CroALa, 2024-05-21+02:00. Nodus ANDRELIN.succ-01.xml in collectione pdill0.
Functio nominatur: /documentum/pdill0/ANDRELIN.succ-01.xml.
Quis neget aeterno Francos a numine reges Tradita pacifica scaeptra tenere manu? Solvitur ut moriens tenues regnator in auras, Legitimus tutas excipit alter opes. Excipit et concors posito gens subdita Marte Dedita non ficta pectora mente vovet. Et iurata fides solido stat firmior aere, Intrepida et spretae vita parata neci. Utque apis unita iam iam moritura cohorte, Sic regem stipat Gallia densa suum. Persane continuo ductor versabitur ore, Quum sint in Francum tam pia corda ducem? En vix nocturna Ludovico morte subacto Matutina gradu turba frequente coit. Non secus ad grandis populandum farris acervum Formica aestivo spissa calore coit. Inde salutatus cuncta rex voce; novasti Pristina deformi squallida iura situ, Ceu vetus exuta serpens tunc pelle novatur, Quum verni spirans syderis aura tepet. Apta gubernando praeponis pectora regno, Exigis et cupida praemia nulla manu. Non bene venali residens Astraea sub hasta Prostat ut impleto publica scorta sinu. Optima promittunt sperandam exordia finem, Gratia et est regni conciliata tui. Semper magnanimi reseranda est principis arca, Et res aequali lance tenenda venit. Ista regunt, solus puppim ceu clavus aduncam, Quem movet aequoreis nauta peritus aquis, Sic Titus Ausonias sumens incaepit habenas Finis et incaepto est non aliena suo. Propterea humanae fertur memorabile gentis Delicium, et Latii gloria prima throni. Uncte coronaris sacro Francisce liquore, Quem tulit a summo missa columba polo Mystica christigeni quum dilluit unda lavachri Conversa in sanctam regia membra fidem. Saulica non tali nec membra Davitica olivo Divino unxisti, iusse propheta, sono. Tota Sophoclaeo resonanda est forma cothurno: Nunc brevis imparibus summa sit acta modis. Post modo Sequaneis praecinctam fluctibus urbem Intras albenti conspiciendus equo, Cesserit armati sonipes cui Martis anhelans Dum rapido ingreditur moenia Thraca pede. Dum flectis domitas animosus Castor habenas Tellus spumantem pressa tremebat equum. Splendebas totus candentem indutus amictum, Scythonis ut prima terra referta nive. Grandibus et mirum preciis adamanta gerebas, Quem tenuit Phario fratre marita soror, Et quam mordaci gemmam liquefecit aceto Regina immensae luxuriosa gulae. Suffixa in longa cassis praecesserat hasta Atque Severina lata corona manu. Praetereo armatas fulgenti ex aere cohortes, Candida et in trabea lilia texta tua. Praetereo tetrica sanctum gravitate senatum, Atque omni plenas relligione vias. Haec, haec Cumaeos laus est recitanda per annos Gallia qua firmo nixa tenore viget, Ut viget Haemoniis Daphne Peneia campis, Quam nulla infandum polluit arte nephas. Purpureus talos quadrupes velatus ad imos Gestabat capsa clausa sigilla brevi, Capsa quae nunquam claves experta sinistras Unica iusticiae norma tenacis adest. Pone subit magnus venerando Antonius ore, Quem Tyrio intexit tincta colore toga, Cuius et in prato posuit sua signa virenti Occulta immunis proditione fides. Atque novem verna Musae spatiantur in herba, Vivus et Aoniae fons scatet altus aquae. Qui bibit, ut pastor patrii servator ovilis, Ex illo subitus fonte poeta redit. Non tot ramosa viridantes arbore frondes, Quot tu principibus undique saeptus eras, Principibus possent totum qui sternere mundum, Ponere et ad patrios victa trophaea deos: Strenua magnanimo Lanconia Marte propago, Claraque Borbonii fama canenda ducis, Nobile Vindocino deductum a stemmate germen, Et quos praeterea longa referre mora est. Eoa orbarant preciosis litora conchis Vesteque Cadmaeam versicolore Tyron. Non habuit solitum flavus quod volveret aurum, Et vacua exhaustus fluxerat Hermus aqua. Pendentesque hyrta torques cervice ferebant Quos valido partos Manlius ense tulit. Antiqua huic potuit Roma invidisse triumpho: Tanta erat ornatu pompa videnda suo. Ad tua conveniunt avidae spectacula gentes, Angustumque premit crebra catherva locum. Non nova sufficiunt numerosae pulpita turbae, Nec capit astrictas multa fenestra nurus. Mirantur roseos procero in corpore vultus Et tractanda habiles fortia ad arma manus. Talem mirata est Pellidem Graecia, quando Solverat in Phrygios vela petita focos. Omnis et unanimi manans vox publica ab ore: "En", ait, "en Franci stella serena soli, Stella Dionaeo nunquam caritura nitore Quemque salutaris flamma dialis habet". Tardior occiduum Titan descendit in aequor, Longius ut cernat praetereuntis iter; Aera et obscuro tenebrosum expellit Olympo, Spectantem offendat ne gravis umbra deum. Nocturnas gemino pluvias a Pisce profusas Defugat augusto mane revecta dies. Caetera cum magno superum Iove turba deorum Plausa serenata gaudia fronte videt. Et Phoebo exultat madidas pellente tenebras, Solvitur et seris gratia iusta rotis. Quid mirum humana, rex alte, a gente colaris, Quum tua sint toti pectora grata polo?