CroALa, 2025-04-20+02:00. Nodus ANECHINI.carm-02.xml in collectione pdill0.
Functio nominatur: /documentum/pdill0/ANECHINI.carm-02.xml.
argumentum Contemptor Diuum infelix comes atque Iohannes In predam trahitur. Monet et non temnere Sanctos Nanque senex grauis et canus pia tempora circum. Regia plebs cedit, Pasitheaque suadet amorem Ethereum populo. Mutinensis turba niuales Induit at uestes, surgit processio sancta, Qua Partitur anus sancta in libamina panem. Sexaginta etiamque aliena ad menia pergunt Nanque oratores, solemnia festa ferentes.
1. Talia dum loquimur lapsu clangoreque leto, Hinc discurrit eques, uiridemque ad menia palmam Nanque ferens, clamans: "Miracula tollite, gentes, Magna adsunt, Christi uos omnes nomine leti Viuite, sancte etiam orate et uexilla Marie. Ille Deum contemptor enim, comes ille Iohannes Vincula nostra subit, preda spoliatus et armis". Prosilimus subitoque ipsum reuocamus ouantes Palmiferum, quidam Mutinensis et inquit: "Amice, Ede, precor, rerum seriem et miracula pande Queque refers". "Fabor - dixit - breuiterque recludam: Non datur hora more, letis aduertite mentes. Vt uerum ingenti pecorum grege fulsit onustus Atque hominum manibus strictim post terga reuinctis, Sudantes deflexit equos comes ille Iohannes Vignole in tumulum, saxi penes arida duri Nam iuga turriferam quod in aera subleuat arcem: Immemor ac demens quod sancte festa Marie Leserat, innocuum quod sparserat inde cruorem Strage neces cumulans infanda, quodque furore Virginis horrifico exagitarat numina sancte, Exuit arma ferox, firmatque frementia castra, Protinus accingunt pecori se nanque subacto, Viscera collaniant leti fumantia, lato Immerguntque cado, uerubus disiecta reuoluunt Arboreis. Illos demissaque flamma fatigat, Hos rabiosa fames uictus corrodere siccos. Singula decreui proprio cum lumine: nam me Frondibus immixtum magne arboris umbra tegebat Exploratorem, nemus undique meque premebat. Incipiunt armare dape insatiabile corpus Crassa, mellifluoque infundere pectora Baccho. Sternuntur lectam magnoque sopore per herbam Persimiles morti. Sic iam sua fata rotabant. Et Deus omnipotens rebus sua tela nefastis Vltrici uibrare manu equa et ceperat ira. Vt ducibus retuli nostris, quecumque parabat Armorum fortuna potens: "Gaudete, falanges: Ante comas solis certa est uictoria nobis, - Dixerunt - somno et Baccho iacet hostis opertus". Inde statim sancte peragunt pia uota Marie, Atque struunt acies tanto sub nomine nostras, Hostibus et placidam obscura sub nocte quietem Carpere nanque sinunt. Sed postquam lucida celo Alba micat, pallent et sidera cuncta corusco Surgentis Phebi radio percussa, repente Dat tuba rumpendi signum clangore tremendum Bellisono. Laxantur equis tunc lora repente, Prepetibusque ruunt equites peditesque uicissim. Paucis ordo fuit seruantibus agmina retro: Tanta fides fuerat uincendi Marte sub equo. Protinus aggredimur predeque cupidine magne Hostes, irruimus tanto cum fragmine, quanto Nubisatum fulmen densas descendit in ornos, Aut sicut saxum de uertice nanque superbo Pendentisque rotans montis resonare fragore Omne nemus cogit, nec cessat sternere lucum, Donec torrentis fundo requiescit in imo. Haud aliter nostra arma ruunt. Vt castra tenentur Noxia, colla uirum iugulo damus, ocius illum Cedimus atque illum; pauco tamen uda cruore Terra madet. Miranda cano: aut grauitate