CroALa & LatTy: documentum

PROSEUCTICON honoribus illustrissimi, ac magnifici domini Joannis Petri Caroli comitis a Sermage de Szomszéd-vár S. Caes. reg. et apost. majest. camerarii, ac consiliarii, excelsae tabulae banalis assessoris primarii, per districtum litterarium regnorum Croatiae, et Slavoniae, nec non litoralis Hungarici neo denominati, benignaque resolutione regia probati superioris studiorum ac scholarum directoris, occasione solemnis hujus applausus, in perenne gratificationis pignus regia Palaestra Eszekinensis prov. Capistranae cum jubilo a. r. s. MDCCCXXXIV d. d. d Dignum laude Virum Musa vetat mori Horat. Libr. IV Od. 8. Instar Veris – vultus ubi Tuus Affulsit populo, gratior it dies, Et soles melius nitent Idem Libr. IV. Od.5.

Nescio, quêis animus tantopere fluctuat anceps Turbinibus, vel quod pectora vulnus habet? Nulla diu requies, noctu respiria nulla; Sed turbo constans viscera discruciat, Si sacri moestus conscendam culmina Pindi, Hanc Musis sortem pandere voce meam, Conspicio tristi totam, lugubrique cohortem Voce queri pariter, corda dolore premi; Accedo lacrymans nitidi subsellia Phoebi, Praesidis ut sacri, virgineique chori Quid video afflictus? lacrymas decurrere ad instar Fluminis ex oculis, oraque moesta loqui: Singula Musarum querulis pandit sua vota Vocibus, et pulla veste diem 3. Junii 1833 qua Illmus. Rdssimus, ad Mgnificus Dnus Josephus Comes a Sermage de Szomszéd-Vár Supremus per Districtum Zagrabiensem Studiorum et Scholarum regius Director obierat. celebrat. Undique magna venit, moestis quae concelebrare Turba queat Musis festa, lugubre decus; Ergo mihi, quaeso, misero quid restat agendum? Turbae ni socium iungere me pariter, Ut sic JOSEPHI Musis sociatus abunde Plangere devote carmine Fata queam. Ast quo, quo mea sensa rapis Maeonides alma, Aut Tua cur tantus viscera moeror habet? Ah quae tristitia vultus turbetur acerba Nescio, quae curae pectora laesa premant? Forte velit JOSEPH nostris succurrere votis, Qui sua de coelis Jubila laeta canit; Ipse etenim visus mihi verba referre tenoris Idgenus ex adytis gratificans tumuli: „Tristia non unquam vobis mea Fata recurrant, „Vita etenim coepit, vix bene desierat“ Et merito; vivit prosper, cyathis satiatus Nectareis inter Numina sacra Poli: Purpureis gustat labiis coelestis odorem Ambrosiae, vitae praemia digna suae. Eius namque decus vitae, decus omne laborum Encomiis plenis quis celebrare queat? Vix si docta Minerva suis stipata Camoenis Adsit, vel Phoebus flexilis oestra movens. An non virtutes Eius censere per omnem Retro actam vitam velle, perinde foret, Frondes ac nemorum latae telluris ab axe Dinumerare, vel ut sidera cuncta Jovis Hoc testatur enim secreta fides cunctorum, Qui fatis functi pectora corde gerunt: Ut quid enim mitis resonat de montibus Echo JOSEPHUM plorans, voce polos penetrans: "Discessit JOSEPH Magnus virtutibus, - - Agnus Quem recipit clemens, cuius erat pia - - Mens. Coelicolis iunctus gaudet num Numinis - - audet Luce frui, soli cui decus omne - - Poli?" His satagens magnas censere Viri recolendo Virtutes, fuerant quae sua dona sibi. Ergo nihil verbo superest, cur lugeat ipsum Quisque comis passis vociferando gravis: Namque utut a nobis discesserit usque tenebras Corpore; verum animo candidus hic superest; Hic superest virtus constans super aeva perennans, Facta benigna nitent, ut decus omne Viri. Est quoque, quod sedet tanto confecta dolore Membra, quod et potius pectora laetificet: Tergeminis nuper quamvis singultibus omnes Eius planxerimus Fata super tumulum; Attamen exoritur nitidus post nubila Phoebus, Imbres post lapsos sidera pura nitent. Sat postquam lugubri luxit Provincia nostra JOSEPHUM gemitu, sat sua sacra cohors; Sat doctae postquam luxisset alumna Juventus Palladis amissum corpore moesta Patrem, Lucidus exoritur summo de vertice coeli Jupiter, ac laete cuncta nitere iubet; Pindus, qui fuerat paulo ante dolore refertus, Festivos