CroALa: documentum

Documentum ANON_GEN.carm-01.xml in db pdill0

---

1. de "Quicumque vult salvus esse" Operum bonorum messe Premuniri est necesse Iugo crucis et subesse Quicumque vult salvus esse. 2. de redarguendo seipsum Antiquatus in peccatis Blando actu perpetratis, Cursum vite brevitatis Deviando tenui. Eminus a via morum Fovens scelus reproborum, Grate turbam sociorum Hostibus exhibui. Iugum Xristi dulce sprevi, Krisma annis abolevi, Litis sepe verba sevi, Mentis sensu carui. Nuper tandem sum compontus, Ope Dei corde pontus Penitensque sibi iuntus Quem olim deserui. Redemptoris mater pia Summi Regis, o Maria, Tu sis mee vite via, Vires dans spiritui. Xristi regnum tam suave, Ymber carens expers suave, Zelo Dei pleno fave Michi demum tribui. 3. de redarguendo seipsum Com sim nimis impius culpis et obscenus, Viciis, obnoxius, meritis egenus, Sit michi propicius pietate plenus Summi Patris filius, Ihesus nazarenus. Qui de matre virgine statuit oriri, Induens pro crimine mundi formam viri, Sevo necis turbine voluit potiri, Salvans a voragine nos averni diri. Cuius ubi nobile nomen invocatur, Animo terribile nichil aversatur; Munus inefabile tandem postulatur Qui per opus stabile sibi famulatur. Igitur consideret suam quisque sortem, Xristo se confederet per virtutem fortem; Sic obstantem conteret hostium cohortem, Cursus com aceleret temporis ad mortem. Ipsum unigenitum imploremus Dei Nobis ut per meritum matris sume spei Det post carnis exitum iubilantes ei Cernere continuum sancte faciei. 4. de "Bonos habent hic adversitates" Non indigneris, quisquis celestia queris, Si malus hic floret, si iustus turbine ploret: Nam perfectorum non est omnino virorum Hic exaltari, sed sterni, ludificari. Expers celorum sic genus est reproborum, Sic terrenorum sine parte fit ordo bonorum; Mens igitur pura, preparans ad regna futura Quod sibi contingant, hoc lecto munere stringat. 5. Iudex Debito in propria debet persona citari (Quod si non fecerit, erit excusatio nulla), Presidis in sede, uel alius nobilis ede. Que reprobentur ibi non debent certamina scribi, Ut quod debetur iuris libramine detur. Eius qui petitur propria persona citetur: Si non sic agitur, non ipse citatus habetur. 6. de quirendo auxilium Dei Quia legem preterivi Et terrena concupivi, Parce michi: iam perivi, Xriste, filii Dei vivi! A casu quo cecideram Per te redemptus fueram; Da michi viam liberam, Sedens ad Patris dexteram! Qui culpe sumus in chaos, Tu, omnium virtutum pos, Ut scandamus ad Superos, Exurge, Xriste! Iuva nos! 7. de tribus Magis Ut naciones singule, Reges Tarsis et insule Mentis afecti sedule, Oferte Xristo munera Per santitatis opera Que virgo fert puerpera: Aurum sacris in actibus, Tur in orationibus, Miram in culpe fletibus. 8. de "Quare fremuerunt gentes?" Qum terrene frustra mentes Una lucra sint querentes, Quibus fiant indigentes, Quare fremuerunt gentes? Tuo, Deus, verbo terre Cum tenentes crucem terre Pravitati, liti, guerre, Astiterunt reges terre. In hac vale pendula Imminent pericula, Quorum mente sedula, Dirumpamus vincula. Nos semper fugat dira nex; Futuri sumus viles res: Sit ergo nobis dux et lex Qui habitat in celis rex. Nostro passus pro amore, Multo presus a dolore, Iudicandis con tremore Tunc loquetur in furore, Dicens: - Olim fui mutus. Nunc, ut cernam quod secutus Fuit pius et versutus, Ego sum rex constitutus! - In spernentes sequi te