liquoris Pampinei, seu delictorum mole suorum, Nullus in arma parat se, sic accingitur ense Nemo suo, nullus galeamque in fortibus aptat Nanque humeris, nemo loricamque induit acrem, Sella premit nec equum, nec lancea brachia mouit. Hic grauis et stridor solito de more tubarum Non erat ac clangor: nudi capiuntur inermes, Et stratis multi nodoso fune ligantur. Rusticus ut pecorum durus transferre macello Pingue genus cupit, et dextra leuaque renectit Agnorum uinclo nullo discrimine colla; Vt lupus et lepores sopitos faucibus atris Conterit, et multum tumefacto uentre reportat Quod superest sine lite canum, sine uulnere quoquam, Sic nos incolumes campum contriuimus omnem Aduersum, mirumque inter tot corpora nemo Saucius accipitur nostra de gente. Tumultu Hoc ipso uerum trahitur comes ipse Iohannes In predam, atque nepos, omnisque exercitus ille Dat penas scelerum. Iam uos michi parcite, cursum Accelerare decet. Non possum singula fari, Non seriem tractim. Sat sit: mirabile fatu Accepistis enim quando tam dira caterua Tamque ferox, armis semperque assueta cruentis, Sternitur, et nullo subit hostis uulnere uincla. Ense Dei uulnus quis non meditabitur istud?". Hec ubi, anhelantem ferrato et calce cruento Stringit equum, cursus rapiens in menia pronos. Prodiga uotorum, clamans "Miserere" ruensque Plebs rotat, ac subito diuinos nanque paratus Ardet ouans albam et uestem connectere dorso. Erigit ad celum geminas cum lumine palmas Sublato: "Nostri orbis seruantissima Mater - Inquit - hera ac hominum sic prestantissima custos, Que cogis iustas prauos uincire catenas, Atque pios defendis item sub numine tanto, Oramus pacem, miseri, da, Virgo benigna. Crastina lux similes istis despondet honores, Et donis Arabum redolentibus ara coletur, Et pingui tripodas sanctos lustrabimus igne".
2. Postquam conticuit uulgus tenuitque parumper Ora, senex grauis et cui cani fronte capilli Resplendent, niueum cui pendet et undique mentum, Incipit hec fari: "Quisquis contemnere sancta Numina presumit, desperet ducere tempus Verum impune suum, semper memorem esse nefandi Illum mente habeat, qui singula cernit ab alto Nam solio, licet et gradibus uindicta remissis Tarda meet, tandem fluit ipsa uolucribus alis. Non expectato descendit fragmine fulmen Nanque suumque moram pene grauitate repensat, Serius et quanto, tanto sed amarius instat. Verum ego, gentili si dignum credere uati, Legi mendaces non tutum spernere diuos Hactenus. Vnde Deum uerum et ridere tonantem Audemus miseri, eterne et dare iurgia Matri? Pretides etheree se olim cura fronte superba Pretulerant forma Iunoni, seque uicissim Esse boues sensere: iugo dare colla recuruo Horrebant, rigidos stimulos et aratra timebant. Nec minus Antigone crepitantia rostra piauit Ibidis, et rapidis facta est inimica colubris. Tantalis et natos bis septem amissa feroces, Que Manto uates irridens sacra Latone Iusserat, in rigidumque tumentia pectora saxum Mutauit, retinens oculos in monte dolentes, Rorat et eterno natorum uulnera fletu. Palladie tele conuicia sensit Arachne: Lycia ruricolas distendere brachia more Ranarum uidit, quoniam sorbere paludis Vndam Phebifere uetuerunt nanque Latone. Acteon fleuit nudam uidisse Dianam: Ipsa etiam immani, quoniam non culta fuisset Frugibus admissis, apro Calidona lacessit Omnia tum uastis cum dentibus arua uorante. Dum parat insidiasque Pelasga