hesperium fuerat Phebo penetrante liquores. Littora tunc subeunt hilares, spoliantque carinam Divitiis quas urbe ferunt; mox itur ad aulam Principis Hismarii prima sub nocte duobus. Rex prius insinctu Veneris vestigia Troum Scivit, inest qua porta domo; sic solus ad illos Evolat ut nullo capiat presente quid orent. Cum datur alterne dicendi copia destram Rex pueri tenet usque manu: "Dic vota tiranni, Quisquis es, Iliaci; cupidas tibi tradimus aures. Tecum magna geris: que sint (sint optima glisco) Litterulis fac voce sciam". Mox nuncius illi, Porrecta series sermonis, cautior inquit: "Non ego Phrix Alcon hanc ab re impellor ad urbem Hunc pelago tibi solus agens: res maxima cogit, Scilicet et Phebus belloque tremendus Atrides. Ut scis, bella tument Phrigiis obscena catervis, Infelix sic Troia labat, sic crimine sortis Crimine vel scelerum victrix est Grecia vindex. Delphicus edixit tanta sub cede latebras Huic puero qua Fata darent; si cetera proles Regia deficiat, reparet minor agmina vivens. Territus ostentis et bello territus, heros Elegit te sorte patrem; tibi misit alendum Carum Priamidem, stabili Polinestore fidens. Dardanide incendit tua virtus integra flammas, Sic animos in amore fovet: sic estis amori Unanimes. Cecinit sic Calcas, Trous aruspex. Dixerat hec Calcans librans in utroque favores Allicitos affine diu. Tunc nostra colebat Menia concivis, Danaos nunc arte tuetur. Ergo hilarem letus Polidorum suscipe regno Felici, quod pace viget. Fac nesciat ullus Si sit stirps Priami vel quevis Troica proles: Grecia si scierit, versuto pectore fallax Tentaret scelus acre necis; sex mille futuros Carpe talenta, pater, Priamee stirpis ad usus. Si Troia exciderit Priamus Priamique propago Hic Troes in regna paret. Te vindice regnum Tollat et Otrisiis Graios exterminet armis". Bistonius princeps avidis suscepit in ulnis Priamidem gavisus amans, pia basia figens Sepe genis, animat velit ad que gaudia parvum. Iamque legit Phrigias lugubri voce tabellas Que proli pia tecta petunt; compassus amico Non tenuit lacrimas, Troie fata aspera cernens. Nec mora, litterule et Teucris confessus amorem Alconti sic ore refert: "Quid maius adoptem Quam, si contigerit, puero mihi ducere vitam? Sum Tros effectu, sum Trax ab origine, servans Iliadas in amore pari; cognoscitur ardor Integer adversis, quem premia nulla venustant. Non est verus amor quem mulcet inepta voluntas, Esca mali, sua vota petens hac impare forma, Ut pisces hamis capiuntur pectore segnes. Hunc ego Dardanidem (foret ac si stirpe creatus Ex nostra) tractabo parens; sic arte nepotem Hunc fingam Scithicis progressum nuper ab oris. Treiicios discet mores, idioma loquendi Treiicium placidasque artes: sic ipse sophiis Alter erit Solon, erit Orpheus alter avenis. Gaudia dant moduli quibus est in Pallade virtus Illustris documenta animans; secreta libellis Alma patent, animos titulis acuentia fortes. Excellit specie sapientia quodque creatum Celesti splendore micans: si lumine cerni Posset, amore suo traheret quoscumque videntes. Nam probus ingenuo fit sensu cautior heros, Utilius se et sceptra regens: excedat et alto Pectore qui reliquos precellit rebus opimis. Utque alios taceam, Salomon rex inclitus omni Ornatus virtute fuit; pater eius amenis Cantibus oppressit Saulis persepe furores. Ista Phrigi referas. Dic gnati pondera linquat, Sit