Obcechatos mundi re, Iudicem posui te! Dominus dixit ad me: - Lex ut docet, crede sibi; Sacrum pastum quere tibi; Et ubi sum, tu sis ibi: Postula et dabo tibi. Evadas ut a framea, Ad te vocantem remea, Teque, cum sis res terrea, Reges in virga ferrea. - Viri, doctrinam capite Et que sunt sursum sapite; Quo sit eundum tramite Et nunc, reges, intendite: Ut quod scritura semino Fructu redatur gemino, Devote sine termino Servite semper Domino. Nunc subite disciplinam Tamquam vite medicinam: Ne fluatis in ruinam, Aprehendite doctrinam. - - Vir, ad Xristum cor regira Cuius opera sunt mira; Nam vindicta fiet dira Cum exarxerit in ira! - 9. de "Sancta virgo Margarita" Sancta virgo Margarita, Mitis, clemens et perita, Sponsa Xristo counita Nexu vere fidei, Tabe carens mente pura, Conabatur iugi cura Ut ad semper duratura Posset regnat transvehi. Marte duro diversorum Pressa fuit tormentorum; Dona, minas tiranorum Reprobavit penitus. Gazis, ponpis et terrenis Venenosa fraude plenis Spretis, sua dans egenis, Igne Sancti Spiritus, Rivo fontis graciarum Mens inbuta, nil armarum Retis sentit vel penarum, Spirans ad celestia. Tali tanto sponso data, Mente constas illibata, Hanelabat ad parata Summi regis gaudia. O puela felix, munda, Tu, virtutibus fecunda, Nobis loca tam iocunda Da post carnis exitum! Rationes extra limen, Evagamur propter crimen Nos seducens ad discrimen Penas et interitum, Prono fluxu iam labentes Ad gehenam, contempnentes Iussa Dei, nec paventes Divinum iudicium. Nobis, virgo celo sita Et a Deo exaudita, Confer, pie, exquisita, Quid sis necessarium. Bisso fulgens et hornatu, In festivo celebratu, Nos sanctorum comeatu Da frui quam cicius. A te nobis, ut optatur, Munus Xristi conferatur: Eius visu conlegatur; Nil foret iocundius. 10. de utilitate et condicione nostra Cum sis, omnis caro, fenum Et post fenum fiat cenum, Homo, quid extoleris? Cerne quid es et quid eris: Modo flos es, sed verteris In favilam cineris. Terram teris, terram geris Et in terram reverteris, Qui de terra sumeris. Homo, ditus es ab ymo: Cito transis, quia fumo Similis efficeris, Numquam sub eodem statu Permanens dum sub rotatu Vite huius volveris. Per etatum incrementa Ymo magis detrimenta Ad non esse traheris. Sicut umbra con declinat, Vita fugit et festinat: Claudit meta funeris. O sors gravis, o sors dura, O lex dira, quam natura Promulgavit miseris! Homo natus con merore, Vitam ducis cum labore Et cum metu moreris. Ergo si sis qualitatem Tue sortis, voluptatem Cernis quare sequeris? Memento te moriturum Et post mortem id mesurum Quod hic seminaveris. 11. de "Deus exaudi" Deus, omnium creator Contorumque moderator, Cum sim reus et peccator, Esto michi miserator. In nomine tuo vero Salvatoris de quo spero, Corde puro si te quero, Pie vivens, salvus ero. Tuo regnans in ducatu, Omni purga me reatu, Cuius tuto comitatu Celi fruar incolatu. Salvum fac tuum popolum Quem presens tenet seculum Ne per ostile iaculum Cadat in reciaculum. Me fedatum putredine Fuscatumque caligine Illustra tuo lumine, Emunda omni crimine. Fac me ope tua dignum, Qui baptismum fero signum, Et, per crucis sacre lignum, Dele quidquid est malignum. Et cor meum tibi dica, Vita ducens sub pudica; In me tenebrosum mica Cui lux fuit inimica. In virtute quam fecisti Quando mori consentisti Natum tuum quem mixisti Parce flenti, precor, isti. Tua dextera me tuere Quem sis omni vi carere Et que tibi grata vere Sint, dignare me docere. Iudica me non secundum Quod meretur cor immundum, Sed tu quem sio habundum Venia, fac me iocundum. Me meritis exiguo Tibi me totum tribuo Ut munere melifluo Decores me perpetuo. 