fruade Lycaon Nanque Ioui, siluas factus de sorte luporum Incoluit, sueto semper de sanguine uescens. Iam Capaneus atrox contemptor et ira deorum Multifidus fulmen sub uasto pectore condit. Adde quod Eurylochus, comes omniuagantis Vlixe, Circeos spernens monitus, armenta cruento Inuasit ferro Phebeia, quo ratis altum Naufraga cum sociis tenuit mare, denique solus Incolumis manibus puris euasit Vlixes. Numinibus penas sub falsis si impia turba Perluit, unde Deo coramque euadere certo Presumis, scelerumque immania condere gesta? Talia quid memoro? Verum neque Iupiter ipse Et neque Iuno soror neque mater Apollinis almi, Nec Tritonia Pallas, que ulla parte sedebant Nanque poli, possent tantas indicere penas, Nequidquam fulsere dei ullo in sidere carnis. Si quid supplicii tulerat mortale feroxque Tum genus, omnipotens solus Deus ille deorum, Eterno qui nanque reos cum lumine pensat, Impulerat. Si forte Erebi simulacra profundi Christo mente ferens offendere ceca ruine Quis daret, ille reum se nouerit atque nefastum, Et penas sentire graues. Finxere poete Hoc mortale genus cupidum feritatis opace Impuni noxam non currere tempore uitam, Sub uario et morum discrimine habere figuras. Ergo qui celi iacet immemor ille sereni, Omnipotentis adhuc Christi spectacula magna Deserit, eternum nichil at sub mente reponens, Sed solum terrena colens iuga, nanque iuuenci Aut frendentis apri gradietur imagine torua. Sic persepe deus, qui regia culmina mente Nanque superbifica tenet, et cupit esse colendus Angelico ritu, rotat, et priuatus honore Fit saxo similis, lugetque miserrima fata. Illi nullus amor, nulloque floret honore, Saxea sicut ei uel scrupea staret imago. Cetera sic igitur mores penes esse ferenda Credite, finitimi. Vates finxere uetusti Vltores sic esse deos, quod credere uerum Non decet: hi superi dederant sua membra barathro. Hoc sed lauriferi uerum cecinere poete: Quisque pii tumido uiolaret corde Tonantis, Vnius atque Dei numen sub nomine summi, Vel Iouis, aut Phebi, uel siluicoleque Diane, Ille daret penas scelerum: sic ipse sub orbe Viveret infamis nostro, uel gloria nusquam Afforet, hic morum quadam feritate rigente Exuit, humanam retinens feralia formam. Dicite iam queso: si nostro musa Nasonis Tempore mutatas cuperet predicere formas, Nonne lupos homines quos secula nostra uocarunt Inuenietque boues? rigidi uel montis ad instar Esse animos? Verum si me non fallit imago, Hac tempestate esset transformatio maior. Ast exempla uirent nobis iam proxima ualde: Quis lupus est stabulis nostrisque rapacior usquam, Bellua que nostre Cererique nocentior inde, Fructibus ac nostris uel sus Calidonius agris Iam grauior fuerit, quam olim comes ipse Iohannes? At quoniam Bacchi truncauit munera pulcri Viniferos populatus agros, sibi crura recidit Vesano Argolici dudum de more Lycurgi. Imo pater rerum, uindicte et maximus ultor Iusteque omnipotens Deus hoc scelus ethere summo Prospiciens, Matris quod sacra ferocibus ausis Nec prece se frenans nostra uiolare parabat Abstulit ethereum magno discrimine sensum, Compulit ast illum iustas uincire catenas. Talia plura animus uerum memorare uolebat, Sed tuba Regino populo dat signa recessus. Viuite felices, quibus hec sanctissima uestis Terga tegit, nosmet pallium cingemus et istud. Ite, pie gentes, reditu gaudete secundo". Hec fatus, placido tenuitque sub ore quietem.