plausus collibus accelerat; Orta dies Musis lucidior, atque recenter Transierat pallens Montibus umbra procul, Quae moerore palam squallebant, vindice letho, Gaudia nunc miscent, rugaque frontis abit; Exultat coetus, nuper qui luxit amare, Pectora lugentis nant salibus teneris, Lumina quae nuper fletu non sistere quivit JOSEPHUM ereptum docta Minerva dolens, Castalidumque cohors longo spoliata Parente Tempore, gemmatis ora rigans lacrymis, Laetatur pariter, rursum iam nacta Parentem, Pieridum ludos, qui regat incolumes: Ut regat hos inquam Praeses SERMAGE JOANNES Fit supremus, ut hic corda dolore levet. – Imbribus ut longis tandem succedit amoena Tempestas coeli, ver hyemi sterili, Aurea vel tetrae solet ut nocti remeare Lux stimulans cunctos exhilarando pigros; Utque quies dulcis post exantlata laborum Taedia, post morbum quam valetudo bona: Sic tristes pariter post tempestatis amarae Soles, post tenebras lux oritur nitida, Nempe redit moestis tantopere, veris amoeni Principiis natus 18. Martii a. c. Quam Sua SS. Majestas Benigna Resolutione Eundem Superiorem Scholarum, ac Studiorum Directorem Regium denominare dignata est. sol radians CAROLUS Hic consternatos animos solus recreare, Pressa dolore animi sensa levare potest. Vos igitur sacrae Dryades nunc provoco, doctae Castalides! Nobis dicite sensa velim ; Dicite, quae vestris hoc tempore candet in oris Forma venustatis? Quis iuga candor habet? Dicite, quêis celebrem colitis tantopere lucem Plausibus? Interni pandite Vota animi. Dicite, per celebrem vobis, magnisque litandam Encomiis summo monte redite diem, Monte redire diem PETRO SERMAGE sacrandam, Qui sua pro meritis munera laetus adit. Temporis utque dies verni terrae decus omne Contribuit, spargens floribus arva novis, Sic deus omne suis auxit SERMAGE, renascens Pieriis ludis, dignus amore Sui. Ergo fave sacris, celebraque piis genialis Laudibus Aonides, condecorans CAROLUM. Dic thymus ut redolens apibus gratissima cunctis Esca fuit; semper TU quoque noster eris: Incipe ter faustus munus Tibi PETRE dicatum, Continua felix, terque beatus abhinc. Suscipe Pieridum gratos, quos fundit odores, Concentus dulces, pinguia thura cape; Sume quod in sacro Parnasside Turba diserta Munera dat plausu, dat modulamne decus, Tempora qua cingent Heliconiades facundae O Daphne Laurum: suscipe mitis eam. – Suscipe quos florens Academia Zagrabiensis Applausus celebrat, concomitante choro. Intima sensa vide Musae Carolostadiensis, Pectore quae fovit nuncia laeta Tui; Flumen quae resonans celebrat venientis in oras, Inque sui gremium, gaudia magna Viri. Laeta Tibia pariter tinnit chorus oestra Posegae, Concelebrans Phoebo thura Saboea cremat. Dulcia de tenero renovat sua pectoris imo Gaudia Varasdin dum Tibi vota sacrat; Totus enim late celebrat Districtus ovando Praesidi adventum, pocula plena libans, Mons sacer et Regio circum Thitorea fumat Thure sacro, tanta Festa colendo Viri. Ergo prae reliquis quantum primordia sacrat Mursia Musa Tui laudibus immodicis, Testetur fervens animus pietate revinctus, Testetur purus pectoris ardor idem: Laetitiae pignus socii Tritonidis almae Mursensis praebent sedula corda Tibi; Qui iunctim tibi grata sacrant supreme Scholarcha! Vota Capistrani, sume benigne PETRE; Huic me Castalidum Turbae socians, meditando Sic tandem tenui carmina claudo lyra:

Vive seclorum superans Calendas Plurium felix, vegetusque PETRE, Magna Te celsis cumulent benigne Numina donis. Docta constanter soboles Saturni Fronde praecingat viridi decoram Ut Tibi frontem, Linus et canora Tinniat oestra. Inclytis tandem meritis decorus, Sit mei flagrans animi cupido, Coelitum iunctus numero, Tonantis Conspice tecta. Quemque non plene Fidicen Thalia Imbuit legem tenerum Poetam, Huius at quaeso tenere canentis Suscipe vota. Haec enim puro, niveoque manant Corde, dum festas referendo luces, Reddidi carmen resonando Vive, Vive beatus!!!

P.Otho Babulák II. Hum. Profess.