mecum labor iste pius. Dic prelia curet; Vitabo cautus fraudes in pignore Graias, Usibus aurum ingens pueri servabitur a me, Augendum si Troia cadet. Sed spero potenti Reddere Dardanio, mittens sua pignora regi. Quando voles abeas; tunc fausta puppe saluber Extendas tua vela mari, tamen arce benigna Nostra stare velis puer hic dum tedia placet". Nuncius assensit, nec erat discedere pulcrum Ante aliquos a Troe dies. Polinestoris Alcon Ede stat ut quina puerum sub luce magistret. Discurrit vicos ignoto et menia passu Pulcre urbis: tot visa probat. Civesque modestos Cernit et in rebus circumspicit omnia letis. Non hic Thesiphonen, non hic Erisicthona vidit; Hinc exul stat dira Fames; hic sacra Caristo Est Bacho et Cereri connexo federe dulcis. Hic aperit vires Genius, terraque marique Dat Stilbons sua iura lucris; dat pascua pingui Pinguia crassa Pales pecori, sic omnia pinguent. Dum tot apes Alcon vidisset, et intus et extra: "Felices hos" dixit "agros! Hic mente quieta Plus quam crediderim Polidorus ludit ephebis". Hinc iter ad Troiam rate iam disponit adunca, Quam fulcit cum pane mero, quam carnibus implet Assatis, armat iam remis transtra recedens. Dixerat ante: "Vale, Teucris spes una futurus Priamides, pax nostra, vale! Polinestor, alumno Spes integra, vale! Superi vos usque secundent". Iam prudens Alcon undis aplustre regebat Tensa auris iam vela ligans, iam littora Troie Applicat, Iliadas qua nullus sanguinat hostis. Ad Phrigium regem properat, Polinestoris affert Facta manu pia scripta sagax puerique salutem Rettulit optatam maturans gaudia vultu, Rettulit arcanas voces Polinestoris, actum Dardanide sublime decus, presignia regni Gesta inquit, populos hilares regemque benignum. His plausit genitor; tacita mox voce tabellas Regales perlegit ovans, quas legit amice Uxori latebris fuerat quia conscia gnati. Rex, genito metuens, simulat sua funera bustis Que credunt plorata Phriges; sic inscius acris Portenti inferias venture mortis inumbrat. Exequiis gaudent si sit puer ille Pelasgi Optantes peiora senis quo felle dolosas In puerum fraudes Priamus cecidisse putavit. At pater Otrisius Polidoro sumptibus aulam Assignat, pia vota fovens; sua vota clientes Exornant apibus quem tollunt laude faceta. Rex dedit arma et equos, puerum famulosque decentes; Scripta dedit factura virum qua dote magister Impleam et celebrem maturet sponte sophiis. Dum stat tanta fides, claro manifesta paratu, Alterna plebs voce stupet, sic quisque susurrat: "Quis puer iste novus specie presignis et audax? At quisquis maneat: nempe est ex sanguine regis. Sic vestes, sic vita probat; virtute modestus Est placidus, liber, conspectu gratus ad omnes. Non ab re illustris iuvenem rex sumpsit in aula Exaugens sua gesta gazis; aut indice fato Huc venit, meritis regi est aut iunctus et astu. Nulla occulta diu latitant; ut flammiger ignis Se extendit, sic fama ducum; florebit in auras Si rosa sit, tandem quis sit puer iste sciemus". At Tracum varia populi dux murmura sensit. Murmur idem sedare studet: mox fingere quis sit Disponit ne vox Troem nocitura fatiget. Preparat assatis mensas redolentibus heros Alitibus qua prata virent, qua populus umbras Maxima parturiens, Phebeos temperat estus. Tanta Ceres, Liber convivia numine dulci Exornant et letus Himen; sic grandibus equant Inclita deliciis epulas Hixione nati. Exciti