3. Delius interea medium superabat Olympum Curribus horriferis, propior iam uesper in undas Oceani properabat iter, cum candida turba Atque sacerdotes, Reginus episcopus, ibant In patriam cantu festiuo. Contio tota Hinc uexilla mouet candentia nanque Marie. Protinus exortus clamor tonat ethera tantus Et "Miserere" ferens solum "Miserere, Maria", Quantus dum campis exercitus agmine denso Victor ouans latis subito leuat inclita signa Ordine sub pulcro, patrium sperando triumphum. Occupat ast urbem post hec Mutinensis apertam Plebs numerosa suam. Subito qua lapsa resurgunt Magnaque seruantur uoto concordia ciues Vnanimo, libatque sinu delapsa corusco Virginis etheree. Et maior Pasithea sororum, Corpus nuda suum, uisa est uolitare per urbem, Talia uerba sonans: "Felices numine ciues Virgineo, ceptis letas componite mentes, Discite iusticie cultus seruare pudicos. Religio sedeat uestris in mentibus alma: In summa gaudere Iesum deitate tenete. Non auri uanis splendoribus atque rubentis Semper honorandos gratis uiolate propinquos, Vendite nec lucro leges, periura nec usquam Hereat ipsa manus mendaci subdita uerbo. Atque fidem patrie sanctam portate decore, Illicitas Venerisque faces extinguite rore Ingenii celestis, item manus arma cruenta Nesciat ipsa pati. Fessos tolerate parentes Inque humeris uestris, caris non intonet usquam Consiliis immane nefas. Hec omnia surgent, Si modo rectus amor concors et gratia uestro Pectore fructificet, nil et fingetis amarum. Emicat equus amor, noctis resplendet et umbra: Solus hic omne nefas extinguit et omne scelestum. Furta uetat, thalamis iniuria nescit, et huius Ante fores torquere pedem, et sanctissima curat Numina, uerum horret tepidumque haurire cruorem Et scelus omne fugit. Ciues, concordia, ciues, Et uos dulcis amor foueat. Discordia sicut Elatum imperium quodcumque supinat ad imum, In tristes luctus contorquet et omina leta, Sic rerum concors animi tranquilla quiesque Infima cum superis equat, uel tristia letis Circuit, et duros grata leuat urbe dolores. Vt sileam Graias urbes et barbara regna, Donec Roma tulit concordi consule sceptra, Imperio totum placauit federe et orbem, Occasusque suis manibus parebat et ortus, Et qua parte polus flammato sidere flagrat Et qua torpet hiems glaciali frigore dura. Sed postquam rabies inuasit dissona rerum Imperiale decus, totius sidus et orbis Romanas acies ferrumque in menia torsit, Est de monte alto et precioso deuia uallis Roma effecta quidem, nimis et de sole micante Nox obscura simul, caput et que gloria mundi Ac erat, infamis pars postera facta profecto est: Que tulit et largos tanto sub honore triumphos In seruile iugum crudelis torsit Erinys. Si tam grande iubar discordia nanque tenebris Submersit, rebus quenam fiducia paruis? Nuntia non minimo de sanguine nanque deorum Sum data iam uobis, dicor Iouis esse tonantis Filia, sed Christi, Iouis omnipotentis, alumna. Discite iam pacis, ciues, libamina sancte: Gloria sic dabitur uobis dignissima celo". Talibus ipsa piam plebem Pasithea replebat Auspiciis, et sancta uocans in federa ciues. Ingrediturque hominum precordia magna uoluptas, Magnus amor, subitoque omnes dulcedine pacis Implentur pulcre, fugit ocius omnis ab ipsa Vrbe furor. Visu mirabile, labitur ille Ora inimica rogans ueniam, fauet ille petenti, Et lacrimans petit ipse odii dimissa nefasti; Porrigit hic ensem, manibusque repente perosis Offert omne genus uindicte, pectus et acre Nudans singultu, clamans: "Miserere, profundo Percute, si libeat, submerge tepentibus extis Ferrum, promereor". Iam non mora tardat et hostem, Imo genu solidam mitti curuamine terram Sponte petit, magnis simul et cum fletibus almam Pacem orat. Sic alta animo et tranquilla uicissim Suffluit ipsa quies, paribusque tenetur habenis: Vt cum ceruleus furit estus in equore uasto Flaminibus pulsus uariis, contraria ponto Refluit unda alto rumpens latus atque sonorum Litore in opposito, tunc si fortasse uolucres In ripa alciones dent fetus, protinus omni Fit tranquilla salo requies, et pace secundant Fluctus, et nullo quassatur turbine gurges.