12. de "Deus exaudi" Deus, qui conta fecisti Et per mortem Ihesu Xristi Mundum totum redimisti, Da solamen cordi tristi. Exaudi, rex pietatis, Nos gravatos a peccatis Quos defendat a periatis Dextra tue probitatis. Orationem respice, Celi regnans in vertice, Ac servos tuos despice Mente rogantes supplice. Meam tibi nequitiam Depromo petens veniam. Si me repellis, quoniam, Quo, derelictus, fugiam? Auribus clementissimis Subveniens miserimis, Tuere, dux magnanimis, Ab hostibus nos pessimis. Percipe preces, quesumus, Nostras, qui bono desumus; Nam tibi, quantum possumus. Iam famulari volumus. Verba proferre nescio, Corde confusus consio, Sed ad te pium venio Omni pleno consilio. Oris, cordis et operis, Molem depromo sceleris; Sed vivam si perceperis, Pie largitor muneris. Mei crebra sunt vulnera Que sanasti; mox impera Regnaque salutifera Nobis post mortem resera. 13. de "Domine probasti me" Fac me, Deus nosse te Tota mente, fide, spe; Nam, seductum mundi re, Domine, probasti me. 14. de sanitate redita filio centurionis Xristus qui regis filium Sanavit in Cafarneum, A cruciatu febrium Det se nobis propicium Et optatum remedium Contra febris incendium, Ut per hoc beneficium Sibi demus preconium Toto conatu mencium 15. Cum in hac die Veneris Auctor humani generis, Per mortem quam sustinuit Solvendo quam non rapuit, Dignatus sit redimere De terro mundo carcere Et neminem exceperit Sed omnes liberaverit; Nosque iubemus facere Quod voluit instruere Docti per evangelium, Eius sequi vestigium: Te, pater urbis, quesumus, Non ignorans quod volumus, Ut per eundem Dominum Qui vult salutem hominum, Quod postulamus illico Des, sine preter aliquo, Illis egressum miseris Letum de sinu carceris, Ut Redemptoris emulus Sis et eiusdem famulus Suique splendor luminis. Sic tui dex regiminis Tuum ducens introitum Ad gloriosum exitum, Et mundi post exilium Det tibi celi gaudium. 16. de beata Virgine "O miranda creatura, Mater Dei, virgo pura, Cunctis pulcrior figura Veneranda facie, Vite huius in presura Esto pro me rogatura: Tu me vulneratum cura, Cum sis plena gratie. In merore tuo stilla Quo sit michi mens tranquilla, Xristi humilis ancilla, Imperatrix glorie. Fac me, nitens o sintilla, Ire Xristi post uexila, Te iuvante, ut per illa Fraus sit compos venie. Hostem quemque procul pelle Quo sit michi cor rebelle. Quod vult Deus fac me velle Per arma iusticie". Ad instantis in procelle Salvet ductus maris stelle, Alme virginis puelle, Dei matris proprie. Gressu tendo qui proclivi, Si ad metam (quod nesivi Quali cursu) pertransivi, Quante sunt miserie! "Sed per matrem quam quesivi Des te michi, quem sicivi, Xristi, filii Dei vivi, In celesti requie". 17. de quinque panibus et de duobus piscibus Rex qui escam omnibus Dat exurientibus, Et qui de quinque panibus Duobusque piscibus Viros quinque milia Pavit sui gracia, Omnibus cibaria Dans in abundantia, Ipse nobis hodie Prece matris proprie Det in hac exurie Panem sue glorie, Quo refecti plenius, Te Ihesu quam citius Quo nichil est dulcius, Fruamur superius. 18. Ne coniungat morte reis, Rex qui tuos ad te vehis, Sit lex tua, quam pro eis, Lucerna pedibus meis. 19. Cum omne me teneat viciorum genus, Quem sedusit etiam pudibunda venus Sit michi propicius pietate plenus Summi Patris filius Ihesus nazarenus. 