proceres regalia Tempe salutant Laudantes quecumque vident. Ubicumque Napeis Gratior exit odos variis florentibus herbis, Discumbunt hilares, saturant se dulcibus escis Quas possent optare dei: capit ille saporas Perdices, alius quaqualas, multique capones. Illustrant epulas varie tres vocis ephebi Cantantes adversa virum: tam voce canentes Claros precellunt quam psitacus ore volucres. Eupolis ut periit non recte sacra ministrans In templo cecinere Iovis; cecinere duellum Utque Larisseo Euridamas ad Tartara transit; Ut cadit Ambrasia Mageres a matre Phereus; Ut vecors uxore truci nec pelle iuvenci Insutum Arcanidem predam tacuere suorum; Ut Coridon cerve nutritus ad uber agones Passus obit languore famis; famis inter amaram Leneus cladem steriles migravit in auras. Ut modo Phenicem genitum creavit Aminthor Improperans sibi stupra dolis; ut Marsia Phebo Pelle sit exutus; perit ut Linguesius undis; Theodes ut iacuit Phebi rimatus ad aras; Ut cecidit Tiberinus aquis; ut membra Minermi Sint lacera; ut Glaucus comedens fera mella perivit; Ut Iovis Acritam percussit fulmen, alumne Desithoes scelus acre procum. Nec carmine tanto Abfuit Archemon moriens serpente Ligurgi, Utque canes lacerent Trasum dum thura Diane Ad Delon libare cupit, quo Delia Phebe Ne canis in Delon vetuit protenderet ullus; Marte ut Terrodomas cetu sociatus inermi Interiit mucrone carens, ut livor Averno Miserit Anticum documenta serena parantem; Ut Phaphagens obit furibundo dente leene Dum catulum stravisset atrox; Dirceus ut igni Pulvereus mansit qui Mirram condidit urbem; Ut pius Amphion genitis se falce peremit Illorum sic morte dolet; Lichaone cretus Labilis ut cecidit Caspices ignibus ardens. Sit mora paulisper; tedas Polinestoris ore Et fato meliore canunt: ut concitus estu Coniugis ardentes alit alto in pectore flammas; Ut fovet amplexu pergunt dum sepe viretis Formosam, sermone hilarem. Risere cohortes, Rex simul arrisit memori letatus amore. Iam dapibus sumptis et vino -quisque disertus- Certatim diversa refert: stupet unus alacri Auleis acie radiantia signa piropis. Tunc rex Sithonius solio sic orsus: "Amice, Signa stupes miranda quidem: tot signa figurant Sacra mee talamos arcthoa in gente sororis. Lesius iste nepos (aderat Tros nomine versus) Est noster, genitrice placens; formosa nitore Credita virgo fuit divas equare superbo. Magnopere optavi puer hic ut viseret oras Treicias patruumque ducem; rate consilit hospes Quam sibi tradideram Tanai qua iungitur equor. Littum init nostrum, canibus dum vecta fuisset Nox fuscis, orizonta secans, intravit et urbem Atque fores nostras vestigia tanta scientes. At quia sit pulcer genus et regale neposque Hinc animis peramate piis; sibi dicite dulces Blanditias, avidis nostram modo credite prolem!". Surrexere patres audita voce tiranni. Certatim pia vota replent puerumque salutant, Poplitibus flexis ut stirpem regis adorant. His puer exultans animum disponit amenos Ad mores, ad dogma sacrum; iam voce peritus Treicia loquitur Troiani ut nescius oris. Cepit et ingenuus puerili discere ludos In stadiis ac arma manu; qua lege duellum Intret et impavidus gladio distemperet ensem. Iam vagus illecebras hac illac intrat alacres, Plebe hilari stipatus, amans nunc cantibus herens, Nunc choreis animat sua iam precordia plausu. Iamque etas animos et vires auxerat; altum Est audax tractare