4. Vesperus hinc suadet popularia membra soporem Carpere iam placidum. Currentia sidera nocte Hortabantur adhuc, sed nescit magna uoluptas Torporis gelidi cunabula nigra tenere. Nam deuota sacris insomnem protinus umbram Preteriens urbs hec, uestes sarcire beatas Assyria pergliscit acu. Tunc candida lina Exuit omne thori genus. Ipsa decoribus albis Pluma uacat, fiunt uestesque toralibus ipsis. Mercedem tele propter protendere uitam Callida ponit anus, nec uomere sudat arator Terrifido, nemus et non concutit ulla bipennis Vmbriferum, uigilat nec merces ulla per urbem. Virginis altus amor magna et reuerentia sancte Expulerat uanum uite terrestris amorem Omnibus. Vnanimo induitur pretexta Marie Nam populo lucem deuota mente morante. Postquam Luciferi radiis excanduit ether, Qui precio pronos suetus stimulare labores, Deseruere lares solemni murmure turbe Exhaustos uictu nulloque humore calentes. Infantes aderant, quos nondum noxia torquet Mens equidem, cunisque premebant ora parentum Ipsarum, nec eis ulnas grauitate fatigant. Altior atque etas currebat, adultior atque Inde chorus, uicio graditur purgata iuuentus. Cui Parce insidias ponunt, it lassa tremensque Canicies senis, uires dabat alma uoluptas, Ac onerata latus fetu matrona peracto Intrepidis pergit gradibus, quoque lintea uestit. Quisque cupit sanctis crimen delere nefandum Passibus his, sperans euo meliora futuro. Hostia festiuis postquam est celebrata Camenis, Angelice fulgent acies, pulcerrimus ordo Emicat, in prima uexilli fronte sacerdos, Cantibus armatus diuis, uenerando Mariam Progreditur, post quem fluit immatura repente Pubes, hanc sequitur uerum genus omne uirile, Post muliebre uiret, postremo cardine plures Succedunt etate senes plena: simul omnes Ordine sub tanto incipiunt laudare polorum Reginam, uerum tali modulamine signa Quatuor extollunt amplis comitata cateruis. Sidereo ritu post sanctus episcopus omnes Pastorale ferens sceptrum, cui tempus et alba Infula connectit, turba redimitus ouantum Nanque sacerdotum sequitur deitate uerenda, Nec minus interea dextra leuaque magistri Conseruatores acierum dogmate pulcro Ibant, et passu stringebant ire iugali Omne hominum genus hoc, fratrum de more sacrorum. Menia et egredimur lustrantes templa perinde, Qua uerum inuicte ciuilis ducitur arcis Murus, qui curuo ratibus dat fornice portum, Soluit in Eridanum graciles et ab urbe phaselos. Dextra surgit enim Katarine sancta beate Nanque domus, sic ara simul, pulsamus et ipsa Hostiaque in primis hec motibus ara ueretur. Ast introgressis referens cerealia dona, Triticeum panem in palmis simul ore benigno Obuia currit anus rugis et arata figuram Longo plena situ nitido et circumdata uello. Incipit hec Cererem duro discindere ferro, Distribuens cunctis coram gradientibus. Atque Hoc sanctum crustum libauit primus, et inde Vltimus, et pleno discedit quilibet ore. Tum bis quinque hominum fulgebant milia toto Agmine, sed nulli facta est penuria gustus: Diuinus manibus crescit cibus, alta fidesque Omnia nanque potest, supplet, nec desinit usquam. Fingite mendacesque deos Pelopeia membra Cocta patri misero sic semiuorata repente Osse elefantinoque artus supplesse tenellos In nexus dulcis uite et copulasse saluti; Fingite ceruicem, quam olim Tirynthius heros Aonii uates hydre truncabat in ictu Nequidquam uasto reuirenteque gutture crebro. Non mentimur enim uos ut