19a. Cum bene considero, scrutans mundum totum, Nil a iuris tramite cerno sic remotum, Irritum virtutibus, viciis egrotum, Sicut secularium genus sacerdotum. 20. de quodam psalmo Cur non dispono cor ad id Quod dixit in psalmo David: Rore celi perlustratus: "Paratus sum, non turbatus"? Ego autem sorde plenus, Pauper nimis et egenus, In terrenis excecatus, Sum turbatus, non paratus. Quem ad turbam perversorum Trahunt funes peccatorum, Malis tantis irecitus, Legem Xristi sum oblitus. Sed qui Xristi nomen gero, De salute non despero, Cuius opem, corde verso Si requiram, salvus ero. 21. de beata Virgine Salve, virgo virginum, Alvo ferens dominum, Nos a labe criminum Cura iugi libera. Turris ingens, hominum Aufer molem criminum; Mortis ante terminum Ad iuvandum propera. Rivus siciencium, Inpendens solatium, Alme pacis gaudium Ope tua resera. Regale sacrarium, Alens Dei filium, Precis tu permedium, Regi nos confedera. Omnibus tu speculum, Nobile spetaculum, Optatum da poculum Baiulans ad sidera. Iostorum vehiculum, Subtrahe periculum, Ad eterne pabulum Mense parans munera. 22.-23. Quis enarrare poterit Si dicere voluerit Quanta pro nobis fecerit Divina clementia? Beneditio patuit Cum virgini se prebuit Verbum, quo vox insonuit: "Ave, plena gracia". Claritas tunc exprimitur, Cum natus Xristus promitur Et nox in diem vertitur Ut cedat miseria. Sapientia claruit Doctrina quam exibuit Et moribus; et docuit Pretendens insignia. Et graciarum actio Eiusdem fuit passio Pro mendi lata precio Et culparum venia. Honor est resurrectio, Extincto mortis gladio, Ut ductos ab exilio Statuat im patria. Virtus fuit ascenssio Motu peracta proprio (Non alius suffragio) Sed mira potentia. Fortitudo fit celitus Dum mititur Paraclitus Qui lustrans corda spiritus Dat loqui magnalia. Dicamus ergo sedula Voce sed sine macula: "Deo per concta secula Sit perhennis gloria!". 24. Super "Ave Maria" Ave Xristi mater digna, Mitis, clemens et benigna. Nato tuo nos consigna Ne laudemur re maligna. Vere pacis officina, Invocanti te propina: Viciorum de latrina Nos perducas ad divina. Maris pressos a procella In salutis pone cella; Fac, celestis o puela, Nos victores post hec bella. Riga tu, suavis unda. Corda nostra sicibunda; Frui patria iocunda Nobis post exilium da. A delictis nos refrena, Robur iuris et habena. Pietatis fluens vena, Vocata nostra fac serena. Gratis prebens postulata, Nulli dees invocata, Mater Dei noncupata, Orbe toto divulgata. Cibo vite tu feconda, Te poscentibus habunda, Nos in caritate funda, Fragrans rosa rubicunda. A regali stirpe fusa, Coram rege nos excusa Ne, reatu circunclusa, Mens ab hoste sit delusa. Plebem, tua iugi cura, Tuearis a presura. Esto nobis, virgo pura, Regnum Xristi paritura. Nacione tu preclara, Super omnes Deo cara, Ex hac vita nos amara Dignos visu Dei para. Doce tua nos sophya, Virgo dulcis, o Maria, Operari que sint pia, Cum sis vite lux et via. Mira mater et miranda Et pre conctis, veneranda, Natum mulcens voce blanda, Plebe tua pro salvanda, Nusquam te poscenti lenta Vel imitis, sed intenta, Dans virtutis fondamenta, Semper humilis inventa, Tene, legis sub devota, Visione, nostra vota, Ut, nequitia remota, Corda Xristo dentur tota. Cum sis poli via recta, Corda, purgans nube tecta, Per te nobis sit detecta, Celi requies