CroALa & LatTy: documentum

CroALa, 2024-04-29+02:00. Quaero andreis-f-epigr.xml in collectione croala.

Functio nominatur: /croala/opendoc/andreis-f-epigr.xml.

Documentum in PhiloLogic croala: andreis-f-epigr.xml.

Andreis, Franjo Trankvil 1490-1571 Neven Jovanović Hanc editionem electronicam curavit Neven Jovanović

Tekst prema izvornim izdanjima i rukopisu (1515, 1518, 1519).

Mg:B Verborum 600, 105 versus

Rad nastao u okviru znanstvenog projekta Profil hrvatskog latinizma, (Filozofski fakultet Sveučilišta u Zagrebu, Hrvatska). Studenoga 2011.

Digitalna verzija: CroALa Mela, Pomponius / Barbarus, Hermolaus <Iunior> / Camers, Johannes: De situ orbis, Lipsia [ca. 1515], pp. 6--8. Pomponius Mela, Libri de situ orbis tres, adiectis Joachimi Vadiani Helvetii in eosdem scholiis, Viennae 1518. p. a 3 Dionysius / Eck, Johannes : D. Dionysii Areopagitae De mystica Theologia lib. I., Graece, August[a]e Vindelicoru[m] 1519, p. 75. Augsburg; Staats- und Stadtbibliothek, Ms. Cod. Aug. 406 a. cart. misc. s. XVI., f. 30

latinski 1515-1519 poesis Litterae renatae (1400-1600) Saeculum 16 (1501-1600) 1501-1550 poesis - carmen Neven Jovanović Luka Špoljarić 2012-03-07 Novo, unificirano zaglavlje. Epigrami izdvojeni u zasebnu datoteku. Neven Jovanović 2011-11-27 TEI zaglavlje, formatiranje

Tranquilli Parthenij in Pomponium Melam carmen Asclepiadeum Quicquid sub gelido sydere desidet Telluris solidae, quicquid et aestuans Cancri perpetuis zona caloribus Atque vrget medii circulus aetheris Et quicquid geminis sunt regionibus Subiecta, aut placidi sub gremio Iouis, Descripsit serie Pomponius breui, Auro Pomponius pulchrior Indico, Hortis Pomponius Mela beatior, Seu vis Hesperidum, seu mare quos vagum Latis Ionium fluctibus abluit. Nec quicquam occeani partibus vltimi Orsus praeteriit quod placet auribus Excultis: aperit nobilis gentium Iucundumque solum. Nempe cubilibus Ipsius Zephiri et precipitis Noti Et qui Parrasio fertur ab angulo Atque Austro tumidis flatibus aspero Coniunxit varios nobilibus locis Mores mortalium, nominibus quoque Distinguens propriis, siue ruentibus Et curuis cupias flumina cursibus Seu cum spiciferis stagna paludibus Tangentesue suo vertice sydera Montes; eripitur nec decor vrbibus, Extremis etiam finibus insulae Seu vis Taprobanam, seu Cycladas breues, Ingens littoreis nec species locis Nec planis procul est dulcis amoenitas. Hic et Pieridum conspicies domos Sedemque Oebalii Castoris inclytam Atque vnde emicuit numen Apollinis. Venatrix latices Cynthia quos solet Arcu dum rigidas persequitur feras Aestu et continuis victa laboribus Crebro virginibus visere cum suis, Albentes humeros fluctibus ingerens, Apparent; vitreis Thessala denique Tempe cum fluuiis, Thracius horrida Vel stringat glacie ventus et aspera Vndas, vel Rhodope Sythonia niue Accedat nebulis vertice proximus. Frustra quis subeat longa pericula Neptuni geminis Syrtibus Aphrici Et saeuis Siculi vorticibus freti Et quas expaueas Euboicas minas Aut quae non maneat montibus auiis Et siluis rabies praecipitis Necis? Alter Nereidum naufragus vnguibus Quidam pestiferis interit anguibus Discerpunt alium Caucaseae ferae Multi a crudelibus saepe latronibus Coguntur variis subdere mortibus Vitam. heu! quam miseris imminet vndique Fatum mortalibus: vel mare nauiges, Vel terram ambiguo numine transuoles, Omnis Pomponius gloria saeculi, Aruis Pomponius fertilior Gygis, Securum docuit quemlibet ordine. Non solum geminis possis vt auribus, Ast ipsis oculis omnia cernere: Et plagam Hesperiam, feras et vltimas, Et quis presideat Memnonius parens Terras, et nimiis nigra caloribus Quae gens Aethiopum possideat loca. Hoc est ingeniis nobilibus decus Noscendum: historicis sic quoque vatibus Cantata accipies absque laboribus. Et tandem patriis sedibus immorans Nosces Persephones multiplices domos, Quascunque radiis Delius aspicit.

Tranquilli Parthenii Ragusini carmen Qui modo in obscuris iacuit Pomponius oris, Difficilis, durus nec minus asper erat; Oedipodis quem uix aperiret cura labroque, Vix Tiburtinae pectora sacra deae – Iam legitur clarus Vadiani munere uatis, Cui uirides lauri tempora docta premunt. Non secuit tantum salebras uitiataque uerba, Plurima sed multis contulit historiis. Quid non huic debes docto, Germania, uati? Excolit hic nomen progeniemque tuam.

Ad excellentissimum uirum, maximum antiquitatis ac litterarum obseruatorem, dominum Conradum Peittinger, utriusque iuris doctorem, Tranquillus Parthenius Inclyte sacrarum custos sanctissime legum, Conrade, Aonii maxima cura gregis, Quem proceres magnique duces, quem Caesar honore Prosequitur, uitae spesque decusque meae, Quas ego pro meritis aequas tibi reddere laudes,5 Quas possim dignas ipse referre uices? Me premit externis fortuna uolubilis oris Et lacerant saeui lintea nostra noti. Liquerunt uirides mea tristia tempora lauri, Funestis Erato non manet apta locis. At non dura tamen, non impia fata nec aer Efficient nullo cura dolorque modo Quin, Conrade, tuae cupiam meminisse Mineruae, Deditus ingenio pectoribusque tuis.

Tranquillus Parthenius Dalmata ad lectorem Quicquid in Hesperia Latię excoluere Camęnę Gallicaque et quondam Graia Minerua dedit, Eckius excelsa passim virtute refulgens Explicat ingenii fertilitate sui; Cui non terra grauis satis est, Neptunus et aer Sed penetrat summi mystica sacra Dei. Non hęc humani est mortalis imago tenoris Exuperant vires ardua nempe leues; Eckius ingenio quod transuolet astra polumque, Nemo hoc diuini muneris esse negat. Ex Ingoldstat