fingendo soletis: Lumina nostra fidem faciunt, et tempora nostra Hec pariunt, nulla ignotaque ambage tenentur. Hanc nostram Cererem geminabat gratia summi Artificis, uerum que gentis milia tristi Nanque fame pereuntis item iam plurima pauit, Piscibus et binis simul et cum pane beato, Queque quaterdeno Egypti per deuia lustra Fore die placido populum satiauit inertem; Que totidemque impasta stetit cum patre diebus, Montibus et speculans nostram meditando salutem; Que limphas in dulce merum mutauit, at ipso Nanque stupente choro, matre et mirante Maria. Interea lucis medium conscenderat axem Igneus at Titan, cum cetera templa pudicis Passibus his circumlustrauimus. Vrbe petita, Morsibus haud crassis ieiunum pectus inheret. Nec fera pendenti pinguisue natabat aeno: Solum onerare uident sterilem mantilia mensam Et Cereris pure, sic Bacchi munere mixto Atque pudicitie, multis soror unda placebat, Nullus amor uentrisque onerat mortalia uasti Viscera, quisque pio gaudebat degere uictu. Postera nanque dies similique sub ordine nosmet Euocat, et nona statuimus luce morari Talibus in sacris, clari ut docuere magistri. Sic nos omnis habet lux, et miracula surgunt Vndique. Qui gradibus curuis et calle sinistro Corpora portabant, que lucem lumina ceca Optauere diu, gaudent reparasse salutem. Et sonus obtusa refluebat in aure potenter: Plurima sic morbi facies fugiebat ab ipsis Corporibus, trita auxilium que mente uocabant.
5. Fulserat at lampas celi que lumine primo Quarta ferebatur, qua pulcro more priorum Multi oratores aliena ad menia pergunt, Mores angelicos referentes, numina sancta et Vellatumque genus, sedes simul arua petentes, Tunc celebraturi et summi quibus ara Tonantis Fundari possit, quando agmina nostra ferentur Litus in alternum, paulo et reparare quietem Vt ualeant dulcem, miracula pandere et alta. Sexaginta igitur uirtutum sidere claros, Eloquio simul et generoso dogmate plenos Ire iubent, qua olim studiorum mater amena Sanctorum culto sub colle Bonomia floret. Nec mora, sidereis iussis parere frequentant Quadrupedes niueo uestiti stamine pingues, Seque simul sancto passu mandata facessunt. Iamque gradu exacto portas et tecta subintrant. Hos cursu rapido pueri tenereque puelle Aerio clamore premunt, comitantur euntes Vulgus iners, totus "Miserere" sonabat et ether. Tum sublatus equo patrum discurrit ad ora Nuntius, albenti referens sub ueste latentes Mirandos uenisse uiros pergrandia fari. Illi pomiferum spatiantur forte per hortum, Quem cingit pulcra fabricatus et arte corona Mirifica murus geminas diuisus in alas Vertice sublimi, quo quatuor ora uirorum Nanque pari et lato possunt discurrere passu. Fornice pampineo circumuestitur et hortus Hic quoque: Bacchus enim gaudetque Ismenius ipsum Incoluisse locum, gaudet simul ipse Priapus Hellespontiacus uirides incessere frondes. Hic matura uiret primis in fructibus anni Nam cerasus calathis pulcerrima dona ministrans, Et muscata pirus, simul et glacialis abunde. Inde futurorum Parnasi prescia laurus In tumulo uati multum et carissima Phebo. Persica uirgineo semper matura sub astro Herois tardo mensis gratissima uictu, Vel que Pisarum fecundum litus inumbrat, Queque saporifero aut dulcore Ferraria nutrit. Pomorum genus omne uiret, uiolaria uerno Tempore nam redolent, simul et rosa punica apertis Frondibus ipsa rubet, uernantia lilia candent Crassa liquore