nemus, prosterne damas Silvestresque capros leporesque agitare molossis Iamque ad silvivagos fama est presignis honores Tam Phebe sua gesta fovet, sic gloria prede Est similis Cephalo, memorandus ut alter Adonis. Sit quia laude capax, quia sit sublimis amori, Exemptum se fraude putat. Cupit ire per urbes Sithonias, Troie numquam rediturus ad oras. Non bene principiis respondent ultima sepe, Est finis censenda bifrons: perit equore navis Sepe aquilone labans si a littore firma recessit; Clarum sepe diem nothus undis suffocat, alvo Offuscans pregnante polum. Nam queque voluntas Gestibus alternis cedit, vaga vota ministrans. Interea Mavors utroque sub agmine plagas Exacuit stridore furens; iam sanguine campi Exundant, coniunx spoliatur coniuge lugens. Prothesilaus agens turmas ex classe furori Hectoreo ruit ense diu; fuit inclita virtus Marte animoque ducis, cecidit si viribus impar. Cetus magnanimes Danaum cecidere sub armis Iliacis in strage truci. Post Hectoris iram Actorides sensit poscens tumulatus Avernum. Mnestea cede ferum fugat audax Alcamus ob quem Troioleus reparatur honor. Perit ense Thoantis Cassibila et Carcham Stelenus domat acer in hostes. Mutua Sarpedon Thelamon per vulnera lapsi Sanguineum tetigere solum. Menelaon obarcet Clade Paris regem quem post percussit Omedon. Margaton Iliades ruit atque Euforbius armis Eacide quem turba timet; ferit agmina Menon Aurore soboles, dea cuius funere languet. Pollidamante cadunt hostes; cecidisset Achivis Eneas in cede ferox, sed reppulit ensem Obvia nube Venus, Diomedis saucia telo. Troiolus Hectorei vindex furibundus in hostes. Interitus sub Achille perit, Deiphebus et atrox Strage per Argolidas cecidit Palamede cruento, Dardanides Cinabor Danais est victima dextris Arma furens in Greca diu; Thelamonius Aiax Viribus immodicis Paridem demisit ad umbras Qui prius Eacidem leto, metuendus ob arcum, Phebea statione dedit. Versutus Ulixes Rhesum cum socio straverunt nocte, Dolonem. Gnatorum impatiens Priamus nece, torvus ob iram, Strage acuit frendente animos. Anthenora gestis Ultor habens compos hostili sanguine replet. Nec minor Atrides armis secessit inultus; Castra tumens inimica domans, in sanguine vultus Sepe suos, palmas vesanus coniuge lavit. Idomeneus atrox vibrans hastile Ripheum Sparsit humi, sine morte tamen, quem vindice telo Hiphanis aggreditur letans in vulnere frontis. Pantasilea ferox Titidem Marte subegit; Qua Thelamon sua fata dolet, qua Pirhus anhelans Pene tulit mortem, periit tamen ipsa sub illo. Quid tot bella canam? Frendens ruit hostis in hostem. Clade, dolis se quisque animat; sic Iuno, Dione Singultanti anima gaudent, tamen impare voto. Gesta tot et laudes Troi Polinestor alumno Dum fierent tot facta tulit; tamen aspera fratrum Funera conticuit, ne busto insaniat acri. Dixit ut Andromache natum duxisset in arcem Ut cernat foris arma, duces. Ait inclita mostrans Bella: "Vide Astianas, spectes pugnare parentem. Ille est quem pulcrum videas in casside et armis Magnanimem Phrigiumque decus. Speculare, tenelle, Viribus in quantis vires pessundet Achivas. Non aliter sevit quam si lea pignus in antro Inspiciat temerare virum, tunc anxia morsu, Anxia tunc avidis stridens vorans unguibus hostem. Cerne quot in turmis pater est aggressus Achillem, Mirmidones hinc inde necans quem sparsit equumque Pulvere sanguineum videas