perfecta. Benedicta tu regina, Regi summo nos inclina Cuius trahat nos doctrina Peccatorum de sentina. Necis in extrema hora Honestate tu decora, Nos tuere sine mora Et pro nobis semper ora. Dicta nobis que dicenda Et que nobis sint agenda In die illa tremenda Quando cuncta sunt movenda. Tabet namque mens poluta Et peccatis involuta Nixi per te sit aiuta Cuius ope fiat tuta. Tu pre ceteris dilecta Mater Dei preelecta, Dat ut tibi mens subiecta Famuletur mente recta. In excelsis stabilita Laude micans infinita, Per quam mundo datur vita, Esto nobis non oblita. Muniatur mens egena Per te, fructu vite plena, Ut in summi regis cena Luce sit digna amena. Liberatrix opulenta, Corda viciis detenta Solve, nobis dans fomenta Quibus virtus sit detenta. Educ nos tu, labe munda, Virgo prudens et feconda, Nos custodiens circonda. Rivus es de quo fluenta Manant nobis incrementa Et salutis indomenta Procul absint ut tormenta. Bustis plus quatriduana Carne fetet mens prophana; Sed tu, clemens et urbana, Nos sic ulceratos sana. Et tu, vite cum sis porta Per quam salus est exorta, Oberrantes per distorta, Ad direta nos reporta. Bella nobis inferenda Aufer manu metuenda; Nobis, mater reverenda, Post hanc vitam requiem da. Neca hostes, tu robusta, Nos trahentes ad iniusta, Ut peccatis mens honusta, Te prestante, fiat iusta. Dic et esto nos doctura Quid plebs tua sit factura Ut vitando nocitura, Consequantur celi iura. Tus, per quod sacrificia Plus fiant rodolentia, Es tu parens propicia, Mira nitens fragrantia. Fructuosa tu oliva, Semper virens, uber, viva, Nos ab omni malo priva Et a febre recidiva. Tus conscendens sublimia, - Et, in figura propria, Sublimi polens gracia, Alta virtutum copia -, Ventura fac nos ab ira Et gehenne morte dira Nos expertes, mater mira, In quos semper te regira. Tristes sumus culpa multa, Vita steriles inculta, Sed tu, pietate fulta, Fac in nobis sint indulta. Tu es virgo benedita, Sola mater Dei dicta, Per quam morti gens addita Vite datur, morte vita, Inter luces, tu lucerna, Pandens tuis ad superna Preces, nobis ut - materna! - Regna dentur sempiterna. 25. de non eundo retro ad mundum Qui per antrum tendimus tenebrose scrobis, Pravis et adiungimur, non con viris probis, Deprecemur iugiter ut innoscat nobis Rex qui dixit: "Petite et dabitur vobis". Mundus enim labitur ad deteriora; Peccatorum vulnera fiunt graviora; Semper fit propinquior dire necis hora: Ad salutis comodum non est danda mora. Invocemur igitur matrem graciarum Que pro nobis mulceat natum tam preclarum Ut nostrarum deleat sarcinam culparum Nos consortes faciens opum eternarum. 26. de verbis devotissimis "Corpus Xristi" Ave vivens hostia, veritas et vita, In qua sacrificia cuncta sunt finita: Per te Patris gloria datur infinita; Per te stat ecclesia iugiter munita. Ave vas clementie, scrineum dulcoris, In quo sunt delicie celici saporis, Veritas substantie tota Salvatoris, Sacramentum gracie, pabulum amoris. Ave manna celicum, verius legali, Medicamen misticum morbo spiritali Datum in viaticum misero mortali, Vere dans catholicum vite inmortali. Ave corpus Domini munus et finale, Corpus vintum numini nobile locale, Quod relinquit homini in memoriale Com finalis termini mondo dixit: "Vale!" Ave plenum gaudium, vita beatorum, Pauperum solatium, honor misserorum; Grande privilegium hoc est viatorum Quorum sacrificium merces est celorum. Ave virtus fortium ob viam