soli, dea Flora coloribus ipsum Ceruleis uario circumdata tempora serto Hortum collustratque humenti gramine terram Obtegit, ut placidum sit iter gradientibus ultro. Consueuere patres rebus quandoque quieti Publicole paulo mordaces ponere curas, Nanque ibi solemni persepe et surgere mensa Et lenire mero torrentia pectora dulci. Accirique repente iubent et cedere coram Qui debent fari nostra et mandata referre. Postquam in conspectu concessa licentia lingue Eloquii, sacer et Mutinensis Bartholomeus Fons clari placido sic talia protulit ore: "Patres auricomo septi fulgore potentis Iusticie, pietatis item, ad uos sancta lacessunt Tendere mira Dei, et uestes portare beatas. Credimus at famam uestras uolitasse per aures Vt Mutinensis enim uerum legatio nostra est, Ceu populus noster tegitur uelamine sancto Virginis etheree, uel Christiparentis ut alma Purpureaque toga, tela redimitus et alba, Et ceu solemnis processio fertur in urbe, Continua sub luce micans, celeberrima signa Vt sequimur, simul et que tunc spectacula surgunt, Idcirco siluisse decet. Mos celitus istis Cultibus exortus, fines pulsare propinquos, Et tota psallente manu sanctissima uerba Figere celestes aras, et lintea summe Virginis, omnipotens et corpus tollere celo, Finibus hos habitus cedendo relinquere fuluos. Oramus sedes quibus hec solemnia sacra Si libet armemus, populusue quiescat, et agros, In quibus hic noster sanctas percollocet aras. Luminibus coram Virgo sanctissima uestris Ardescetque illam Phebeios ante uigores Cernetis, radios uincentem fronte corusca. Multa etiam meritis occurrent omina uestris: Muneribus quisquam diuis redimitus abibit. Oceano ueniens mos hic percultus Hibero, Vrbibus et cunctis, Romano Gallia nostro Pontificique obnixa diu seruauit et ipsos Angelicos ritus, quas Apenninus et umbrat Seruauere urbes Ligurum ducis, alueus et quas Nauigat Eridani. Dedimus poscentibus ipsis Finitimis campos similes, et dulcia Tempe Nos etiam, rebus sic uos placate beatis. Non ullis squalebit ager populatibus egris Ac spondemus enim, nec erit uiolentia quoquam: Maiestas nos sancta uehit Virgoque serena. Addite, si puro sub pectore sancta manebit Religio talis, mergetur pestifer annus, Mitia consurgent et uobis sidera nempe. Gaudebunt uestre segetes, felicius agri Pubescent, dira et flatu discedet Erinys Tabifico, pax alma ipsam mulcebit et urbem, Spiritus et tandem eterna in sede quiescet". Hec ubi, labra premit clausoque obmutuit ore, Orsus sed largo sic est sermone senatus: "Insignes quibus est magno facundia fratres Plena Deo, simul etherea uirtute potentes, Nouimus et fama et rebus quecumque tulistis Certa quidem dudum. Sed uos percredite, fratres, Non ita semota sol aureus urbe quadriga Ista Iusticie uerum delabitur, ut nos Pectora gestemus diuis obtusa beatis. Ergo agite, et uestras acies subducite sanctas Quaque libet satius. Seu uultis scandere muros Vrbanos, etiam uel uultis castra locare Cultibus in nostris, uel gramine ponere ameno, Cedimus ac ipsi. Nec enim dubitamus agrorum Squalorem quemquam oriri populatibus egris. Imo erit et munus uos tollere queque uoluptas Ipsa uocat, nichil est uetitum, succedite ceptis, In commune damus camporum munera et urbem. Cetera que fertis Christus Deus ipse secundet Celorum et Regina potens". Dixere. Repente Gratifico ciues nostri sermone recedunt, Et data tunc patrie portant responsa moranti.