resilire pedestrem; Principis insignes palmas ligat Hector, at illum Mirmidones traxere manu; ligat inde Thoantem Regem, perspicias, Troiam venit ipse coactus. Regem, perspicias, Troiam venit ipse coactus. Orthonomo invasus regem transfixit in armis Atque duos hac sorte duces et vulnere tristi Fudit equo magnum Titidem lesus ab illo. Hectore tolle animum, fac sis illustris et audax! Sis armis etate ferox, a stirpe potenti Numquam degeneret proles generosa triumphis. Pollidamanta pater captivum liberat: ecce Ducentes vexilla necat; modo cerne parentem Si sternat Dorium fortemque Alphenora turmis. Audacem nimium ferit ense Prothenora cuius Sparsit humi fedantem animam; sine nomine gentes Tot necat egregias ut sit labor omnia fari". "Non semel Astianas hec vidit, virus in hostes Est Phrigiis Tros ampla salus, quo sospite, sospes Troia fit et celebres poterit sperare triumphos. Ne dubites! Aliis ne credas omnia; semper Diversi diversa ferunt, mendacia regnant Vocibus in variis; fratres, Polidore, supersunt". His puer exultat, genitus confessus anhelos Audivit fera busta Phrigum, quo vulnere fratres Interiere, Ecubam lugentem funera sensit; Corde tamen crepitat, cupidas extendit et aures Hac illac ut vera sciat. Sic debilis, amens, Quid faciat nescit, miseros nisi flere labores; At templa ingrediens aperit sic vota Diane Extendens utramque manum: "Si Numina curant Insontes animos, insontis cerne dolores. Gusto pudiciciam, vestales pronus ad aras Interdum si voce iocer, si ductus amicis Aspiciam Nimphas maribus gaudere choreis. Sum tuus in silvis, adolens tibi thura sacello Germanas quo pande neces!". Polinestor alumnum Placat, at interitus per vicos turba loquuntur. Mox Phebe intonuit, qualis si scinderet astra Rupta aquilo sub nube furens, quo lumen in aris Accensum strepitu tenues migravit in auras. Territus ostento puer est, sic territus ut sit Seminecis, sua fata gemit; sub aruspice fidens Dicere disposuit portenta incognita Phebes: "Iam iam Troia suis spoliata est viribus. Hinc pax Expetitur, pax falsa datur: secedere fingunt Argivi ut fraudes maiori in crimine texant. Machina grandis equi, robusto armata paratu, Extra urbem deserta fuit, quam cernere Troes Exibant miseri, vario sermone loquentes. 'Hoc opus' unus ait 'rumpatur; querite quid sit Intus, inest fortasse dolus!'. Succendere molem Alter agit; suadet pars cetera ducere in urbem. Lacoon verbis insultans acribus hasta Concussit fatale sacrum: quo pignora serpens Illius occidit et se sua vota tuentem Hec dum mirantur constrictum fune Sinonem Pastores cum fuste premunt; carecta latentem Aspra per asportant, latebras ut pangat et astus. Huic pater Iliades: 'Quo tendis? Et unde crearis? Quisquis ades, qua gente refer! Dic ordine molem, Incipe, ne timeas, avidi tibi tradimus aures'. 'Sum Danaus, nec me Danaum patrem esse negabo Si infelix sim sorte Sinon. Voluere Pelasgi Placare ob reditus humano sanguine ventos. Unius exitium miseri cupiere. Videbam Interitum, prope litor erat; mox prepete gressu, Aufugiens, latui, ratibus dum vella dedissent. Sic latitans, natos cum cara coniuge dulces Auxilio lacrimabar inops, quos cura videndi Anxia me stimulat, quos numquam forte videbo. Me miserum si sim patriis a sedibus exul, Hac illac mercede vagans! Agamenona numquam Flectere quesiero, nimis est mihi lesus ob iram. Machina tanta quidem vigiles Calcantis ob astus Bellone sacrata fuit, quam maior Atrides Ducere concupiit felici sorte Micenas. Non potuit tantam pelago traducere molem Armigere nec fregit opus; quo sospite pacem Quelibet urbs traheret (sic aiunt) urbe recepto'. 