ruine Turis et presidium plebis peregrine, Quam insultus hostium frangere non sine, Salus te querentium, istic et in fine. Hic Ihesus veraciter duplex in natura Non est parcialiter nec solum figura, Sed essencialiter caro Xristi pura Latens integraliter brevi sub clausura. Celo visibiliter caro Xristi sita Forma panis aliter latet hic vestita; Solus novit qualiter hanc qui ponit ita Potestque faciliter virtus infinita. Sumptum non consumitur corpus salvatoris; Idem totum sumitur omnibus in oris; Forma panis frangitur dente comestoris; Virtus carnis fugitur morsibus amoris. Xristus nichil patitur huius lexionis; Forma panis solvitur vi digestionis. Tunc si Xristus queritur est in celi tronis; Sicut vult hinc tolitur: datur vite donis, Hoc ardoris calculo venit nos ignire; Hoc amoris stimulo frange motus ire, Et eodem ferculo, qui nos vis nutrire, Velis cordis vinculo fortiter unire. Sic vult rex regnancium caritatis mire Cibando fidelium imtima subire; Moris est amancium invicem sitire Ut archana cordium possint introyre. O Ihesu dulcissime cibus salutaris, Qui sic nobis intime tribui dignaris, Mala nostra deprime fletibus amari Et affectus inprime quibus delectaris. Ihesus, vivens hostia, placa maiestatem; Sacramenti gracia confer sanitatem; Pauperum substantia dans eternitatem, Domini memoria fove caritatem. Vanitatem spernere fac nos consolator; Hostes dona vincere, Xriste propugnator; Et quod doces credere, Ihesu reparator, Per te tandem cernere da, remunerator. 27. de planctu beate Virginis Virgo, plorans filium ductum ad supplicium Dicit: "Rex humilium, fili, quod fecisti? Quia gens incredula blasfema, insedula, Trait ad patibula et crucem subisti? Ecce tua viscera que suscisti tenera (Te lactarunt ubera mea, filii deus)! Te in cruce video fixum clavis, mereo, Pie filii, te fleo, dulcis amor meus. Moreris et morior, pateris et patior, Cruciaris: crucior; tecum volo mori, Qui es meum gaudium, dans Iohanem filium, Sed parvum remedium materno dolori. Cerne matrem miseram, virginem puerperam Quam in carne teneram tibi dedicasti: Ut pupilam oculi te dilexi, protuli, Qui peccata populi in cruce portasti. Filii venerabilis, ante te sum flebilis; Non est dolor similis sicut dolor meus. Matrem tuam respice te inclinans vertice, Filii Dei unice et dilecte meus. Filii michi loquere, et me mori patere! Qui me derelinquere, fili, vis iudeis? Heu! Quia te peperi? quia hic me deseri Et in carne conteri cerno fariseis? Vadis, vera hostia, mortis ad supplicia: Solus fers obprobia ad salvandas gentes; Ubi Thomas Didimus, fortis Petri animus, Qui dicebant: - Ibimus - mortem irruentes? Sed tu plagas pateris manuum et lateris Et tu solus duceris ad crucifigendum. Ergo michi veniam da ut tecum veniam, Quia hic deficiam, filii, ad te flendum". 28. de tribus partibus que fiunt de homine mortuo Quando male moritur dives tripartitur: Nam pletendus spiritus demoni largitur; Caro fetens vermium morso demolitur; Resque sicientibus natis despertitur. 29. de recomandacione a duabus Mariis Salve coniunx nobilis viri Zebedei Que Maria diceris soror matris Dei, Cuius natus duplex est consobrinus ei Iohanes et Iacobus, lux humane spei. Generosa genitrix prolis tam preclare, Com tam caro germine, Xristum deprecare Ut que sibi grata sint det nos hic amare Et per eius semitas semper ambulare. Salve, soror altera virginis celorum, Ex Alpheo quatuor mater filiorum, Iude, Iosep, Iacobi Simonisque, quorum Grata sit cognatio regi seculorum. Vos due, matercere pii Salvatoris, Cum tam claris genitis sacris et decoris, Nos muniri precibus vestris, contis horis, Quesumus et munere perpetis honoris. Quidquid enim petitis statim obtinetis, Nutum dum dominicum semper possidetis; Sic pro nobis igitur pie suplicetis Ut fruamur iubilo celice quietis. 