CroALa, 2024-05-22+02:00. Nodus AVANZI.carm-01.xml in collectione pdill0.
Functio nominatur: /documentum/pdill0/AVANZI.carm-01.xml.
Divae Cassandrae Fideli Venetae virgini eloquentissimae | ac probis omnibus artibus eminentissimae | Hieronymus Avancius Veronensis
Incola fatidicum sancti cui nomen Ythomi Cognomen rarum cui tulit alma fides, Cara patris soboles, cui cum Iunone Minerva Iudicio Paridis cedet et ipsa Venus, Sidereis dotata oculis, cui vultus obumbrat Gaemeus, aligeri nidus et aula dei, Artibus excellens Zenonis, Stagyritis adhausta Quicquid inoffense pagina longa docet, Gloria Pierias inter recidiva puellas, Et saeculi et sexus gloria prima tui, Spectata virtute micans, probitate refulgens Ingenua, Latii sidus et urbis honor, Cantibus andinis cum sis dignissima virgo Heu, quod mi puero nulla Camoena favet. Optatis vates numeris cecinere puellas Laethei ut fugerent impia fata lacus. Praecipuam lepidus dilexit Naso Corinnam Qua Latiis exul tristia flevit aquis; Cynthia verbosis veneres iniuxit ocellis Scribere vix fuerat cui bene notus amor. Saepe tibullino spectatur Delia versu; Barbiton ocnaei Lydia vatis amat. Atractis revocas nervis dum Galle Lycorim Praelia (proripiens se) lachrymosa petit. Aeditui tandem miserata est Pamphila flammas, Cive meo gaudens Lesbia nocte caret. Aesonidae grandi cursus qui luserat aestro Deperiens (posuit classica) Leucadiam, Battiades Lyden, Battim canit ipse Philaetas Exactor vatum qui modo durus erat. Priscorum Anthymachus miserando carmine deflet Funere, Lysidicen ne gemat usque suam. Asteriden Patavii duram pia pagina vicit, Quintiliam tenuis quam lyra, Calve, iuvat; Panthia cantavit vix te Beroaldus, adurit Quem nimis ardenti Martia saeva face; Aurelii Glycere, Cylenii Mylphya vestris Est nuper variis utraque victa modis. Flendo meus Montagna nimis Leonardus acerbum Vivere te, extincta Bartolomaea, vocat. Dante Beatrices cantatur; Laura Petrarcha, Fervida qui patriae plectra fuere lyrae. Vatis opem tuam cum poscant praeconia magni, Virgo, fave; vates te duce summus ero. Praeclaros foveat quamvis pia Musa poetas, Cura mihi est laudis, Musa benigna, tuae. Carbasa det pavido quamvis mea cymbula ponto, Tuta petam, partes quod nisi quaero tuas. Nihil cum Marte mihi; claros canat ille triumphos, Astruat hic stupido mira videnda foro Quid tandem roboant? Quod non vidisse semel sit Et satis atque super et satis atque super. Nil non saepe canit qui Caesaris acta relatum Iliaca quae non pagina caede madet. Hyppodromo tantum laudum sudare tuarum Gestio, ne caveas vivere, virgo, cave. Mihi credas, capior iam totus Apolline, iam me Agnoscit vatem turba novena suum. Grata licet cupio seponere dogmata, quondam Sic repetam argutae fila relicta chelis, Sic mea praestantes revocabunt plectra Marones Me duce sic nomen vivet in astra tuum. Exeret Euganeae cervicem gloria gentis Quam nova quod veneta nomen ab urbe dabis, Si mea plectra coles titulorum fama tuorum Emittet pennas aurea candidulas. Ergo age perpetua superes ut voce, futuri Calliopaea tui carmina vatis ama Iamque vale: haec celeri quae lusi pectine, noti Primitiae atque animi sint monumenta mei.