'Quisquis es ut civis nobiscum menia Troie Usque colas, nos fidus ames. Iam solvite nostrum, Solvite iam civem!'. Fuit hic mox fune solutus. Iussu regis equum ducunt in menia, muros Rumpentes in parte Phriges. Sub nocte quiescunt Sopita invigiles: miseros sic Fata trahebant. Clave Sinon costas aperit: mox lignea moles Eduxit trux mille viros. Mora nulla Pelasgi Menia consiliunt, urbem discurrit Ulixes, Portarum vigiles turba sociatus atroci Occidit mucrone furens. Anthenora somnis Hector adit dicens: 'Fuge, Troas in equora transfer!' Cetera gens subeunt, aderant prope menia, gazis Expoliant quascumque domos, in sanguine rumpunt Troianos. Priamum necat acri cuspide Pirhus. Inclitus Anthenor frendens leo qualis in hostes Insurgit plerosque necans; percussit Atridas Migdonium eripiens vicina morte Corebum. Urbem mille focis urunt in secula flendam. Flamma polos excelsa petit; metuere secundo Igne dei facibus memores Phetontis anheli. Astra ferit clamor, leo qualem personat atrox Dum febrit vel morte labat; vox atra gementum Flecteret ad lacrimas Superos, ingressa Dionem, Que, confusa dolis regine, exasperat iras Ante Iovem sic orsa palam: 'Nunc Iuno triumphat Igne et clade Phrigum, luo casus territa crudos. Astianas superest astu querendus Ulixis, Iam pueri miserere, pater: sua busta Pelasgi Seva parant, morti properes absolvere parvum'. Inquit: 'Fata obstant: ex Hectore gnatus ab alta Turre ruit, modo cerne necem speculare querellas Andromaches lacrimis que tritum funus inundat. Pace obitum toleres; Eneas splendidus armis Vivet agens post fata polo, de sanguine cuius Prosiliet Cesar qui sceptro temperet orbem. Reliquie Troum fiunt in parte clientes, Arripiunt pars mesta fugam, pars multa sequuntur Eneam pelago magnumque Anthenora gestis. Urbem Romuleam robusto sidere Martis Eneades post secla struit; Stilbonte benigno Anthenor Patavis secundam condidit arcem' ". Iuno Thesiphonen pavonibus acta gemellis Sic Stigiis affatur aquis: "Polinestora Tracem Diva, petas; animes Polidori in cede tirannum. Si modo robur habes aliquali numine mecum Expedias mea vota frequens, se quisque deorum Commodet alterius proprio cum numine votis". Dixit et allapsa est vultu meliore per auras Insiliens sacra regna poli. Mox pessima labes Thesiphone egrediens Herebum Polinestora poscit. Mox ducis effundit sopito in pectore virus Expediens mandata dee. Sic inficit illum Ut letata malis redeat modo pinguis ad umbras. Tanta in labe furens Polinestor concipit in se: "Quid faciam? Cecidere Phriges cum principe gnati Et Troie imperium, flammis et strage ruerunt. Placandum est agmen Polidori in morte Pelasgum Ne bello mea regna domet; mihi fervet ob iram Cum renui Danaos Troianis commoda tradens. Si mihi bella gerent deest Tros affinis, in hostes Iam expertus sua gesta mihi; pereunte tiranno Notus amor periit, nihil est in morte probandum. Commoda pax fiet; auri sex mille talentis Dives ero, puer illa tulit. Quis funera noscet? Quid si turba sciat? Res fractas integrat aurum. Pulcra est effigies auri, sua maxima virtus Rurales si insignit heros, si turpe serenat, Si sensum