30. de die extremo Extremo in examine, cernens te venturum, Deum, Cuius sum liber sanguine crucis tue per tropheum, Tum tabesco formidine, me perpendens mortis reum! In manus tuas, Domine, comendo spiritum meum. 31. de statu tutum regum defunctorum Quam cito frangatur caro que sic magnificatur, Vobis scire datur quid tumbe lingua loquatur: "Viximus elati, regum de stirpe creati; Nunc sumus hic strati, con vermibus intumulati. Quod sumus, hoc eritis; et nos prout estis eramus; Sed com pro meritis stipendia danda siamus, Nunc celeres sitis ut agatis que bona sitis, Ne non possitis operari quando velitis". 32. de beata Virgine Nos, virgo, stella maris, ab hoste tuearis; Sic nos intuearis ut non obliviscaris. Tu, Xristi cella propria, nullius sordis conscia, Nos sibi reconcilia: nostri reminiscaris. 33. de beata Virgine Mater micans meritis, Maria marissima, Miserere miseris, misericordissima; Mentium mortifica mala multa maxima; Mundi morbos medica, medere medissima. Ave, amirabilis amoris accensio Avocata anime, adfluens auxilio! Abeat anbicio ab affectu anxio; Ad amena adtrahat abluens aflicio. Rationis regula, regale refugium, Reproborum revoca reatum ruentium, Ruinosum retrahe renisum regnantium, Robur rompens remove regi resistentium. Iniurias indica, iubar innocentie; Iniquos iustifica intendentes impie; Inimici iugiter intonant insidie: Ipsum iuge iugula iaculo iusticie. Aufer avidissimos actus avaritie; Artes adversantium arceas astutie; Ab aflitis amovens accidens angustie: Atritos ad atrium aduc afluentie. 34. Cantione de beata Virgine | secundum sonum "De l'alegra montaninna" Ave celi regina, Regis eterni mater gloriosa, Aiutrix virtuosa sine mora Et omni prebens hora remedium. Ave lux et doctrina preciosa, Superne claritatis spes amena, Per quam fit lex divina radiosa, A nube cecitatis cor serena. Aurem in nobis inclina, Virtutibus et pietate plena, Dulcore fluens vena copiosa, Refulgens velut rosa vel lilium. In te maiestas trina clausa sedit, Divinitatis sede non relicta. Mundo sancta vicina vitam dedit, Mortalium refulgens morte vita. Ad te, stella marina, Clamamus flentes, virgo benedicta. Nam culpa maledicta nos possedit, Que dire mortis redit suplicium. Emunda nos sentina, vite via, In alvo matris Deo consecrata, Evulsa culpe spina, nos sophia Illustres, ut nitescat mens ellata. Salutis medicina, Desolatorum iugis avocata, Beatos nos beata fac, Maria, Sis nobis tutum, pia, refugium. Ave felix conctarum creatura, Creaturarum fortis armatura, Tu sola dominarum virgo pura Fuisti Creatorem paritura: A sententia dura Tuere nos ne tradat in obscura. Fac nos quiete frui duratura Ubi nulla presura vel tedium. 35. Contarum decus virginum, Spes, vita, salus hominum, Ne nos sub mole criminum Demergi paciaris, Tua vigil presentia Sit nobis in custodia: Pietatis subsidia Clementer largiaris. Vite refulgens speculum Quo illustratur seculum Contra mortis periculum Sis portus salutaris. Celi regina curie Divine venna gratie, Nobis perhenne glorie Coronam nanciscaris.