ignavo, si laudes prebet inani. Eloquar in populo patriis ut Lesius oris Ob causam rediisset ovans. Quid cede moramur? Phrix pereat: iugulum statui proscindere cultro". Consulto interea Polidorus aruspice scivit Erumnas mortesque Phrigum scivitque latentes Insidias, celerem fallace sub hospite Parcam. Iam fama excidium per Trois murmurat aures, Fama urbem iam voce replet: stupor occupat omnem Lugentem populum. Pueri tremor inquinat artus: "Me miserum! Troes" inquit "cecidere; propago Omnis obit miseranda patris. Pater incolit oras Elisias; matrem meditor periisse, sorores. Esacus est felix si vivit in equore mergus, Troiugenum nil triste sciens. Pincerna Tonantis, Ebbe postposita, Ganimedes plaudit Olimpo. Felices stratos! Utinam licuisset in urbe Iliaca sparsisse animam: mea busta sepulcris Clausissent proceres lacrimis humentia matrum. Heu, modo non lacrimas tristes nec habebo sepulcrum In lacrimis moriturus inops, inhumatus adhibo Haud (quota pena anime!) Stigias, mora prava, paludes". Dum miser Iliades hec secum volveret, inquit: "Est hospes fugiendus atrox". Penes hospite viso Territus aufugiens cecidit puer, ora cruentans. Acriter ora dolens potuit vix surgere tabo. Heu lacrimas, fedatus, agit! Stetit edis in antro, Clausum limen erat, miserum sic Fata trahebant, Quem capit Otrisius frendens rubicundus ocellis Utque lupus dum sevit equo, puer ethere palmas, Succiduis genibus, supplex extendit adorsus: "Estne hec sponsa fides? Estne hec et regia virtus? Hospitium temerare dolis, et fundere parvi Singultantem animam? Quis te furor, hospes, acerbat? Desine vel furiis, vel mortem protinus affer! Seminecem do sponte gulam: nam vita misellis Pena, brevis mors est. Quid lapsi vivere curent? Partes si titubent domus omnis quassa ruinam Festinat, scelus acre parans, sic cuncta dehiscunt Fortuna imperiis rimam faciente superbis. Effice quid Fatis visum est". Non ista tirannum Verba movent, sed virus alunt: crudelis, aperto Ense ferit iugulum; vacuat sic sanguine corpus. Quod magis obscenum est, exponit in equore nudum Ut pisces sua membra vorent. Mox ere sub alto Aggregat ingluviem viciis effrenis avarus. Vella dabant Greci reduces. Iam littora Tracum Intrarunt agitata nothis; tenet anchora classem Dum tumidis ventus consurgat amicior undis, Dum tumulum inspicerent Pelide gesta canentes, Sublimis vox questa fuit: "Quid abitis, amici? Iam date Achilliacis optata piacula bustis. Placet Achilleos formosa Polissena manes Qua interii fervore procax". Tunc virgo sub ulnis Insistens Ecubes voce hac exultat Olimpo. Frangere sic gaudet festina morte dolores Ad Manes mansura Phrigum, concernere campis Elisiis Priamum, germanos totque cohortes. Iamque Neoptolomus iugulum distemperat ense Virginem per busta patris: sic inficit aram Sanguine votivo, patrias sic temperat umbras. Iamque effrena parens infausta morte, cadaver Disponit sepelire pium; iam questibus Echon Ethere parturiens, latices querebat anhelans. Expetiit limphas ut gnatam sanguine tergat Neu Manes hac tabe luant; dum sumeret undas Littore conspexit Polidorum cede iacentem: Insanit genitrix ut bos, si sanguine fetum Effuso trepidare videt. "Date Troades" inquit "Arma, ducem Tracum furiis poscamus ad urbem. Non hic exequiis puer est placandus atroci Sed pena quam cauta dabo: scelus usque piandum Est scelere; insidias pariles in rege paremus".